ประธานหยิ่งยโสของฉัน – ตอนที่ 881

ตอนที่ 881

ตอนที่ 881 ทอมกับต้นกระบองเพชร

“ฉัน……ไม่ได้มามอบของขวัญเพื่อหวังผลตอบแทน เพียงแค่อยากจะให้ของขวัญคุณเท่านั้น”เจิ้งซินไม่อยากรับ การรับของมานั้นเป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก

ลั่วหานเหลือบมองนาฬิกาข้อมือแวบหนึ่ง“ฉันยุ่งมากคุณเจิ้ง ไม่จำเป็นต้องพูดคำพูดที่เกรงใจ การพบแพทย์ช่วยชีวิตคน ควรทำอย่างไรก็จะทำอย่างนั้น”

ใบหน้าของเจิ้งซินเจ็บปวด โดยการโดนตบด้วยฝ่ามือที่มองไม่เห็นอย่างไร้ความปรานี“หมอฉู่ ฉันขอโทษ สำหรับสิ่งที่ฉันเคยทำในอดีต……”

ลั่วหานรู้สึกตลกเล็กน้อย“คุณเจิ้ง คุณอย่าขอโทษฉันเลย คุณพูดขอโทษ ก็แค่ต้องการให้ฉันพูดว่าไม่เป็นไร แต่ต้องขอโทษด้วย ฉันยังไม่อยากที่จะให้อภัยคุณ”

หลังจากพูดจบ ลั่วหานหันหลังกลับและเดินไปที่ประตูลิฟต์อย่างรวดเร็ว รองเท้าส้นสูงเหยียบลงบนพื้นเสียงดังฟังชัด ร่างสูงในชุดขาว ดึงดูดผู้คนที่เดินผ่านราวกับมีเวทมนตร์

เจิ้งซินยืนอยู่ตรงทางเดินด้วยความอึ้ง ในมือถือของขวัญที่ถูกลั่วหานปฏิเสธไว้ มองแผ่นหลังของเธอที่เดินจากไปอย่างสง่า ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าตัวเองน่าขายหน้ามาก

ห้องประชุม

ลั่วหานกอดอกเอนกายพิงพนักเก้าอี้“หวาเทียน คุณเป็นคนพูด”

คณบดีเฉินยิ้มและพูดกับลั่วหานอย่างรักและซาบซึ้งว่า“เสี่ยวฉู่ คุณเป็นคนที่มีหลักการที่สุด ให้ความสำคัญกับผู้ป่วยเป็นอันดับแรก โดยไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ส่วนตัว ช่างเป็นแบบอย่างของแพทย์จริงๆ”

ใบหน้าที่สวยงามของลั่วหานสงบและยิ้มอย่างสุภาพ “คณบดีพูดเกินจริง ฉันแค่พยายามสร้างรายได้ให้กับโรงพยาบาล”

หวาเทียนและหลินซีเหวินและคุณหมอคนอื่นๆต่างพากันปิดปากแอบหัวเราะ

คณบดีเฉินกระแอมไอในลำคอ“เอาหล่ะเอาหล่ะ ตอนนี้เริ่มเข้าประเด็นหลักกัน เกี่ยวกับแผนการรักษาของเจิ้งเฉิงหลิน ทุกคนต่างแสดงความคิดเห็นของตนเอง ไม่ต้องปกปิด”

ลั่วหานพยักหน้าให้กับหวาเทียน เพื่อบอกให้เขาเริ่มพูดก่อน

ในระหว่างการประชุด โทรศัพท์ของหลินซีเหวินดังขึ้น เธอหยิบโทรศัพท์ไปใต้โต๊ะ

บนจอโทรศัพท์มีข้อความที่ส่งมาจากหลินเหว่ยเย่“เหวินเหวิน หลังเลิกงานแด๊ดดี้จะพาลูกและเสี่ยวจื๋อไปทานอาหาร รีบมาก่อนเวลาเล็กน้อย”

หลินซีเหวินเม้มริมฝีปากแอบยิ้ม แด๊ดดี้ช่างมาได้ทันเวลาจริงๆ!

ห้องโถง บริษัทฉู่ซื่อ

อิสซาไขว้ขาไว้ นั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางที่ไม่สนใจ เล่นกับเล็บคริสตัลตามอำเภอใจ

จางหย่งหน้าเข้ม อยากจะรักษาระยะห่างกับเธอหลายพันไมล์

“จางหย่ง ทำไมคุณถึงนั่งไกลขนาดนั้น?กลัวว่าฉันจะกินคุณเหรอ?”อิสซาเหล่มองเขา

“เหอเหอ……คุณนายอิสซา คุณมาทำอะไรในที่ของเจ้านายพวกเรา?หนึ่งคุณไม่พูดคุยเกี่ยวกับการร่วมมือกันทางธุรกิจ สองไม่เจรจาเกี่ยวกับธุรกิจ สามไม่ได้มีความสัมพันธ์ส่วนตัวใดๆกับเจ้านายเรา และถึงจะมี เราคุยกันให้เรียบร้อยที่บ้านไม่ดีกว่าเหรอ?ทำไมถึงจ้องมาที่บริษัทด้วย?”

“ฉันเต็มใจ คุณยุ่งอะไรด้วย?”

ในใจของจางหย่งมีคำด่าเป็นหมื่นๆคำลอยไปมา ทำไมถึงได้มีผู้หญิงที่แปลกประหลาดเช่นนี้นะ?

“บ้า!”

อิสซาสลับขาอีกข้าง เขย่าเท้าไปมาเบาๆ“คุณจะไปเข้าใจอะไร?อยู่เฉยๆไปเลย”

จางหย่งปิดหน้าโดยไม่รู้จะพูดอะไร เหี้ย……คนประหลาดแบบนี้โตมาจนอายุยี่สิบกว่าได้อย่างไรกัน?ประเทศMมีดินและน้ำแบบไหนกัน?ถึงได้เลี้ยงคนแบบนี้มา?

สาวงามสองคนที่แผนกต้อนรับกระซิบคุยกันว่า“ผู้หญิงตรงหน้านี้เป็นใครกัน?หลังจากเข้ามาจากประตูก็บอกว่าจะพบท่านประธานของเรา ท่าทางดูเป็นคนใหญ่คนโตมาก”

“ไม่รู้จัก แต่ว่าท่าทางดูเป็นคนใหญ่คนโตแล้วมีประโยชน์อะไร?ก็โดนท่านประธานปฏิเสธอยู่ดี?ก็ต้องรออยู่ดี?”

“แต่ว่า คนข้างกายเขาคนนี้ เป็นเพื่อนของท่านประธานเราไม่ใช่หรือ?”

“หรือทั้งคู่จะเป็นคู่รักกัน?”

“เป็นไปไม่ได้ คุณเคยเห็นคู่รักที่นั่งห่างกันขนาดนี้เหรอ?”

สาวสวยกระจ่างเลยทันที“นั่นสิ……ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนทอม ต้องไม่มีแฟนแน่ๆ”

เหอเหอ……เหอเหอเหอ!

จางหย่งอยากหัวเราะมาก เหล่มองอิสซา ทอม?ช่างอธิบายได้เหมาะสมจริงๆ!ทักษะด้านภาษาของพนักงานต้อนรับของบริษัทพี่ใหญ่ช่างดีมากจริงๆ!

อิสซาหรี่ตาลง มือทั้งสองข้างจับคอเสื้อของจางหย่งไว้“หัวเราะอะไร?คุณลองหัวเราะอีกครั้งสิ!”

จางหย่งเบ้ปาก“คุณนาย……”

รอไปเกือบสามสิบนาที จี้ตงหมิงก็เดินมาอย่างช้าๆ ไม่คิดว่าจะได้เห็นฉากแปลกๆที่ไม่เคยเห็นมาก่อน “ผมมาขัดจังหวะหรือเปล่า?”

อิสซาปล่อยคอเสื้อของจางหย่งอย่างลวกๆ เงยหน้าขึ้นอย่างหยิ่งผยอง“ฉันขึ้นไปได้แล้วใช่มั้ย?”

จี้ตงหมิงตอบรับ“ใช่ครับคุณอิสซา ท่านประธานเพิ่งจะประชุมเสร็จ”

อิสซากอดอก และเดินไปรอบๆตัวจี้ตงหมิง“ผู้ช่วยจี้ ท่านประธานของพวกคุณชอบวางมาดจริงๆ ถึงได้กล้าให้ฉันรอเขาที่นี่!”

“ขออภัย การประชุมสำคัญมาก”

อิสซายิ้มเยือกเย็น“สักวันพวกคุณจะเสียใจ!”

จี้ตงหมิงยื่นมือ“คุณอิสซา เชิญทางนี้”

ในใจของจางหย่งปิดหน้าอย่างพังทลาย “อาหมิง ตอนนี้ผมรู้สึกเสียใจที่กลับประเทศจีนอย่างมาก ทำไมผมถึงได้พบเจอกับคุณยายทวดคนนี้นะ”

จี้ตงหมิงยิ้มด้วยความเห็นอกเห็นใจ“สาวงามอยู่ตรงหน้า ไม่ต้องเกรงใจ คำพูดนั้นบอกว่าอย่างไรนะ การดำรงชีวิตบีบบังคับและใช้ความรุนแรงกับคุณ อย่าเสียใจ อย่ากังวล เชื่อเถอะ จะต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน”

จางหย่งถูกกระทบจนสับสน“โธ่……เหี้ย!”

ชั้นบนสุด ห้องทำงานท่านประธาน

อิสซาโยนกระเป๋าถือ นั่งลงบนโซฟาในห้องรับรองอย่างไม่สนใจอะไร“หลงเซียว เรามาคุยกันหน่อย”

แอนดี้ยกกาแฟมาสองถ้วย ยิ้มอ่อนแล้ววางลง

อิสซามองไปด้านข้าง“โอ้ เลขาสวยมากเลยนะ”

แอนดี้ยิ้มอ่อน และจากไป

หลงเซียวนั่งอยู่บนเก้าอี้ วางแขนลงบนที่วางแขนอย่างผ่อนคลาย“ไม่ทราบว่าคุณอิสซา มีเรื่องอะไรที่ต้องการจะคุยกับผม?”

อิสซาดื่มกาแฟหนึ่งคำและส่งเสียงจิ๊จ๊ะ“กาแฟอะไร ขมจริงๆ”

“คุณอยากดื่มรสชาติแบบไหน?”

อิสซายักไหล่“ช่างเถอะ ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อดื่มกาแฟ ฉันอยากจะคุยเกี่ยวกับเรื่องการร่วมมือกันกับคุณ”

“โอ๋?”หลงเซียวคนเบาๆในถ้วยกาแฟ มองของเหลวที่หมุนวนอย่างเป็นระเบียบดั่งกระแสน้ำด้านใน

“ตู้หลิงเซวียนสามคำนี้ ฉันไม่คิดว่าคุณจะไม่คุ้นเคย”อิสซาพูดล่อ ด้วยท่าทางที่หยิ่งผยอง

หลงเซียวราวกับได้ยินประโยคหนึ่งประมาณว่าอากาศไม่เลว ปฏิกิริยาปกติมาก“เรามีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกัน”

“และยังเป็นศัตรูหัวใจด้วยใช่มั้ย?”อิสซาโน้มตัวไปด้านหน้า เลิกคิ้วเรียวขึ้นอย่างมีเลศนัย

“ดูเหมือนว่า คุณเคยสืบเรื่องของผมแล้ว”ดวงตาของหลงเซียวสอดส่องออกมาจากถ้วยกาแฟ มองไปที่อิสซา แล้วนิ่งไปอีกครั้ง

“คนตรงไปตรงมาไม่พูดอ้อมค้อม ฉันเคยสืบเรื่องคุณจริงๆ อีกอย่าง ฉันและเควินก็เคยมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกันมาก่อน แต่ตอนนี้……ฉันอยากจะเปลี่ยนผู้ร่วมมือกัน”ดวงตาที่น้ำตาลของอิสซาสะท้อนเงาของกาแฟ

“เชิญพูด”

“เควินบอกว่า คุณเป็นพ่อค้าอาวุธ เหอเหอ บอกตามตรง จุดประสงค์ที่ฉันมาประเทศจีนในครั้งนี้ก็เพื่อที่จะตรวจสอบหลักฐานที่คุณลักลอบค้าอาวุธ ตามคำสั่งของคุณลุงของฉัน ฉันต้องการจะค้นหาอาชญากรที่ค้าอาวุธไปที่ประเทศของเรา ที่บังเอิญคือ มีคนแจ้งเบาะแสให้กับฉันและมันชี้มาที่คุณ”

อิสซาไขว้มือทั้งสองข้างไว้ด้านหลัง เดินรอบห้องทำงานของหลงเซียวหนึ่งรอบ มองที่นี่ ดูที่นั่น

เธอเคยไปที่ห้องทำงานของตู้หลิงเซวียน สไตล์ของทั้งสองคนแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ห้องของตู้หลิงเซวียนใช้สีเทาเข้มเป็นหลัก ด้านในเรียบง่าย เย็นชา ถูกควบคุม ไม่มีชีวิตชีวา เขานั่งอยู่ด้านในดูไม่เข้ากันเลย

แต่ห้องทำงานของหลงเซียว แม้ว่าจะใช้สีขาวดำเป็นหลัก แต่รายละเอียดก็เผยให้เห็นถึงความรักในการใช้ชีวิตของเขา โดยเฉพาะรูปถ่ายไม่กี่ภาพบนโต๊ะของเขา ซึ่งอบอุ่นมาก

ภาพถ่ายของลั่วหาน ภาพถ่ายคู่ของเขาและลั่วหาน ภาพถ่ายครอบครัวของทั้งสามคน

คิ้วที่เยือกเย็นของหลงเซียวเลิกขึ้น“เขาเป็นคนบอกคุณเหรอ?”

“อือหือ!แน่นอน”

“so?”

อิสซาฟุบอยู่ด้านหลังเก้าอี้ของเขา ชื่นชมภาพถ่ายของเขา และชื่นชมเอกสารของเขา แน่นอนว่าสิ่งที่เธอดูไม่ใช่ตัวหนังสือด้านบน แต่เป็นชื่อที่เขาเพิ่งจะเขียนลงไป

ตัวหนังสือสองตัวนั้น ถูกเขาเขียนโดยแสดงให้เห็นถึงหลายพันรสชาติ

“เควินบอกว่าคุณเป็นพ่อค้าอาวุธ ฉันไม่เชื่อ แต่ว่า……ฉันมีภารกิจ ไม่สามารถกลับไปโดยไม่ได้อะไร ดังนั้นเราร่วมมือกัน คุณช่วยฉันตามหาคนค้าอาวุธตัวจริง”เล็บของอิสซาเคาะอยู่บนหลังเก้าอี้

หลงเซียวไม่คุ้นชินกับการใกล้ชิดกับผู้หญิงนอกจากลั่วหาน จึงขยับตัวไปด้านหน้า“ทำไมผมต้องช่วยคุณ?”

อิสซาตบหลังเก้าอี้ จากไป เดินไปมาด้านหลังเขาสองรอบ“ง่ายมาก เจมส์เป็นเจ้าชายของประเทศM จะสืบทอดบัลลังก์ในอานาคต คุณมีเพื่อนในวงศ์ตระกูลจักรพรรดิ ก็ดีกว่ามีศัตรูในวงศ์ตระกูลจักรพรรดิเพิ่มขึ้นอีกคน”

เหอเหอ!

“เป็นเงื่อนไขที่น่าสนใจมาก”

“ดังนั้น?”

“ผมไม่ต้องการ”

อิสซากัดฟัน“คุณกำลังปฏิเสธฉันเหรอ?!”

หลงเซียวเปิดเอกสาร ดูสิบบรรทัดอย่างรวดเร็ว“ผมเป็นนักธุรกิจ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับงานของตำรวจ”

พ่อค้าอาวุธที่อิสซาต้องการตามหา ช่างบังเอิญ ก็คือเขา

ให้เขาช่วยตามหา……ช่างเป็นเรื่องตลก

อิสซาโมโหมาก“หลงเซียว คุณอย่าให้ความสำคัญกับตัวเองมาก ใช่ว่าฉันจะต้องให้คุณช่วยเท่านั้น คุณควรชั่งน้ำหนักให้ชัดเจนว่าความสามารถของคุณจะต่อต้านกับประเทศหนึ่งได้หรือไม่ !”

หลงเซียวอยากจะพูดจริงๆว่า คุณมันป่าเถื่อน แต่ก็ยังรักษาบุคลิกไว้“ร่วมมือกัน ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่ผมมีเงื่อนไข”

“คุณว่ามา”

“ช่วยผมช่วยชีวิตคนคนหนึ่ง”

“ไม่มีปัญหา!”อิสซาตอบรับอย่างตรงไปตรงมา

หลงเซียวยิ้ม“คุณไม่ถามว่าใครเหรอ?”

อิสซาเข้าไปใกล้ไหล่ของหลงเซียว ตบชุดสูทของเขาเบาๆ“ยังจะต้องถามอีกหรือ?แม่ที่น่าเกลียดของน้องชายที่น่ารักของคุณไง เธอโดนจับ โดยข้อหาที่ค่อนข้างร้ายแรงเลย”

หลงเซียวสะบัดมือเธอออกอย่างแนบเนียน“คุณอิสซา ช่างฉลาดจริงๆ”

“ร่วมมือกับคนฉลาด จะต้องรักษา IQ ให้ออนไลน์อยู่เสมอ ถ้างั้น……หวังว่าจะร่วมงานกันอย่างมีความสุขคุณหลง!”

……

“อาหย่ง คุณและอิสซามีความสัมพันธ์กันแบบไหน?”

จางหย่งกอดจี้ตงหมิงด้วยความโศกเศร้า:“อาหมิง คุณต้องช่วยผมนะ!ผมช่างน่าสงสาร ผมช่างเจ็บปวดใจ”

จี้ตงหมิงยิ้มแห้ง“ตายใต้ดอกโบตั๋นเป็นผีก็คุ้มค่า อย่าโอ้อวดหน่อยเลย”

“ผมโอ้อวดบ้าอะไรกัน!อิสซาเป็นดอกโบตั๋นบ้าอะไรกัน เธอเป็นต้นกระบองเพชรต่างหาก!”

อิสซายิ้มอ่อนๆและเตะรองเท้า“ต้นกระบองเพชรเหรอ?”

“เหี้ย!”

จางหย่งกระโดดลงจากเก้าอี้เหมือนไฟฟ้าช็อต ความเร็วไวกว่าซุนหงอคงเสียอีก “คุณ……คุณมาได้ไง?!”

อิสซาเดินแคทวอล์ค และโยกตัวไปมาอย่างสง่างาม “เมื่อกี้ฉันพูดคุยกับเจ้านายของพวกคุณอย่างมีความสุข ตอนนี้ เราจำเป็นต้องพูดคุยกันอย่างลึกซึ้ง เกี่ยวกับคำศัพท์ที่คนจีนใช้สำหรับพูดถึงผู้หญิงนั้นมันหมายถึงอะไรกันแน่”

“อา……คุณมันบ้า!”

จางหย่งปิดประตูลงอย่างใจนักเลง หันศีรษะและยิ้มผ่านช่องแคบของประตู “อาหย่ง ปิดประตู ไม่น่าอาย พวกคุณค่อยๆพูดกัน”

“อา……ไม่เอา!”

……

หลังจากฟังแผนของหลงเซียวในการช่วยโฉหวั่นชิง จี้ตงหมิงก็ถามว่า“พ่อค้าอาวุธ……เจ้านายมีแผนจะเปลี่ยนคำโกหกนี้ให้กับอิสซาอย่างไร?”

“บ่งชี้ความผิดทุกอย่างไปที่เหลียงหยู้คุน เขาไม่มีโอกาสที่จะได้พลิกชีวิตแล้ว โยนเขาให้กับอิสซา ให้เธอจัดการตามต้องการ”

จี้ตงหมิงยกนิ้วโป้งขึ้น“เจ้านายฉลาดมาก!งั้น……ช่วยโฉหวั่นชิงออกมาแล้ว คุณคิดจะจัดการกับเธออย่างไร?”

“ส่งเธอไปที่ประเทศM อิสซาและวงศ์ตระกูลจักรพรรดิจะปกป้องเธอเอง เพียงแค่หลงถิงไม่สามารถลงมือกับเธอ เธอก็จะปลอดภัย”

“โอเค!ยืมมือของอิสซาและฐานะของเจมส์ ย้ายทุกอย่างไปที่ประเทศM ตำรวจในประเทศอยากจะทำอะไรก็ไกลเกินเอื้อม เจ้านายก็จะสามารถออกมาจากตัวตนเดิมโดยสิ้นเชิง”

ดวงตาคมลึกของหลงเซียวเปล่งประกายด้วยแสง เขามองออกไปนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าที่สูงและเมฆที่กว้าง ท้องฟ้าปลอดโปร่ง

ย้ายข้อหาลักลอบค้าอาวุธไปที่ตัวเหลียงหยู้คุนทั้งหมด เขาก็จะสามารถถอนตัวออกมาได้อย่างสิ้นเชิง

“อากาศดีจริงๆ”

จี้ตงหมิงชะงักเล็กน้อย“อากาศ?อืม ก็ดี

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

Status: Ongoing

คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป / ประธานหยิ่งยโสของฉัน หมออายุรศาสตร์มือหนึ่งฉู่ ลั่วหาน แต่งงานมาสามปีแล้ว กลับ ไม่มีใครสักคนรู้ว่าสามีเธอเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลง ตระกูลร่ำรวยอันดับแรกของเมืองเจียงตู ซึ่งเป็นคุณชาย เซียวที่ใครๆได้ยินชื่อก็ต้องหวาดกลัว ตลอดสามปีมาทั้งสอง ไม่เคยมีอะไรกัน เธอต้องทนดูรูปภาพหวานๆของเขากับเมีย น้อยโชว์บนหน้าจอ เธอหัวเราะ “หลงเซียว เราหย่ากันเถอะ” ” เห้อ หย่าเหรอ คุณผู้หญิง คุณคิดว่าผมเป็นอะไร? ” เธอเซ็น ใบหย่าอย่างไม่ลังเล ทิ้งแหวนแต่งงาน ดีมาก! เธอกล้ามาก คอยดูแล้วกันว่าผมจะจับคุณกลับมายังไง!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท