เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ / เจ้าสาวมือสองของคุณชายพิก… – ตอนที่ 703

เนื่องจาก ACC Google Drive บินไปหลาย Email
เราจะทยอยไล่แก้ให้ยามว่างอยากให้แก้เรื่องไหนคอมเมนต์ไว้นะคะ
แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน

บทที่703 เธอคงไม่ได้ท้องหรอกใช่ไหม

หานมู่จื่อ ：“……”

เดิมทีช่วงนี้เสี่ยวหมี่โต้วอยู่กับเธอที่วิลล่าไห่เจียงตลอด หานมู่จื่ออาศัยตอนที่เขาเข้าเรียนเมื่อตอนเย็นวาน หนีมาหาเย่โม่เซินที่สนามบิน

คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะส่งเสี่ยวหมี่โต้วไปหาเสี่ยวเหยียนงั้นเหรอ?

“อืม ตอนนี้ฉันอยู่เมืองนอก ส่วนเสี่ยวหมี่โต้วก็วานให้เธอช่วยดูแลก่อนแล้วกัน”

“ดูแลกับผีเธอน่ะสิ พอรู้ข่าวฉันก็เก็บของ แล้วก็ไปสนามบินกับเสี่ยวหมี่โต้ว”

หานมู่จื่อ ：“？”

เธอไม่รู้ว่าตอนนี้สถานการณ์มันเป็นยังไงกันแน่

เสี่ยวเหยียนที่อยู่อีกฝั่งของวิดีโอนั้นกลอกตาใส่เธออย่างอารมณ์ไม่ดี “ดูท่าทางไม่รู้เรื่องรู้ราวของเธอนี่สิ ช่วงนี้ไอคิวของเธอลดลงใช่ไหม? ”

หานมู่จื่อที่โดนโจมตีอย่างแปลกประหลาด ：“……”

“ไม่ยังงั้นทำไมเธอจะเดาไม่ได้ล่ะว่าทำไมฉันกับเสี่ยวหมี่โต้วต้องรีบเก็บข้าวของเตรียมออกนอกประเทศ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอออกไปเมืองนอกก่อน วันแต่งงานก่อนพวกคุณก็ใกล้เข้ามาแล้ว คุณคนนั้นของเธอก็กลัวว่าเธอจะเบื่อ ก็เลยให้ฉันรีบทำงานให้เสร็จก่อนเวลา แล้วก็ให้พาเสี่ยวหมี่โต้วไปอยู่เป็นเพื่อนเธอ”

หานมู่จื่อ ：“……ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง”

เสี่ยวเหยียน：”เธอเป็นอะไรกันแน่? ดูท่าทางของเธอช่วงนี้ ไอคิวลดลงก็ช่างเถอะ แต่ทำไมช่วงนี้เหมือนจะนอนไม่ตื่นเลยล่ะ? แล้วอีกอย่าง……ยังอ้วนขึ้นเป็นเท่าอีกต่างหาก”

อ้วนขึ้นเป็นเท่างั้นเหรอ?

หานมู่จื่อยื่นมือไปลูบหน้าตัวเองโดยอัตโนมัติ เธออ้วนขึ้นงั้นเหรอ?

เธอก็รู้สึกว่าความอยากอาหารของตัวเองเพิ่มมากขึ้น แล้วเธอก็รู้สึกว่าตัวเองมีเนื้อมีหนังเพิ่มขึ้น แต่ว่า……น่าจะไม่ได้ถึงขั้นอ้วนขึ้นเป็นเท่าหรอกมั้ง?

“พระเจ้า อ้วนขึ้นเท่าหนึ่งจริงๆ ด้วยนะ ชุดแต่งงานเธอยังมาไม่ถึงใช่ไหม? ถ้าถึงเวลาลองชุดแล้วใส่ไม่ได้จะทำยังไง……”

“พอเถอะ ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันไปเก็บของก่อน คาดว่าคืนนี้น่าจะถึง! รอฉันก่อนนะ! ”แล้วแป๊บเดียว เสี่ยวเหยียนก็วางสายไปทันที

แล้วเย่โม่เซินก็ไม่ได้กลับมาทั้งวัน พอถึงเวลาก็มีคนมาเรียกหานมู่จื่อไปกินข้าว จนถึงตอนเย็นก็ยังไม่ได้เจอพวกเสี่ยวเหยียนกับเสี่ยวหมี่โต้ว หานมู่จื่อ รอจนเหนื่อยแล้ว ก็เลยหลับไป

จนถึงวันที่สองนั้น เธอก็ได้รับข้อความสองข้อความ

อันหนึ่งคือบอกว่าเสี่ยวเหยียนกับเสี่ยวหมี่โต้วมาถึงแล้ว ส่วนอีกอันหนึ่งก็คือชุดแต่งงานที่ได้จองไว้มาถึงแล้วเหมือนกัน

เพราะฉะนั้นเรื่องแรกหลังจากที่เสี่ยวเหยียนเจอเธอนั้น ก็คือลากเธอไปลองชุดแต่งงาน เสี่ยวหมี่โต้วอยากจะคุยกับมู่จื่อหน่อย จะให้อุ้มหรือจะจุ๊บก็ไม่มีโอกาสเลย

สไตล์ชุดแต่งงานของเธอนั้นมันสวยงามและละเอียดอ่อนมาก ตอนที่ยังไม่ได้ใส่นั้นมันดูสวยงามและน่าหลงใหลมาก เสี่ยวเหยียนผลักเธอให้เข้าไปลอง หานมู่จื่อเองก็รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ ถึงแม้ว่าเมื่อห้าปีก่อนเธอจะเคยสวมใส่ชุดแต่งงานมาแล้วก็ตาม

แต่ว่าครั้งนั้น……สำหรับเธอแล้วมันเป็นงานแต่งงานที่ไม่มีความหมายอะไรเลย

เธอไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าชุดแต่งงานเป็นอย่างไร แม้แต่งานแต่งงานกับ ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้มีโอกาสแม้แต่จะสวมชุดแต่งงานด้วยซ้ำ ตอนนั้นสวมใส่ชุดแต่งงานแบบจีน

ตอนที่หานมู่จื่อลองชุดแต่งงานนั้น ก็พบกับโศกนาฏกรรม ซิปด้านหลังรูดไม่ขึ้นแล้ว

หานมู่จื่อ ：“……”

น่ามันน่าอึดอัดมาก

หรือว่าเธออ้วนขึ้นเป็นเท่าจริงๆ? ใส่ชุดตามไซส์เมื่อก่อนนี้ก็ไม่ได้แล้วงั้นเหรอ?

“คือว่า……”เสี่ยวเหยียนตะโกนเรียกพนักงานที่อยู่ด้านข้าง “ซิปรูดไม่ขึ้นต้องทำยังไงดีอะคะ? ”

“หา? ” พนักงานที่เอาชุดแต่งงานมาส่งนั้นอึ้งไป หลังจากนั้นก็ก้าวเข้ามาช่วย หลายคนยุ่งวุ่นวายอยู่นาน เหนื่อยจนเหงื่อออกไปหมด แต่ซิปก็ยังคงรูดไม่ขึ้นเหมือนเดิม

เสี่ยวเหยียนพูดอะไรไม่ออก “ช่วงนี้เธอกินไปมากแค่ไหนกัน ถึงได้อ้วนจนถึงแบบนี้ได้? ฉันไม่ได้อยากจะบ่นเธอหรอกนะ แต่ว่าเมื่อก่อนเธอดูแลรักษารูปร่างตัวเองดีมากเลยไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆ จะจัดงานแต่งงานแล้ว ยังไม่รู้จักเก็บอาการหน่อย……วันๆ รู้จักแต่จะกินๆๆๆ นอนๆๆๆ เหมือนกับคนท้องยังงั้นแหละ”

หลังจากพูดประโยคนี้ออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทั้งสองฝ่ายก็ต่างอึ้งไป

หานมู่จื่อยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น เสี่ยวเหยียนก็ยืนมองเธออย่างงุนงง ผ่านไปนานถึงได้ค่อยๆ เปิดปากออก “เธอ เธอคงไม่ได้……จริงๆ ……”

ท้องจริงๆ หรอกใช่ไหม?

ประโยคหลังนั้นไม่ได้พูดออกมา แต่ว่าทุกคนก็เหมือนเข้าใจตรงกันโดยที่ไม่ต้องพูดอะไร

หานมู่จื่อรู้สึกว่าเปลือกตาของตัวเองกระตุกอีกแล้ว

ท้องงั้นเหรอ?

พอเอาสถานการณ์ต่างๆ ในช่วงนี้มารวมกัน เหมือนกับว่าเธอ……จะท้องจริงๆ ด้วย

ไม่ยังงั้นทำไมเธอจะเอาแต่นอกจากกินแล้วก็นอนล่ะ? ช่วงก่อนหน้านี้เธอก็ได้กลิ่นอาหารที่มันเลี่ยนเกินไปเหมือนกับอาการแพ้ท้อง……

พอคิดแบบนี้ สีหน้าของหานมู่จื่อก็ดูแปลกไปเล็กน้อย “ฉัน……ฉันเองก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน”

“ประจำเดือนเธอไม่มานานแค่ไหนแล้ว? ”

พอพูดถึงเรื่องประจำเดือน สีหน้าของหานมู่จื่อก็เปลี่ยนเป็นซีดเผือดทันที

“ท้องจริงๆ เหรอ? ”เสี่ยวเหยียน

พนักงานที่อยู่ข้างๆ สองสามตนก็อดพูดไม่ได้ “ยินดีกับคุณนายน้อยด้วยนะคะ ตั้งครรภ์เป็นเรื่องที่ดีมาก”

หานมู่จื่อ ：“……”

เสี่ยวเหยียน：“……”

เงียบอยู่นาน แล้วหานมู่จื่อก็ถามออกมาอย่างจริงจัง : “แล้วจะทำยังไงกับชุดแต่งงานดีล่ะ? อ้วนขึ้นเยอะแล้ว ซิปก็รูดไม่ขึ้น”

หลายคนนั้นพอได้ยินเธอเตือนแบบนี้ สุดท้ายก็นึกถึงปัญหาที่จัดการยากตรงหน้าขึ้นมาได้ หนึ่งในนั้นก็พูดออกมาทันที “เดี๋ยวฉันจะรีบโทรไปหาดีไซเนอร์เดี๋ยวนี้เลยค่ะ”

แล้วเธอก็ออกไปโทรศัพท์ ส่วนเสี่ยวเหยียนก็ลากหานมู่จื่อมานั่งอีกด้านหนึ่ง

“เธอนี่ก็จริงๆ เลย ไม่น่าล่ะฉันถึงบอกว่าไอคิวเธอลดลง ที่แท้ก็เลอะเลือนเพราะว่าท้องนี่เอง……แต่ว่านี่เธอก็เลอะเลือนเกินไปรึเปล่า? แม้แต่ตัวเองท้องยังไม่รู้ตัวเลย ฉันล่ะยอมเธอเลยจริงๆ ไม่ใช่ว่าไม่เคยท้องซะหน่อย”

สีหน้าของหานมู่จื่อไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก การท้องในครั้งนี้เป็นสิ่งที่เธอไม่ได้คาดคิดไว้เลย ถึงแม้จะบอกว่าจะแต่งงานกันแล้ว แต่ว่า……เหมือนกับว่าเธอไม่ค่อยอยากจะมีลูกคนที่สองเท่าไหร่ ความรักที่เธอให้เสี่ยวหมี่โต้วยังไม่พอเลย แล้วถ้าเกิดว่ามีอีกคน……

จนถึงตอนนั้น ก็ไม่รู้ว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะเสียใจแค่ไหน

ยิ่งคิด หานมู่จื่อยิ่งรู้สึกว่าอารมณ์ของตัวเองตกต่ำลง เธอก้มหน้า

“เป็นอะไรไปน่ะเธอ การตั้งครรภ์เป็นเรื่องที่น่ายินดีนะ ทำไมถึงได้ทำหน้าบึ้งตึงแบบนั้นล่ะ? ”

หานมู่จื่อเงยหน้าขึ้นมา สายตาดูลังเลเล็กน้อย “ฉันไม่รู้ว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะรับไหวรึเปล่า……จู่ๆ ฉันก็ท้อง แล้วจะอธิบายกับเสี่ยวหมี่โต้วว่ายังไง? ”

“เสี่ยวหมี่โต้ว？”เสี่ยวเหยียนก็ตอบสนองทันที “เธอกังวลว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะรับเด็กคนนี้ไม่ได้งั้นเหรอ? ”

หานมู่จื่อพยักหน้า

ห้าปีมาแล้ว เธอก็มีเสี่ยวหมี่โต้วแค่คนเดียวมาโดยตลอด จู่ๆ จะมีน้องชายหรือว่าน้องสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคน เขาจะต้องไม่ชินแน่ๆ บวกกับการที่เสี่ยวหมี่โต้วเป็นคนที่เอาใจใส่และรู้ว่าอะไรควรไม่ควร เธอก็เป็นห่วงกลัวว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะไม่แสดงออกว่าตัวเองไม่มีความสุข แล้วเก็บความเศร้าไว้ในใจคนเดียว

นี่ต่างหากที่เป็นสิ่งที่หานมู่จื่อกังวลที่สุด

เธอหวังว่าลูกของตัวเองจะเป็นเหมือนคนอื่นบ้าง ร้องไห้ ก่อเรื่อง ระเบิดอารมณ์บ้าง เชื่อฟังแค่บางครั้งก็พอแล้ว แต่ไม่ใช่เหมือนกับตอนนี้ น่ารักจนทำให้บางทีเธอก็ละเลยเขาไป

“ที่จริงแล้ว……เสี่ยวหมี่โต้วอยู่คนเดียวเหงาจะตาย ถ้าเกิดว่าเธอสามารถมอบน้องชายหรือน้องสาวให้เขาได้ ฉันคิดว่าเขาน่าจะดีใจนะ ยังไงตอนนี้เขาก็พึ่งจะห้าขวบเอง……ถ้าเกิดว่าเป็นห้าปีหลังจากนี้ ความคิดของเขาอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้”

ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ พนักงานคนนั้นก็กลับมา บอกว่าแบบชุดแต่งงานนั้นถึงจะท้องก็สามารถแก้ไขได้ หานมู่จื่อกับเสี่ยวเหยียนก็ตกตะลึง

มันเปลี่ยนได้จริงเหรอ? เธอก็เป็นดีไซเนอร์นะ แต่ว่าเมื่อกี้ตอนลองชุดเธอถึงไม่ได้พบปัญหานี้ล่ะ? ”

“คุณจะสื่อว่า? ”

“ดีไซเนอร์ของพวกเราบอกว่า คุณหานเองก็เป็นดีไซเนอร์ ถ้าเกิดว่าลองดูตรงช่วงเอว ก็จะเห็นค่ะ