ระยะทางค่อนข้างไกล จับบาร์กังวลว่าระหว่างทางฉินสือโอวจะเบื่อ จึงพยายามเร่งความเร็วและเมื่อขับไปได้ครึ่งทางพวกเขาก็เจอเข้ากับกวางอูฐตัวหนึ่งกำลังข้ามถนนอย่างช้าๆ ซึ่งนี่แทบจะทำให้พวกเขาตกใจกลัว
โชคดีที่จับบาร์มีปฏิกิริยาตอบสนองได้ค่อนข้างรวดเร็ว จึงเหยียบเบรกได้ทันเวลาและเบรกของรถโตโยต้าพราโดก็แข็งแรงพอที่จะหยุดก่อนที่จะชนกวางอูฐ
หลังจากนั้น จับบาร์ก็ไม่กล้าขับรถเร็วอีก เพียงแค่ความเร็วเกิน 100 กิโลเมตร ฉินสือโอวก็จะเตือนให้เขาชะลอความเร็ว เพราะเขาไม่ต้องการที่จะมาตายเพราะฟาร์มปลาที่ไม่ได้ให้ความสำคัญเท่าไร
แต่แล้วเขาก็ต้องชื่นชมกวางอูฐตัวนั้น สุดท้ายตอนที่รถเอสยูวีก็ขับมาอยู่ตรงหน้ามัน เจ้ากวางตัวนี้ก็ยังคงเดินช้าๆ สบายๆ อยู่กลางถนนและจับบาร์ก็ต้องบีบแตรไล่มันออกไป
ประมาณบ่ายสี่โมงกว่า รถเอสยูวีก็ขับมาถึงเมืองคาร์กิลิก แม้ว่าชื่อจะเป็น ‘เมือง’ แต่จริงๆ แล้วคาร์กิลิกเป็นแค่เมืองในเขตอำเภอเท่านั้น ซึ่งมีผู้อยู่อาศัยไม่มากนักและเป็นเหมือนกับเมืองแฟร์เวล เป็นเมืองเล็กๆ ที่มีเหล่าชาวประมงและเจ้าของฟาร์มปลาคอยสนับสนุน
ภายนอกของเมืองคาร์กิลิกจะเป็นอุทยานแห่งชาติเคจิมกูจิก แม้ในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ แต่สถานที่แห่งนี้ก็เขียวชอุ่มแล้ว หลังจากพักผ่อนได้สักพักหนึ่ง จับบาร์ก็ขับรถไปที่ฟาร์มปลา ฉินสือโอวมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความเบื่อหน่ายและจากนั้นเขาค่อยๆ เริ่มติดใจมากขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากเข้าสู่อุทยานแห่งชาติ ภาพอันสวยสดงดงามก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น เขาจึงได้เห็นความงามที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนในเกาะแฟร์เวล
อาจจะเป็นเพราะอยู่ไม่ไกลจากแม่น้ำเซนต์แคเทอรีนส์และมหาสมุทรก็อยู่ไม่ไกล จึงมีทะเลสาบมากมายในบริเวณนี้และระหว่างทางก็จะพบกับทะเลสาบที่ใสสะอาดขนาดเล็กถึงสี่ห้าแห่ง
ท้องฟ้าสีครามที่นี่จะสดใสเป็นพิเศษ เพราะในรัศมีหลายร้อยกิโลเมตรมีเพียงเมืองคาร์กิลิกเท่านั้นที่ไม่มีแหล่งอุตสาหกรรม ทะเลสาบและท้องฟ้าสีครามที่นี่จึงเสริมซึ่งกันและกัน แสดงให้เห็นถึงความงดงามเหนือธรรมชาติ
บางครั้งบนท้องถนนก็ทำให้ได้พบกับผู้คนบางส่วนขับรถออกมาตกปลาและล่าสัตว์ ทำให้เห็นว่าชีวิตที่สะดวกสบายในสถานที่เล็กๆ ไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตจะช้ากว่าแฮลิแฟกซ์ แม้แต่ขับรถยังขับช้าๆ สบายๆ ไม่เร่งรีบ
“มันทำให้รู้สึกสดชื่นจริงๆ ผมคิดว่าไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตในเซนต์จอห์นก็ช้ามากพอแล้ว แต่แฮลิแฟกซ์กลับช้ายิ่งกว่า แต่เมื่อมาถึงที่นี่ ก็พบว่าไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตในแฮลิแฟกซ์นั้นก็ถือว่ารวดเร็ว” ฉินสือโอวถอนหายใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
น้อยมากที่จะเห็นจับบาร์พูดน้อย เขาถามอย่างเรียบง่ายว่า “ทำไม? คุณทำไมถึงดูออกล่ะ?”
ฉินสือโอวว่า “พูดง่ายๆ คือ ความเร็วในการขับรถของพวกคุณช้ามาก”
จับบาร์หันหน้าไปมองเขาพร้อมกับยิ้มและพูดว่า “ไม่ใช่ว่าไม่อยากขับรถเร็วที่นี่ แต่เพราะมีสัตว์ป่าจำนวนมากในสวนสาธารณะ ถ้าขับรถเร็วอาจจะเกิดอุบัติเหตุได้”
ฉินสือโอวรู้สึกแปลกใจว่าทำไมไม่เห็นบนถนนเลย จับบาร์จึง อธิบายให้เขาฟังว่าสัตว์ที่อยู่รอบๆ ถนนได้เรียนรู้และชำนาญแล้ว เมื่อได้ยินเสียงเครื่องยนต์จะวิ่งหนี ดังนั้นเขาจึงต้องขับรถช้าๆ เพื่อให้สัตว์ได้มีเวลาตอบโต้ ถ้าขับรถเร็วจะสามารถมองเห็นสัตว์เป็นจำนวนมาก
ในขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น เขาก็เหยียบคันเร่ง ทันใดนั้นรถเอสยูวีก็เร่งความเร็วไปจนถึงกว่าร้อยไมล์ เมื่อขับออกไปได้สามสิบวินาที ก็เจอเข้ากับฝูงห่านป่าสีเขียวที่กำลังนอนพักผ่อนอยู่บนถนน
ห่านป่าสีเขียวเหล่านี้นอนอยู่อย่างเกียจคร้าน เดาว่าปกติแล้วคงจะไม่มีคนมาล่าพวกมัน แต่ละตัวจึงไม่ระมัดระวังเมื่อเห็นรถเอสยูวีเข้ามาใกล้ พวกมันจึงกระพือปีกและบินหนีไปตามสัญชาตญาณ
จับบาร์ระมัดระวังกับเหตุการณ์รูปแบบนี้เสมอ หลังจากเห็นห่านป่าสีเขียวเขาก็จะเหยียบเบรกและชะลอตัว จากนั้นรถเอสยูวีก็ขับไปอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายห่านป่าสีเขียวสองสามตัวก็บินจากไป ถ้าขับด้วยความเร็วกว่า 100 ไมล์ก็จะชนพวกมันตายได้!
หลังจากขับรถบนถนนอันคดเคี้ยวไปได้สักพัก ความสามารถในการมองเห็นก็กว้างมากขึ้นและก็มาถึงชายทะเล
จับบาร์ขับรถเข้าไปในฟาร์มปลาที่ดูทรุดโทรมแห่งหนึ่ง เมื่อเข้าผ่านประตูเข้าไป ฟาร์มปลาแห่งนี้จะเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสเล็กๆ ข้างบนมีรูปปั้นของดาวอยู่ แต่สีภายนอกเป็นจุดๆ ยิ่งทำให้สีซีดมากขึ้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คงเป็นฟาร์มปลาดารา
ฉินสือโอวใช้สายตาอันแหลมคมในการสังเกตฟาร์มปลาแห่งนี้อย่างละเอียด อย่างแรกพื้นที่ในฟาร์มปลาค่อนข้างเล็ก ซึ่งแตกต่างจากเกาะแฟร์เวล พื้นที่ฟาร์มปลาบนเกาะแฟร์เวลมีขนาดใหญ่มาก ปกติแล้วจะประมาณสิบตารางกิโลเมตร ตามแนวชายฝั่งขยายออกไปหนึ่งหรือสองตารางกิโลเมตรจะถึงฝั่ง
เนื่องจากบริเวณชายทะเลที่นี่มีป่าชายเลนจำนวนมาก ทำให้ไม่สามารถขยายออกไปถึงฝั่งได้ไกล ซึ่งจะคล้ายกับฟาร์มปลาโกลเด้นเบย์ แต่ที่นี่จะดีกว่าเล็กน้อยและทิวทัศน์ก็สวยงามกว่า
มีบ้านหลายสิบหลังในฟาร์มปลา จับบาร์จึงแนะนำเขาว่า ที่นั่นคือวิลล่าของเขา ที่นี่เป็นอพาร์ตเมนต์ของชาวประมงและหลังที่ใหญ่ที่สุดคือโรงน้ำแข็งเป็นต้น
ฉินสือโอวพยักหน้าพร้อมกับพูดว่าไม่เลว จับบาร์อิ่มอกอิ่มใจขึ้นทันทีและเริ่มพูดยกยอฟาร์มปลาของตัวเองไปต่างๆ นานาอีกครั้ง
เขาพูดอวดตลอดไปจนหมดทุกอย่างแล้ว ก่อนหน้านี้ฉินสือโอวไม่พูดอะไร เพราะเขาไม่ได้เห็นฟาร์มปลากับตาตัวเอง ตอนนี้ได้เห็นแล้วจึงมีบางอย่างจะพูด “หยุดก่อนจับบาร์ คุณกำลังพูดถึงฟาร์มปลาแห่งนี้อยู่ใช่ไหม? ท่าเรือที่ทนทานและเชื่อถือได้อยู่ที่ไหน? ท่าเรือเล็กๆ นั่นไหม? ท่าเรือแห่งนี้สามารถพูดได้ว่าเป็นท่าเรือที่ทนทานและเชื่อถือได้ได้ไหม? เรือขนาดพันตันสามารถเทียบท่าได้ไหม?”
จับบาร์พูดอย่างไม่มั่นใจว่า “แน่นอนว่าพูดแบบนั้นได้ อย่ามองว่ามันไม่ค่อยมีขนาดใหญ่ อันที่จริงแล้ววัสดุที่นำมาใช้ละเอียดและพิถีพิถันมาก ซึ่งเป็นหินที่ปู่ของผมเลือกและก่อขึ้นด้วยตัวเองทีละก้อน มันจึงเป็นท่าเรือที่ดีจริงๆ นอกจากนี้ คุณอย่ามองว่ามันเล็ก ท่าเรือขนาดใหญ่จะมีประโยชน์อะไร? อ่าวโตเกียวมีท่าเรือขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าถล่มแล้วเหรอ?”
กลุ่มท่าเรืออ่าวโตเกียวเปิดใหม่อีกครั้งแล้ว แต่ยังมีพื้นที่ที่อยู่ในระหว่างการซ่อมแซมอยู่ คราวนี้ “แส้ของพระเจ้า” ได้ทำร้ายชาวญี่ปุ่นจริงๆ คาดว่าอ่าวโตเกียวจะสูญเสียมากกว่า 5 แสนล้าน!
บนท่าเทียบเรือ ฉินสือโอวได้ปลดปล่อยจิตสำนึกแห่งโพไซดอนออกไปและจับบาร์ก็เชิญเขาขึ้นเรือ
ในขณะที่กำลังมองดูทิวทัศน์ใต้น้ำ เขาก็พูดตามอำเภอใจไปด้วยว่า “ถ้าฟาร์มปลาแห่งนี้ดีอย่างที่คุณพูด ทำไมคุณถึงต้องการขายมันล่ะ?”
จับบาร์แสดงสีหน้าลำบากใจออกมาพร้อมพูดว่า “ผมก็ไม่ต้องการทำแบบนี้หรอกคุณฉิน แต่การเลี้ยงปลาไม่ใช่อุดมการณ์ของผม ผมไม่ชอบสถานที่เล็กๆ แบบนี้ การขับรถก็ยังต้องขับช้าๆ อีก! ถ้าขายฟาร์มปลาได้ ผมจะไปโทรอนโตหรือไม่ก็ออตตาวา มอนทรีออล ผมจะไปเป็นดีเจแนวหน้าตามความฝันของผม!”
ฉินสือโอวเข้าใจทันทีว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงหูไม่ดีและชอบพูดจาไม่รู้จบ ที่แท้เขาก็เป็นดีเจ ดังนั้นเดาว่าปกติเขาคงไม่ค่อยได้ร้องเพลงแร็ปเท่าไรนัก
สภาพแวดล้อมภายในของฟาร์มปลาค่อนข้างดีมากและทรัพยากรการเก็บเกี่ยวค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ สาหร่ายทะเลกระจายอยู่ไปทั่วตามก้นทะเล ปูก้ามดาบก็ออกอาละวาดอยู่ในนั้น
ฟาร์มปลาแห่งนี้มีปลาแซลมอนชัมจำนวนมาก แต่ยังจำนวนน้อยกว่าปลาค็อด สิ่งนี้ทำให้ผู้คนประหลาดใจมาก หลังจากฉินสือโอวขึ้นเรือแล้วจึงมองไปทางทิศเหนือ ดูเหมือนว่ามีแม่น้ำขนาดใหญ่ไหลลงสู่มหาสมุทรจากทางตอนเหนือ
นั่นคือแม่น้ำเซนต์แคเทอรีนส์ ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดทางตอนใต้ของรัฐนิวบรันสวิก มีต้นกำเนิดจากทะเลสาบออนแทรีโอ ผ่านสหรัฐอเมริกาเข้าสู่รัฐนิวบรันสวิกและสุดท้ายก็ไหลจากที่นี่ลงสู่มหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ
จิตสำนึกแห่งโพไซดอนแล่นไปทางเหนืออย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นสามถึงสี่กิโลเมตรก็พบทางเข้าขนาดกว้างของแม่น้ำสายใหญ่จริงๆ และเข้าไปตามทางทางตะวันตกเฉียงเหนือ นั่นจะเป็นทางที่เข้าสู่แม่น้ำในประเทศ
……………………………
