รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 716 ขอความช่วยเหลือจากคุณชุติภา
“ชุติภา”
ขณะที่ทั้งสามสาวกำลังเดินคุยกัน เสียงทุ้มต่ำของณภัทรก็ตะโกนดังขึ้นจากด้านหลังของพวกเธอ
ชุติภาซึ่งกำลังอุ้มพิรัตน์อยู่ได้ยินเสียงตะโกนของณภัทรก็อดไม่ได้ที่จะบ่นกับเทวิกาว่า “วิกา เธอต้องบอกเรื่องนี้กับสามีของเธอหน่อยนะว่าให้ดูแลน้องชายเขาด้วย หยาบคายจริง ๆ เลย ในคฤหัสน์เมเปิลฉันคือแขกวีไอพีของวีไอพีนะ”
คุณปู่ภูธิปกับคุณย่าปฏิบัติกับเธออย่างดีเหมือนเป็นลูกเป็นหลานแท้ ๆ
แถมคุรย่ายังบอกกับทุกคนด้วยว่าประตูคฤหัสน์เมเปิลเปิดต้อนร้อบเธอเสมอ เธอจะเข้าจะออกยังไงก็ได้เหมือนบ้านของตัวเอง
แต่ณภัทรกลับเอาแต่เรียกเธอว่าชุติภาตลอดเลย
เห็นแก่ที่เขาเป็นพ่อของลูกในท้องของเธอ ชุติภาพยายามอดทนแล้วอดทนเล่าถึงไม่ได้จัดการสั่งสอนณภัทรให้เข็ดหลาบ
เพราะไม่ว่ายังไงเธอก็ทำผิดต่อณภัทร
กินแล้วชักดาบไม่รับผิดชอบ แถมยังขโมยสายพันธุ์ของเขามาด้วย ตอนนี้เมล็ดพันธ์นี้ก็เริ่มจะงอกเงยแล้ว แต่เธอก็ยังเก็บไว้เป็นความลับไม่บอกให้เขารู้
อาจเป็นเพราะเธอรู้สึกว่าได้เปรียบเขาหลายอย่างชุติภาเลยไม่ได้สั่งสอนบทเรียนอะไรให้เขา แต่หันไปบ่นกับเทวิกาแทน
เทวิกายิ้มตอบ “โอเค อีกเดี๋ยวกลับเข้าบ้านฉันจะบอกพัฒน์ให้แล้วกัน”
แล้วเทวิกาก็โน้มตัวเข้าไปใกล้หูของกนกอรพร้อมกระซิบว่า “สองคนนี้เหมือนเธอกับนฤเบศวร์ตอนแรก ๆ เลยนะ มีความรู้สึกเหมือนศัตรูคู่ร้ายที่มีความสุข”
กนกอรเห็นชุติภาหยุดรอให้ณภัทรเดินเข้ามาหา เธอก็แอบกระซิบตอบไปว่า “ยังดีกว่าฉันกับแบตบอสตอนนั้นเยอะนะ เมื่อก่อนแบตบอสปฏิบัติกับฉันยังไงเธอรู้ดีที่สุด เป็นเพราะฉันเป็นคนจิตใจดีหรอกถึงได้ทนเขาได้”
นฤเบศวร์:…
เทวิกาคิด ๆ ดูแล้วก็ใช่
“พี่สะใภ้ คุณกนกอร พอดีมีมาหาคุณชุติภามีเรื่องสำคัญอยากจะคุยนิดหน่อยน่ะครับ”
หลังจากณภัทรเข้ามา เขาก็เอ่ยปากบอกก่อน ก่อนจะเอื้อมมือเข้าไปรับตัวพิรัตน์ออกมาจากอ้อมแขนของชุติภาแล้ววางลงกับพื้น เทวิการีบเอื้อมเข้าไปจูงคนตัวเล็กเอาไว้
“ถ้าอย่างนั้นพวกเธอคุยกันตามสบายนะ”
เทวิกาพาคนตัวเล็กเดินต่อไปกับกนกอร
ชุติภาเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจและถามณภัทร “คุณณภัทรมาหาฉันมีธุระอะไรจะคุยคะ ป่วยเหรอ อยากให้ฉันช่วยผ่าตัดให้ไหม”
“นี่ พูดอะไรดีๆ หน่อยไม่ได้เหรอ? เธอสิป่วย ต่อให้ฉันป่วยก็ไม่ขอให้เธอผ่าตัดให้หรอก ฉันกลัวว่าเธอจะถือโอกาสตอนฉันป่วยเอาชีวิตฉัน”
ชุติภาไม่โกรธ “มันต้องมีสักวันที่นายต้องมาขอร้องฉัน ว่ามาสิ มีเรื่องอะไร”
ณภัทรมองไปรอบๆ
“ทำไม ไม่สะดวกคุยที่นี่เหรอ”
ชุติภาถูกปฏิกิริยาของเขาทำให้อยากรู้อยากเห็นขึ้นมา อยากจะรู้ว่าเขามีเรื่องสำคัญอะไรอยากจะคุยกับเธอกันแน่
“ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่”
“งั้นไปคุยที่บ้านนายแล้วกัน”
“ไม่จำเป็นหรอก ไปนั่งคุยกันตรงศาลาตรงนั้นก็แล้วกัน”
ชุติภาทำตามที่เขาเสนอ
ไม่กี่นาทีต่อมา ทั้งสองนั่งลงที่หน้าโต๊ะหินใต้ศาลา ทันทีที่นั่งลง ณภัทรก็หยิบบัตรธนาคารออกมาวางไว้บนโต๊ะ แล้วผลักบัตรธนาคารไปวางตรงหน้าของชุติภา
ชุติภามองเขาอย่างงงงวย
เขาให้บัตรธนาคารกับเธอเพื่ออะไร?
หรือว่าเขาจะรู้ว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของเขา และนี่คือค่าเลี้ยงดูบุตรอย่างนั้นเหรอ
“คุณชุติภา คนในแวดวงของเธอมีแต่คนเก่งกาจทั้งนั้น คุณปู่ฉันบอกมา”
คนรุ่นณภัทรไม่เคยได้สัมผัสกับบุคคลในองค์กรลึกลับแบบนั้นเลย เขาเคยได้ยินมาจากคนรุ่นปู่บอกมา ปู่ของเขาก็แค่เคยได้ยินมาเหมือนกันแต่ว่าไม่เคยเจอบุคคลเหล่านั้น
ดังนั้นเขารู้ว่าชุติภาเป็นปรมาจารย์ที่ได้รับการฝึกฝนจากผู้ยิ่งใหญ่ในแวดวงนั้น จึงปฏิบัติกับชุติภาอย่างดีเป็นพิเศษ มิน่าถึงได้เห็นชุติภาเป็นคนในตระกูลอริยชัยกุลของพวกเขา
“เธอช่วยอะไรฉันสักหน่อยได้ไหม นี่เป็นเงินมัดจำค่าตอบแทนของฉัน หลังจากทำสำเร็จฉันจะให้เธออีกก้อน”
ชุติภาหัวเราะออกมา
เธอหยิบบัตรธนาคารขึ้นมาดู แล้วถามว่า “มีเงินอยู่ในนั้นเท่าไหร่”
“ด้วยสถานะและความสามารถของคุณชุติภา เงินมัดจำย่อมไม่น้อยอยู่แล้ว หนึ่งล้าน”
ชุติภาถามเขาว่า “เงินมัดจำที่นายให้ฉันคือสิบเปอร์เซ็นของค่าตอบแทนเหรอ”
ณภัทรชูสองนิ้ว
ชุติภาจึงพูดกับเขาว่า “ในเมื่อนายรู้จักสถานะและความสามารถของฉันแล้ว แต่จ่ายให้ฉันแค่ห้าล้าน ค่อนข้างดูถูกกันเกินไปหน่อยนะ ว่ามาสิ นายอยากให้ฉันช่วยเรื่องอะไร ถ้าเป็นเรื่องที่ยากมากเกินไป ต่อให้นายจะให้ฉันสักร้อยล้านฉันก็ไม่ช่วยนะ”
เธอโยนบัตรธนาคารคืนไปตรงหน้าเขาและพูดอย่างเย็นชา “พี่ไม่เคยขาดเงินจ้ะ”
ณภัทรโมโหกับท่าทางเย่อหยิ่งของเธอจนแทบจะทนไม่ไหว
เขาพูดว่า “เรื่องงานฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเธออยู่แล้ว แต่เรื่องที่ฉันกังวลอยู่ทุกวันนี้ทุกคนเขาก็รู้กันหมดแล้ว พูดไปฉันก็ไม่กลัวว่าเธอจะหัวเราะเยาะหรอก เมื่อหนึ่งเดือนก่อนฉันถูกคนอื่นกินฟรีแล้วชักดาบหนีไป ตอนนี้ฉันอยากตามหาผู้หญิงคนนั้นให้เจอ แต่ไม่ว่าจะใช้กำลังคนและทุ่มของไปมากแค่ไหนก็ไม่มีวี่แววเลย”
ดวงตาคู่สวยของชุติภาเป็นประกายขึ้นมาทันที
นี่เขากำลังขอให้เธอลากตัวเธอเองออกมาเหรอเนี่ย
เธอพูดขำ ๆ ว่า “นายดูแลรับผิดชอบแผนกบันเทิง ภาพยนตร์ และโทรทัศน์ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงได้มารับผิดชอบธุรกิจจัดเลี้ยงซะแล้วล่ะ เซทท์ไม่ดูแลแผนกนี้แล้วเหรอ”
ณภัทร “…คุณชุติภา งานของฉันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร กินที่ฉันพูดถึงคือหมายถึง…”
โถ่เอ้ย จะให้เขาพูดยังไงดีล่ะ
ชุติภาเบิกตากว้างมองเขา
ณภัทรโดนเธอมองแบบนี้ เขาก็กลั้นใจแล้วพูดทุกอย่างออกมาตรง ๆ “คือว่าฉันถูกคนอื่นวางแผนล่อลวง แล้วก็สูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ฉันจำได้แค่ว่าเธอมีกลิ่นเหมือนยา ต้องเป็นคนที่อยู่ในสายการแพทย์อย่างพวกเธอแน่ ๆ ไม่ใช่หมอก็ต้องทำงานเภสัช”
ชุติภามองณภัทรขึ้นลงอย่างพิจารณาและยิ้ม “คุณชายสี่ฉลาดรูปหล่อขนาดนี้ ถูกคนอื่นวางแผนล่อลวงกินฟรีแล้วชักดาบหนีก็เป็นเรื่องปกตินี่นา อีกอย่างใครมันจะไปใจกล้าถึงขนาดวางแผนล่อลวงคุณชายสี่ได้ล่ะ”
เธอคือคนที่กินฟรีแล้วชักดาบหนี แต่คนที่วางแผนจะล่อลวงเขาไม่ใช่เธอแน่นอน
ที่แรกเธอแค่อยากจะช่วยเขาเท่านั้น แต่เพราะเธอเห็นว่าเขาหน้าตาดีใช้ได้ เอถึงได้ถือโอกาสกินเขาซะเลยเพื่อจะได้ยืมยีนส์ดี ๆ มาให้กำเนิดลูกหน้าตาดี ๆ
ใบหน้าหล่อเหลาของณภัทรเศร้าหมอง เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ต้องเป็นพวกดาราผู้หญิงวางแผนจับฉัน อยากจะใช้โอกาสนี้แต่งงานเข้าตระกูลอริยชัยกุลของฉันแน่ ๆ”
“ในเมื่อคุณรู้ว่าใครวางแผนจะจับคุณแล้วยังต้องให้หาตัวอีกเหรอ”
หลังจากณภัทรเงียบไปครู่หนึ่ง ในเมื่อถึงขนาดมาขอให้ชุติภาช่วยเหลือแล้ว ต่อให้เขาต้องถูกหัวเราะเยาะ เขาก็ทำได้แค่สารภาพทุกอย่างออกไปตรง ๆ “คนที่วางแผนจับฉันคือนักแสดงคนนั้น แต่ว่าเธอถูกฉันจัดการแล้ว แต่คนที่กินฉันแล้วชักดาบหนีกลับไม่ใช่นักแสดงคนนั้น เธอคนนั้นบอกว่าเธอมีธุระด่วน ก็เลยออกไปข้างนอกสักพัก หลังจากกลับมา ฉันก็ถูก…”
“นายจะบอกว่าคนที่วางแผนจะจับนายกับคนที่กินฟรีแล้วชักดาบนายคนนั้นไม่ใช่คนเดียวกัน และนายจำอะไรคนที่ชักดาบนายคนนั้นไม่ได้เลย”
ณภัทรกรอกตาใส่เธอ แล้วพูดอย่างหมดความอดทน “ถ้าฉันจำได้ ต้องมาขอให้เธอช่วยไหม”
ชุติภาหัวเราะดังลั่น “ก็จริง นายไม่ยอมอ่อนข้อให้ฉันขนาดนั้น หาได้ยากที่จะยอมอ่อนแล้วเอาเงินมาให้แบบนี้ นายก็คงจะไม่มีวิธีอื่นแล้ว แต่ว่า คนที่กินฟรีแล้วชักดาบนายคนนั้นเขาก็ไม่ได้มีท่าทีอยากจะให้นายรับผิดชอบอะไร ทำไมนายต้องพยายามตามหาเธอด้วยล่ะ”
