เมื่อถามถึงเรื่องลูกแล้ว หลินซินเหยียนก็ถามถึงลูกชายของเหวินเสี่ยวจี้ ” ตอนกินข้าวทำไมไม่เห็นจื่อโน่เลยคะ ”
” เหอะ ” ตอนไม่เอ่ยถึงลูกชายก็ยังดีอยู่หรอก เพราะเอ่ยถึงที่ไรทำเอาเขาปวดหัวทุกที ” ตอนแรกก็ไม่ยอมเข้ากองทัพ เอาแต่จะทำในเรื่องที่ตัวเองชอบ พอถึงตอนนี้ฉันก็ไม่เห็น
ว่าจะทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง โดนแม่มันตามใจจนใจแตกไปแล้วมั้ง”
“ลูกชายฉันไม่ใช่ลูกชายคุณหรือไง? ” เฉินอหานที่กำลังยกผลไม้เข้ามาพอดี เมื่อได้ยินเหวินเสี่ยวจี้พูดแบบนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะแย้งถาม ” เป็นเพราะฉันตามใจแก แล้วคุณเคย
สนใจไหมล่ะ? ”
” ก็ผมงานยุ่งนี่ ” เหวินเสี่ยวจี้ตอบกลับไม่สบอารมณ์
“คุณงานยุ่งเลยไม่มีเวลาดูแล พอฉันดูแลก็หาว่าฉันตามใจ การเป็นคนสำหรับฉันนี่มันยากจริงๆ เลยนะ ” เฉินอหานว่าแล้วก็ยกจานผลไม้วางบนโต๊ะ
แล้วก็หันไปมองหลิซินเหยียน จากนั้นก็หัวเราะแล้วพูดว่า ” เจ้าจื่อโน่ก็ทำตัวเหมือนตอนวัยรุ่เลย ไม่ยอมฟังเสียงที่พ่อแม่วางไว้ให้ วันๆ เอาแต่ออกเที่ยวเตร่ข้างนอก ”
หลินซินเหยียนหัวเราะ ” ลูกชายปกติแล้วจะเหมือนพ่อค่ะ ”
แน่นอนว่าเหวินเสี่ยวจี้หมดคำจะเถียง
เพราะว่าตอนที่เขายังหนุ่ม ก็ทำตรงกันข้ามกับที่พ่อแม่ของตัวเองบอกเหมือนกัน
” นี่มันกรรมพันธุ์ชัดๆ นิสัยของเขา ถูกส่งต่อมาที่ลูกชายของเขาเต็มๆ ” เฉินช็อหานพูด
” จริงสิ ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาเธอน่ะ ” เฉินชื่อหานมองหน้าหลินซินเหยียนแล้วเอ่ยขึ้นมา
หลินซินเหยียนตอบตกลง
” ถ้างั้นเราออกไปคุยข้างนอก ” เฉินช็อหานเดินเข้ามา แล้วทั้งสองก็ออกไปข้างนอกด้วยกัน
ว่าปิดประตูห้องหนังสือแล้ว หลินซินเหยียนก็ถามขึ้นมาว่า ” เรื่องอะไรหรือคะ? ”
” ก็เจียเหวินจะแต่งงาน ฉันต้องเตรียมของขวัญหนึ่งชิ้น หรือสองชิ้นดี แล้วเตรียมอะไรให้ดีล่ะ ” เฉินช็อหานกำลังคิด หลายปีมานี้เสินเผยชวนก็ไปๆ มาๆ อยู่บ้าง แน่นอนว่าต้อง
เกี่ยวกับจงจิ่งห้าว ถึงจะไปมาแบบนั้น พูดง่ายๆ ก็คือลูกสาวของเขากำลังจะแต่งงาน แล้วก็ต้องเตรียมของขวัญอีกชิ้นให้ด้วยใช่ไหม
จวงเจียเหวินไม่ต้องพูดถึง ต้องเตรียมของขวัญที่ไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ส่วนทางเสิ่นซินเหยาต้องเตรียมของขวัญอะไรดีนะ?
“หนึ่งชิ้นก็พอแล้วค่ะ ” หลินซินเหยียนไม่ค่อยใส่ใจเรื่องนี้เท่าไหร่
” ถ้างั้นยิ่งไม่ได้ใหญ่เลย ” เฉินซือหานรู้สึกว่าต้องสองชิ้นถึงจะเหมาะ เพราะทั้งสองฝ่ายต่างรู้จักกัน อีกฝั่งหนึ่งไปสู่ขอเขาเป็นภรรยา ส่วนอีกฝั่งหนึ่งก็เป็นลูกสาวที่กำลังจะแต่ง
ออกเรือน
หลินซินเหยียนยิ้ม ” ถ้างั้นก็เอาตามที่บอกเลยค่ะ ฉันยังต้องเตรียมของขวัญให้ซางหยูอยู่ไหมคะ? เพราะลูกสาวเขาจะแต่งเข้า? ”
เฉินซือหานยิ้ม ” เหมือนจะเป็นเหตุผลนี้แหละ พวกเขาทั้งสองบ้านก็ต้องเตรียมของขวัญ เพราะมีทั้งลูกชายและลูกสะใภ้ของเธอ ”
” ถึงเวลานั้นก็คงสับสนวุ่นวายน่าดู ” หลินซินเหยียนเทน้ำใส่แก้วแล้วดื่ม
ภายในห้องหนังสือ
เหวินเสี่ยวจี้ก็อยากออกไปข้างนอกเหมือนกัน ” ไม่งั้นพวกเราออกไปเดินเล่นข้างนอกไหม?”
มีหลินซินเหยียนมันก็ดี มันไม่ทำให้เขารู้สึกเกร็ง แต่พออยู่กลับจงจิ่งห้าวตามลำพังมันเริ่มทำให้เขากลั่ว อายุก็ปูนนี้แล้ว
จงจิ่งห้าวพุ่งเข้าตรงประเด็น ” พูดมาเถอะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ”
เหวินเสี่ยวจี้ยังคงทำไม่รู้ไม่ชี้ ” นายกำลังพูดเรื่องอะไร? ฉันไม่เข้าใจ ”
” เหยียนเฉินตกอยู่ในอันตรายใช่ไหม? ” จงจิ่งห้าวยืนขึ้นตรงหน้าเหวินเสี่ยวจี้ ” ลูกชายของผม แน่นอนว่าผมก็หวังให้เขามีความสุข แต่ผมก็ต้องรู้ความเป็นอยู่จริงๆ ของเขาด้วย
อย่าคิดจะปิดบังผมเลย”
เหวินเสี่ยวจี้หมดหนทาง” ทั้งฉันก็กลัวว่าเธอกังวลไหมล่ะ? เรื่องเหยียนซีก็เพิ่งจะผ่านไปแท้ๆ ฉันจะกล้าพูดที่ไหนกัน?”
ใบหน้าของจงจิ่งห้าวตึงเครียดขึ้นมาทันใด ในใจของเขาเริ่มจะเป็นห่วงลูกชาย แต่ก็ยังทำหน้านิ่ง ” คุณพูดมาเถอะ จะมีแค่ผมคนเดียวเท่านั้นที่ รู้ ”
โดยนัยก็คือ เขาจะไม่บอกหลินซินเหยียน
เหวินเสี่ยวจี้เม้มปาก ” เหยียนเฉินน่ะ ตอนที่เขาปฏิบัติหน้าที่ เพราะว่าช่วยเพื่อนถึง….. ”
ประโยคหลังเขาไม่กล้าพูดจริงๆ
จงจิ่งห้าวหลับตา พยายามจัดการกับอารมณ์ แล้วพูดด้วยเสียงต่ำ ” พูด!”
กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม – บทที่ 999 ขาดการติดต่อ
บทที่ 999 ขาดการติดต่อ
Posted by ? Views, Released on ธันวาคม 6, 2022
, กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม
Status: Ongoing
การค้าครั้งหนึ่ง หลินซินเหยียนท้องลูกของชายแปลกหน้า เธอตั้งครรภ์ แต่งงานกับชายคู่หมั้นคู่หมายตั้งแต่วัยเด็กเดิมคิดว่านี่เป็นแค่การค้าที่ต่างฝ่ายต่างมีอุบาย แต่กลับพัวพันถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งที่ไม่ควรเกิดขึ้นในชีวิตสมรสนี้ตอนตั้งครรภ์สิบเดือนใกล้คลอด จงจิ่งห้าวส่งใบหย่ามาใบหนึ่ง เธอถึงได้ตาสว่างขึ้นมาทันใดต่อมาเขาพูดอีกว่า คุณภรรยากลับมาเถอะ คนที่ผมรักมาโดยตลอดคือคุณครับ