“ต่ำทรามมากๆ! พวกเขาสามรุมหนึ่ง ยังกล้าพูดว่าเป็นสามสุดยอดฝีมือของกาฬโลกอีก พวกเขาก็เป็นได้แค่พวกที่ไร้ยางอายเท่านั้น!”ฉูเหอโกรธมากๆและกระทืบเท้า
ตางอู่ก็รู้สึกโกรธมากๆเช่นกัน:”ยอดฝีมือพวกนี้ของกาฬโลก เป็นพวกที่ใช้วิธีสกปรกทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย พวกเขาทำเรื่องไร้ยางอายแบบนี้ มันก็เป็นเรื่องปกติ”
“หวังว่าปรมาจารย์หลินจะสามารถรับมือพวกเขาได้!”
ฉูเหอกลอกตาใส่เขาและพูด:”พูดจาไร้สาระ สามรุมหนึ่ง จะรับมือไหวได้ยังไง? คุณลองรับมือให้ฉันดูหน่อยสิ!”
เมื่อพูดจบ ฉูเหอก็ตะโกนใส่สามสุดยอดฝีมือของกาฬโลก:”กล้าพูดว่าเป็นยอดฝีมือสามอันดับแรกของประกาศมืด พวกคุณมันก็เป็นแค่พวกที่ชอบใช้คนมากเอาชนะคนน้อยและเป็นพวกไร้ยางอายเท่านั้น ฉันรู้สึกละลายใจแทนพวกคุณมากๆ”
พวกเขาไม่ได้สนใจฉูเหอ แต่มีหลายๆคนที่นับถือคุณสมบัติของอัศวิน พวกเขารู้สึกละอายใจและก้มศีรษะทันที
หลินหยุนมองเพ้าดำกับหมาป่าเพลิงและหัวเราะเบาๆ:”ในที่สุดพวกคุณก็อดไม่ไหวและจะร่วมมือกันแล้วใช่ไหม?”
“น่าจะทำแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้ว ฉันจะได้ไม่ต้องรู้สึกยุ่งยาก”
เทพฟ้าร้องได้รับความช่วยเหลือจากเพ้าดำ ทำให้เขามีโอกาสเตรียมตัว ทันใดนั้นเขาก็กัดฟัน และจับค้อนสายฟ้าที่สูงยี่สิบฟุต จากนั้นก็กระโดดขึ้นท้องฟ้าทันที
เทพฟ้าร้องเหยียบพลังมิติที่เพ้าดำสร้างไว้ด้านหน้าตัวเอง สองมือของเขายกค้อนสายฟ้าขึ้นสูงและโจมตีใส่หลินหยุนทันที
พลังที่แข็งแกร่งและรวดเร็ว ราวกับภูเขาขนาดใหญ่ที่ทิ้งลงไปในทะเลสาบขนาดเล็ก ทำให้น้ำถูกซัดกระจัดกระจายออกมาและกระเด็นไปทั่วทิศ
พลังของค้อนสายฟ้านั้นแข็งแกร่งมากๆ สถานที่ที่พลังผ่านไป ถึงแม้จะไม่สามารถฉีกท้องฟ้าเหมือนกับการโจมตีด้วยดาบของหลินหยุนได้ แต่มันก็ทำให้มิติบีบอัดเข้ากัน และกลายเป็นสุญญากาศ
“อย่างนี้ค่อยน่าสนใจหน่อย”หลินหยุนไม่สนใจที่จะไปควบคุมรังสีดาบนั้น เขาใช้ฝ่ามือโจมตีใส่ร่างกายของหมาป่าเพลิงจนกระเด็นออกไปหลายสิบเมตร จากนั้นเขาก็ต่อยหมัดไปที่ค้อนสายฟ้ายักษ์ที่อยู่กลางอากาศที่กำลังโจมตีมาที่ตัวเขา
“ท่าสยบเขา!”
หมัดของหลินหยุนห่อหุ้มด้วยแสงสีฟ้าและปะทะกับค้อนสายฟ้ากลางอากาศ มันก็เหมือนกับก้อนหินเล็กๆที่โยนเข้าไปในทะเลสาบอันนิ่งสงบ
“ตูม!”
มีคลื่นวงกลมจากพลังอันรุนแรงกระจายออกมาจากการปะทะของหมัดกับค้อน ทำให้อากาศในบริเวณโดยรอบระเบิดจนกลายเป็นสุญญากาศทันที
ผู้คนที่ยืนอยู่บนพื้น ต่างก็สัมผัสได้ถึงสายลมร้อนๆที่พัดผ่านใบหน้า นั้นเป็นพลังจากการปะทะของทั้งสองคน
ค้อนสายฟ้าปลิวขึ้นไปบนท้องฟ้าจากแรงปะทะ แม้แต่เทพฟ้าร้องก็ถอยหลังไปพร้อมกับค้อนสายฟ้าทันที
หลินหยุนก็เหมือนลูกระเบิดและพุ่งลงพื้นดินทันที พื้นดินโดนกระแทกจนกลายเป็นหลุมลึกที่มีความกว้างรัศมีห้าเมตร
รังสีดาบสีดำสนิทขาดพลังจากหลินหยุน ทำให้มันไม่ได้มีพลังแข็งแกร่งเหมือนก่อนหน้านี้ หลังจากทำลายกำแพงปริภูมิหลายสิบชั้นแล้ว มันก็สลายไปทันที
เพ้าดำมีโอกาสลงมือ เขาอาศัยจังหวะที่หลินหยุนกำลังจะตกลงถึงพื้น เขาชูคฑาฟาโรห์ขึ้นมาและตะโกนทันที:”คุกปริภูมิ!”
ด้านบนของคฑาฟาโรห์สีดำมีวงกลมสีใสถูกปล่อยออกมา วงกลมสีใสนั้นทับซ้อนกันหลายๆชั้น และวงกลมชั้นแล้วชั้นเล่ารายล้อมตัวหลินหยุนเอาไว้
ปริภูมิที่บริเวณโดยรอบตัวหลินหยุนถูกล็อกไว้ทั้งหมด
กระบวนท่านี้ คล้ายๆกับท่าห้ามสิ่งวายชนม์ของหลินหยุน
“กระจอกมากๆ”
หลินหยุนกระโดดขึ้นจากหลุมลึกนั้น มือขวาชี้ไปที่ท้องฟ้า:”ดาบพิกัดต้าเต๋า!”
มีดาบสีดำเล่มหนึ่งโดนหลินหยุนจับไว้ที่มือทันที
เขาใช้ดาบฟันลงไปในท้องฟ้าทันที
เอือก!
เพ้าดำคร่ำครวญและเดินโซเซถอยหลังไปหลายก้าว
คุกปริภูมิโดนทำลายไปแล้ว
“ทัณฑ์อสุนีบาต!”
ท่ามกลางท้องฟ้ายามค่ำคืน เทพฟ้าร้องก็ปรากฏตัวอีกครั้ง เขาชูค้อนสายฟ้าและโจมตีใส่ศีรษะของหลินหยุนทันที
“พลิกฟ้าผ่าตะวัน!”
หลินหยุนวางฝ่ามือที่หน้าอกและวาดวงกลม จากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าและต่อยหมัดออกไปทันที
แสงสีเงินดวงหนึ่งเหมือนจรวดพุ่งเข้าไปปะทะกับค้อนสายฟ้าทันที
ตูม!
มันเหมือนกับลูกระเบิดที่ระเบิดบนท้องฟ้ายามค่ำคืน ทำให้ท้องฟ้าสว่างไสวไปครึ่งฟ้า บนภูเขาหิมะที่อยู่ไม่ไกล หิมะโดนแรงระเบิดจนถล่มลงมา และมันก็เป็นภาพที่น่าตะลึงมากๆ
เทพฟ้าร้องและค้อนสายฟ้าก็โดนแรงปะทะจนปลิวออกไปอีกครั้ง
ทุกคนต่างตกตะลึงกับการต่อสู้อย่างต่อเนื่องครั้งนี้ ไม่ต้องสงสัยเลย มันเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่มากๆ
“สามสุดยอดฝีมือร่วมมือต่อสู้กับไอ้หนุ่มชาวจีน แต่พวกเขากลับสู้ไม่ไหว”
“ไอ้หนุ่มคนนี้แข็งแกร่งถึงขนาดไหนกันแน่!”
“หรือว่าเขาได้ฝึกถึงขั้นเซียนในตำนานแล้ว!”
สีหน้าของยอดฝีมือจากกาฬโลกเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและเหลือเชื่อ
ยะโซที่เป็นหัวหน้าขององค์กรศักดิ์สิทธิ์ จู่ๆเขาก็พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม:”ทุกท่าน สามสุดยอดฝีมือลงมือพร้อมกันแล้ว ดูเหมือนพวกเขาจะเอาชนะไอ้หนุ่มคนนั้นไม่ได้”
“ถ้าไม่กำจัดไอ้หนุ่มคนนี้ พวกเราก็คงเอาน้ำศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้”
“ถึงแม้เขาจะมีพลังที่แข็งแกร่งมากๆ ถ้าพวกเราทั้งหมดร่วมกันต่อสู้กับเขา และบวกกับการโจมตีของสามสุดยอดฝีมือ ถึงแม้ไอ้หนุ่มคนนั้นจะเป็นเทพจริงๆ ก็คงรับมือพวกเราทั้งหมดไม่ไหว!”
“ถ้าอยากจะได้น้ำศักดิ์สิทธิ์ พวกเราก็ต้องร่วมมือกันฆ่าไอ้หนุ่มคนนั้นให้ได้!”
เกียโรตะโกนพูด:”ใช่แล้ว พวกเราต้องใช้โอกาสนี้ฆ่าไอ้หนุ่มคนนั้นให้ได้ ถ้าให้เขากลับไปที่ประเทศจีน เขาจะกลายเป็นศัตรูที่อันตรายที่สุดของพวกเราในอนาคตอย่างแน่นอน!”
“ครั้งนี้ถึงแม้พวกเราจะไม่ได้น้ำศักดิ์สิทธิ์ พวกเราก็ต้องฆ่าเขาให้ได้!”
“ทุกคนร่วมมือพร้อมกันและฆ่าเขาให้ตายเลย!”
มียอดฝีมือหลายสิบคนจากกาฬโลก ครั้งนี้พวกเขาร่วมมือและสามัคคีกันมากๆ พวกเขาพุ่งเข้าไปหาหลินหยุนพร้อมกัน
นักเวทย์ระดับสูงอย่างโซโลชูคฑาฟาโรห์ที่อยู่ในมือ ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังทิพท์ เขาตะโกนออกมาทันที:”ธาตุน้ำที่อยู่บนฟ้าดิน โปรดเชื่อฟังคำสั่งของฉัน คลื่นน้ำมังกรกระแทก!”
พ่อมดคาร์เมลหยิบกล่องเล็กๆที่เต็มไปด้วยพลังชั่วร้ายออกมา เขาเปิดกล่องเล็กๆด้วยมือที่สั่นไหว มีควันดำพุ่งออกมาและมีใบหน้ายักษ์ของภูตผีปรากฏตัวบนท้องฟ้า
“ไปเลย ไปกินไอ้หนุ่มชาวตะวันออกคนนั้น!”
ยะโซดึงกระบี่กางเขนออกมาจากเอวของตัวเอง พวกเขาเหมือนนักรบบนหลังม้า และฟันดาบใส่หลินหยุนทันที
ยอดฝีมือหลายสิบคนของกาฬโลก ได้ปลดปล่อยกระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเองออกมา พวกเขาพุ่งเขาหาหลินหยุนทันที
พลังหลากสีเหล่านั้น และกระบวนท่าแปลกๆเหล่านั้น ทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนสว่างไสวไปหมด
ฉูเหอโกรธมากๆและด่าออกมาทันที:”พวกคุณ พวกคุณมันไร้ยางอายมากๆ? พวกคุณเป็นยอดฝีมือของกาฬโลก! พวกคุณล้วนเป็นบุคคลสำคัญและเป็นปรมาจารย์นักบู๊นะ ทำไมพวกคุณทำตัวเหมือนเด็กและรุมทำร้ายปรมาจารย์หลินเพียงคนเดียว ศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของพวกคุณ มันหายไปไหนหมดแล้ว?”
ตางอู่โกรธมากๆจนตัวสั่น เขาตะโกนด้วยความโกรธ:”เลวทราม เลวทรามต่ำช้ามากๆ ยอดฝีมือของกาฬโลกพวกนี้ ไม่มีคุณธรรมของยอดฝีมือเลย พวกเขาเหมือนนักเลงที่ชอบชกต่อยข้ามถนนไม่มีผิด!”
“ฉันละอายใจแทนพวกเขาจริงๆ!”
ฉูเหอพูด:”คุณรีบไปช่วยปรมาจารย์หลินเร็วๆ ปรมาจารย์หลินเพียงคนเดียวคงรับมือยอดฝีมือจำนวนมากขนาดนี้ไม่ไหวแน่ๆ!”
ตางอู่:”……”
คนเยอะขนาดนี้ เขาเข้าไปช่วยก็ไม่มีประโยชน์?
ฉูเหอมองไปที่คาร์นอตวิลเลียม แต่เขากลับพบว่าคาร์นอตวิลเลียมได้หายตัวไปแล้ว
คาร์นอตวิลเลียมได้วิ่งไปที่หน้าผาที่อยู่ข้างๆเทือกเขาทิพย์เพื่อดูเหตุการณ์ต่างๆตั้งนานแล้ว
“ยอดฝีมือของกาฬโลกมากมายขนาดนี้ คุณอยากให้ฉันไปตาย คุณคิดว่าฉันโง่เหรอ!”
“หลินหยุน คุณช่วยตัวเองให้ได้ก็แล้วกัน!”
เมื่อเห็นยอดฝีมือของกาฬโลกจำนวนมากพุ่งเข้ามา สีหน้าของหลินหยุนไม่ได้มีความหวาดกลัวเลย เขากลับหัวเราะและแสดงความกล้าหาญออกมา
“ดีมากๆ เข้ามาพร้อมกันเลย!”
ตั้งแต่กลับชาติมาเกิด สามารถพูดได้เลยว่าหลินหยุนไม่เคยปลดปล่อยพลังต่อสู้ทั้งหมดของตัวเองออกมา
เนื่องจากเขาไม่อยากให้เกิดเรื่องใหญ่ในประเทศจีน
แต่เมื่ออยู่ที่ทุ่งน้ำแข็งตอนเหนือสุด และต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือพวกนี้ หลินหยุนไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรเลย ตอนนี้เขาสามารถใช้พลังทั้งหมดของตัวเองออกมาและฆ่าทุกคนให้หมด
ยอดฝีมือกาฬโลกเหล่านี้ อยากจะฆ่าหลินหยุนให้ตายเพื่อตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
แต่พวกเขากลับไม่รู้ สิ่งที่รอพวกเขาอยู่ มันคือฝันร้ายที่จะติดอยู่ในจิตใจของพวกเขาและทำให้พวกเขาไม่มีวันลืม
