การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย – บทที่ 381 พิธีเสร็จสิ้น

บทที่ 381 พิธีเสร็จสิ้น

บทที่ 381 พิธีเสร็จสิ้น

หลังจากอวี๋มินและเมิ่งผิงเดินเข้ามา พวกเธอก็ต้องตกตะลึงกับความสวยของถังซวงด้วยเช่นกัน แต่ทั้งหมดทราบดีว่าหลานสาวคนนี้สวยมาก และยังไม่ลืมความตั้งใจของตัวเอง

“ซวงเอ๋อร์ เดี๋ยวออกไปหาอะไรกินสักหน่อยดีกว่าจ้ะ ตอนงานเริ่มจะได้ไม่หิว”

เฮ่อหลานรีบพยักหน้าและพูดว่า “ใช่จ้ะ กินอาหารเช้าก่อน ไม่งั้นลูกจะไม่มีเวลากินแล้วนะ”

ทุกคนเดินไปที่ห้องรับประทานอาหารทันที

เวลานี้ตระกูลเฮ่อ หลี่จงอี้ และซูเหนียนอวิ๋นต่างก็อยู่ที่บ้านตระกูลจิง พวกเขามาร่วมรับประทานมื้อเช้าด้วยกัน ทุกคนหัวเราะและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ส่วนด้านของถังซวงก็ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย

ถังซวงรู้สึกหิวมาก เช้านี้เธอจึงทานเยอะเป็นพิเศษ

พอเห็นอย่างนั้นแล้ว สองพี่น้องจิงเหวินหยวนกับจิงเหวินรุ่ยอดไม่ได้ที่จะหยอกล้อ “ซวงเอ๋อร์ ไม่ตื่นเต้นบ้างหรือ? กินข้าวซะเยอะเชียว”

ถังซวงชำเลืองมองทั้งสองก่อนจะตอบกลับว่า “พี่ใหญ่ พี่รอง ตอนนี้ฉันกำลังจะหมั้น แต่พวกพี่สองคนยังไม่มีคนรักเลยนะคะ แล้วทำไมถึงกล้าบอกว่าฉันกินมากเกินไปล่ะ”

“ฉัน… พวกเรา…”

จิงเหวินหยวนและจิงเหวินรุ่ยที่ถูกตอกกลับถึงกับเถียงไม่ออก

“ฮ่าฮ่าฮ่า…”

เฮ่อเจียรุ่ยหัวเราะลั่นเมื่อเห็นว่าพี่ชายทั้งสองคนเงียบไป

ทั้งจิงเหวินรุ่ยและจิงเหวินหยวนหันหน้ามองกันก่อนจะพูดว่า “หยุดหัวเราะพวกเรานะ นายก็ยังไม่มีคนรักเหมือนกันนั่นแหละ ยังกล้ามาหัวเราะพวกเราอีก” ทั้งสามคนอายุเท่ากัน จึงไม่แปลกที่จะสนิทกันได้อย่างรวดเร็ว ผู้ชายในวัยทำงานพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และเฮ่อเจียรุ่ยเข้าขากับพวกเขาได้ดี

“ไม่ต้องรีบร้อนไปหรอก ก็ใช้ชีวิตไปเรื่อย ๆ ฉันก็ยังไม่เจอใครที่อยากจะอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตนี่ ฮ่าฮ่าฮ่า…”

จิงเหวินหยวน จิงเหวินรุ่ย จับเฮ่อเจียรุ่ยพูดขึ้น คนหนึ่งอยู่ทางซ้าย คนหนึ่งอยู่ทางขวา และทั้งสามก็เริ่มโต้เถียงกันจนวุ่นวาย

ถังซวงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นว่าทั้งสามเริ่มถกเถียงกันอย่างจริงจัง

เห็นสถานการณ์วุ่นวาย คุณนายจิงตะโกนทันที “เหวินหยวน เหวินรุ่ย หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวตระกูลโม่จะมาถึงแล้ว พวกหลานไม่อายคนอื่นบ้างหรือ อีกอย่างนี่เป็นวันสำคัญของซวงเอ๋อร์ ทำไมทำตัวแบบนี้ ถ้าคนอื่นหาว่าย่าไม่สั่งสอนพวกหลานจะว่ายังไง!”

ได้ยินเสียงของคุณนายจิง จิงเหวินรุ่ยและจิงเหวินหยวนหยุดมืออย่างรวดเร็ว

ส่วนเฮ่อเจียรุ่ยกลับมาสงบอีกครั้งพร้อมกับรับประทานมื้อเช้าต่อไป

เห็นท่าทางของคนหนุ่มสาว ทุกคนยกยิ้มก่อนจะพูดว่า “หนุ่มสาวนี่ดีจริง ๆ นะ…”

หลังรับประทานมื้อเช้า ถังซวงกำลังจะกลับไปที่ห้องของตัวเอง ทว่าเสียงประทัดกลับดึงขึ้นจากหน้าประตู

ปัง ปัง ปัง…

ทันทีที่ได้ยินเสียงประทัด จิงเจ้อหรงขมวดคิ้วก่อนจะพูดขึ้นว่า “เจ๋อหยวนรีบมาขนาดนั้นเชียวหรือ?”

ทันทีที่พูดจบ ใครบางคนวิ่งเข้ามาจากหน้าประตูพร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้ม “มาแล้วครับ ตระกูลโม่มาถึงแล้วครับ”

“เป็นเจ๋อหยวนจริง ๆ ด้วย”

จิงเจ้อหรงยกยิ้มก่อนจะส่ายศีรษะ จากนั้นจึงพาจิงเหวินหยวนและคนอื่น ๆ ออกไปด้านนอก

ส่วนถังซวงชะโงกหน้าไปดู และขณะที่กำลังคิดว่าเธอควรไปที่นั่นด้วยหรือเปล่า เกอชิงเหม่ยกลับคว้าตัวเธอไว้แล้วพูดว่า “ซวงเอ๋อร์ ไปที่โถงด้านหน้าก่อนจ้ะ”

ถังซวงตกใจเล็กน้อย แต่ก็ทำตามแต่โดยดี

โม่เจ๋อหยวนเดินเข้าประตูมาด้วยรอยยิ้ม แต่เมื่อเห็นว่าถังซวงไม่อยู่ เขาถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “ลุงจิงครับ ซวงเอ๋อร์อยู่ไหนหรือ?”

จิงเจ้อหรงชำเลืองมองโม่เจ๋อหยวนแล้วถามกลับไปว่า “ทำไมเธอถึงมาที่นี่เร็วนัก? พวกเรายังรับประทานมื้อเช้าไม่เสร็จเลย”

“งั้นผมออกไปรอข้างนอกก่อนก็ได้ครับ”

“เฮ้… เธอนี่ใจร้อนซะจริง ๆ รอพบซวงเอ๋อร์ไม่ไหวเลยหรือ ถึงมาเร็วขนาดนี้”

โม่เจ๋อหยวนไม่ปฏิเสธคำนั้นก่อนจะยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ครับ ผมคิดถึงซวงเอ๋อร์ ผมเลยรีบมาที่นี่ก่อนเวลา”

“เฮ้อ… นี่มันอาการของพวกคนคลั่งรักชัด ๆ”

เฮ่อเจียรุ่ยหัวเราะอย่างขบขัน ส่วนจิงเหวินหยวนและจิงเหวินรุ่ยต่างโห่ร้องหยอกล้อ

เฮ่อหลานยกยิ้มก่อนจะพูดขึ้นว่า “จ้ะ ๆ เจ๋อหยวนเข้ามาข้างในก่อนสิ”

เพื่อนทั้งสองสามคนของเขา ร่วมถึงโม่ถิงซวนเดินติดตามโม่เจ๋อหยวนเข้ามาด้านใน จิงเจ้อหรงเองก็ทักทายโม่ถิงซวนด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปพร้อมกับทุกคนเช่นกัน

“ซวงเอ๋อร์…”

เมื่อมาถึงห้องโถงด้านหน้า ทันทีที่โม่เจ๋อหยวนได้พบกับคนที่เขาเฝ้ารอมาตลอดหลายวัน เขาอดไม่ได้ที่จะเข้าไปหา

“พี่คะ…”

เห็นคนสองคนที่คิดถึงกัน คนอื่น ๆ ถึงกับหัวเราะออกมา

พอได้ยินเสียงหัวเราะ ถังซวงอดไม่ได้ที่จะเขินอายเล็กน้อย

อย่างไรเสีย โม่เจ๋อหยวนจับมือเธอเอาไว้แน่น ไม่คิดปล่อย “ซวงเอ๋อร์ หลังจากวันนี้เราเป็นคู่หมั้นกันแล้วนะ” เขาตั้งหน้าตั้งตารอวันนี้มาเนิ่นนาน และสิ่งที่เขาต้องการต่อไปคือการแต่งงาน

ทันทีที่เห็นว่าหลานชายออกอาการเกินงาม โม่ถิงซวนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “โม่เจ๋อหยวนอยากจะมาที่นี่เช้ากว่านี้อีกนะครับ ถ้าพวกเราไม่หยุดเขาไว้ เขาน่าจะมาถึงตั้งแต่ไก่ยังไม่ตื่น”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…”

ทุกคนรอบข้างถึงกับหัวเราะออกมา

ทำให้โม่เจ๋อหยวนเขินอาย เขาเหลือบมองโม่ถิงซวนก่อนจะพูดว่า “ลุงถิงครับ หยุดล้อผมได้แล้ว”

“ฮ่าฮ่า… ลุงแค่อยากบอกทุกคนว่าเธอกระตือรือร้นกับงานวันนี้มากแค่ไหนไง”

โม่ถิงซวนกล่าวด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันมองคุณชายจิงและคุณนายจิง “คุณชายจิง คุณนายจิง วันนี้เจ๋อหยวนกับซวงเอ๋อร์หมั้นหมายกันแล้ว เรามาแลกเปลี่ยนสินสอดระหว่างครอบครัวดีกว่าครับ ผู้อาวุโสของเราขอให้ผมมอบจี้หยกนี้ให้กับซวงเอ๋อร์ครับ” เขาหยิบหยกทองคำออกมา

ก่อนที่ใครจะทันได้พูดอะไรต่อ โม่เจ๋อหยวนคว้าจี้หยกนั้นแล้วยัดใส่ฝ่ามือของถังซวงอย่างรวดเร็ว

“ซวงเอ๋อร์ รับมันไว้นะ”

ถังซวงหยิบจี้หยกมารับชมใกล้ ๆ และพบว่ามันคือของล้ำค่ามาก แต่เวลานี้ตระกูลโม่มอบมันให้เธอ เธอจึงยอมรับมันเอาไว้ และโชคดีที่ทางฝ่ายเธอก็เตรียมสินสอดไว้เช่นกัน

เธอเห็นว่าเฮ่อหลานหยิบสร้อยข้อมือหยกสีดำออกมาเส้นหนึ่ง

“เจ๋อหยวน รับสิ่งนี้ไว้สิ”

“ครับ ขอบคุณครับป้าหลาน” โม่เจ๋อหยวนรับมันไว้ก่อนจะสวมใส่ที่ข้อมือทันที

หลังจากแลกเปลี่ยนของหมั้นแล้ว ทั้งสองจึงกลายเป็นคู่หมั้นกันอย่างแท้จริง

นอกจากนี้ยังเป็นครั้งแรกที่คุณตาเฮ่อและคุณยายเฮ่อได้พบเจอกับโม่เจ๋อหยวน เขาหล่อเหลาเหมาะสมกับถังซวงจริง ๆ “ฉันดีใจจริง ๆ ที่ได้มาอยู่ในงานหมั้นของซวงเอ๋อร์”

หลังจากนั้นทุกคนเริ่มพูดคุยกัน แต่เกอชิงเหม่ยที่เห็นว่าสายมากแล้ว จึงพูดขึ้นว่า “เราไปที่ร้านอาหารกันเลยดีไหมคะ?”

“ใช่ เราไปที่นั่นกันเถอะ”

คนทั้งหมดตรงสู่โรงแรมใหญ่ภายในเมืองหลวงทันที

ที่ร้านอาหาร ผู้เฒ่าโม่ โม่ถิงฮวา และหลินเหม่ยเจินกำลังต้อนรับแขกอยู่

เมื่อเห็นว่าตระกูลจิงมาถึงแล้ว ทั้งหมดเร่งรีบเข้ามาต้อนรับก่อนจะเชิญเข้าสู่ห้องอาหารด้านใน

“ครอบครัวหลานสะใภ้ เชิญเข้าด้านในก่อนครับ”

ผู้เฒ่าโม่ทักทายทุกคนด้วยรอยยิ้ม ขณะเดียวกันเขาก็เปลี่ยนสรรพนามของตัวเองให้กลายเป็นฝั่งลูกเขย

คุณนายจิงตอบกลับทันที “ครอบครัวฝั่งหลานเขย เราเข้าไปข้างในด้วยกันเถอะค่ะ”

“ครับ ครับ”

ผู้เฒ่าโม่เดินเข้ามาพร้อมกับคนกลุ่มหนึ่ง ขณะที่โม่ถิงฮวาและหลินเหม่ยเจินยังคงยืนอยู่ที่ประตูเพื่อรอต้อนรับแขก เวลานี้จิงเจ้อหรงก็อยู่ที่นี่ด้วย ส่วนเฮ่อหลานเข้าไปด้านในพร้อมกับคนอื่นเพราะเธอท้องอยู่ จึงไม่สามารถให้เธอยืนรับแขกนาน ๆ ได้

บทที่ 378 ทีละคน

บทที่ 378 ทีละคน

หลังจากที่ซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้มาถึงเมืองหลวง พวกเขาไปที่บ้านตระกูลจิงทันที

คุณชายจิงและคุณนายจิงรู้ว่าทั้งสองกำลังจะมา จึงมายืนรอต้อนรับอย่างใจจดใจจ่อ หลังจากได้พบกันแล้ว ทุกคนกล่าวทักทายกันอย่างอบอุ่น

“อาจารย์ซู คุณปู่หลี่ ยินดีที่พวกคุณมาที่นี่นะครับ”

ได้ยินคำพูดของคุณชายจิง ซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้ยกยิ้มก่อนจะโบกมือ “ไม่เป็นไรเลย”

เมื่อเฮ่อหลานเห็นอาจารย์ของตนและหลี่จงอี้มาถึงแล้ว เธอตื่นเต้นมาก “อาจารย์ ลุงหลี่ ในที่สุดคุณสองคนก็มาถึง คราวนี้ต้องอยู่ที่เมืองหลวงนาน ๆ หน่อยนะคะ”

พวกเขาเห็นท้องของเฮ่อหลานโตมาก ซูเหนียนอวิ๋นจึงรีบพูดว่า “อาหลาน ไม่ต้องห่วง ฉันกับลุงหลี่วางแผนว่าจะอยู่ที่นี่จนกว่าเธอจะคลอดเลยล่ะ อย่างนั้นอย่าเพิ่งรำคาญพวกเราสองคนล่ะ”

“อาจารย์ ฉันดีใจมากเลยค่ะ ไม่เคยคิดว่าเป็นการรบกวนอะไรเลย”

เฮ่อหลานมีความสุขเมื่อได้ทราบว่าทั้งสองจะอยู่ที่นี่อีกนาน

ถังเซวี่ยและถังชุนหยานเองก็ดีใจที่ได้พบซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้ พวกเขาทักทายกันอย่างมีความสุข

คุณนายจิงยิ้มกว้างก่อนจะเชิญทุกคนนั่ง “เอาล่ะค่ะ นั่งพักให้หายเหนื่อยเถอะนะคะ”

ซูเหนียนอวิ๋นถามเฮ่อหลานก่อนจะหันมองถังซวง “ซวงเอ๋อร์ ดีใจด้วยนะ เธอกับเจ๋อหยวนเป็นเด็กดีทั้งคู่ ดีแล้วล่ะที่จะหมั้นกันไว้ก่อนแล้วค่อยแต่งงาน ใช้ชีวิตให้มีความสุขกับคู่ของตัวเองนะจ๊ะ”

“ขอบคุณค่ะคุณยายซู ฉันจะจำให้ขึ้นใจเลยค่ะ”

ยิ่งเห็นรอยยิ้มของถังซวง ซูเหนียนอวิ๋นอดไม่ได้ที่จะพยักหน้า จากนั้นเธอหยิบของขวัญที่เตรียมไว้มอบให้กับถังซวง “ซวงเอ๋อร์ ฉันขอให้เธอมีความสุขกับเจ๋อหยวนมาก ๆ นะจ๊ะ”

ถังซวงมองกล่องผ้าในมือของซูเหนียนอวิ๋น เธอไม่รู้จริง ๆ ว่ามีอะไรอยู่ด้านใน

“นี่คือสิ่งที่ฉันกับปู่หลี่เตรียมไว้ให้ หวังว่าเธอจะชอบมันนะ”

“คุณยายซู คุณปู่หลี่ ขอบคุณค่ะ”

หลี่จงอี้ยกยิ้มก่อนจะพูดว่า “ซวงเอ๋อร์ ไม่ต้องสุภาพนักหรอก คนกันเองทั้งนั้น เธอกับเสี่ยวเซวี่ยเป็นหลานสาวของพวกเรา พวกเราดีใจที่เห็นหลานมีความสุข” เวลานี้เขาขอให้ถังซวงเปิดกล่อง “ฉันกับคุณยายซูไม่รู้จะให้อะไรดี เราเลยตัดสินใจมอบสิ่งที่พอจะเป็นประโยชน์กับเธอ”

ถังซวงเห็นว่าเป็นโฉนดร้านค้าทั้งสองแห่ง และทั้งสองร้านตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวง ราคาของมันไม่ถูกเลย

“คุณปู่ คุณยายซู คุณเตรียมพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ?”

ซูเหนียนอวิ๋นยกยิ้มก่อนจะตอบกลับว่า “ตอนที่เธอกับเจ๋อหยวนกำหนดวันหมั้น พวกเราก็เตรียมของเลยจ้ะ แต่พวกเราเตรียมได้เท่านี้ มันคงไม่ได้มากมายอะไรนัก”

“คุณยายซูคะ สิ่งที่คุณยายให้มามันมากแล้วจริง ๆ ค่ะ”

ถังซวงรู้สึกหนักใจเล็กน้อย เพราะร้านทั้งสองที่ใจกลางเมืองมีราคาค่อนข้างสูง เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังปล้นผู้อาวุโสทั้งสองคนหรือเปล่า

เห็นถังซวงลังเล ซูเหนียนอวิ๋นยกยิ้มก่อนจะรีบพูดต่อว่า “ถ้าชอบมัน ก็รับมันไว้เถอะนะ วันหนึ่งถ้าเสี่ยวเซวี่ยมีคู่หมั้น เราจะเตรียมสิ่งเหล่านี้ให้เธอด้วยเหมือนกัน”

เกอชิงเหม่ยยิ้มและบอกให้ถังซวงรับกล่องผ้านี้เอาไว้ “ซวงเอ๋อร์ไม่ต้องกังวลหรอก คุณยายซูของเธอรวยมากเลยนะ ถ้าเธอแต่งงาน ก็เตรียมรอรับของขวัญชิ้นใหญ่กว่านี้ได้เลยจ้ะ”

ซูเหนียนอวิ๋นยิ้มก่อนจะหันมองเกอชิงเหม่ยแล้วพูดว่า “ยัยคนนี้ รู้มากเกินไปแล้วนะ” แต่เธอไม่ปฏิเสธคำเหล่านั้นพร้อมกับบอกกล่าวให้ถังซวงรีบรับมันไว้

ถังซวงจึงยอมรับกล่องผ้านี้เอาไว้

ทันใดนั้น คุณนายจิงนึกบางอย่างออก เธอมอบของขวัญให้หลานสาวน้อยเกินไป เลยคิดจะคุยกับสามีอีกครั้งว่าควรจะเพิ่มอะไรเข้าไปในของขวัญอีก

ขณะที่หลายคนกำลังพูดคุย จิงเจ้อหรงได้กลับมาแล้ว

“อาจารย์ ลุงหลี่ ขอโทษด้วยจริง ๆ นะครับ วันนี้ผมมีเรื่องต้องเข้าไปจัดการเลยกลับมารับไม่ทัน”

ซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ “ดีแล้วแหละที่ให้ความสำคัญกับงาน”

หลังจากพูดคุยกับจิงเจ้อหรงแล้ว ซูเหนียนอวิ๋นบอกให้เขาพาเฮ่อหลานไปพักผ่อน “ท้องของอาหลานโตขึ้นเรื่อย ๆ คุณต้องใส่ใจให้มาก รีบพาเธอไปพักผ่อนเร็วเข้า”

เกอชิงเหม่ยยืนขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “ใช่ อาหลานกลับไปพักผ่อนได้แล้ว ฉันจะพาอาจารย์กับลุงหลี่ไปที่ห้องพักเอง ให้คนแก่ได้พักผ่อนสักหน่อยดีกว่า”

ซูเหนียนอวิ๋นและหลี่จงอี้เพิ่งเดินทางมาจากมณฑลเจียง พวกเขาคงจะเหนื่อยไม่น้อย เวลานี้ทั้งสองต้องการพักผ่อนเช่นกัน จึงเดินตามเกอชิงเหม่ยไปอย่างว่าง่าย

จิงเจ้อหรงพาเฮ่อหลานเข้ามาพักผ่อนที่ห้องของตัวเอง

ส่วนถังซวง ถังเซวี่ย และถังชุนหยานกับคนอื่น ๆ นั่งพูดคุยกับคุณชายจิงและคุณนายจิงสักครู่หนึ่ง

“ซวงเอ๋อร์ เมื่อไหร่ลุงของหลานจะมาหรือจ๊ะ?”

“ฉันได้ยินว่าคราวนี้คุณลุงกับคุณป้าจะมา พวกเขาน่าจะมาถึงเมืองหลวงก่อนกำหนด ตอนนี้คงกำลังพาคุณตากับคุณยายเที่ยวชมเมืองหลวงน่ะค่ะ”

“ดีเลย หลังจากลุงของหลานมาถึงแล้ว ย่าจะบอกให้อาเจ้อพาพวกเขาไปเที่ยวด้วย”

อีกอย่างในบ้านยังมีห้องว่างมากมาย คุณนายจิงจึงรีบส่งคนไปทำความสะอาด “บ้านของเรากำลังจะมีงานรื่นเริง ควรจะทำให้บ้านสดใสและมีชีวิตชีวาสักหน่อย”

คุณชายจิงเห็นด้วย “อ่า ใช่เลย ผมจะได้ดื่มกับคุณเฮ่อและคุณหลี่ด้วย”

ได้ยินอย่างนั้น คุณนายจิงชำเลืองมองเขาก่อนจะพูดขึ้นว่า “วัน ๆ คุณคิดถึงแต่เรื่องการดื่มอย่างเดียวหรือคะ”

ถังซวงกล่าวแก้ตัวแทน “คุณย่าไม่ต้องกังวลนะคะ ตอนนี้คุณปู่แข็งแรงมากเลยค่ะ ดื่มไวน์นิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก”

“โชคดีจริง ๆ ที่มีซวงเอ๋อร์คอยดูแลร่างกายให้”

คุณนายจิงรู้สึกว่าลูกชายคนเล็กของเธอช่างโชคดีจริง ๆ

ไม่เพียงได้แต่งงานกับภรรยาที่ดีอย่างเฮ่อหลาน แต่ยังมีลูกสาวสองคนที่ยอดเยี่ยม ทั้งถังซวงและถังเซวี่ยเป็นเด็กดีและฉลาด อีกทั้งตอนนี้ลูกชายคนเล็กของพวกเขายังโชคดีเพราะผู้บังคับบัญชาจูให้ความสำคัญกับถังซวงมาก ตอนนี้ไม่ว่าใครก็อยากจะผูกมิตรกับตระกูลจิงทั้งนั้น

เวลานี้คุณนายจิงรู้สึกขอบคุณถังซวงและถังเซวี่ย เด็กผู้หญิงทั้งสองคนนี้น่ารักมาก

พูดคุยกันสักครู่ ก่อนที่คุณนายจิงและคุณชายจิงจะออกไปจัดการเรื่องงานหมั้นที่พวกเขาตั้งใจที่จะทำให้มันออกมาดีที่สุด

ส่วนถังซวงพาถังเซวี่ยกับถังชุนหยานมาตกแต่งลานเล็ก ๆ ของตนเองให้มันดูมีชีวิตชีวาขึ้นกว่าเดิมสักหน่อย

วันรุ่งขึ้น สมาชิกตระกูลเฮ่อก็มาถึงเมืองหลวง

ทันทีที่เห็นว่าคุณชายเฮ่อและคนอื่น ๆ เดินเข้ามา เฮ่อหลานรีบทักทายพวกเขาทันที

“คุณลุง คุณป้า ฉันคิดว่าพวกคุณจะมาถึงในอีกสองวันซะอีก”

นี่เป็นครั้งแรกที่คุณชายเฮ่อและคุณนายเฮ่อมาเยี่ยมบ้านตระกูลจิง เวลานี้ทั้งสองสอดส่องไปโดยรอบด้วยความใคร่รู้

แน่นอน ผู้อาวุโสของตระกูลจิง พร้อมด้วยจิงเจ้อหรงออกมาต้อนรับพวกเขาด้วยรอยยิ้ม

“อาหลาน นี่คือสามีของเธอหรือ?”

เพราะคุณชายเฮ่อกลัวว่าตัวเองจะทำให้คนมองเฮ่อหลานกับตระกูลจิงไม่ดี จึงไม่ได้มาร่วมงานแต่งงาน และไม่เคยพบกับจิงเจ้อหรงมาก่อน แต่วันนี้พวกเขาได้พบกับจิงเจ้อหรงแล้ว และรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ผิดจากคำบอกเล่าของคนอื่น ๆ เลย ที่บอกเอาไว้ว่าเขาหล่อและเหมาะสมกับอาหลานมาก

เฮ่อหลานรีบกล่าวแนะนำ “คุณลุง คุณป้าคะ นี่จิงเจ้อหรง สามีของฉันค่ะ”

“คุณลุง คุณป้า สวัสดีครับ”

จิงเจ้อหรงก้าวไปกล่าวทักทาย ขณะเดียวกันยื่นมือไปช่วยเฮ่อจื่อกุยถือของ “เดี๋ยวพวกเราเข้าไปด้านในกันก่อนดีกว่าครับ”

—————————————————-