บทที่ 57 นายเป็นชายลึกลับใช่ไหม?!
บทที่ 57 นายเป็นชายลึกลับใช่ไหม?!
ทุกคนแถวนั้นตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น รอบข้างฟางชิวไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แม้แต่คนเดียว
เมื่อเห็นใบหน้าของผู้ที่กำลังเดินมาอย่างชัดเจน ทุกคนก็ตกตะลึง
ทุกอย่างล้วนเป็นสีดำ และแม้แต่กางเกงออกกำลังกายขาสั้นก็ยังเป็นสีดำเลย！
ที่สำคัญคือ คนคนนี้สวมหน้ากากของชายลึกลับอยู่
ตอนที่เห็นคนผู้นี้กระโดดลงมาจากท้องฟ้า สายตาของทุกคนก็แสดงความกระตือรือร้นออกมา
จะใช่ชายลึกลับรึเปล่านะ?
“คืนกระเป๋าเงินมา!” ฟางชิวกล่าวเสียงเย็น
สีหน้าของโจรยังไม่เปลี่ยนไปเมื่อได้ยินอย่างนั้น ทั้งยังแสดงท่าทางแข็งกระด้างขึ้นอีกต่างหาก เขาทำเป็นถามด้วยความสงสัยว่า “กระเป๋าเงินอะไร”
ภายใต้การแสดงออกที่บริสุทธิ์ใจของโจร คนอื่นเลยจะคิดว่าพวกเขาแค่เข้าใจผิด ทำให้เผลอปล่อยพวกโจรลอยนวลไป
แต่โจรเล็งเป้าหมายผิดคนแล้ว ฟางชิวมองเห็นชัดเจนว่าโจรคนนี้เพิ่งทำอะไรไป
ขณะที่โจรเดินชนกับเจียงเหมี่ยวอวี๋ ใบมีดในมือของเขาได้กรีดเปิดกระเป๋าของเจียงเหมี่ยวอวี๋ กระเป๋าเงินเลยหล่นเข้าไปในกระเป๋าของเขาอย่างรวดเร็ว
ฟางชิวมองไปที่โจรอย่างเย็นชา
เจียงเหมี่ยวอวี๋มองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความประหลาดใจก่อนจะแตะกระเป๋าของตัวเอง แล้วพบว่ามีรูอยู่
“กระเป๋าเงินของฉัน!” เจียงเหมี่ยวอวี๋พูดขึ้นด้วยความตกใจ เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เธอจึงมองโจรหนุ่มอย่างโกรธจัด
เสียงนี้ทำให้ทุกคนในบริเวณนั้นเกิดความโกลาหล
กระเป๋าเงินของดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัยถูกขโมย?!
นี่เรื่องใหญ่มากนะจะบอกให้!
จะว่าไปไอ้วิธีเดินชนเมื่อครู่นี้ก็เคยเห็นกลบ่อย ๆ ในทีวี
ในชั่วพริบตา สายตาของทุกคนก็เพ่งไปที่โจรคนนั้นทันที
ทุกคนเกลียดจนอยากจะฉีกร่างของโจรออกจากกัน!
กล้าดีอย่างไรมาขโมยกระเป๋าเงินของดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัย!
พูดได้เลยว่าพวกเขาพร้อมใจที่จะรุมโจรคนนี้ก่อนที่จะนำตัวส่งไปที่สถานีตำรวจ
ด้านคนก่อเหตุ เมื่อเห็นสถานการณ์รอบ ๆ แล้ว ใบหน้าของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นความตื่นตระหนก มองอย่างไรตอนนี้ เขาก็ทำให้สาธารณชนโกรธเข้าแล้ว
ชายหนุ่มดึงมีดออกจากเอวอย่างเกรี้ยวกราดจนเกิดเป็นเสียงดัง ‘สวบ’ เขามองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาแข็งกร้าวแล้วตวาดออกมาว่า “ออกไปให้พ้น!!!”
เมื่อเห็นโจรดึงมีดออกมา คนรอบข้างก็ตกอยู่ในความตื่นตระหนกในทันใด
มีดที่ฉาบประกายวาววับนี้เป็นมีดจริง!
บรรดาคนที่มองอยู่หันไปรอบ ๆ เพื่อดูว่าจะมีผู้ชายคนไหนเข้าไปจัดการโจรบ้าง
เจียงเหมี่ยวอวี๋เองก็รู้สึกกลัว เธอจึงก้าวถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว
“เอากระเป๋าเงินออกมา!” ฟางชิวกล่าวด้วยเสียงเย็นเป็นครั้งที่สอง
“หลีกไปเดี๋ยวนี้!”
โจรเดินเข้าไปหาฟางชิวแล้วขู่ด้วยมีดในมือ
ฟางชิวจ้องมองชายตรงหน้า สายตายังคงเย็นเยียบ ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก
“ถ้าอย่างนั้นก็อย่ามาโทษฉันที่ไม่เกรงใจก็แล้วกัน!” คนพูดยังคงเดินเข้าใกล้ฟางชิว ความดุร้ายบนใบหน้าทวีความเด่นชัดขึ้น
“ก็ลองดูสิ!” ฟางชิวกล่าวอย่างเย็นชา
โจรคนนั้นกัดฟันก่อนจะแทงมีดไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เขารู้ว่าเขาไม่สามารถใจอ่อนได้ในเวลานี้ รุ่นพี่เคยบอกเขาว่า ตราบใดที่แกอ่อนแอ คนอื่นก็จะแข็งแกร่ง!
คนที่กระหายจะลองดี วันนี้ก็ต้องได้เห็นเลือด มีเพียงเลือดเท่านั้นที่สามารถทำให้คนกล้าหือหวาดกลัวได้!
“อ๊ะ! ระวัง!” เจียงเหมี่ยวอวี๋ร้องเตือน
เมื่อเห็นมีดกำลังพุ่งเข้ามา ฟางชิวก็ยิ้มเย้ยหยันพร้อมกับหรี่ดวงตาลง
ฟึ่บ
ร่างของฟางชิวหายตัวไปต่อหน้าโจรทันที เขาไม่รอให้โจรได้มีเวลาตอบโต้ พริบตาเขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าโจรแล้วถีบอย่างเต็มแรง
โครม!
โจรถูกถีบเข้าเต็ม ๆ ล้มลงกับพื้นอย่างแรง มีดก็ร่วงลงกับพื้นเช่นกัน
ภาพนี้ทำเอาทุกคนตกใจไปตาม ๆ กัน
เร็วมาก!
ทุกอย่างเร็วมาก พวกเขาไม่มีเวลาได้ตกใจเลย จู่ ๆ โจรก็กระเด็นออกไปแล้ว
พอนึกถึงฉากการประลองบนเวทีในสนามกีฬา ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างทันที
ในตอนนั้น ชายลึกลับก็ทำให้เฉินชงกระเด็นไปด้วยเหมือนกัน
พวกเขารู้สึกโชคดีมากที่ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับชายลึกลับมาก่อน
หรือว่าชายชุดดำตรงหน้าจะเป็นชายลึกลับ?!
“คุณเป็นชายลึกลับใช่ไหม” ก็ชายคนหนึ่งถามฟางชิวเสียงเบา
“อ๋า!” คนอื่น ๆ ที่คิดไม่ถึงก็พากันมองไปที่ฟางชิวที่กำลังยืนอยู่กลางถนนด้วยความตกใจ
“จริงเหรอ? เป็นชายลึกลับจริง ๆ เหรอ?”
“ไม่จริงหรอกมั้ง ชายลึกลับปรากฏตัวแล้วเหรอ?”
“ใช่เหรอ บ้าน่า”
…
เสียงของคนรอบ ๆ ดังขึ้นในทันที
เจียงเหมี่ยวอวี๋มองไปที่ฟางชิวด้วยความประหลาดใจ
คนคนนี้เป็นชายลึกลับจริง ๆ หรือ?
นี่เป็นการเผชิญหน้าอย่างใกล้ชิดครั้งแรกของเธอกับชายลึกลับในตำนาน
ชายตรงหน้าที่มาช่วยเธอไว้สวมหน้ากากสีดำ มีรอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์ ยากจะเห็นว่าหน้าตาเป็นเช่นไร เพราะหมวกเบสบอลสีดำ ทำให้ทุกคนมองไม่ออกด้วยซ้ำว่าทรงผมของเขานั้นเป็นทรงอะไร
นอกจากเห็นรูปร่างดีแล้ว คนอื่น ๆ ก็มองเห็นแค่เพียงดวงตาคมกริบคู่นั้น
ฟางชิวเพิกเฉยต่อเสียงรอบข้าง เขาเดินเข้าไปหาโจรที่กำลังลูบหน้าอกตัวเอง เจ้าตัวพยายามที่จะยืนขึ้นแต่ก็ยืนไม่ได้
พอเห็นฟางชิวกำลังเดินมา โจรคนนั้นก็รีบคลานหนีอย่างรวดเร็ว คิดในใจว่าชายที่อยู่ตรงหน้าแข็งแกร่งมาก เตะเพียงครั้งเดียว กระดูกซี่โครงก็แทบจะหัก!
“อย่า! อย่าเข้ามา!”
ฟางชิวเดินเข้าไปหาโจร โน้มตัวลงแล้วยื่นมือออกมา
“กระเป๋าเงิน!”
โจรกลัวฟางชิวมาก จึงรีบหยิบกระเป๋าเงินออกมาให้ฟางชิวทันที
ฟางชิวหยิบกระเป๋าเงินแล้วเดินไปหาเจียงเหมี่ยวอวี๋
ในที่สุดทั้งสองก็ได้สบตากัน ทว่าฟางชิวปฏิบัติต่อเจียงเหมี่ยวอวี๋เหมือนคนแปลกหน้า
“ของเธอ” ฟางชิวมอบกระเป๋าเงินคืนให้เจียงเหมี่ยวอวี๋
“อ้อ!” เจียงเหมี่ยวอวี๋ตื่นจากภวังค์ เธอรับกระเป๋าเงินคืนแล้วกล่าวขอบคุณอย่างรวดเร็ว “ขอบคุณนะ!”
ฟางชิวทำเพียงแค่พยักหน้าตอบ จากนั้นเขาก็ตรงไปหาผู้ก่อเรื่องทั้งหมด คว้าคอเสื้อขึ้นเพื่อพาไปสถานีตำรวจ
ทันใดนั้น กลุ่มคนในเครื่องแบบตำรวจก็พุ่งเข้ามาพอดี
“อย่าขยับ มีคนแจ้งมาว่ามีการทำร้ายกันในที่สาธารณะ เกิดอะไรขึ้น?” คนที่เป็นหัวหน้าพูด จากนั้นมองไปที่ฟางชิวแล้วพูดอย่างเย็นชา
“วางคนลง นายเป็นคนทำใช่ไหม”
“คุณตำรวจ ไม่ใช่เขา แต่เป็นชายที่อยู่ในมือเขาต่างหาก!”
“ใช่แล้ว เป็นชายที่อยู่ในมือของเขาต่างหาก มันขโมยของ พยายามทำร้ายคนอื่น แต่เขาคนนี้แสดงความกล้าหาญออกมาเพื่อช่วยคนอื่น!”
“ไม่ใช่เขาจริง ๆ อย่าเข้าใจผิดนะครับคุณตำรวจ คนคนนี้เป็นคนดี!”
…
ฟางชิวยังไม่ได้พูดอะไร คนรอบข้างก็ช่วยกันเถียงเพื่อปกป้องเขาเสียแล้ว
“คุณตำรวจ ฉันพิสูจน์ได้ค่ะว่ากระเป๋าเงินของฉันถูกชายคนนั้นขโมยไป” เจียงเหมี่ยวอวี๋ชี้ไปที่โจรแล้วพูดกับตำรวจ
นิ้วชี้เธอหยุดลงที่ฟางชิว
“สุภาพบุรุษคนนี้ช่วยฉันเอากระเป๋าเงินคืนกลับมาได้ โจรเลยพยายามที่จะทำร้ายผู้บริสุทธิ์ แต่ก็ถูกสุภาพบุรุษคนนี้หยุดไว้ได้อีกเหมือนกัน”
“อืม ทำเพื่อความยุติธรรมสินะ” หัวหน้าตำรวจยกย่องฟางชิว หันไปพูดกับลูกน้องของเขาว่า “ลงบันทึกเลย นำผู้ต้องสงสัยกลับไปที่สถานีตำรวจด้วย”
ตำรวจกลุ่มนี้ดำเนินการอย่างรวดเร็ว พวกเขาใช้เวลาสอบปากคำไม่นาน จากนั้นถึงขอให้เจียงเหมี่ยวอวี๋กับคนอื่น ๆ ช่วยกันลงบันทึก
เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังจะขอให้ฟางชิวลงบันทึก แต่ฟางชิวกลับจ้องมาที่เขาอย่างเย็นชา เจ้าหน้าที่ตำรวจเลยต้องปล่อยเขาไป
ท่ามกลางเสียงปรบมือเกรียวกราว เจ้าหน้าตำรวจก็หิ้วคอหัวขโมยไป
ฟางชิวมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดนี้อย่างเฉยชา ไม่พูดอะไรตั้งแต่ต้นจนจบ
หลังจากที่ตำรวจออกไป ทุกคนก็เข้ามารุมล้อมฟางชิวทันที ทุกคนมองมาที่เขาอย่างตื่นเต้น
“นายเป็นชายลึกลับจริง ๆ เหรอ?” หญิงสาวคนหนึ่งถามอย่างกล้าหาญ
ทุกคนต่างเงี่ยหูฟังเพื่อรอคอยคำตอบจากคนตรงหน้า
ฟางชิวไม่ได้ตอบ เขาทำเพียงแค่กระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วหายวับไปในความมืดมิด
“ว้าว!” ทุกคนมองท้องฟ้ายามค่ำคืนด้วยความประหลาดใจ
พวกเขาได้ยินมานานแล้วว่าชายลึกลับชอบกระโดดขึ้นหลังคากับกำแพง แถมยังสามารถเหาะได้ด้วย
สงสัยมานานแล้ว ในที่สุดก็ได้เห็นสักที
นี่พิสูจน์ให้เห็นว่าคนที่ปรากฏตัวที่ถนนขนมในวันนี้เป็นชายลึกลับจริง ๆ
วันนี้พวกเขาไม่เพียงแต่ได้เจอกับชายลึกลับเท่านั้น แต่ยังได้เห็นชายลึกลับจับโจร แถมยังได้เห็นทักษะที่ไม่มีใครเทียบได้ของชายลึกลับอีกด้วย
คุ้มแล้ว!
คุ้มแล้วที่มา!
เจียงเหมี่ยวอวี๋ยังคงมองไปในสถานที่ที่ฟางชิวเพิ่งจะหายตัวไปพลางปิดปากของตัวเองด้วยความประหลาดใจ
เธอเกิดอาการเหม่อลอยไปครึ่งวัน
มีคนที่สามารถบินได้เหมือนจอมยุทธ์จริง ๆ เหรอ หรือนี่จะเป็นชายลึกลับ?
จู่ ๆ เจียงเหมี่ยวอวี๋ก็อยากรู้ว่าชายลึกลับคนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร
ทันใดนั้นหญิงสาวก็เข้าใจแล้วว่าทำไมรูมเมตเธอถึงสนใจเรื่องผี ๆ และชายลึกลับขนาดนี้ แต่เธอไม่ได้อยากรู้เรื่องผี ๆ อยากรู้แค่เรื่องของชายลึกลับเท่านั้น
พอมีชายลึกลับปรากฏตัวขึ้นที่ถนนขนม ทั้งถนนก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาก
มองผ่านรถตู้คันหนึ่งที่จอดอยู่ในย่านทรุดโทรมแห่งหนึ่ง
กลุ่มคนในเครื่องแบบตำรวจลากโจรคนเมื่อกี้เข้าไปในอาคารอย่างรวดเร็ว
“ถูกจับได้ยังไง โตขนาดนี้แล้วยังทำพลาดอยู่อีก!”
ทันทีที่โจรหนุ่มเข้าไปในอาคาร ชายวัยกลางคนที่สวมเครื่องแบบตำรวจก็ตวาดออกมาอย่างโกรธจัด
คนกลุ่มนี้คือตำรวจที่เพิ่งปรากฏตัวที่ถนนขนม
“ลูกพี่ ไม่ใช่ว่าฉันไม่เก่ง แต่เป็นเพราะชายชุดดำคนนั้นแข็งแกร่งเกินไปต่างหาก” โจรหนุ่มไขกุญแจมือด้วยใบหน้าที่ขมขื่น
“ไร้สาระ! เก่งยังไงก็ช่าง ทำไมไม่หนีออกมา!”
คนที่เป็นหัวหน้าพูดต่ออย่างโกรธเคือง “ถ้าแกวิ่ง ใครจะจับแกได้!”
“แกเข้ากับที่นี่ไม่ได้ แกถูกขึ้นบัญชีแล้ว รีบเก็บของแล้วไปได้แล้ว”
“หัวหน้าาาา” โจรคนนั้นหยุดลูบหน้าอกแล้วรีบอ้อนวอนออกมา
หัวหน้าโบกมืออย่างไม่คิดจะฟังอีกต่อไป “ถ้าแกอยู่ที่นี่ พวกเราจะถูกสาวถึงตัวเพราะแกในไม่ช้าก็เร็ว อาจมีใครบางคนสังเกตเห็นพวกเราแล้ว วันนี้พวกเราต้องเสี่ยงครั้งใหญ่เพื่อช่วยแก”
ยิ่งพูดก็ยิ่งปวดสมอง
การแอบอ้างเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจเป็นทางเลือกสุดท้ายของพวกเขาแล้ว
แต่ถ้าไม่ทำเป็นตำรวจก็คงไม่ได้ พวกเขาทนเห็นลูกน้องถูกจับเข้าสถานีตำรวจไม่ได้หรอก
ทั้งนี้ไม่ใช่เพื่อความยุติธรรม แต่เพราะกลัวถูกสาวถึงตัวต่างหาก ถ้าถูกสาวถึงแล้ว พวกเขาคงทำได้แค่เร่ร่อนไปรอบโลกเท่านั้น
“ไสหัวไปตั้งแต่คืนนี้!” หัวหน้าตะคอก
“ครับ” โจรคนนั้นก้มศีรษะลง รู้ดีว่าเขาอยู่ต่อไม่ได้แล้ว
ให้ตายสิ เพิ่งพบสถานที่ที่ดี แถมยังไม่อยู่ในอาณาเขตของคนอื่น ยังทำเงินได้ไม่ทันไรก็ต้องไปแล้ว ไม่อยากไปเลย!
“ไป? พวกแกจะไปไหน” ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นในหูของพวกเขา
คนราว ๆ แปดคนในห้องต่างสะดุ้งด้วยความตกใจ
“ใครวะ?” ทุกคนในห้องลุกขึ้นแล้วมองไปรอบ ๆ อย่างตื่นตระหนก
ปัง!
ในตอนนั้น ระบบรักษาความปลอดภัยที่ประตูก็ถูกทำลาย เป็นเหตุให้ประตูเปิดออกอย่างง่ายดาย
คนที่เข้ามาคือชายชุดดำที่ไม่พูดอะไรเลยเมื่อครู่นี้ที่ถนนขนม
ทุกคนผงะ ตื่นตกใจขึ้นในทันที
หัวหน้าขยิบตา ทุกคนเลยปรี่ไปล้อมรอบแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างพร้อมเพรียง
ฟางชิวมองคนเหล่านั้นด้วยความเย็นชา ตั้งแต่ที่ถนนขนม เขาก็พบกับความผิดปกติแล้ว
คนกลุ่มนี้ไม่ถนัดเรื่องตำรวจเลย
ไม่ยากที่จะหลอกนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมดา ๆ แต่สำหรับฟางชิวแล้ว เสแสร้งอย่างไรก็ดูออก!
“จัดการมัน!” หัวหน้าออกคำสั่ง
ทุกคนพุ่งตัวเข้าหาฟางชิว
ฟางชิวยิ้มเย็น ขยับร่างของเขาไปแปดทาง พริบตานั้นคนทั้งแปดก็ถูกเตะจนกระแทกกำแพงอย่างรวดเร็ว
ปึง! ปึง! ปึง!
เสียงคนถูกเตะล้มลงกับพื้นดังขึ้นแปดครั้ง เป็นอันให้พวกโจรทั้งหมดสลบเหมือดคาพื้น
ฟางชิวถอนหายใจอย่างเฉยชา เขาแบกพวกมันทั้งแปดคนลงไปข้างล่าง ยัดร่างเข้าไปในรถตู้ แล้วขับรถตู้ไปที่สถานีตำรวจที่อยู่ใกล้เคียง
ชายหนุ่มโยนคนทั้งแปดลงบนพื้น ไม่ลืมทิ้งโน้ตไว้แล้วเดินจากไป
