เมื่อเหวินชิงเข้ามาในบ้าน หลี่จิ้งก็ช่วยเอาสลิปเปอร์มาให้เขาเปลี่ยน
เหวินชิงยืนนิ่งไม่ขยับ ก่อนจะเอ่ยปากถาม ” วันนี้เกิดอะไรขึ้น ”
” เข้ามาก่อนเถอะ ” นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะพูดคำสองคำแล้วรู้เรื่อง หลี่จิ้งวางสลิปเปอร์ลงไว้ข้างๆเท้าเขา
เหวินชิงถอนให้ใจเฮือกหนึ่ง เขาอยากจะรู้นักว่าหล่อนจะอธิบายมันอย่างไร
กะอีกแค่นัดหลินซินเหยียนกินข้าวมื้อนึงมันจะไปยากอะไรนักหนา