ประธานหยิ่งยโสของฉัน – ตอนที่ 696

ตอนที่ 696

ตอนที่ 696 ขยาดไปครึ่งปี

หลงเซียวมองลั่วหานด้วยสายตารู้ทัน มือหน้าจับศีรษะเธอให้หันกลับไปดูตรงหน้าจอต่อ “ฝันไปเถอะ ผมไม่มีทางให้คุณรู้หรอก”

ลั่วหานหัวเราะฮึฮึ “นั่นสินะ”

นั่นก็ต้องดูที่ความสามารถ เธอต้อง

หาข่าวเล็กๆ น้อยๆ จากคุณชายกู้บ้างแล้ว คงจะไม่ยากเท่าไหร่หรอกนะ นอกจากนี้ เธอยังมีอาวุธวิเศษประจำกายอย่างไป๋เวยอยู่ด้วย

หลงเซียวเปลี่ยนเรื่องพูด แล้วกล่าวกับกู้เยนเซินทางโทรศัพท์ว่า “นี่ก็คือแผนร้าย ที่นายว่าเหรอ คุณชายกู้ ไม่ได้ใช้ลูกไม้มาหลายปี ดูเหมือนฝีมือนายจะตกลงไปไม่น้อยนะ แบบนี้เรียกว่าแผนร้ายได้เหรอ แค่ลูกไม้เด็กๆ มากกว่ามั้ง”

กู้เยนเซินแสยะยิ้ม “ไม่ต้องห่วง ในเมื่อฉันลงสนามแล้ว ย่อมต้องทำให้สำเร็จ นี่เพิ่งจะเริ่มเท่านั้น ใจเย็นๆ พวก”

……

สีหน้าของตู้หลิงเซวียนเขียวคล้ำ ดึงปลั๊กออกเสียงดังโครม ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวอย่างโกรธจัด เมื่อเขาหันหน้าไป ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างมองมาที่เขาด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น

อันที่จริง งานอดิเรกของประธานทำในที่ส่วนตัวซึ่งไม่ได้ร้ายแรงเท่าไหร่นัก ขอเพียงไม่ส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพและชื่อเสียงของบริษัทเป็นพอ แต่หน้าตาของตู้หลิงเซวียนนับว่าเสียหายไม่ใช่น้อย

“เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ ผมจะสืบสวนให้ชัดเจน สิ่งที่ทุกคนเห็นไม่เป็นความจริง มีคนจงใจใส่ร้ายผม รอผมสืบเรื่องราวชัดเจนแล้วค่อยชี้แจงให้ทุกคนฟังอีกครั้งหนึ่ง”

ตู้หลิงเซวียนได้รับยกย่องว่าเป็นชายที่สมบูรณ์แบบมาตลอด ฐานะ การศึกษา ภูมิหลัง ความสามารถ รูปร่างหน้าตา เขาไม่เพียงชนะตั้งแต่เริ่มออกสตาร์ท แต่ยังชนะตั้งแต่อยู่ในลู่วิ่ง จนไปถึงเส้นชัย

ชีวิตขาวสะอาดและสวยงามไม่มีราคีแม้แต่น้อย เขาเป็นไอดอลในแวดวงธุรกิจ

แต่……

ภาพที่สมาชิกอาวุโสของบริษัทเห็นเมื่อสักครู่นั้นเหมือนจริงเกินไป! ความจริงทำให้คนอดไม่ได้ที่จะไม่เชื่อสายตาตัวเอง

คนหนึ่งยิ้มอย่างเจือแววประชด “ท่านประธาน เรื่องเช่นนี้ พวกเราเข้าใจดี”

ยังจะบอกอีกว่าถูกคนจงใจใส่ร้าย อย่างนั้นวิดีโอที่บันทึกไว้ในโทรศัพท์มันคืออะไรกัน? อืม ที่แท้ประธานก็มีงานอดิเรกเหมือนดาราชายในประเทศนี่เอง?

อ่อๆ เข้าใจแล้ว

คนหนึ่งยิ้มกว้างแล้วพูดว่า “ประธาน ไม่จำเป็นต้องอธิบาย เราเองก็ไม่ใช่คนหัวโบราณอะไร”

ลั่วหานและหลงเซียวได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นทางฝั่งนั้น อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังออกมา

ภายใต้ภาพกล้องวงจรปิดไม่มีการเซนเซอร์และมีความละเอียดสูง หากสังเกตให้ดีจะเห็นว่าหน้าผากของตู้หลิงเซวียนมีเส้นเลือดสีเขียวไหวระริกอยู่ ความโกรธของเขาสามารถจินตนาการได้ ถูกคนเล่นลูกไม้โดยไม่รู้ตัว คงรู้สึกเสียหน้ามากแน่

อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ยังไม่ใช่ประเด็น

“คุณชายหลง ในประเทศครึกครื้นขนาดนั้น อเมริกาเองก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันหรอกนะ มา ๆ ๆ ช็อตเด็ดอยู่ตรงนี้” น้ำเสียงของกู้เยนเซินส่อไปในทางลบอย่างมีเจตนาไม่ดี ขณะเดียวกันเขาก็เปลี่ยนตำแหน่งทั้งหมดของกล้องวงจรปิด วิดีโอในโทรศัพท์กลายเป็นจอกว้างที่อยู่บนไทม์สแควร์ของอเมริกา

ยิ่งไปกว่านั้น ภาพบนหน้าจอก็เป็นภาพที่ตู้หลิงเซวียนเพิ่งปิดไป

ดวงตาของลั่วหานเบิกกว้าง “ฉันทึ่งมาก คุณทำได้อย่างไร? ”

จู่ๆ วิดีโอนอนหลับของตู้หลิงเซวียนที่ถูกแอบถ่ายโดยมีสาวสวยรุมล้อมก็ถูกฉายอยู่บนไทม์สแควร์ ตู้หลิงเซวียนได้มีซีนมากขึ้นแล้วทีนี้

หลงเซียวเคาะนิ้วไปมา ในที่สุดก็รู้สึกสนใจขึ้นมาเล็กน้อย “คุณชายกู้ สิ้นเปลืองความคิดไปไม่น้อยเลยสินะ”

เวลานี้กู้เยนเซินนั่งอยู่ที่ไทม์สแควร์ เขาเงยหน้ามองจอขนาดใหญ่ อัดคลิปวิดีโอ สองสามคลิปอย่างสง่าผ่าเผย ส่งให้ไป๋เวยทาง WeChat รวมทั้งแชร์ไปที่กลุ่มผู้บริหารบริษัทฉู่ซื่อ

“สนุกไหมล่ะ เปลืองความคิดบ้างก็เป็นเรื่องสมควร แต่ว่า หนนี้ตู้หลิงเซวียนต้องการการประชาสัมพันธ์มากๆ นี่นา ฮ่า ๆ ๆ! ”

ลั่วหานกับหลงเซียวมองหน้ากันแล้วยิ้ม หน้าจอตรงหน้ากะพริบอีกครั้ง พลันภาพก็เปลี่ยนไป เป็นหญิงสาวสวยสองสามคนกำลังดึง “ตู้หลิงเซวียน” ขึ้นมา สามคนหกมือ ทำการฉีกชุดนอนของตู้หลิงเซวียน

สมจริง……เกินไปหรือเปล่า!

“คุณสามี นี่ก็เป็นสเปเชียลเอฟเฟกต์ด้วยเหรอ? ” ลั่วหานดูอย่างใจจดใจจ่อ เพื่อหาข้อพิรุธออกมา แต่เขาทำได้เนียนอย่างไม่คาดคิด สมบูรณ์แบบจนหาข้อผิดพลาดไม่เจอ

หลงเซียวเลิกคิ้ว แล้วพูดอย่างมีความสุขว่า “เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ”

“ฉันถามว่าเป็นสเปเชียลเอฟเฟกต์หรือเปล่า” ลั่วหานอยากจะเจาะหน้าจอเข้าไป เพื่อดูว่านี่เป็นสเปเชียลเอฟเฟกต์แบบไหนกันแน่ ถึงได้ดึงตู้หลิงเซวียนขึ้นมาได้!

หลงเซียวมองเธออย่างใจจดใจจ่อ แล้วใช้มือใหญ่บังหน้าจอไว้ครึ่งหนึ่ง “ก่อนจะถึงประโยคนี้”

“สามี นี่……” จู่ๆ ลั่วหานก็เข้าใจขึ้นมาทันที ดวงตากระจ่างใสเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “คุณกล้าเล่นตุกติกกับฉันเหรอ”

หลงเซียวชอบให้เธอเรียกว่าสามีมา หมู่นี้ได้ยินคำว่าสามีเก่าบ่อยแล้ว ทำเขารู้สึกเสียใจมาก มันช่วยเยียวยาเขาได้พอดี จากนั้นเขาก็จับไหล่ของลั่วหาน และจงใจกินเต้าหู้เธอ “ดูนะ ผมจะอธิบายหลักการให้ฟัง”

ลั่วหานเบ้ปากอย่างอารมณ์ไม่ดี “อธิบายก็อธิบายสิ แต่นี่หมายความว่ายังไง? ”

หลงเซียวไม่ขยับ ลมหายใจยังคงรินรดอยู่ที่ไหล่ของเธอ “ค่าสอนผมแพงมาก คุณก็ต้องจ่ายค่าเรียนสิ”

……

“ท่านประธาน ดูนี่สิ”

เมื่อการประชุมดำเนินต่อไป ผู้ช่วยของตู้หลิงเซวียน ก็วิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น เห็นได้ชัดว่าตกใจกับอะไรบางอย่าง ดวงตางุนงงราวกับเห็นผี

ตู้หลิงเซวียนนั่งอยู่ด้านหน้าสุดของโต๊ะตัวยาว คลายความอึดอัดจากเมื่อสักครู่ลงแล้ว แต่ เมื่อเขาเห็นหน้าจอโทรศัพท์มือถือของผู้ช่วย เขาก็ผุดลุกขึ้นทันที จนเก้าอี้ที่อยู่ข้างหลังล้มลงกับพื้น!

ผู้คนในห้องประชุมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ต่างชำเลืองมองกันไปมา

เลือดในกายตู้หลิงเซวียนพลุ่งพล่าน มีเสียงระเบิดดังก้องขึ้นในหัว แววตากระหายเลือดไม่เหลือมาดสุขุมสง่างามอย่างเมื่อครู่อีกต่อไป

“เลิกประชุม! ”

เขาเน้นคำสองพยางค์อย่างหนักแน่น เงาร่างสีดำปลิวหายไปราวกับสายลม พริบตาเขาก็เดินออกมาจากห้องประชุมแล้ว คนที่อยู่ข้างในต่างมองหน้ากันไปมา

“เกิดอะไรขึ้นอีกแล้ว?”

หนึ่งในสมาชิกคณะกรรมการหยิบมือถือออกมา ดวงตาสีฟ้าเข้มลึกล้ำมองไม่เห็นก้นบึ้ง “ทุกคนดูที่มือถือก็รู้เอง เควินเหมือนจะประสบปัญหาอยู่ไม่น้อย”

ดังนั้น ทุกคนจึงหยิบโทรศัพท์ของตนออกมา

ห้องประชุมโกลาหลขึ้นมาในเวลาไม่ถึงนาที

ตู้หลิงเซวียนกลับมาถึงห้องทำงานชั้นบนพร้อมกับไอสังหารเต็มเปี่ยม

“ระยำ!”

ตู้หลิงเซวียนกระแทกแฟ้มลงกับพื้น เดินวนไปมาพลาง ใช้มือข้างหนึ่งกุมหน้าผากด้วยความโกรธ ดวงตาที่โกรธเกรี้ยวของเขาแดงก่ำ

ผู้ช่วยกับเลขาตัวสั่นงันงก พวกเขาไม่เคยเห็นเจ้านายโกรธขนาดนี้มาก่อน อืม……ถ้ามีล่ะก็ นั่นคงเป็นเพราะเมื่อคราวก่อน บริษัทไห่ลุน……

ไม่ถูกต้อง แม้ครั้งที่แล้วประธานจะโกรธมาก แต่การบ่มเพราะที่ดีอย่างสม่ำเสมอ ยังคงทำให้เขาสามารถรักษาท่าทางของตัวเองในช่วงเวลาวิกฤตได้ แต่คราวนี้เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถอดทนมันได้

ผู้ช่วยกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “ท่านประธาน มีคนแฮ็คโทรศัพท์ของคุณหรือเปล่า”

นี่หมายความว่า ประธานมีการบันทึกวิดีโอไว้จริงๆ เพียงแต่ถูกคนแฮ็กถึงได้ไปฉายอยู่บนจอขนาดใหญ่ในไทม์สแควร์

ครึ่งหลังของวิดีโอร้อนแรงเกินไปมาก ตู้หลิงเซวียนจึงไม่ได้ดูมันอีกต่อไป เวลานี้เขาโกรธมากจนอยากจะยิงคนตรงหน้าและคนที่อยู่เบื้องหลังให้ตายภายในนัดเดียว

ตู้หลิงเซวียนพยายามระงับความโกรธ พลางออกคำสั่งว่า “รีบตรวจสอบให้ฉันทันที ว่าสัญญาณมาจากไหน ตรวจสอบให้ชัดเจน”

ผู้ช่วยพยักหน้า “ผมทำการตรวจสอบอยู่ ท่านประธานรอสักครู่ ฝ่ายเทคนิคของบริษัทจะรีบแก้ไขให้เร็วที่สุด”

ตู้หลิงเซวียนกล่าวว่า “มีบางคนต้องการทำให้ชื่อเสียงของฉันเสื่อมเสีย แต่ระดับในการลงมือไม่ได้ต้องการจะทำลาย ที่เขาทำมากกว่าครึ่งแค่อยากจะเตือนฉัน”

ผู้ช่วยคิดตาม พลางพยักหน้า “ดังนั้น ท่านประธานมีคนที่สงสัยแล้วใช่ไหม?”

ตู้หลิงเซวียนกระชับนิ้วทีละนิ้ว กำหมัดแน่น แล้วกดลงไปบนโต๊ะ “ต้องดูแหล่งที่มาของสัญญาณถึงจะตัดสินได้ ตอนนี้ฉันทำได้แค่เดา”

ผู้ช่วยพยักหน้า “ท่านประธาน วิดีโอแพร่กระจายไปทั่วแล้ว ผลกระทบเลวร้ายมาก ผมกลัวว่านายท่านกับคุณนายจะรู้เรื่อง”

ตู้หลิงเซวียนกุมขมับอย่างปวดหัว “ติดต่อสื่อ ให้ประชาสัมพันธ์กับทนายความใช้กฎหมายสั่งให้พวกเขาลบแหล่งที่มาทั้งหมดทันที จะต้องกำจัดแผนชั่วให้สิ้นซาก

ตอนออกแถลงการณ์ ฉันจะทำการฟ้องร้อง เพื่อเบี่ยงประเด็นคำวิจารณ์ก่อน ติดต่อทนายส่วนตัวของฉัน ให้มาพบฉันภายในสิบนาที”

“ได้ ผมจะไปทำเดี๋ยวนี้”

อดไม่ได้ที่จะเลื่อมใสในการควบคุมอารมณ์ของตู้หลิงเซวียน เรื่องมาถึงขั้นนี้ เขายังสามารถสงบสติอารมณ์และไม่บ้าคลั่งได้ แล้วยังสามารถลำดับเรื่องต่างๆ ก่อนหลังได้อย่างชัดเจน

กู้เยนเซินหัวเราะเสียงดัง วิดีโอเพิ่งเผยแพร่ออกไป แพลตฟอร์มโซเชียลและเสิร์ชเอนจินรายใหญ่ในอเมริกาก็เต็มไปด้วยวิดีโอและภาพหน้าจอของตู้หลิงเซวียน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือปลอม ก็สามารถทำให้ตู้หลิงเซวียน หลุดจากคราบเทพบุตรผู้สมบูรณ์แบบได้ในชั่วข้ามคืน นับว่าคุ้ม!

จุู๊ ๆ ๆ คำด่าแรงมาก!

จุ๊ ๆ ๆ ใส่ร้ายจนถึงที่สุด!

กู้เยนเซินค้นหาเว็บไซต์เสียงดังแซ่กๆ “เฮ้ คุณชายหลง หมอฉู่ พวกคุณสองคนหยุดคุยกันเรื่องหลักการสักทีได้ไหม มันน่าเบื่อ รีบเช็ค facebook สิ มันเจ๋งมาก!”

ลั่วหานนับถือเขาจริงๆ “คุณชายกู้ วิธีแบบนี้คุณก็ยังคิดออกมาได้ คุณร้ายกาจเกินไปหรือเปล่า? ”

กู้เยนเซินพลิกขานั่งไขว่ห้าง และรถสปอร์ตสีแดงก็เข้ากับท่วงท่าในตอนนี้ของเขา “การจะจัดการกับคนที่วางท่าเคร่งขรึมอย่างตู้หลิงเซวียน จำเป็นต้องใช้ลูกไม้ชั้นต่ำบ้าง ปัดโถ่ ฉันรู้ว่ามันไม่ซื่อสัตย์และยุติธรรมนัก แต่ใครให้ตู้หลิงเซวียนเป็นพวกจอมปลอมล่ะ อีกอย่าง เมื่อวานตอนตู้หลิงเซวียนอยู่บ้านคุณ ให้ตายเถอะ ผมไม่ชอบท่าทางสุภาพบุรุษที่ดูเหมือนจริงใจของเขาเลย แท้จริงแล้วไม่รู้ว่าเขากำลังดีดลูกคิดอะไรอยู่ในใจ! ”

ลั่วหานพูดประโยคเดียว แต่กู้เยนเซินตอบกลับมาเป็นพรวน แต่จะว่าไปดูเหมือนเขาจะพูดถูก

หลงเซียวพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “คราวนี้รบกวนคุณชายกู้แล้ว วิธีการไม่สำคัญ สำคัญที่ผลลัพธ์”

ผลลัพธ์ก็คือ ตอนนี้หัวข้อ “ค่ำคืนของเควินกับหญิงทั้งสาม” กลายเป็นที่นิยมในทันที

น้ำสกปรกที่กระเซ็นลงมา มากพอที่จะทำให้ตู้หลิงเซวียนขยาดไปครึ่งปี

กู้เยนเซินเลียนเสียงเป็ดร้อง “พวกคุณรีบดูวิดีโอเร็วเข้า ด้วยความสามารถในการประชาสัมพันธ์ของตู้หลิงเซวียน ผมกลัวว่ามันจะถูกลบ”

ใช่แล้ว สนุกขนาดนี้ ต้องดูสิ

ลั่วหานฟังหลงเซียวอธิบายวิธีการทำสเปเชียลเอฟเฟคจบ ก็หันไปดูวิดีโอด้วยความสนใจ ชุดนอนของตู้หลิงเซวียนถูกสาวสวยฉีกออก……

มือหนาของหลงเซียวปิดตาของลั่วหานไว้อย่างแม่นยำ ฉับพลันการมองเห็นของเธอก็มืดลงทันที

“หลงเซียว ฉันยังดูไม่จบเลยนะ” ลั่วหานแกะมือของเขาออก แต่เขากลับกดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม

“ลั่วลั่ว ของไม่ดี ห้ามดู” หลงเซียวคลิกปุ่มปิด เนื้อหาข้างหลังจึงถูกเลี่ยงไป

ลั่วหานปัดมือใหญ่ออก “ฉันก็แค่อยากจะ……” ยังพูดไม่ทันจบวิดีโอก็ถูกปิดลง “ฉันยังไม่ได้ชื่นชมร่างกายของตู้หลิงเซวียนเลยนะ ปิดไปน่าเสียดายจะตาย”

หลงเซียวพูดกับคนในโทรศัพท์ว่า “คุณชายกู้ ดึกแล้ว ฉันไปนอนก่อน”

“เร็วขนาดนี้เชียว ข่าวยังไม่ถึงช่วงพีคที่สุดเลยนะ! ฮัลโหล? ฮัลโหล?”

แต่ว่า หลงเซียวตัดสายไปแล้ว

วางโทรศัพท์ลง หลงเซียวมองไปที่ลั่วหานด้วยสายตาที่ลึกล้ำ “รูปร่างของตู้หลิงเซวียน สู้ของผมไม่ได้หรอก เดี๋ยวผมถอดให้คุณดูก็ใช้ได้แล้ว”

ลั่วหาน “.….. ”

.…..

นิวยอร์ก ห้องทำงานประธานบริษัทหลันเทียน

“ท่านประธาน แหล่งที่มาของสัญญาณก็คือโทรศัพท์มือถือของคุณ และช่องทางการส่งสัญญาณเป็นการส่งผ่านลิงก์ไปยังคอมพิวเตอร์ของบริษัท ดังนั้น.…..ดังนั้นจอภาพที่ไทม์สแควร์ จึงได้รับอนุญาตให้ออกอากาศ” ผู้ช่วยรายงานตามความเป็นจริง

ตู้หลิงเซวียนหยิบแก้วกาแฟขึ้นมา แล้วเขวี้ยงลงกับพื้นสุดแรง

เพล้ง!

แก้วกาแฟแตกละเอียด

“ระยำ

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

Status: Ongoing

คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป / ประธานหยิ่งยโสของฉัน หมออายุรศาสตร์มือหนึ่งฉู่ ลั่วหาน แต่งงานมาสามปีแล้ว กลับ ไม่มีใครสักคนรู้ว่าสามีเธอเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลง ตระกูลร่ำรวยอันดับแรกของเมืองเจียงตู ซึ่งเป็นคุณชาย เซียวที่ใครๆได้ยินชื่อก็ต้องหวาดกลัว ตลอดสามปีมาทั้งสอง ไม่เคยมีอะไรกัน เธอต้องทนดูรูปภาพหวานๆของเขากับเมีย น้อยโชว์บนหน้าจอ เธอหัวเราะ “หลงเซียว เราหย่ากันเถอะ” ” เห้อ หย่าเหรอ คุณผู้หญิง คุณคิดว่าผมเป็นอะไร? ” เธอเซ็น ใบหย่าอย่างไม่ลังเล ทิ้งแหวนแต่งงาน ดีมาก! เธอกล้ามาก คอยดูแล้วกันว่าผมจะจับคุณกลับมายังไง!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท