WSSTH ตอนที่ 3,149 : วิธีแบ่งคะแนน
ในตอนที่ความลึกซึ้งเกราะ ความลึกซึ้งปราการผลึก ไม่เว้นความลึกซึ้งกายาศิลากำลังถูกทำลาย ไม่ใช่ว่าเหิงเฟิงจะไม่ได้ใช้ความลึกซึ้งฟื้นฟูแต่อย่างใด แต่ความเร็วในการฟื้นฟูมันช้ากว่าความเร็วในการทำลายมาก!
ดังนั้นเฟิงเฟิงจึงทำได้แค่มองสิ่งที่เกิดขึ้นกับมันเมื่อเดือนก่อน เกิดขึ้นกับมันอีกครั้ง!
เรียกว่าประวัติศาสตร์ซ้ำรอย!
และทั้ง 2 ครั้ง หากไม่ใช่เพราะต้วนหลิงเทียนมีเมตตา มันก็คงตกตายไปแล้ว…
“ขอบคุณเจ้า…”
ต่างจากครั้งสุดท้ายที่มันไม่ได้เตรียมตัว คราวนี้แม้เหิงเฟิงจะเตรียมตัวป้องกันอย่างดี แต่การป้องกันทั้งหมดก็ถูกต้วนหลิงเทียนทำลายลงอย่างราบคาบ ดังนั้นมันจึงขอบคุณต้วนหลิงเทียนจากใจที่ไว้ชีวิตมัน
หลังจากนั้น ไม่ต้องให้ต้วนหลิงเทียนพูดซ้ำ เหิงเฟิงก็หยิบป้ายหยกสะสมคะแนนออกมาเพื่อเตรียมบดขยี้ทันที
ในขณะที่กำลังจะบดขยี้ป้ายหยกสะสมคะแนน เหิงเฟิงก็ไม่ลืมจะหันไปมองหว่านชิงชิงที่ลอยกลางหาวไกลๆ ส่งเสียงผ่านพลังไปว่า “ศิษย์น้องชิงชิง ครั้งนี้นับว่าข้าติดค้างเจ้าเรื่องหนึ่ง…”
“อย่างไรก็ตาม ก่อนข้าจะจากไป ข้ายังหวังว่าเจ้าจะสามารถร่วมมือกับต้วนหลิงเทียนได้…เจ้าเองก็สมควรเป็นความแข็งแกร่งของต้วนหลิงเทียนแล้ว หากมีความเร็วของเจ้าหนุนเสริมล่ะก็ ในแดนสวรรค์ใต้โบราณแห่งนี้ ไม่เว้นกระทั่ง 6 คนนั่น ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสจัดการ…”
พอกล่าวจบคำ ก็ไม่รอให้หว่านชิงชิงตอบกลับ เหิงเฟิงก็บดขยี้ป้ายหยกสะสมคะแนนในมือจนแหลก จากนั้นมันก็ถูกอาคมส่งตัวออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางทันที
ทันใดนั้นคะแนนสะสมในป้ายหยกของเหิงเฟิง ก็ถ่ายโอนไปยังป้ายหยกสะสมคะแนนของต้วนหลิงเทียนด้วย
“หืม?”
เห็นคะแนนสะสมในป้ายหยก ต้วนหลิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ “เหิงเฟิงมีคะแนนสะสม 33 เลยงั้นเหรอ?”
ตอนนี้ในป้ายหยกสะสมคะแนนของเขามีคะแนนสะสม 34 แต้ม
“ดูเหมือนหลังจากข้าพึ่งจะเข้ามาได้ไม่นาน เจ้ากับเหิงเฟิงก็สามารถกำจัดคนอื่นได้เพิ่มสินะ”
กล่าววถึงจุดนี้ต้วนหลิงเทียนก็หันไปมองหว่านชิงชิงที่ลอยร่างอยู่ห่างๆ “ตกลงว่ายังไง? เจ้าคิดเรื่องร่วมมือกับข้าดูแล้วรึยัง?”
ในเวลาเดียวกันกับที่เหิงเฟิงบดขยี้ป้ายหยกสะสมคะแนน
มีผู้คนไม่น้อยของคฤหาสน์อมตะระดับ 6 ทั้งหลาย ที่กำลังจับตาดูความเคลื่อนในตารางจัดอันดับของแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลาง
พอชื่ออันดับที่ 25 แต่เดิมที่เป็นของเหิงเฟิงศิษย์สำนักอู่จ้านได้หายไป แล้วแทนที่ด้วยชื่อใหม่ ลูกตาพวกมันก็หดเล็กลงทันที
“ต้วน…ต้วนหลิงเทียน!?”
เรียกว่าที่ลูกตาของพวกมันหดเล็กลง ก็เพราะชื่อ ต้วนหลิงเทียน ที่อยู่ๆก็ปรากฏขึ้นมาแทนที่นั่น!
ต้วนหลิงเทียน ศิษย์คฤหาสน์เฉวียนโยวไม่ได้อยู่ในอันดับใดๆเลย แต่พอปรากฏตัวขึ้นมา ก็เป็นการเอาชนะเหิงเฟิงแล้วติดอยู่ใน 30 อันดับแรกทันที!
“เท่าที่ข้ารู้มาเมื่อเดือนที่แล้วไม่ใช่เหิงเฟิงเข้าไปได้ไม่ทันไรก็ถูกต้วนหลิงเทียนผู้นี้กำจัดออกมาหรือไร เดือนนี้ยังจะโดนต้วนหลิงเทียนกำจัดออกมาอีกหรือ…”
“ที่ต่างคือเดือนก่อนเหิงเฟิงเข้าไปได้ไม่ทันไร คะแนนในป้ายจึงมีแค่แต้มเดียว แต่ตอนนี้คะแนนสะสม 33 แต้มของมันเสมือนมอบให้ต้วนหลิงเทียนทั้งหมด”
“คะแนนสะสมของมันที่หามา ไม่ต่างอะไรจากตัดชุดแต่งงานให้ต้วนหลิงเทียนจริงๆ…ป่านนี้เหิงเฟิงนั่นคงไม่ช้ำใจตายไปแล้วหรอกนะ?”
“เหอะๆ โชคของเหิงเฟิงคฤหาสน์อู่จ้านผู้นี้…ไฉนย่ำนักเล่า?”
…
เมื่อคนของคฤหาสน์อมตะระดับ 6 อื่นๆพบว่าชื่อเหิงเฟิงถูกแทนที่ด้วยชื่อของต้วนหลิงเทียน ด้านคฤหาสน์เฉวียนโยวบริเวณตำหนักเคลื่อนย้ายทั้ง 3 ก็ฮือฮาขึ้นมาทันที
“อะไร!? ต้วนหลิงเทียนพึ่งจะเข้าไปได้ไม่ทันไรเลยนี่นา? แต่อยู่ๆก็พุ่งพรวดไปติด 30 อันดับแรกแล้ว?”
“ให้ตายเถอะใต้หล้ามีเรื่องบังเอิญพรรค์นี้ด้วยเหรอ…เหิงเฟิงนั่นคงไม่ได้โกงแต้มให้ต้วนหลิงเทียนหรอกนะ?”
“โกงแต้ม? นั่นเป็นไปไม่ได้! เดือนก่อนเหิงเฟิงไม่ใช่ถูกกำจัดอกมาทั้งที่มีคะแนนสะสมแค่แต้มเดียวรึไง…หรือนั่นก็โกงด้วย?”
“หลังพ่ายแพ้ต้วนหลิงเทียนครั้งก่อน มันกล่าวว่าต้วนหลิงเทียนเข้าใจความลึกซึ้งของกฏแห่งมิติทั้งสิ้น 7 ประการ…คราวนี้มันก็ถูกจัดการออกมาอีกครั้ง เช่นนั้นก็บ่งชี้ว่าพลังฝีมือของต้วนหลิงเทียนเหนือกว่ามันอย่างไม่ต้องสงสัยเลย”
“คราวนี้เหิงเฟิงสมควรมีคู่หูไม่ใช่รึไง…พวกเจ้าว่าต้วนหลิงเทียนจะจัดการคู่หูของเหิงเฟิงไปแล้วรึยัง?”
“หากคู่หูเหิงเฟิงเป็นหว่านชิงชิง ต้วนหลิงเทียนก็ไม่น่าจะจัดการนางได้…”
…
ต้วนหลิงเทียนพึ่งเข้าแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางได้ไม่ทันไร ก็สามารถติดอยู่ใน 30 อันดับแรกได้แล้ว ข่าวดังกล่าวพอมาถึงหูฉีเทียนหมิง ก็ทำให้สองตามันฉายแสงเจิดจ้าไม่น้อย
“เด็กดี! ข้าคิดว่าครานี้มันต้องล้าหลังผู้อื่นเขาแล้วเพราะเข้าไปหลังจากเปิด 6 วันเสียอีก…ไม่คิดเลนว่าเข้าไปไม่ทันไร ก็ได้รับคะแนนสะสมชดเชยเรื่องที่เข้าไปช้าได้แล้ว!”
หากเข้าแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางช้าไปล่ะก็ จริงอยู่ที่อาจจะจัดการแค่ไม่กี่คนก็ได้คะแนนสะสมมากมาย แต่ก็มีโอกาสที่จะไม่เจอผู้คนมากขึ้นเช่นกัน ถึงตอนนั้นต่อให้เก่งแค่ไหน ก็คงยากจะติดอยู่ใน 10 อันดับแรกได้…
อย่างไรก็ตาม พอรู้ว่าต้วนหลิงเทียนเข้าไปไม่ทันถึงวัน ก็ได้รับคะแนนไม่น้อย ใจที่กังวลของฉีเทียนหมิงก็พอได้ผ่อนคลายลงบ้าง
“ตอนนี้…เรื่องติดอยู่ใน 10 อันดับแรก เจ้าหนูคงไม่มีปัญหาอะไร…”
ฉีเทียนหมิงกล่าวพึมพำกับตัวเบาๆ
คฤหาสน์อู่จ้าน
ทันทีที่เหิงเฟิงถูกส่งตัวออกมา ก็เป็นจุดสนใจของเหล่าศิษย์และอาวุโสของคฤหาสน์อู่จ้านรอบๆทันที และพวกมันก็หันไปมองอันดับของเหิงเฟิงบนตารางจัดอันดับก่อนใดอื่น
มองไปปราดเดียวพวกมันก็พบว่าตอนนี้ชื่อเหิงเฟิงบนตาราง ได้ถูกแทนที่ด้วยชื่อใหม่แล้ว!
ต้วนหลิงเถียน!
“อะไร!? ต้วนหลิงเทียนอีกแล้ว!?”
“เหิงเฟิง ครั้งนี้มิใช่เจ้าร่วมมือกับหว่านชิงชิงหรือไร? ไฉนไปพลาดท่าเสียทีต้วนหลิงเทียนของคฤหาสน์เฉวียนโยวได้อีกเล่า?”
“แล้วหว่านชิงชิงอยู่ที่ใดแล้ว? พวกเจ้ามิได้ถูกกำจัดออกมาพร้อมกันรึ?”
“เจ้าก็กล่าวเป็นเล่นไปได้ ความเร็วของหว่านชิงชิงเป็นเช่นไรเจ้าเองก็สมควรรู้กระมัง? ต่อให้ต้วนหลิงเทียนจะร้ายกาจเพียงใด อย่างดีก็ทำได้แค่จัดการเหิงเฟิง แต่ไม่มีทางไล่ตามความเร็วของหว่านชิงชิงได้ทันหรอก!”
“เออ…จริงของเจ้า”
…
พอเรื่องราวที่เหิงเฟิงถูกต้วนหลิงเทียนคนเดิมจัดการออกมาอีกรอบแบบนี้แพร่ออกไป นับว่าสร้างความโกลาหลให้คฤหาสน์อู่จ้านไม่น้อยเลย
สำหรับเรื่องนี้เหิงเฟิงก็ได้แต่ยิ้มรับมันอย่างขมขื่น และต่อให้จะขื่นขมแค่ไหน มันก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้
ในเมื่ออ่อนด้อยกว่าผู้อื่นเขา ก็ไม่อาจโทษใครได้…
ณ คฤหาสน์หานชิง
เรื่องที่ชื่อต้วนหลิงเทียนปรากฏในตารางจัดอันดับของแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางอีกครั้ง และเข้าสู่ 30 อันดับแรกทันที ก็ล่วงรู้ไปถึหูหลิวจี๋เช่นกัน
“เจ้าต้วนหลิงเทียนอะไรนั่น มันเข้าไปแล้วรึ?”
“นอกจากนี้ยังมีโชคไม่เลว…เข้าไปไม่ทันไรก็เจอเหิงเฟิงของคฤหาสน์อู้จ้าน จัดการมันแค่คนเดียวก็ได้ 33 แต้มเลยรึ?”
“ตอนนี้มันมี 34 แต้มแล้ว…หึหึ ได้เวลาที่ข้าจะเข้าไปบ้างแล้ว!”
เดือนนี้หลิวจี๋ไม่ได้รีบร้อนเข้าสู่แดนสวรรค์ใต้โบราณแต่อย่างใด มันรอให้ต้วนหลิงเทียนของคฤหาสน์เฉวียนโยวปรากฏตัวขึ้นก่อน
เดือนที่แล้วมันรู้สึกอับอายขายหน้าไม่น้อย ที่ถูกต้วนหลิงเทียนส่งออกมาเพราะความประมาท!
เดือนนี้มันจะเข้าไปล้างความอัปยศนั่น!
เป็นธรรมดาว่าหลิวจี๋ยังรู้ดีแก่ใจถึงเรื่องหนึ่ง…
ว่าต่อหัมันรู้ว่าต้วนหลิงเทียนเข้าแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางแล้ว แต่มันที่ตามเข้าไปก็ไม่ใช่ว่าจะได้พบเจออีกฝ่ายแน่ๆ
อย่างไรก็ตามพอมันเห็นต้วนหลิงเทียนเข้ามาแล้ว ก็ทำให้มันวางใจได้เรื่องหนึ่ง ว่าอย่างน้อยๆก็มีโอกาสเจออีกฝ่าย ดีกว่าเข้าไปรอโดยที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเข้าไปแล้วหรือยัง…
ในเวลาเดียวกัน
ภายในแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลาง หว่านชิงชิงที่ได้ยินคำถามของต้วนหลิงเทียน ก็ไม่ได้รีบร้อนตอบคำ แต่เลือกจะย้อนถามออกไปแทน “หากพวกเราร่วมมือกัน แล้วเจ้าจะแบ่งคะแนนกับข้าอย่างไร?”
ได้ยินคำถามดังกล่าวของหว่านชิงชิง ต้วนหลิงเทียนก็นิ่งคิดไปเล็กน้อยค่อยกล่าวออกมาว่า
“ข้าไม่คิดเอาเปรียบเจ้าแน่นอน…ก่อนอื่นเลย หากพวกเราเจอศัตรูที่พวกเราต่างก็เอาชนะได้ด้วยตัวคนเดียว เช่นนั้นพวกเราจะผลัดกันรับคะแนนของพวกมัน คนแรกคะแนนเป็นของข้า ส่วนคนต่อไปคะแนนก็เป็นของเจ้า…สลับกันไปแบบนี้เรื่อยๆ”
“ต่อมา หากเจ้าเจอศัตรูที่สู้ไม่ได้แต่ข้าจัดการได้อย่างเหิงเฟิง คะแนนก็จะเป็นของข้า…”
“กลับกัน หากเจอศัตรูที่ข้าสู้มันไม่ได้ แต่เจ้าเอาชนะมันได้ คะแนนก็จะเป็นของเจ้า…”
“และถ้าพวกเราเจอศัตรูที่พวกเราจำต้องร่วมมือกันเพื่อเอาชนะ เช่นนั้นคะแนนสะสมพวกเราก็จะผลัดกันรับ…เจ้าคิดว่าไง?”
ต้วนหลิงเทียนพอกล่าวออกมา ก็บอกวิธีแบ่งแต้มที่ค่อนข้างยุติธรรมออกมาทันที
“เช่นนี้ก็ได้”
เดิมหว่านชิงชิงคิดว่าต้วนหลิงเทียยนอาจจะฉวยโอกาสเอาเปรียบนางเสียอีก แต่ไม่คิดเลยว่าต้วนหลิงเทียนจะเสนอวิธีแบ่งแต้มที่ค่อนข้างยุติธรรมแบบนี้ออกมา
ได้ฟังวิธีดังกล่าว นางก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจของต้วนหลิงเทียนบางส่วน
แน่นอนว่าแม้นางจะเห็นด้วยกับวิธีแบ่งแต้มของต้วนหลิงเทียน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่านางจะเชื่อต้วนหลิงเทียนอย่างสนิทใจง่ายๆ
นางกับเหิงเฟิงสามารถร่วมมือกันได้อย่างไม่ต้องคิดอะไรมาก เพราะเป็นคนของคฤหาสน์อู่จ้านด้วยกันทั้งคู่ ใครคิดไม่ซื่อลอบแทงข้างหลังผู้อื่นก็ไม่ใช่ว่าจะได้แต้ม…
เช่นนั้นก็เลยไม่ต้องมัวมาระแวงกันเอง
อย่างไรก็ตาม นางกับต้วนหลิงเทียน มาจากคฤหาสน์อมตะที่แตกต่างกัน
นางเป็นศิษย์คฤหาสน์อู่จ้าน ต้วนหลิงเทียนเป็นศิษย์คฤหาสน์เฉวียนโยว ไม่ว่านางฆ่าต้วนหลิงเทียนหรือต้วนหลิงเทียนฆ่านาง ก็จะได้รับคะแนนทั้งหมดของอีกฝ่ายทันที
กรณีนี้ นางจึงต้องระวังให้มาก
“เป็นธรรมดาว่าในระหว่างที่พวกเราร่วมมือกัน หากเจ้าลอบคิดไม่ซื่อกับคะแนนสะสมของข้า แล้วลอบโจมตีข้า…ถึงตอนนั้นเจ้าก็อย่าได้โทษข้าที่ไม่รักหยกถนอมบุปผา จำต้องฆ่าเจ้าทิ้งซะเล่า”
พอเห็นหว่านชิงชิงเห็นด้วยแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็กล่าวเสริมออกมาอีกประโยค สองตายังฉายประกายเยียบเย็นอำมหิต
“ฮึ! ข้าหว่านชิงชิงไม่มีทางกระทำต่ำช้าเช่นนั้นแน่ กลับกัน หากเจ้าลอบทำร้ายข้า ต่อให้ข้าจะไม่มีปัญญาฆ่าเจ้า แต่ข้าก็สามารถหนีไปได้ทันแน่…ถึงตอนนั้นพอข้าออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณไปแล้ว ข้าจะไปป่าวประกาศให้ทั่วว่าเจ้ามันต่ำช้ากลับกลอกขนาดไหน!!”
หว่านชิงชิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นกัน “ถึงตอนนั้น ในแดนสวรรค์ใต้โบราณ นอกจากคนของคฤหาสน์เฉวียนโยวแล้ว คงไม่มีใครกล้าร่วมมือกับเจ้าอีกแน่!”
“เจ้าไม่มีโอกาสทำอะไรแบบนั้นหรอก”
ต้วนหลิงเทียนกล่าวออกเสียงเรียบ
และวาจาเสียงเรียบดังกล่าว ทำให้หว่านชิงชิงบังเกิดความตึงเครียดหวั่นใจขึ้นมาทันที “เจ้าพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร?”
“อะไร? หรือเจ้ากำลังคิดว่าหากข้าคิดจะลอบทำร้ายเจ้าจริง ข้าต้องไม่มีทางปล่อยให้เจ้ารอดไป จนทำให้ข้าเสื่อมเสียอะไรทำนองนั้นอยู่?”
ต้วนหลิงเทียนหยีตามองถามหว่านชิงชิง สองตายังเผยประกายแหลมคมทำราวกับอ่านใจหว่านชิงชิงได้ออก
“เจ้าวางใจเถอะ ที่ข้าจะสื่อก็คือ…ข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอก ข้าไม่คิดเปิดโอกาสให้เจ้าทำข้าเสื่อมเสียแน่นอน”
จนเมื่อต้วนหลิงเทียนกล่าวประโยคดังกล่าวเสริมออกมา หว่านชิงชิงก็พอได้ระบายลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก
หาไม่แล้ว นางคงต้องคิดทบทวนใหม่อีกรอบ ว่าจำเป็นต้องเสี่ยงหรือไม่…
ความแข็งแกร่งของต้วนหลิงเทียนเห็นชัดว่าเหนือกว่านางมาก การร่วมมือกับอีกฝ่ายก็ไม่ต่างอะไรจากฝากเนื้อไว้กับเสือแม้แต่น้อย…
เป็นเพราะนางเห็นว่าต้วนหลิงเทียนไม่น่าจะใช้คนชั่วร้าย แถมเหิงเฟิงเองก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายน่าเชื่อถือ หาไม่แล้วนางคงไม่คิดจะร่วมมือกับต้วนหลิงเทียนแน่นอน
“นี่ เจ้าเป็นแค่ศิษย์ฝ่ายนอกของคฤหาสน์เฉวียนโยวจริงๆหรือ?”
หลังจากนั้นแม้หว่านชิงชิงจะเดินทางไปพร้อมต้วนหลิงเทียน แต่นางก็เลือกจะเว้นระยะห่างมากพอสมควรเพื่อความปลอดภัย จะได้หลบหนีไปได้ทันหากต้วนหลิงเทียนกลับคำลงมือ
“ป้ายข้าเหมือนของปลอมรึไง…”
ต้วนหลิงเทียนเอื้อมมือไปยิบป้าประจำตัวที่เอวมาแกว่งให้อีกฝ่ายดูชัดๆ จากนั้นก็กล่าวแซวออกมาว่า “แล้วนี่ไฉนเจ้าต้องไปอยู่ห่างข้าขนาดนั้น? เจ้ากลัวถูกข้ากินรึยังไง?”
“ต่อให้ข้าคิดโลภในคะแนนสะสมของเจ้าจริงๆ ข้าก็ไม่มีทางลงมือตอนนี้หรอก…ตอนนี้ในป้ายหยกสะสมคะแนนเจ้ามีแต้มเก็บไว้เท่าไหร่เชียว คิดว่าข้าอยากได้ถึงขนาดนั้นเลยหรือ?”
