ตอนที่ 16
หลังจากที่ปาณีหลับแล้วธามนิธิก็ไปยังห้องอ่านหนังสือ ของตัวเอง
คอมพิวเตอร์ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะแสดงใบหน้าของไวยาตย์
ออกมา
“คุณธามนิธิครับเรื่องที่คุณให้ผมไปสืบผมได้ความแล้ว ครับ”
“อึม”นิ้วมืออันเรียวยาวของธามนิธิเคาะลงบนโต๊ะอย่าง เป็นจังหวะ วันนี้ปาณีไปทำอะไรมา”
ไวยาตย์ตอบว่า”เธอไปทำงานพาร์ทไทม์อยู่ที่โรงแรม เคยเป็นพนักงานเสิร์ฟครับ”
เคย?
นั่นเป็นโรงแรมของบ้านแสงศรีเรืองหนิ
ธามนิธิไม่ได้พูดอะไรต่อหน้าจอคอมค่อยๆดับไปเขา เคลื่อนรถเข็นไปยังห้องนอน
วันรุ่งขึ้นปาณีตื่นมาพร้อมกับพบว่าธามนิธิออกไปทำงาน แล้วเธอถอนหายใจเบาๆอย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องคิดหาข้อ อ้างตอนออกจากบ้าน
เธอมาถึงยังโรงแรมที่ทำงานอยู่หลังจากเปลี่ยนชุดเธอก็ ทำงานตามปกติ
จู่ๆเพื่อนร่วมงานของเธอก็พูดขึ้นว่า”ปาณีเธอรู้ไหมว่าวันนี้ คุณชายจะมาฝึกงานที่นี่?”
คุณชาย?
ปาณีส่ายหัวไปมาเธอแค่จะมาทำงานไม่สนใจคุณชาย ที่ไหนหรอก
ใบหน้าของเพื่อนร่วมงานดีใจเป็นพิเศษ ได้ยินมาว่า คุณชายเขาอายุพอๆกับเธอเลยนะรูปร่างทั้งสูงและหล่อ มากฉันชักจะรอไม่ไหวแล้วสิ!”
ปาณีหัวเราะเบาๆในบ้านของเธอมีคุณอาที่หล่อเหลาอยู่ทั้งคนแล้วชายคนอื่นคงไม่เข้าตาเธอหรอก
ขณะที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานก็เห็นผู้จัดการพาชาย หนุ่มที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเดินเข้ามาเพื่อนร่วมงานของเธอ ดึงชายเสื้อของเธอเพื่อเรียกให้เธอดูปาณีเงยหน้าขึ้นมอง เห็นเงาของคนที่คุ้นเคยกำลังเดินเข้ามา
รูปร่างที่สูงโปร่งและบุคลิกที่ดูเงียบขรึมนี้ดูแวบเดียวก็รู้ เลยว่าคนคนนี้คือเวทัส
เวทัสที่เห็นปาณีก็ตกใจเช่นกันเขาพูดอย่างประหลาดใจ ว่า”ปาณีทำไมมาอยู่ที่นี่?”
ผู้จัดการพูดว่า”คุณชายเวทัสรู้จักเธอด้วยหรอครับ?”
เวทัสเม้มริมฝีปากพูดว่า “โรงแรมนี้รับสมัครคนยังไง? ทำไมถึงรับคนแบบนี้เข้ามาทำงาน?”
ตอนแรกผู้จัดการยังคิดว่าปาณีกับเวทัสเป็นเพื่อนกัน แต่หลังจากที่ฟังคำถามนี้แล้วทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่ไหน ล่ะพูดว่าเป็นศัตรูกันยังจะดีกว่าเขาจึงเช็ดเหงื่อแล้วพูด ว่า “ช่วงนี้ทางโรงแรมขาดคนครับตอนรับสมัครเลยไม่ได้ เช็คละเอียดมากนักไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไรครับ?”
เวทัสยังโกธรที่ปาณีเลิกกับตัวเองสีหน้าเขาดูไม่ดีเลย
เขาสายหัวและไม่ได้พูดอะไรต่อแต่ให้ผู้จัดการพาเขาไป ดูที่อื่นต่อ
ตลอดทั้งวันทั้งสองคนไม่ได้คุยอะไรกันเลยปาณีเห็น สีหน้าที่โมโหของเขารู้สึกไม่เข้าใจเธอเป็นฝ่ายถูกทั้งเอง เธอสิที่ต้องเป็นฝ่ายโกธรแล้วเขาจะมาโมโหเธอทำไม
เพื่อนร่วมงานที่เห็นภาพเหล่านี้อดไม่ได้ที่จะถามปาณี เพราะความอยากรู้อยากเห็นแต่ปาณีกลับตอบไปว่า”เรา เป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกันที่ผ่านมาเคยทำให้เขาไม่
พอใจ”
ระหว่างพักเที่ยงปาณีกำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่ใน
ห้องอาหารของพนักงาน
ปาณีเพิ่งจะกินข้าวไปสักพักเวทัสก็เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับลากเธอเข้าไปในห้องแต่งตัวและล็อคประตูห้อง
ปาณีไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรจึงตะโกนเสียงดังว่า”เวทัสนี้ นายจะทำอะไร?”
เวทัสจ้องหน้าเธอ “เธอตั้งใจหาวิธีเข้าใกล้ฉันละยังเข้า ใกล้น้าชายฉันอีกฉันสิต้องถามว่าเธอต้องการอะไรกันแน่!”
“ฉันไปตั้งใจหาวิธีเข้าใกล้นายตอนไหน??”ปาณีพูดด้วย ความโมโห
“เธอมาคบกับฉันมาทำงานในโรงแรมของบ้านฉันแล้วยัง แต่งงานกับน้าชายฉันอีกอย่าบอกนะว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่อง บังเอิญเธอคิดว่าฉันโง่รึไง?”
ติรยามักจะนินทาปาณีให้เวทัสฟังตลอดบอกว่าเธอเป็น ผู้หญิงร้ายลึกสิ่งที่คิดภายในและแสดงออกมาภายนอก ไม่เหมือนกันเมื่อเวลาผ่านไปนานเวทัสก็โดนคำพุดของ ติรยาล้างสมองปาณีในสายตาของเขาตอนนี้ก็เป็นคนเจ้า
วางแผน
เขาพูดอย่างจริงจังว่า”อยู่ห่างๆน้าชายฉัน”
น้าชายของเขาเคยโดนนลินทำร้ายมาแล้วครั้งหนึ่งเขาไม่ อยากทนเห็นน้าชายโดนปาณีทำร้ายอีก
“เพราะอะไร?นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน?”
พวกเขาเลิกกันแล้ว!
ทำไมเธอต้องทำตามที่เขาบอกด้วย
เวทัสพูดว่า”เธอไม่ได้ชอบน้าชายฉันแล้วจะอยู่กับเขา
ทำไมเธอจะทำร้ายเขาทำไม!”
“ใครบอกนายว่าฉันไม่ชอบธามนิธิ?”
