รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 477 ที่นี่คืออาณาจักรอวี้ซวี ภูมิลำเนาของมัจฉาสัตมายา!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 476 อย่าได้ออกมาอีก มิฉะนั้นข้าจะอัดเจ้าทุกครั้งที่เห็น!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 475 แย่งกินหญ้า ลูกวัวน้อยโมโหจนร้องไห้!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 474 หึหึ กลับไปเมื่อใดข้าจักไร้เทียมทานในใต้หล้า!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 473 ซากศพอันแปลกประหลาดและน่ากลัวเหล่านี้เกี่ยวข้องอะไรกับพี่ชายของเสี่ยวหยา?

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 472 ศีรษะของศพโบราณกะพริบตาขึ้นมาอย่างกะทันหัน ทำให้เสี่ยวหยาตกใจกลัว!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 471 ดาบมาร ข้ากลับมาแล้ว ทั้งยังแข็งแกร่งขึ้นมากด้วย!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 470 มัจฉาสัตมายา ‘อ่า นายท่านช่างเป็นปลาที่มีสายตาเฉียบแหลม!’

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 469 แดนบรรพโกลาหล ดินแดนที่เคยรุ่งโรจน์เรืองรองครั้งอดีตกาล!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 468 จ้าวสมุทร ‘ข้าต้องรับอารมณ์กระต่ายด้วยหรือ?’

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 475 แย่งกินหญ้า ลูกวัวน้อยโมโหจนร้องไห้!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 474 หึหึ กลับไปเมื่อใดข้าจักไร้เทียมทานในใต้หล้า!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 471 ดาบมาร ข้ากลับมาแล้ว ทั้งยังแข็งแกร่งขึ้นมากด้วย!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 468 จ้าวสมุทร ‘ข้าต้องรับอารมณ์กระต่ายด้วยหรือ?’