บทที่ 1019 ลั่วหานเยี่ยมชมวิลล่าลึกลับ
ได้รับการเห็นด้วยจากหลงเซียว หลินเค่อเฟยก็วางใจแล้ว ตอนนี้เขาสามารถเกร็งกล้ามเนื้อได้แล้ว
แต่หลินเค่อเฟยปวดหัวมากจริงๆ แม้ว่าเขาเก่งเหมือนเป็นยอดมนุษย์ เรียกว่าไม่แพ้ใคร แต่ถ้ารู้ว่าข้อมูลที่อยู่ในมือนั้นผิดกฎหมาย บังคับทำให้ถูกต้อง ไม่ใช่เรื่องที่ง่าย
หลินเค่อเฟยเล่าเรื่องของหลงเซียวให้Rosa และยังจุดบุหรี่ให้ตัวเองเพื่อคลายความเครียด
ใครจะรู้ว่าหลังจากที่Rosaฟังแล้วกลับหัวเราะ “ฉันเดาว่าหลงเซียวไม่ใช่นักธุรกิจที่ซื่อสัตย์แน่นอน ปัจจุบันมีนักธุรกิจที่ซื่อสัตย์แค่กี่คน? แต่ข้อมือของหลงเซียวและสังคมที่เขาสัมผัส ฉันไม่คาดคิดมาก่อนจริงๆ”
หลินเค่อเฟยรู้อยู่แล้วว่าลูกศิษย์ของตัวเองกล้าหาญ แต่ระมัดระวัง และไม่รู้สึกตกใจ “Rosa เรื่องนี้เป็นเรื่องกว้าง ต้องระวังทุกก้าว ถ้าเกิดข้อผิดพลาด เธอกับฉันก็โดนไปด้วย”
Rosaก็หยิบบุหรี่ออกมาจากซองบุหรี่ วางไว้ที่ปาก จุดไฟ สูบหนึ่งคำแล้วพูด “อาจารย์จัดการคดีมาหลายสิบปี มีหลายคดีที่ทำยาก แต่พูดตามตรงทุกคดีนั้นคล้ายกัน เข้าใจโดยการเปรียบเทียบ ไม่มีความท้าทาย คดีนี้ ฉันรู้สึกว่าไม่เลว”
หลินเค่อเฟยชื่นชมนิสัยใจคอของเธอ!
สมควรที่จะเป็นศิษย์ที่น่าภาคภูมิใจของเขา!
ลอนดอน วิลล่า
ลั่วหานได้ช่วย Merrickทำการทดลองยาใหม่ครั้งที่สาม เป็นการพิสูจน์ว่ายาชนิดนี้เป็นรากเหง้าโรคของMerrick
“คิดไม่ถึงจริงๆ เราพยายามรักษาหลายวิธี สุดท้ายก็แพ้ให้แพทย์แผนจีน หมอแอนน่า แผนการรักษาแบบผสมผสานของคุณ ทำให้ฉันเปลี่ยนแปลงมุมมองใหม่!”
ผู้เชี่ยวชาญชาวอเมริกันในทีมแพทย์อดไม่ได้ที่จะชื่นชม!
เห็นด้วยกับความสามารถของแอนน่ายิ่งขึ้น
แอนน่าพยักหน้าและยิ้ม “เป็นผลมาจากการร่วมมือของทุกคน การแพทย์เป็นลักษณะหนึ่ง ความพยายามของทุกคนก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เช่นกัน”
จริงๆ แล้วการรักษาแบบนี้ เป็นแรงบันดาลใจที่ลั่วหานได้รับจากส้งชิงเซวี๋ยน
ขณะส้งชิงเซวี๋ยนกำลังรักษาให้เถียนเถียนและอานอาน รวมอยู่ในยาสมุนไพรจีน ใช้วิธีการผสมผสานระหว่างจีนและตะวันตก ไม่จำเป็นต้องรีบรักษา แต่ปรับสภาพก่อน
เช่นเดียวกับยาในประเทศหลายชนิดที่ถูกบังคับให้เลิกผลิตเนื่องจากมีราคาถูกเกินไป ในความเป็นจริงมันสามารถช่วยชีวิตคนในช่วงเวลาสำคัญได้
เช่น Ergometrine เพอร์เฟนาซีนและยาอื่นๆ ค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยยาจากต่างประเทศที่มีราคาแพง ในความเป็นจริงคนที่ได้ถูกทำร้ายก็คือผู้ป่วย
ลั่วหานห่วงที่สุดก็คือ อนาคตยาแก้ร้อนในBezoar detox pill Dried Yeast Tablets เพนิซิลลิน……ยาราคาถูกเหล่านี้จะหายไปหรือไม่
โรงงานเภสัชกรรมของบริษัทฉู่ซื่อ ต้องทำอะไรหน่อยแล้ว
แต่โรงงานผลิตยาได้รับการดูแลโดยผลกำไร เธอไม่เข้าใจการดำเนินธุรกิจ แต่เธอหวังว่าจะรักษาสิ่งดีๆ แบบดั้งเดิมเอาไว้
จู่ๆ อยากคุยกับหลงเซียวมากๆ
“ไม่ไม่ไม่ หมอแอนน่าคุณถ่อมตัวเกินไปแล้ว! พวกเราชื่นชมทักษะทางการแพทย์ของจีนมากๆ พวกคุณให้ความสำคัญกับการมองเห็นการได้ยินและการสอบถาม และยังมีการขูดซาครอบแก้ว มันน่าทึ่งมาก! มีโอกาสพวกเราจะไปลองที่จีน!”
แอนน่ายิ้ม “ได้สิ การแพทย์แผนจีนยินดีต้อนรับการแลกเปลี่ยนจากทั่วทุกมุมโลก”
เธอเรียนหมอมาหลายปีแล้ว เรียนที่ตะวันตก กลับประเทศทำงาน โดยทั่วไปมีการสนับสนุนการแพทย์แผนตะวันตก เหมือนการแพทย์แผนตะวันตกเป็นตำนานแล้ว
ส่วนตอนนี้ แอนน่ารู้สึกว่าถึงเวลาที่ต้องส่งเสริมการแพทย์แผนจีนแล้ว!
Merrickเป็นการเริ่มต้นที่ดี!
Merrickฟื้นตัวได้ดี อารมณ์ก็ดีขึ้นมาก “หมอแอนน่า ขอบคุณมาก เพื่อตอบแทนเธอ ฉันสามารถยกเว้นและปล่อยให้คุณออกไปข้างนอกหนึ่งวัน”
ตาของลั่วหานกระตุก มือสองข้างที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อกาวน์หดลง!
ออกไปข้างนอกหนึ่งวัน!
หนึ่งวัน!
“คุณMerrickไม่ได้ล้อเล่น?” แต่ท่าทางของลั่วหานกลับไม่ตื่นเต้นขนาดนั้น เธอควบคุมอารมณ์ได้ดี
“แน่นอนว่าไม่ได้ล้อเล่น ฉันพูดแล้วทำได้ คุณสามารถเลือกสถานที่ใดก็ได้ แต่เพื่อความปลอดภัยขอบคุณ ฉันจะให้คนปกป้องคุณ” ปกป้อง? บอกว่าเป็นการเฝ้าจะดีกว่าหรือเปล่า?
สีซีดบนใบหน้าของMerrickหายไปมาก ริ้วเลือดสีแดงในดวงตาค่อยๆ ลดลง ทั้งหมดนี้ใช้เวลาเพียงสามวัน
“โอ้ แบบนี้เหรอ ถ้าฉันเลือกเมืองหลวงล่ะ?”
แอนน่ายักคิ้ว เหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้มมองMerrick
เธอรู้ว่าMerrickไม่ตกลงแน่นอน แต่ว่าเสนอสิ่งที่เขาจะไม่ตกลง ต่อมาค่อยเสนอสิ่งที่ง่ายหน่อย เขาก็จะพยักหน้า
“อันนี้……แอนน่า ฉันตกลงไม่ได้”
ลั่วหานก็ไม่รีบ “ถ้าอย่างงั้น ฉันอยากไปดูวิลล่าSophocles Villa คุณสมาชิกสภาจะไม่เห็นด้วยเหรอ?”
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของMerrickเมื่อกี้ เย็นลงทันที จากใบไม้ผลิไปเป็นหนาวเย็นทันที!
เธอรู้ที่นั่นได้ยังไง?
สีหน้าของMerrickหลบสายตาของลั่วหานไม่พ้น
เธอสามารถมั่นใจได้ ถูกแม่สามีวาดสามครั้ง MAXที่เจมส์ชมจนกลายเป็นดอกไม้ และMerrick มีการติดต่อที่ผิดปกติอะไร
วิลล่าหลังนั้น เป็นโอกาส
คิ้วของ MerrickและMAX จริงๆ แล้วเหมือนกัน
ลั่วหานค้นพบสิ่งนี้ในภายหลัง
เธอเห็นเขาครั้งแรก รู้สึกว่าเขาเป็นคนพิเศษ ดูโดดเด่น
ต่อมาเธอก็เข้าใจ Merrickและ MAX มีลักษณะเหมือนกัน แต่ภาพของ MAX นั้นมาจากตอนที่เขายังหนุ่ม มันแตกต่างจาก Merrickในปัจจุบันมาก
“เธอไปทำอะไรที่นั่น?”
ดวงตาสีฟ้าของMerrickซ่อนความสับสน แต่เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่แสดงออกมา
ลั่วหานยักไหล่อย่างผ่อนคลาย “สงสัยไง ฉันได้ยินข่าวลือมาบ้าง เล่ากันว่าเคยมีชายหนุ่มรูปงามอาศัยอยู่ที่นั่น ฉันเป็นพวกคลั่งหน้าตา ชอบศึกษาผู้ชายหล่อ นอกจากนี้ยังชอบวิลล่าหรู โดยเฉพาะวิลล่าที่มีเรื่องราว คุณสมาชิกสภาไม่ช่วยเหลือคนอื่นเพื่อสมความปรารถนาเหรอ?”
สุดท้าย ลั่วหานก็โน้มน้าวMerrickสำเร็จ
ส่วนเหตุผลนั้น ลั่วหานคิดว่าอาจเป็นเพราะMerrick ยังคงมีสิ่งที่อยู่ในใจของเขา
Merrickส่งคนขับรถไปกับเธอตลอดทาง ขณะเดียวกัน คนขับรถคนนี้ยังเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวที่เก่งที่สุดของ Merrickอีกด้วย
คนขับรถชายที่แข็งแรงเงียบตลอดทาง ลั่วหานที่นั่งเบาะหลังก็เย็นชา
แต่เธออยากยืมมือถือมาใช้มากกว่า
ไอ้Merrick ให้เธอออกมาแต่กลับไม่ให้เธอนำเครื่องมือสื่อสารออกมา!
รถโค้งไปหลายรอบ ในที่สุดก็ถึงวิลล่า
รถหยุดอยู่ข้างรั้ว คนขับรถเปิดประตูรถ
แอนน่าลงรถ ยืดเส้นยืดสาย สำรวจวิลล่าที่ถูกทิ้งร้างกลางแสงแดด “เป็นที่ที่ไม่เลว ฉันชอบ”
บอดี้การ์ดไร้สีหน้าไม่ตอบสนอง
การอนุญาตของMerrick ในที่สุดประตูวิลล่าที่เต็มไปด้วยฝุ่นก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง ความรู้สึกหนักอึ้งที่แบกรับประวัติศาสตร์มากเกินไปถูกกดลง
ลั่วหานยืนอยู่หน้าประตูของวิลล่า มองดอกไม้และต้นไม้ที่มีใยแมงมุม ใจรู้สึกปวดอย่างอธิบายไม่ได้
บอดี้การ์ดเปิดประตูบานคู่ของวิลล่าอีกครั้ง เสียงเปิดประตูดังเอี๊ยด ฝุ่นปลิวมาข้างหน้า ในอากาศเหมือนล้างความโกรธแค้นของตอนนั้น บินเข้าหัวของเธอ
ที่นี่……ต้องมีเรื่องราวแน่นอน
เกี่ยวกับหยวนชูเฟิน เกี่ยวกับMAXและMerrick
เธอต้องบอกหลงเซียว!
แต่ว่าเธอไม่มีมือถือ……
ลั่วหานเดินไปมาที่หน้าประตู “สุดหล่อ ถ่ายรูปให้ฉันหน่อยสิ เก็บเป็นความทรงจำ”
บอดี้การ์ดยังคงไม่ตอบสนอง เหมือนเป็นท่อนไม้
“ทำไม? เรื่องแค่นี้ก็ไม่ช่วย? นายอย่าลืมว่าคุณMerrickสั่งไว้ว่าอะไร เขาให้นายเล่นกับฉันดีๆ เล่นให้สนุก นายทำแบบนี้ ฉันไม่สนุกสักนิด” ลั่วหานไหวไหล่ ใบหน้าไม่มีความสุข
บอดี้การ์ด “……”
หน้าที่ของเขาคือหุ่นยนต์ไม่ใช่เหรอ? ยังรับผิดชอบในการเล่นด้วย?
“ยังไม่ให้? ช่างเถอะ เดี๋ยวฉันฟ้องMerrick นายทำงานได้……”
ลั่วหานยังพูดไม่จบ บอดี้การ์ดหยิบมือถือออกมา
ลั่วหานยิ้ม ถ้าทำแบบนี้ตั้งแต่แรกก็ดีแล้ว!
ถ่ายรูปสองสามใบ ลั่วหานแย่ลงอีกครั้ง “ให้ฉันถ่ายรูปแป๊ปหนึ่งสิ! ผู้หญิงนะ ชอบถ่ายรูป นายถ่าย……พูดตามตรงคือไม่สวย หน้าตาฉันทุเรศขนาดนี้เลยเหรอ?”
บอดี้การ์ด “……”
ฉันไม่ใช่ช่างภาพ!
ลั่วหานโกหกได้สำเร็จและได้มือถือ ตั้งใจทำท่าposeถ่ายรูป
บอดี้การ์ด “……”
คิดไม่ถึงว่าเธอเป็นหมอแบบนี้
ลั่วหานจับมือถือของบอดี้การ์ด ยังไม่ได้จะคืน
ห้องโถงใหญ่ที่ชั้นหนึ่งของวิลล่ามีกลิ่นเน่าของไม้ บนพื้นมีฝุ่นหนา เหยียบแล้วจะมีรอยเท้า แต่ว่านอกจากนี้ การตกแต่งทั้งหมดของวิลล่าเป็นไปอย่างเรียบร้อย การเก็บรวบรวมบนชั้นวาง โซฟาที่เสีย โคมไฟที่กลายเป็นสีเทา โต๊ะอาหารไม้เนื้อแข็งจากยุคหลุยส์ที่สิบที่……
การตกแต่งทั้งหมดบ่งบอกถึงความหรูหราของที่นี่ในอดีต
ยังมี……
ลั่วหานเห็นภาพวาดที่แขวนอยู่บนผนัง
เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของภาพวาดถูกบดบังด้วยฝุ่น แต่เธอสามารถแยกแยะโครงร่างของบุคคลในภาพวาดได้
ลั่วหานพบไม้ปัดขนไก่ที่ถูกฝุ่นกิน กวาดภาพวาดสองสามครั้ง ฝุ่นละอองกระจายไปทั่วศีรษะของเธอ ในที่สุดก็เช็ดสีเดิมของภาพวาดออก
ลั่วหานเงยหน้ามองภาพ เกือบจะตกใจจนเป็นบ้าทันที!
คนบนภาพ มีใบหน้าเหมือนหลงเซียว
นอกจากจมูกและแว่นสายตา
เขาคือมู่เส้าเอิน ภาพวาดของมู้เส้าเอิน!
ต่อมา ลั่วหานทำความสะอาดภาพข้างๆ อีก ภาพแสดงให้เห็นเด็กสาวที่บอบบางและสวยงาม นั่นคือหยวนชูเฟินในตอนนั้น
ลั่วหานเหมือนเป็นเครื่องจักร ทำความสะอาดภาพวาดทั้งหมด!
ภาพวาดหลายสิบภาพแขวนอยู่รอบผนัง ทำให้ดวงตาและหัวใจของลั่วหานมึนและชา!
ภาพวาด……ภาพวาดพวกนี้……
พระเจ้า!
มู่เส้าเอิน หยวนชูเฟิน หลงถิงที่ยังหนุ่ม MAX Merrick ถังจงรุ่ย และยังมีชายแปลกหน้าชาวจีน ชายชาวอเมริกันอีกหลายคนที่ลั่วหานไม่รู้จัก แต่ในความมืด พวกเขาต้องเชื่อมโยงแน่นอน!
มือของลั่วหานกระตุกเล็กน้อย เธอทำเป็นไม่รู้เรื่องและถ่ายสองสามรูป
อดทนต่อหัวใจที่อุกอาจ ลั่วหานยิ้มอย่างผ่อนคลาย “สุดหล่อ ฉันจะขึ้นไปดู นายไปด้วยไหม?”
บอดี้การ์ดเพิ่งเห็นความอยากรู้อยากเห็นอันทรงพลังของผู้หญิง และทักษะการถ่ายรูปที่ไม่มีที่สิ้นสุดของผู้หญิง พูดจริงๆ เขาไม่อยากไป
แต่เพราะหน้าที่ เขาก็ยังพยักหน้า
ลั่วหาน “……”
ทำไมไม่ปฏิเสธโดยตรง!
เพราะการแสดงออกของเธอไม่น่ารักเหรอ?
ก้าวขึ้นบันไดวนที่มีฝุ่นเป็นชั้นๆ ลั่วหานเดินขึ้นชั้นสอง ในหัวกลับเป็นภาพที่ไม่ลบเลือนหายไป
ชั้นสองมีห้องนอนหลายห้อง ห้องที่ใหญ่ที่สุดคือห้องนอนใหญ่ เทียบกับเป็นของเจ้าของชายMAX แต่ที่น่าแปลกคือ บ้านนี้ไม่มีเจ้าของหญิงเหรอ?
MAXไม่มีภรรยาเหรอ?
เตียงใหญ่ในห้องนอนใหญ่ปูด้วยฟูก เพียงแต่ว่าเวลาผ่านไปนานมาก ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นหนาเป็นชั้นๆ เกรงว่าเธอยื่นมือไปแตะ จะทำให้ผ้านวมสลายได้
ลองดูรอบๆ ห้องนอนใหญ่ หัวเตียงมีเครื่องประดับเล็กๆ วางไว้ เข้ามาอยู่ในสายตาของลั่วหาน
