หลินหยุนยืนอยู่ท่ามกลางทุกคน เขาสองมือไขว้หลัง เส้นผมสั้นๆของเขาก็ค่อยๆยาวขึ้นจนถึงเอว
เสื้อคลุมของเขาพองขึ้น เส้นผมยาวๆของเขาปลิวไสวไปตามลม ผิวพรรณที่เผยให้เห็นนั้น มันงดงามเหมือนกับหยกขาวๆเลย
เขามีคิ้วที่โค้งเรียวเหมือนดาบ มีดวงตาที่เป็นประกายดังดวงดาว นัยน์ตาของเขาลึกล้ำเหมือนอวกาศ เหมือนเทพมารที่มายังโลกมนุษย์
นี่เป็นร่างภูตป่าจากร่างเต๋าไม่สิ้นสูญหุนหยวน
หลังจากได้รับคุณสมบัติพิเศษจากมิงค์สีทองจื่อมู่แล้ว ร่างภูตป่าของหลินหยุนสามารถรักษาอาการบาดเจ็บได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งมันเหมาะสมมากๆกับการต่อสู้ในรูปแบบนี้
ยอดฝีมือคนแรกของกาฬโลกได้พุ่งเข้ามาแล้ว
คนๆนี้เป็นนักบู๊โบราณของศาสนาพราหมณ์อินเดีย เขาก็คือชายหัวล้านที่มีหน้าตาอัปลักษณ์ก่อนหน้านี้
เมื่อเขาเข้าใกล้หลินหยุนในรัศมีห้าเมตร จู่ๆเขาก็ต่อยหมัดใส่หลินหยุนทันที
ด้วยระยะห่างขนาดนี้ พลังของเขาที่โจมตีออกมาก็จะลดลงเหมือนกัน ยอดฝีมือระดับนี้ไม่ควรทำเรื่องที่ผิดพลาดแบบนี้
อย่างไรก็ตาม จู่ๆมือของเขาก็ยาวขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ มันเหมือนกับกระบองวิเศษของซุนหงอคงในตำนานจีนโบราณ มันสามารถยืดได้หดได้ตามที่ปรารถนา
หลินหยุนไม่ทันระวังตัวและโดนหมัดนี้โจมตีโดนร่างกายอย่างจัง
ยอดฝีมือคนนี้ดีใจมากๆ เมื่อสักครู่สามสุดยอดฝีมือต่อสู้กับหลินหยุนตั้งนาน แต่ก็ไม่เคยโจมตีโดนร่างกายของหลินหยุนเลย
หมัดแรกของเขาก็โจมตีโดนร่างกายของหลินหยุนสำเร็จ ดูเหมือนไอ้หนุ่มชาวจีนคนนี้ก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากนัก บางทีสามสุดยอดฝีมืออาจจะไม่ได้แข็งแกร่งจริงๆตามที่ร่ำลือเอาไว้
อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขายังไม่ทันได้ดีใจ หลินหยุนฟาดฝ่ามือเหมือนดาบและฟันไปที่แขนของเขาทันที
แต่ยอดฝีมือคนนี้ไม่ได้กังวลใจ เพราะวิชาที่เขาฝึกนั้นคือวิชาโยคะโบราณ ร่างกายของเขาอ่อนนุ่มและยืดหยุ่นได้เหมือนเส้นก๋วยเตี๋ยวที่สามารถนวดได้ตามใจชอบ
ถึงแม้จะมีมีดที่คมมากๆ เขาก็สามารถพันรอบมีดคมๆได้หลายสิบรอบ
อย่างไรก็ตาม หลังจากฝ่ามือมีดของหลินหยุนฟันลงมา แขนของเขาก็ขาดทันที
วิชาโยคะโบราณที่เขาภาคภูมิใจมากๆ เมื่อเผชิญหน้ากับหลินหยุน มันกลับอ่อนแอมากๆ
แม้แต่ตอนที่ยอดฝีมือของศาสนาพราหมณ์คนนี้แขนขาด แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้ตัว และเขาก็ลืมตะโกนอีกด้วย
นี่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน ฝ่ามือมีดของหลินหยุนในครั้งนี้ มันรวดเร็วมากๆ และแข็งแกร่งมากๆเหมือนกัน
เมื่อฝ่ามือดาบของหลินหยุนฟันลงไปแล้ว และทำให้ยอดฝีมือของศาสนาพราหมณ์แขนขาด การโจมตีด้วยเวทมนตร์ธาตุน้ำของโซโรที่เป็นนักเวทย์ระดับสูงก็มาถึงด้านหน้าของหลินหยุนแล้ว
มังกรน้ำสีน้ำเงินตัวนั้น มีพลังที่ทำลายล้างทุกอย่าง และพุ่งโจมตีมาจากด้านบน
ทุกที่ที่มังกรน้ำผ่าน จะเกิดหมอกน้ำขึ้น นั้นเป็นหมอกน้ำที่เกิดจากพลังมหาศาลและความเร็วเสียดสีกับอากาศ
แค่นี้ก็เห็นได้อย่างชัดเจน มังกรน้ำตัวนี้แข็งแกร่งมากแค่ไหนกันแน่!
ยะโซตกตะลึงเล็กน้อย:”นักเวทย์น่ากลัวมากๆ ถ้าพวกเขามีเวลามากพอในการร่ายเวทมนตร์ พลังโจมตีของพวกเขาจะแข็งแกร่งกว่าพลังที่ตัวเองมีอยู่หลายเท่า!”
หลินหยุนมองมังกรน้ำตัวนั้นแค่ครั้งเดียว ปลายเท้าของเขากระทืบที่พื้น ร่างกายของเขาก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าและต่อยหมัดออกไปทันที
“ท่าแยกน้ำ!”
หมัดที่ทรงพลังมากๆ ต่อยโดนศีรษะของมังกรน้ำ ทำให้มันแตกละเอียดเป็นชิ้นๆ
พลังของเวทมนตร์ที่เทียบได้กับพลังของยอดฝีมือระดับแดนเทพ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับร่างภูตป่าของหลินหยุน เมื่อเทียบกับสิบแปดท่าต้าเต๋า พลังของมันอ่อนแอมากๆ
“ฆ่าเขาให้ตาย!”
เทพฟ้าร้องตะโกนออกมาและทะยานขึ้นไปท้องฟ้า ร่างภูตอสุนีบาตปล่อยสายฟ้าออกมาจนทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนสว่างไสว ตอนนี้ค้อนสายฟ้ามีความสูงประมาณสองเมตร เขาถือมันเอาไว้และโจมตีใส่หลินหยุนทันที
และตรงพื้นดิน มียอดฝีมือแปดคนจากกาฬโลกก็โจมตีไปที่หลินหยุนพร้อมกัน
เพ้าดำใช้โอกาสในครั้งนี้ เขาชูคฑาฟาโรห์ขึ้นมา มีวงกลมสีเงินหลายๆอัน รอบล้อมร่างกายของหลินหยุนที่พึ่งจะตกลงมาที่พื้น
“คุกปริภูมิ!”
ดวงตาสีแดงของเพ้าดำฉายแววประกาย และยิ้มอย่างเย็นชาอยู่ในใจ:”ถึงแม้จะสามารถกักขังคุณได้แค่หนึ่งวินาที แต่มันก็เพียงพอแล้ว”
เป็นอย่างนั้นจริงๆ ขอแค่กักขังได้เพียงแค่หนึ่งวินาที มันก็เพียงพอให้เทพฟ้าร้องที่อยู่บนท้องฟ้าและยอดฝีมือที่อยู่บนพื้นร่วมมือกันโจมตีแล้ว
เรื่องที่น่าเสียดายนั้นก็คือ มันไม่สามารถกักขังหลินหยุนแม้แต่วินาทีเดียวได้
“ดาบพิกัดต้าเต๋า!”
น้ำเสียงที่ธรรมดามากๆ เหมือนบทสวดจากสวรรค์ ทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ได้ยินอย่างชัดเจน
หลินหยุนถือดาบสีดำไว้ในมือ และฟันใส่วงกลมสีเงินนั้นทันที
ดาบพิกัดต้าเต๋า ใช้สำหรับทำลายพลังของกฎเกณฑ์ต้าเต๋า
เมื่อฟันดาบออกไป คุกปริภูมิของเพ้าดำและพลังของยอดฝีมือแปดคนจากกาฬโลกที่โจมตีเข้ามา พลังทั้งหมดโดนดาบนี้ทำลายทันที
เอื๊อก!
ยอดฝีมือทั้งแปดคนรีบถอยหลังทันที อย่างไรก็ตาม เพราะพวกเขามีถึงแปดคน ดาบพิกัดต้าเต๋าของหลินหยุนสูญเสียพลังเพื่อทำลายคุกปริภูมิแล้ว พลังที่เหลือและโจมตีทั้งแปดคนพร้อมกัน ทำให้ทั้งแปดคนโดนพลังโจมตีที่น้อยมากๆ
จากการโจมตีด้วยดาบนี้ ทำให้ทั้งแปดคนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่พวกเขาก็ยังสามารถต่อสู้ได้
และในเวลานี้ การโจมตีของเทพฟ้าร้อง หลินหยุนไม่สามารถรับมือได้อีก
“ระวัง!”
ฉูเหอมองดูเหตุการณ์จนเลือดลมพลุ่งพล่าน และเขาหวังว่าตัวเองจะสามารถเข้าไปต่อสู้ด้วย แต่เมื่อเห็นหลินหยุนใช้ดาบเดียวก็สามารถทำลายการโจมตีของเพ้าดำกับยอดฝีมือทั้งแปดคน แต่สุดท้ายกลับไม่มีเวลามารับมือการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของเทพฟ้าร้อง เขาอดไม่ได้ก็เลยพูดเตือนทันที
ตางอู่ก็แอบกำหมัดตัวเองไว้แน่น เขากังวลแทนหลินหยุนมากๆ
คาร์นอตวิลเลียมยืนอยู่บนภูเขาหิมะที่อยู่ไม่ไกล เขาแอบถอนหายใจ:”คนน้อยเอาชนะคนมากๆไม่ได้จริงๆ ครั้งนี้ต้องตายแน่ๆ”
ในช่วงวิกฤติ มีแสงสีแดงพุ่งออกมาจากกระหม่อมของหลินหยุนแล้วพุ่งไปที่ค้อนสายฟ้าทันที
เมื่อมองดาบเฮ่าเทียนที่พุ่งออกไป มันก็เหมือนกับแมลงเม่าที่จะเขย่าต้นไม้ เหมือนแสงดาวที่จะเทียบกับแสงจันทร์ ไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัวเลย
เสียงตูมดังขึ้น ค้อนสายฟ้าที่ใหญ่กว่าดาบเฮ่าเทียนสิบเท่าปลิวออกไปเพราะแรงปะทะ
แต่ดาบเฮ่าเทียนกลับบินเป็นวงกลมหนึ่งรอบ ดูเหมือนมันกำลังแสดงพลังออกมา จากนั้นก็บินกลับมาอยู่ใกล้หลินหยุนระยะหนึ่งเมตร และบินอยู่กลางอากาศ
“ดีมากๆ ปรมาจารย์หลินรับมือได้!”
สีหน้าของตางอู่แสดงความดีใจมากๆ
ฉูเหอก็รู้สึกโล่งใจทันที
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้หลินหยุนจะสามารถรับการโจมตีของเทพฟ้าร้องได้ แต่ครั้งนี้เขาต้องรับการโจมตีของยอดฝีมือจำนวนมากพร้อมกัน ทำให้เขารู้สึกเกินกำลังเหมือนกัน
ในขณะที่ดาบเฮ่าเทียนกับค้อนสายฟ้าปะทะกัน ร่างกายของหลินหยุนก็สั่นสะท้านเล็กน้อยเพราะควบคุมไม่ได้
ร่างกายที่สั่นสะท้านเพียงเล็กน้อยของหลินหยุนนั้น แต่กลับมีคนที่สายตาเฉียดแหลมมองเห็น
เพ้าดำใช้น้ำเสียงแหบแห้งตะโกนทันที:”เขาใกล้จะรับมือพวกเราไม่ไหวแล้ว!”
“เขาต้องรับการโจมตีของพวกเราเยอะขนาดนี้ ถึงแม้เขาจะมีพลังที่แข็งแกร่งมากๆ แต่พลังของเขาก็ใกล้จะหมดและรับมือไม่ไหวอีกแล้ว”
“ทุกคนช่วยกัน อย่าให้โอกาสเขามีเวลาฟื้นฟูพลัง พวกเราทั้งหมดโจมตีอีกครั้ง และฆ่าเขาให้ได้!”
ยะโซมองดูมือคู่นี้ที่รู้สึกชาเพราะแรงปะทะ เขาหวาดกลัวมากๆและพูดอย่างเคร่งขรึม:”ท่านเพ้าดำพูดถูกแล้ว พวกเราต้องฆ่าเขาให้ได้ ไม่งั้นเขาจะกลายเป็นภัยอันตรายที่สุดในอนาคตอย่างแน่นอน!”
“ลุยพร้อมกันเลย!”
การโจมตีครั้งที่สอง ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง
นักรบยุโรปตะวันตกที่มีสายเลือดมนุษย์ครึ่งสัตว์ สะบัดหอกขนาดใหญ่ที่อยู่ในมือ และพุ่งอยู่ด้านหน้าสุด
โซโรที่เป็นนักเวทย์ระดับสูงมองเขาครั้งหนึ่งและตะโกนทันที:”เขาปลดปล่อยสายเลือดเบเฮโมทแล้ว”
“โอ้พระเจ้า นั้นเป็นร่างกายที่แข็งแกร่งที่สุดเลยนะ!”
“ทุกคนวิ่งตามด้านหลังเบเฮโมท!”
เบเฮโมทยักษ์จับหอกที่มีความยาวห้าเมตรกว่า ใหญ่เท่ากับน่องมนุษย์ การก้าวของเขาแต่ละครั้ง ก็จะมีรอยเท้าขนาดใหญ่และฝังลึกๆอยู่บนพื้น
เขาหายใจฟืดฟาดและหายใจแรงมากๆ เมื่อเขาเข้าใกล้หลินหยุนแล้ว เขาก็ยกหอกขนาดใหญ่ขึ้นมาทันที และฟาดลงไปอย่างแรง
หลินหยุนยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาและรับปลายหอกเอาไว้ได้อย่างง่ายดาย หลังจากนั้นเขาก็ใช้แรง ทำให้หอกขนาดใหญ่หักเป็นท่อนๆเลย
เบเฮโมทตกตะลึงมากๆ:”การฟาดของฉันในครั้งนี้ มันทรงพลังและหนักเท่ากับห้าพันกิโลกรัม แม้แต่รถถังก็สามารถทุบจนแบนได้ แต่เขากลับใช้มือเพียงข้างเดียวและรับมันไว้ได้อย่างง่ายดาย และเขาก็ยังบิดหอกที่ทำมาจากเหล็กกล้าจนหักเป็นท่อนๆ พลังของเขายังเป็นพลังของมนุษย์อีกเหรอ?”
