บทที่ 1013 ท่านเซียวมีความอยากอาหารมาก
“หมอแอนน่า คุณกำลังทำอะไร?”
ลั่วหานเพิ่งเดินมาถึงที่โทรศัพท์กำลังจะโทรศัพท์ ถูกแม่บ้านจับได้
ให้ตายเถอะ!
เธอมีกล้องวงจรปิดเหรอ?
“ฉันอยากโทรศัพท์”
ตอนนี้ที่ประเทศจีนเป็นตอนกลางคืน หลงเซียวอาจจะยังไม่นอน เธออยากบอกฝันดีเขา ฟังเสียงของเขา ดีที่สุดยังได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าวของลูกสาว
แต่ผู้หญิงตอบทันที “ขออภัย ตอนนี้คุณไม่สามารถโทรศัพท์ได้”
ลั่วหานกัดฟัน “ได้ค่ะ ฉันสามารถโทรศัพท์ได้เมื่อไร?”
“พรุ่งนี้ตอนเช้า”
“ค่ะ”
ลั่วหานหมุนตัวเดินจากไป
สถานที่ห่วยแตกนี้ เธอต้องหาทางแหกกฎเดิมๆ มิฉะนั้นเธอจะตายด้วยโรคซึมเศร้า Merrickยังไม่หายดี เธออาจจะบ้าไปก่อนแล้ว
—
วันต่อมา เมืองหลวง
“พี่ชาย!”
หลงเซียวเพิ่งถึงบริษัท ก็ได้หลงจื๋อที่อยู่ข้างหลังเรียกเขาเสียงดัง จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงฝีเท้า
“มีเรื่อง?” หลงเซียวยืนอยู่ที่ห้องโถงใหญ่ หันกลับมามองเขา
หลงจื๋อเห็นพี่ชายก็ดีใจ อารมณ์ดีมาก เขาไม่ได้เจอพี่ชายเขามาหลายวันแล้ว!
“ไม่มีเรื่องอะไร พี่ชายเป็นอย่างไรบ้างกับการไปคุยงานต่างที่ ผ่านไปด้วยดีไหม?”
หลงจื๋อและพี่ชายรอลิฟต์VIPด้วยกัน อดไม่ได้ที่จะมองพี่ชายอีกหลายครั้ง
“ก็ดี”
เขายังไม่ได้ชื่นชมหลงจื๋อสำหรับการแสดงที่ยอดเยี่ยมในงานเลี้ยง พูดต่อ “ฉันดูวิดีโอแล้ว วันนั้นนายพูดได้ดีมาก มีการพัฒนาจริงๆ”
หลงจื๋อรู้สึกทำตัวไม่ถูกเมื่อได้รับคำชม จับผมอย่างที่ไม่พิถีพิถันนัก “จริงๆ แล้ว……ผมแค่พูดตามความจริง พี่ชายเสน่ห์ของพี่วางตรงไหน! พี่ชายเก่งกว่าต่างหาก!”
หลงเซียวกระตุกมุมปาก “นายไม่ต้องประจบสอพลอฉัน ความสำเร็จของนายก็เป็นของนาย ครั้งนี้นายทำได้ดีมาก เหนือความคาดเดาของฉัน”
หลงจื๋อยิ้มซื่อบื้อ “เป็นข้อยากที่พี่ให้ผมอย่างกะทันหัน ยากสำหรับผมจริงๆ ดีที่หนึ่งนาทีสุดท้ายผมคิดได้พอดี แฮะๆ!”
ลิฟต์มาแล้ว หลงเซียวก้าวขึ้นไป หลงจื๋อก็ตามไปด้วย
“นายไม่โทษฉัน?” หลงเซียวกดตัวเลข หลงจื๋อแย่งกดไปก่อนสองตัว
“ไม่! ผมไม่โทษพี่แม้แต่นิด! การจัดเรียงของพี่ชายต้องมีเหตุผลแน่นอน ผมฟังพี่ก็พอแล้ว! พี่ชายทำเพื่อจะช่วยผม ผมไม่โง่ ดูออก ผมต้องขอบคุณพี่!”
“ฉันจัดเรียง นายฟังเหรอ?” หลงเซียวมองเขาอย่างลึกซึ้ง
หลงจื๋อถูกมองจนรู้สึกผิดเล็กน้อย ทำมือเล็กๆ “แน่นอน……แต่ก็ไม่ใช่การจัดเรียงทั้งหมด ผมเชื่อว่าพี่ชายไม่ให้ข้อยากเกินไปกับผมหรอก ถูกไหม?”
เรื่องแบบครั้งที่แล้ว อย่ามีครั้งที่สองอีกเลย จริงๆ นะ
“นายคิดว่าบริษัทฉู่ซื่อเป็นไง? เทียบกับMBK นายชอบบริษัทไหนมากกว่า? ตั้งแต่ธุรกิจหลัก การจัดสรรทรัพยากร บรรยากาศในการทำงานและการเปรียบเทียบวัฒนธรรมของ บริษัท ทุกระดับอย่างครอบคลุม”
หลงเซียวและหลงจื๋อยืนอยู่ในลิฟต์ด้วยกัน ส่วนสูงของทั้งสองต่างกันมาก พื้นที่ของลิฟต์กว้างมาก แต่ทั้งสองมีออร่ามาก ทำให้ดูเหมือนเต็มไปหมด
หลงจื๋อคิดว่าพี่ชายของเขากำลังออกข้อสอบให้เขา ตั้งใจคิด “รูปแบบการพัฒนาของMBKไปได้ดี โดยรวมแล้วมั่นคงมาก ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไร และอุตสาหกรรมหลักของMBKคืออสังหาริมทรัพย์ ผมไม่ชอบ ส่วนบริษัทฉู่ซื่อ……มีความยืดหยุ่นกว่า กำลังครอบคลุมโดยรวมอ่อนกว่าเล็กน้อย”
ไม่ใช่อ่อนกว่าเล็กน้อย คืออ่อนกว่ามาก
“อืม” หลงเซียวพยักหน้า “ถ้าให้นายเลือกบริษัทเป็นจุดเน้นของการพัฒนา นายจะเลือกยังไง?”
หลงเซียวพูดอย่างสบาย ไม่ได้บอกใบ้อะไรให้เขาเลย
หลงจื๋อคิดดีๆ “MBKเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ ไม่ต้องสงสัยคือประเด็น แต่ว่า……ผมคิดว่าบริษัทฉู่ซื่อมีศักยภาพ”
“ฉะนั้น นายชอบบริษัทฉู่ซื่อมากกว่า?” หลงเซียวค่อยๆ ถาม
“……พูดแบบนี้ก็ได้”
คิดดูแล้ว ดูเหมือนบริษัทฉู่ซื่อก็ไม่แย่ เขาไม่สามารถยืนหยัดนโยบายที่มีแรงกดดันสูงของ MBKได้ เหมือนกับการเดินไต่เชือกทุกวัน
หลงเซียวตบบ่าของเขา ตอนนี้ลิฟต์ถึงชั้นทำงานของหลงจื๋อแล้ว “ดี ฉันรู้แล้ว”
หลงจื๋อไม่เข้าใจ แต่ว่าประตูลิฟต์เปิดออก ทำได้เพียงออกไป
คำพูดของพี่ชายหมายความว่ายังไง?
เดี๋ยว เดี๋ยว!
เขาลืมบอกพี่ชายว่าเขาจะไปเมืองเจียงเฉิง!
อา……ประตูของลิฟต์ปิดแล้ว
หลงเซียวทำงานหนักมากหลังจากกลับประเทศ ประชุมไปทั้งวัน หลังการประชุมจบลงก็คือทั้งโต๊ะมีแต่เอกสาร
หลังจากปั่นไปสักพัก หลงเซียวอ่านเอกสารและดื่มกาแฟ ตาอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองมือถือ
ทั้งๆ ที่รู้ว่าลั่วลั่วไม่สามารถส่งข้อความหาเขาได้
ขณะนี้ จี้ตงหมิงเคาะประตูเข้ามา
“เจ้านายครับ ซุนปิงเหวินอยู่ด้านล่างครับ”
“เขามาทำอะไร?”
หลงเซียวขมวดคิ้ว แสดงสีหน้ารังเกียจ
“เขาอยากร่วมงานกับท่าน ไม่ได้ระบุว่าเรื่องอะไร เจ้านายจะพบไหมครับ?”
จี้ตงหมิงเดาได้ว่าเจ้านายจะมีทัศนคติอย่างไรกับซุนปิงเหวิน ที่แปลกก็คือ ซุนปิงเหวินยังกล้าที่จะมา
“เฮอะ! ร่วมงาน? ให้เขาขึ้นมา”
ร่วมงานไหมยังไม่แน่ใจ แต่ความเป็นปรปักษ์ของซุนปิงเหวินที่มีต่อเขาไม่เคยลดน้อยลง
……
ซุนปิงเหวินนั่งบนรถเข็นอย่างเกรงใจ สองมือรับกาแฟที่แอนดี้ส่งมาให้
“คิดไม่ถึงว่านายยังยอมพบฉัน” ซุนปิงเหวินยิ้มให้หลงเซียวอย่างเอาใจ
หลงเซียวไม่มีปฏิกิริยาอะไร “ลุงซุนมาถึงที่ มีเรื่องอะไร?”
มีเรื่องก็พูดตรงๆ ระหว่างพวกเขาไม่จำเป็นต้องเล่นตุกติก
ซุนปิงเหวินดื่มกาแฟไปหนึ่งคำ สำรวจห้องทำงานของหลงเซียว “MBK คู่ควรกับการเป็น บริษัทอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำ ทำให้ฉันรู้สึกละอายใจ”
นัยน์ตาสีดำของหลงเซียวไหลผ่านใบหน้าของเขา
“ฉันมาหานาย เพราะโครงการของบริษัทจุนหลิน ฉันรู้ว่าพวกนายได้ทำเค้าโครงโดยรวมแล้ว เท่าที่ฉันรู้ บริษัทจุนหลินจะสร้างโรงเรียนอนุบาลนานาชาติ อนาคตจะมีประถม มัธยม บางทีบริษัทซุนซื่ออาจจะสามารถช่วยนายได้”
หลายปีนี้บริษัทซุนซื่อมีความสำเร็จอยู่หลายสื่อ ผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์
“อ่อ?” การตอบสนองของหลงเซียวยังคงธรรมดา
“ภรรยาของฉันใกล้จะคลอดแล้ว อนาคตพวกเราอยากหาโรงเรียนที่ดีให้ลูก ส่วนตัวฉันคิดจะซื้อบ้านของจุนหลิน หากสามารถมีส่วนร่วมในการก่อสร้างโครงการด้วยตัวเอง จัดเตรียมสนับสนุนที่ดี ฉันจะรู้สึกเป็นเกียรติมาก
ซุนปิงเหวินทำท่าทางให้ต่ำต้อยมาก
ต่ำจนทำให้หลงเซียวนึกถึงตำนานโว่ซินฉางตั้น
เขาโค้งงออย่างนอบน้อม เพื่ออะไรกัน?
ไม่พูดก็รู้
“ลุงซุนจะให้ความช่วยเหลือสนับสนุนด้านไหนเหรอ?”
หลงเซียวไขว้ขา หยิบกาแฟขึ้นมา ค่อยๆ ส่งเข้าปาก
“ใช่ สื่อของบริษัทซุนซื่อมีข้อได้เปรียบในการแข่งขันอย่างมากในประเทศ วัสดุของเรานำเข้าจากประเทศเยอรมนีและญี่ปุ่น หลังจากสามปีของการวิจัยและพัฒนา บรรลุผลของการปกป้องสิ่งแวดล้อมสีเขียวและการประหยัดพลังงาน เหมาะที่จะใช้กับโรงเรียน นี่คือรายงานการประเมินโดยละเอียด นายลองดูได้”
หลงเซียวเหลือบมองไปที่แฟ้ม “อุปกรณ์ของบริษัทซุนซื่อ ดูเหมือนว่าราคาต่อหน่วยจะสูงกว่าผลิตภัณฑ์ที่คล้ายคลึงกันศูนย์จุดห้าเปอร์เซ็นต์ ฉันสามารถนำเข้าจากต่างประเทศโดยตรง หรือซื้อจากเมืองหนิงไห่”
ซุนปิงเหวินก็ไม่รีบ “ราคาสามารถเจรจาได้ ในเมื่อฉันอยากร่วมมือกับนาย ก็จะไม่กักราคา ฉันยินดีที่จะทำกำไรหนึ่งเปอร์เซ็นต์ ให้นายซื้อสินค้าคุณภาพสูงและราคาไม่แพง เป็นไง?”
ซุนปิงเหวินแอบสังเกตสายตาของหลงเซียว แต่ที่เขาผิดหวังคือ หลงเซียวไม่ได้แสดงความดีใจแม้แต่น้อย
ซุนปิงเหวินหมุนรถเข็น เข้าใกล้เล็กน้อย “หลงเซียว ถ้าฉันสนับสนุนชุดอุปกรณ์มูลค่าห้าล้าน นายสามารถช่วยฉันได้ไหม สำหรับนายมันง่ายมาก”
หลงเซียวเปล่งความโหดร้ายและเยือกเย็นออกมา “อ่อ?”
ซุนปิงเหวินหยิบเอกสารอีกเล่มหนึ่งออกมา “นี่คือใบสั่งซื้อ ฉันเซ็นแล้ว ได้บิลนี้แล้ว สินค้าเป็นของนาย แต่ฉันหวังว่านายอย่าถือสา ปล่อยน้องสาวฉัน”
“เป็นเงื่อนไขที่เย้ายวนมาก แต่ว่าห้าล้านซื้อความอิสระของน้องสาวนาย ให้เธอพ้นจากกฎหมาย ดูเหมือนจะไม่โน้มน้าวใจมากพอ”
หลงเซียวไม่แม้แต่จะมอง ยิ่งอย่าพูดถึงรับเลย
ซุนปิงเหวินแอบกำหมัด “นายอยากได้อะไร?”
หลงเซียวคิด ซุนปิงเหวินไม่ได้มาที่นี่เพื่อคุยเกี่ยวกับเงื่อนไข แต่เพื่อแอบดูท่าทางของเขา
“ครึ่งหนึ่งของบริษัทซุนซื่อ ลุงซุนไม่เสียดาย?”
ครึ่งหนึ่งของบริษัทซุนซื่อ?!
หากซุนปิงเหวินไม่พอการต้องกระโดดขึ้นมาแน่ๆ!
หลงเซียวอยากอาหารเกินไป!
ดังนั้นสีหน้าของซุนปิงเหวินดูแย่กว่าเดิมแล้ว “หลงเซียว นมยอย่าพูดเล่นสิ……”
“แน่นอนว่าฉันไม่ได้พูดเล่น วันนี้ลุงซุนมาเยี่ยมยังตลกกว่า ลูกสาวนายจะฆ่าภรรยาฉัน ทำให้ภรรยาของฉันประสบเคราะห์ ตอนนี้จะใช้เงินเพื่อทำให้คนสงบ?”
ซุนปิงเหวินอ้าปาก แต่ไม่ได้พูดต่อ
“นายคิดว่า บริษัทซุนซื่อของนายจะอยู่ในสายตาฉัน? เตือนลุงซุนหนึ่งคำ สิ่งที่กูเกลียดที่สุดในชีวิตนี้คือทุกคนที่ทำร้ายภรรยาของฉัน”
ซุนปิงเหวินกำหมัดแน่น “ฉันให้ค่าตอบแทนแล้ว นายยังจะทำอะไรอีก?”
“สิ่งที่ภรรยาฉันได้รับ ทั้งตระกูลซุนก็ไม่สามารถชดใช้ได้”
ในเมื่อกล้าที่จะมาหาถึงที่ เพราะช่วงนี้เขาใจดีเกินไปหรือเปล่า?
“หลงเซียว ตามขั้นตอนทางกฎหมายปกติ น้องสาวของฉันควรได้รับการประกันตัวแล้ว นาย……”
นายแอบดำเนินการได้ยังไง!
หลงเซียวหัวเราะ “คุยกฎหมายกับฉัน?” เขายื่นมือหยิบนามบัตรออกมาหนึ่งใบ ส่งให้ซุนปิงเหวินที่ห่างจากโต๊ะ “ติดต่อทนายของฉัน”
……
ซุนปิงเหวินออกจากตึกMBK ความโกรธเต็มอก!
“แม่เอ๊ย! ฉันให้เขาห้าล้านฟรีๆ เขากลับจะเอาครึ่งหนึ่งของบริษัทซุนซื่อ!”
โม่หรูเฟยนั่งอยู่บนรถ ท่าทางเหมือนรู้ตั้งนาน “หลงเซียวไม่สามารถขยี้ตาด้วยทรายได้ ฉันเตือนนายตั้งนานแล้ว”
ซุนปิงเหวินทุบกระจกรถอย่างหัวเสีย “ฉันต้องช่วยเจียลี่ออกมาให้ได้!”
โม่หรูเฟยลูบท้องโต ดวงตาฉายแววกลยุทธ์ “ฉันคิดออกวิธีหนึ่ง”
ดวงตาซุนปิงเหวินเปล่งประกาย “วิธีอะไร?”
โม่หรูเฟยเหลือบมองไปที่ตึกที่สูง “หลงเซียวมีคู่ต่อสู้ที่เข้ากันได้ดี พวกเขาเป็นคู่แข่งกัน เพียงแค่พวกเราติดต่อเขา ถ้ามีมันจะทำให้หลงเซียวล้มลง อีกอย่าง คนนั้นมีตัวช่วยที่เก่งกว่าด้วยซ้ำ”
ซุนปิงเหวินขยิบตา “คนที่เธอพูด คือตู้หลิงเซวียน?”
นิ้วของโม่หรูเฟยลูบไปที่ใบหน้าของเขา ริมฝีปากแดงเคลื่อนไปใกล้ริมฝีปากของเขา พ่นลมหายใจกระทบใบหน้าของเขา “ถูกต้อง ตู้หลิงเซวียน และยังมีเจิ้งซิน พวกเราต้องยืนอยู่ข้างเดียวกับตู้หลิงเซวียน ก็มีความหวังที่จะล้มหลงเซียวได้! ฉันไม่เชื่อว่าหลงเซียวจะโชคดีตลอด!”
“เป็นวิธีที่ดี! ฉันอยากร่วมมือกับตู้หลิงเซวียนตั้งนานแล้ว เขาอยู่ที่เมืองเจียงเฉิง ฉันไปที่นั่นได้”
โม่หรูเฟยนึกถึงข่าวตอนที่ไปตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาลหวาเซี่ย “ใช่แล้ว ช่วงนี้คนชั้นต่ำอย่างฉู่ลั่วหานไม่อยู่ที่เมืองหลวง ถ้าสามารถฉวยโอกาสกำจัดเธอได้ จะดีมาก!”
“หล่อนไปไหน?”
“ลอนดอน”
