บทที่ 1085 สมองไม่ปกติ
ในห้องทำงานเงียบขึ้นมาเพราะคำพูดของเจิ้งซิ่วหยา
หลงเซียวนั่งเงียบอยู่ตรงนั้น ดวงตาใสซื่อ ราวกับตัวเองเป็นคนนอก ทั้งๆที่เรื่องที่เกิดขึ้นนั้นมันเกี่ยวข้องกับเขาทั้งสิ้น
อีกฝ่ายตู้หลิงเซวียนชะงักเล็กน้อยในตอนแรก ทว่าไม่นาน ดึงสติกลับมาสายตาของเขาก็ไม่เหลือแม้ร่องรอย
เจิ้งซิ่วหยามองปฏิกิริยาของทั้งคู่ พึมพำอยู่ในใจ ให้ตายเถอะ คนหนึ่งร้ายลึก อีกคนก็ราชาภาพยนตร์ ทั้งคู่มาเจอกันนี่มันแน่จริงๆ
“เจ้าหน้าที่เจิ้ง เมื่อสักครู่คุณบอกว่ารายงาน หมายความว่ายังไง”
ตู้หลิงเซวียนบอก พลางเก็บของที่วางอยู่บนโต๊ะ
ท่าทางของเขาดูเป็นธรรมชาติ รวบกระดาษที่พึ่งปริ้นท์ออกมา วางในแนวนอน พรึ่บ….
ยังไม่ทันเรียบร้อย มือสวยก็ยื่นออกมา หยิบสัญญานั่นไป
เจิ้งซิ่วหยาสะบัดกระดาษ “อย่าพึ่งรีบเก็บสิคะคุณตู้ ขอฉันดูก่อนนะคะ”
ฉับพลัน ใบหน้าของตู้หลิงเซวียนก็เคร่งขรึมทะมึนขึ้น
หลงเซียวคิดจะทำอะไรกันแน่ เขาไม่กังวลเลยเหรอว่าสัญญาระหว่างเขาและCresจะถูกเปิดเผย เขาไม่กังวลสักนิดว่าเขาจะเสื่อมเสียชื่อเสียง หลงเซียว…เขาคิดอะไรอยู่กันแน่
เขายอมให้เจิ้งซิ่วหยาลงมือ เจ้าหน้าที่และมาเฟียนั้นมีสงครามระหว่างกัน ทว่าหลงเซียวทำลายกำแพงนั้นเหรอ
เขาไม่กลัวตายจริงๆเหรอ
หรือว่า…
ตู้หลิงเซวียนยังไม่ทันเข้าใจด้วยซ้ำ เสียงหัวเราะของเจิ้งซิ่วหยากลับทำลายความเงียบขึ้นมา “ฮ่าๆ ร้ายนี่ น่าตื่นเต้น คุณหลง สัญญาฉบับนี้เหมือนจะส่งคุณเข้าตารางได้เลยนะคะ”
ช่วงนี้ห้องขังกำลังครึกครื้น ก่อนหน้ามีซุนปิงเหวินที่พึ่งเข้าไป ตอนนี้ดึงหลงเซียวเข้ามาด้วย น่าตื่นเต้นเป็นบ้า
ใบหน้าหลงเซียวเผยออกมาถึงรอยยิ้มเย้ยหยันตัวเอง “ตอนผมเห็นผมก็แปลกใจ นี่มันเรื่องตั้งแต่สมัยไหนแล้ว ใช้อะไรทำ บอกตามตรง ผมไม่รู้เลย”
หมัดหนึ่งข้างที่วางอยู่ของตู้หลิงเซวียนนั้นกำแน่น “หลงเซียว คุณไม่รู้เรื่องจริงๆน่ะเหรอ ต้องการให้ผมอธิบายให้ชัดเจนกว่านี้ไหม”
หลงเซียวขยับเก้าอี้แล้วลุกขึ้นยืน ยืดเส้นยืดสายราวกับนั่งมานานจนเหนื่อย “ในมือคุณตู้ยังมีอะไรอีกล่ะครับ เอาออกมาครั้งเดียวเลยดีกว่า ผมตั้งใจเชิญเจ้าหน้าที่เจิ้งมา ก็เพื่อให้คุณพูดมันออกมาให้ชัดเจน ในเมื่อคุณอยากพูดอะไร ก็ตามสบายเลยครับ”
เจิ้งซิ่วหยาสะดุ้ง
ไม่รู้ทำไม คำพูดเมื่อสักครู่ของหลงเซียวที่กล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แต่เธอกลับรู้สึกว่ามันเยือกเย็น กลิ่นอายแบบนั้นของหลงเซียวปกคลุมความอบอุ่นไปจนหมด หนาวเหน็บไปจนถึงกระดูกแทบจะแช่แข็งคนได้แล้ว
ตู้หลิงเซวียนรีบคิดคำนวณอยู่ในใจ ใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาที ทว่ากลับฝังเบาะแสมากมายเอาไว้
“หลงเซียว คุณมันบ้าจริงๆ”
มุมปากหลงเซียวยกยิ้ม ยกมือบอกให้เจิ้งซิ่วหยาตามสบาย ตัวเองเดินออกจากห้องทำงานไป
ห้านาทีก่อนหน้านั้น…
“เจ้านายครับ ตู้หลิงเซวียนมาด้วยท่าทางน่ากลัว ผมคิดว่าในมือเขาน่าจะมีอะไรบางอย่างไม่งั้นเขาจะเอาความมั่นใจมาจากไหน”
จี้ตงหมิงจ้องมองร่างของตู้หลิงเซวียน สัมผัสถึงไอสังหารจากเขามาแต่ไกล เขาจะทำอะไรเกิดคาดคิดหรือเปล่า
ยังไงซะครั้งนี้เจ้านายก็ทำให้ตู้หลิงเซวียนสูญเสียไปมากขนาดนั้น
หลงเซียวกวาดตามองเล็กน้อย จากนั้นเดินตรงไปยังลิฟต์ “ขึ้นไปก่อน”
“ครับ ให้ผมเตรียมอะไรล่วงหน้าไหมครับ” จี้ตงหมิงยังไม่วางใจ
หมาจนตรอกกระโดดกำแพง ตอนนี้ตู้หลิงเซวียนจนตรอกแล้วจริงๆ แต่การกระโดดกำแพงมันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
“โทรหาเจิ้งซิ่วหยา เรียกเธอมาที่นี่หน่อย ส่วนอย่างอื่นอย่าพึ่งบอก ให้เขารอฉันสักครู่” หลงเซียวขึ้นลิฟต์ จี้ตงหมิงไม่ได้ตามขึ้นไป แต่พยักหน้าบ่งบอกว่าไม่มีปัญหา
ลิฟต์ปิดลง จี้ตงหมิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
ต่อสายอยู่ชั่วครู่ปลายสายก็กดรับ
เจิ้งซิ่วหยาจำเบอร์โทรของจี้ตงหมิงได้ “ผู้ช่วยจี้ หาได้ยากนะเนี่ย มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ”
ตอนนี้เจิ้งซิ่วหยาทำคดีของซุนปิงเหวิน อีกฝ่ายต้องโทษประหาร เจิ้งซิ่วหยาแทบไม่มีเวลาว่างเลยแม้แต่วันเดียว
“เจ้าหน้าที่เจิ้งครับ รบกวนคุณช่วยมาที่ MBK สักครู่หน่อยได้ไหมครับ เจ้านายมีเรื่องสำคัญ”
“คุณชายเซียวมีธุระเหรอคะ มีคนไม่กลัวตายจะทำร้ายเขาอีกแล้วเหรอ”
เจิ้งซิ่วหยาวางเท้าที่พาดกับเก้าอี้ลง พูดหยอกเย้า
ช่วงนี้คดีส่วนใหญ่ในมือเธอล้วนเกี่ยวข้องกับหลงเซียว หรือไม่ก็ได้ข่าวว่าเกี่ยวข้อง นับดูแล้ว คู่ต่อสู้ของหลงเซียวเหมือนจะช่วยสนับสนุนในหน้าที่ของเธอ
เธอสามารถเลื่อนตำแหน่ง ยังช่วยให้มีบารมีในสถานีแห่งนี้อีก ขาดหลงเซียวไม่ได้จริงๆ
“จะว่าแบบนั้นก็ได้ครับ” จี้ตงหมิงมองลงไปด้านล่าง ตู้หลิงเซวียนเดินเข้าประตูใหญ่มาแล้ว คาดว่าอีกไม่นานก็คงไปถึงชั้นบน
ไม่รู้ว่าเจิ้งซิ่วหยาจะสามารถมาทันเวลาได้หรือไม่
“ว้าว จริงๆเลย ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันไปตอนนี้เลย ฉันขอเวลาสองนาที ทันใช่ไหมคะ” เจิ้งซิ่วหยาหยิบกุญแจรถขึ้นมา ยักคิ้วกับโจวจั่น จากนั้นวิ่งออกไป
“สองนาทีได้ครับ รบกวนคุณด้วยนะครับ”
เจิ้งซิ่วหยายักไหล่ด้วยความกระตือรือร้น “คุณชายเซียว คุณช่างสนับสนุนงานฉันดีเหลือเกิน”
โจวจั่นวิ่งตามเธอลงมา ยื่นมือไปขวางเธอที่กำลังเปิดประตู “พี่ใหญ่ ไปไหนครับ”
“ทำไม อยากสนุกด้วยเหรอ”
โจวจั่นยู่ปาก “ไม่พาผมไปเล่นด้วยเหรอครับ”
“ได้สิ ขึ้นรถ”
“ครับ”
เจิ้งซิ่วหยาขับรถออกไปด้วยความเร็ว บวกกับเปิดไฟฉุกเฉินไปด้วย ทะยานไปด้วยความเร็วไร้สิ่งกีดขวาง สองนาทีกว่าก็มาถึงMBK
“ผู้ช่วยจี้ ฉันไม่ได้มาสายใช่ไหมคะ คนล่ะ” เจิ้งซิ่วหยายัดกุญแจใส่มือโจวจั่น มองจี้ตงหมิง
“เขาอยู่ที่ห้องเจ้านายครับ เจ้าหน้าที่เจิ้งเชิญทางนี้เลยครับ”
จี้ตงหมิงผายมือด้วยท่าทางเกรงอกเกรงใจ เชิญทั้งสองเข้ามา
โจวจั่นสงสัยอยู่ในใจ ชั้นบนสุดของMBKเหรอ
วันนี้พวกเขาสามารถขึ้นไปชั้นบนสุดได้เหรอ
เจิ้งซิ่วหยานิ่งขรึมมากกว่า “ค่ะ ผู้ช่วยจี้นำทางเลยค่ะ…แต่ว่า ฉันต้องรู้ก่อนว่าอีกฝ่ายคือใคร”
“ตู้หลิงเซวียน”
จี้ตงหมิงยิ้มน้อยๆ
“ใครนะ”
เจิ้งซิ่วหยาเดินเข้าประตูกระจก หูกระดิก
“ตู้หลิงเซวียน ประธานใหญ่บริษัทหลันเทียน คุณฟังไม่ผิดหรอกครับ”
“ว้าว ทำไมตู้หลิงเซวียนกับหลงเซียวถึงได้ทะเลาะกันล่ะคะ”
นอกจากทะเลาะกันเพราะหึงหวงแล้ว อย่างอื่นเจิ้งซิ่วหยาก็นึกไม่ออกแล้ว
โจวจั่น “…”
พี่ใหญ่ สมองพี่ให้มันปกติสักหน่อยจะได้ไหมนะ
“ไม่ได้ทะเลาะหรอกครับ หนักกว่าทะเลาะกันอีก ยังไงซะ เดี๋ยวเจ้าหน้าที่เจิ้งไปถึงก็จะรู้เองครับอีกอย่าง เดี๋ยวเจ้านายอาจจะรบกวนคุณเข้าไปคุยในห้องทำงานสักหน่อย ต้องรบกวนเจ้าหน้าที่เจิ้งแล้วครับ”
“นี่หมายความว่า พวกคุณจะแจ้งความเหรอคะ”
จี้ตงหมิงส่ายหน้า “ผมก็ไม่มั่นใจ อาจจะครับ”
เวลานี้
เจิ้งซิ่วหยายิ้มให้ตู้หลิงเซวียน หลงเซียวนะหลงเซียว การคาดการณ์ล่วงหน้าของคุณนี่ไม่เลวเลย
ถ้าไม่ใช่เธอมา กระดาษสัญญาในมือตู้หลิงเซวียน คงสามารถทำลายเขาถึงตายได้เลย
แน่นอน สัญญาเป็นของจริงหรือปลอม ยังไงก็ต้องตรวจสอบ
“คุณตู้ หลงเซียวออกไปแล้ว มีอะไรจะพูดไหมคะ คุณสามารถบอกออกมาด้วยความกล้า วางใจได้เลยค่ะ ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ ฉันจะจัดการด้วยความเป็นธรรม”
เพื่อสนับสนุนการโน้มน้าว เจิ้งซิ่วหยาหยิบบัตรประจำตัวเจ้าหน้าที่ขึ้นมาวางไว้ระหว่างทั้งคู่
ตู้หลิงเซวียนเหลือบตามองรูปในบัตรของเธอ “เจ้าหน้าที่เจิ้งยังหนุ่มมีอนาคตไกล มีความยุติธรรม ช่างน่านับถือ”
เจิ้งซิ่วหยาหัวเราะ “คำเยินยอคงไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันมาทำคดี ไม่ได้มาฟังคำไพเราะรื่นหู คุณตู้ไม่อยากอธิบายหน่อยเหรอคะว่านี่คืออะไร”
เธอเปิดสัญญาขึ้นมา ดูไปทีละประโยคอย่างชัดเจน
มือข้างหนึ่งของตู้หลิงเซวียนกดลงที่หัวเข่า ยืดตัวตรง “สัญญาที่หลงเซียวทำกับมาเฟีย”
เจิ้งซิ่วหยาเปิดสมุดบันทึก ในมือมีปากกา ปลายปากกาเคาะเบาๆที่ศีรษะตัวเอง “อ้อ สัญญาที่หลงเซียวทำกับมาเฟีย…แล้วคุณได้มันมายังไงคะ”
ตู้หลิงเซวียนขมวดคิ้ว “ได้มายังไงไม่สำคัญ ที่สำคัญคือ หลงเซียวทำเรื่องผิดกฎหมาย”
เจิ้งซิ่วหยาวางปากกาลง หยิบสัญญาขึ้นมาดูให้ละเอียดอีกครั้ง หัวเราะขำอยู่ในใจ “คุณมั่นใจเหรอคะว่าสัญญานี้เป็นของจริง อีกฝ่ายเป็นมาเฟียจริงๆน่ะเหรอ”
คุณกำล้อเล่นอยู่หรือเปล่า
มาเฟียเหรอ ทำไมคุณไม่บอกล่ะว่าเป็นกลุ่มขวาง
ตู้หลิงเซวียนสัมผัสได้ถึงความสงสัยของเจิ้งซิ่วหยา จึงบอก “จริงแน่นอน”
“งั้นก็น่าแปลกแล้วค่ะคุณตู้ หลงเซียวทำสัญญากับมาเฟีย สัญญามาอยู่ในมือคุณ คุณมั่นอกมั่นใจว่าสัญญานี้เป็นของจริง ฉันก็แปลกใจ ว่าคุณมีความสัมพันธ์ยังไงกับพวกมาเฟียเหรอคะ”
ตู้หลิงเซวียนเม้มปากแน่น “ไม่มีความสัมพันธ์อะไรทั้งนั้น”
“ฮ่าๆ คุณตู้คะ คุณคิดว่าฉันเป็นเด็กสามขวบเหรอคะ สัญญาต้องถูกเก็บไว้ในที่ที่ปลอดภัยที่สุดสิคะ ไม่ก็มอบให้กับคนที่ไว้วางใจ ยังไปกว่านั้นนี่มันทั้งชุด ฮ่าๆ หรือว่าซานตาคลอสเอามาให้เป็นของขวัญคุณคะ”
เจิ้งซิ่วหยาหัวเราะ มองใบหน้าทะมึนของตู้หลิงเซวียน ที่ซีดขึ้นมา
“เจ้าหน้าที่เจิ้ง ผมมาแจ้งความทำผิดกฎหมาย ไม่ใช่ให้คุณมาสอบสวน”
ตู้หลิงเซวียนสะกดความโกรธเอาไว้
เจิ้งซิ่วหยาคนนี้ ไม่ใช่ตะเกียงไร้น้ำมัน
บางทีเธออาจจะนัดแนะกับหลงเซียวมาก่อน ถ้าขนาดตำรวจก็ถูกหลงเซียวซื้อเอาไว้แล้ว…
บัดซบ
เจิ้งซิ่วหยาไม่เร็วไม่ช้าเกินไป เป็นตำรวจหญิงที่ฉลาดหลักแหลม คุยกับเขาด้วยความอดทนและนิ่งสงบ “ประธานตู้คะ ให้ฉันลองทายดู หลงเซียวเป็นคนของมาเฟีย และคุณเองก็ใช่ ตอนนี้เพราะไม่ลงรอยหรือเสียผลประโยชน์คุณเลยคิดจะย้อนกัดเขา”
ใบหน้าตู้หลิงเซวียนทะมึน “เจ้าหน้าที่เจิ้ง ตำรวจทำอะไรต้องมีหลักฐาน ผมคิดว่าคุณไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับข้อหาใส่ความ”
เจิ้งซิ่วหยาหัวเราะ “ใช่ค่ะ ฉันรู้จักมันดีเลยล่ะ ดังนั้นฉันเลยใจดีอยากเตือนคุณหน่อย อย่าใส่ร้ายคนอื่นไปทั่วนะคะ”
ตู้หลิงเซวียนใช้แรงกำหมัดแน่น “เจ้าหน้าที่เจิ้ง เรามาคุยธุระสำคัญกัน หลงเซียวทำเรื่องผิดกฎหมาย หวังว่าคุณจะตรวจสอบ”
“คุณมีหลักฐานอะไรอีกคะ” เจิ้งซิ่วหยานั่งนิ่ง ตั้งใจจดบันทึก
“แน่นอน”
“อยู่ไหนล่ะคะ”
“อิตาลี”
ด้านนอก จี้ตงหมิงเงยหน้ามองใบหน้าเจ้านายท่าทางเคร่งเครียด
เจ้านายไม่ตอบสนองอะไรเลย
“ตู้หลิงเซวียนบอกว่าหลักฐานของเขาอยู่ที่อิตาลี คงไม่ใช่ว่าCresจะหันมาแว้งกัดหรอกนะ”
“อาจจะใช่” ดวงตาของหลงเซียวเข้มขึ้น
“ผมจะติดต่ออาหย่งตอนนี้เลยครับ เขายังอยู่ที่อิตาลี ให้เขาช่วยสืบ ถ้าไม่ไหวก็ชิงลงมือก่อน จัดการกับCres”
บัดซบ จะยอมให้Cresมาบีบบังคับแบบนี้ไม่ได้
จี้ตงหมิงหยิบโทรศัพท์ออกมาเตรียมโทรออก “ไม่รีบ รอดูก่อน ดูว่าตู้หลิงเซวียนยังมีอะไรอีกไหม”
