ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก – บทที่ 291 มากกว่าที่ตาเห็น

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 291 มากกว่าที่ตาเห็น

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ไม่ว่ายังไงจีนก็ไม่น่าเชื่อใจ แต่เธอก็ไม่ควรตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้

คุณย่าทวดได้มอบชุดเครื่องประดับให้เธอ เพื่อใช้เป็นสินสอดทองหมั้น อย่างไรก็ตามเนื่องจากจีนไม่ได้ตั้งใจที่แต่งงาน คุณย่าทวดจึงให้มันกับเธอ

และนี่คือเรื่องราวความเป็นมาของเครื่องประดับชิ้นนี้

โอเวนมองเขาแล้วขยับริมฝีปาก อยากจะพูดอะไรบางอย่าง

ในที่สุดเขาก็ไม่พูดมันออกมา

ที่จริงแล้วจีนเป็นน้าของกิดเดียน เพราะว่าพ่อแม่ของกิดเดียนนั้นเสียชีวิตก่อนวัยอันควร จีนจึงรับเขามาเลี้ยงตั้งแต่เขายังเด็ก แม้ว่าจีนอาจต้องพบกับปัญหาบางอย่าง แต่ก็ไม่เหมาะสมที่จะพูดออกมา

จากมุมมองของโอเวน เนลล์เข้าใจเขา

มีสิ่งหนึ่งที่แปลกคือ เธอได้รับการเตือนจากการที่จีนไปเยี่ยมที่บ้าน เฟิงเฉียว วิลล่า อย่างกะทันหัน เมื่อไม่กี่วันก่อนซึ่งเธอเอาแต่พูดถึงของเก่า

“กิดเดียน คุณจำได้ไหมว่าเมื่อสี่วันก่อนที่คุณน้ามาที่วิลล่า และพูดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว แล้วที่เธอบอกว่าฉันไม่ควรเอาของเก่าของเธอไปทิ้ง”

กิดเดียนพยักหน้า “จำได้ มีอะไรหรือเปล่า?”

“ฉันรู้สึกแปลก ๆ เกี่ยวกับมัน คุณน้าไม่เคยสนใจเรื่องแบบนั้นเลย ทำไมเธอถึงมาถามเกี่ยวกับของเก่า ๆ ล่ะ? เป็นไปได้ไหมที่เธอต้องการของเก่าของเธอคืน แต่ไม่สามารถเอาของตัวเองกลับคืนไปได้ เธอเลยทำมันให้เป็นเรื่องใหญ่ เพื่อทำให้ฉันโกรธและส่งคืนให้เธอ อย่างไรก็ตามคุณกลับมาบ้านและ … ”

กิดเดียนขมวดคิ้ว

โอเวนไม่รู้เหตุการณ์ในวันนั้น แต่เขาเป็นคนฉลาด เขารวมสองเหตุการณ์เข้าด้วยกันจากคำอธิบายของเนลล์

จากนั้นเขาก็จ้องไปที่กิดเดียน

กิดเดียนนิ่งเงียบก่อนจะพูด “ผมจะให้แมทธิวสืบเรื่องนี้และเราอาจจะได้รู้ผลในอีกสองสามวัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เครื่องประดับมาอยู่ในสถานที่นี้ ผมจะถามคุณน้าหลังจากการสืบสวนเสร็จสิ้น”

เนลล์พยักหน้า

โอเวนเอื้อมมือไปตบไหล่ของเขา

“อย่าเสี่ยงเกินไป ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างหวั่นไหวแบบนี้ มันง่ายที่ลีย์อาจจะถูกจับตามอง ผู้คนจะจับผิดได้ง่ายเมื่อเรื่องมันวุ่นวาย แต่ก็ยังไม่ได้แตกตื่นขนาดนั้น สืบให้แน่ใจและละเอียดก่อน”

กิดเดียนพยักหน้า

กลุ่มคนจากไปด้วยใจที่หนักอึ้ง

กิดเดียนส่งโอเวนกลับไปที่สถาบันวิจัยของเขา ก่อนจะขับรถกลับบ้านพร้อมกับเนลล์

ด้วยความประหลาดใจเขาได้รับโทรศัพท์จากแมทธิวตอนที่เขากลับบ้าน

“ท่านประธาน ผมสามารถตามหาสิ่งที่คุณบอกให้ผมสืบได้แล้ว”

กิดเดียนก็หยุดนิ่งไปชั่วครู่ พร้อมกับใบหน้าที่บูดบึ้ง

“ว่ามา”

ด้วยเหตุนี้แมทธิวจึงแจ้งผลการสืบสวนให้เขาทราบ

ขณะที่หน้าของกิดเดียนมืดลง ในนาทีนั้นเนลล์ก็เดินไปจับมือเขาด้วยความเป็นห่วง

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงห้าว “เข้าใจแล้ว ส่งคนไปจับตาดู ทำอย่างรอบคอบ และรอคำสั่งของฉัน”

อีกด้านหนึ่งของสาย แมทธิวกำลังปฏิบัติตาม ก่อนที่กิดเดียนจะวางสาย

เมื่อเห็นว่าการโทรสิ้นสุดลงเนลล์จึงรีบถามว่า “คำตัดสินว่ายังไงบ้าง? เกิดอะไรขึ้น?”

กิดเดียนเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

แทนที่จะเขาบอกอย่างตรงไปตรงมา เขามองตรงไปที่เนลล์

“พรุ่งนี้ไปกับผมสิ คุณจะรู้ เมื่อคุณอยู่ที่นั่น”

เนลล์ไม่รู้จะพูดอะไร

…

วันรุ่งขึ้นเนลล์ขอหยุดงานเรื่องการถ่ายทำกับทีมงาน และออกเดินทางไปกับกิดเดียนในตอนเช้า

ทั้งคู่นั่งอยู่ในรถโดยมีแมทธิวเป็นคนขับรถและแนนซี่ก็มาร่วมการเดินทางในครั้งนี้ด้วย ในขณะที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังสถานที่การพนันหิน

เนลล์มีลางสังหรณ์เมื่อกิดเดียนสะกดชื่อที่อยู่ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มเดินทาง

ถึงกระนั้นเธอก็งงงวย

เราก็รู้ว่าตระกูลลีย์มีการเลี้ยงดูที่เข้มงวด ไม่ใช่แค่ทักษะของพวกเขาเท่านั้นที่ทำให้พวกเขาไปถึงจุดที่พวกเขาอยู่ในตอนนี้ การมีวินัยในตนเองก็มีส่วนช่วยด้วย

ลูกหลานของลีย์ไม่ได้รับอนุญาตให้มีส่วนเกี่ยวกับสื่อลามก การพนัน การใช้ยาเสพติด ฯลฯ ซึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพนันเป็นสิ่งที่ต้องห้ามอย่างชัดเจน

การพนันด้วยหินอาจไม่อยู่ในประเภทการเล่นพนัน แต่ก็เกี่ยวข้องกับการเสี่ยงโชคไม่มากก็น้อย

ยิ่งไปกว่านั้นถ้าจีนขายเครื่องประดับนั่นหมายความว่าเธอมีสมบัติไม่มากพอ

การเดิมพันด้วยหินจนถึงจุดที่หมดตัวนั้น โดยพื้นฐานแล้วมันคือแก่นแท้ของการพนัน

คนกลุ่มนี้ขับรถมานานมากกว่าครึ่งชั่วโมงก่อนที่พวกเขาจะมาถึงงานพนันหิน

วันนี้งานนี้มีขนาดใหญ่ขึ้น หลังจากที่พวกเขาจอดรถและเข้าใกล้ทางเข้าพวกเขาก็รู้ว่ามีฝูงชนจำนวนมากอยู่แล้ว

มีคนจำนวนมากอยู่ข้างใน และเดินชนไหล่กันไปมา ทุกคนมีสีหน้าจริงจังอย่างสงสัยและตื่นเต้น

จากนั้นก็เดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง

ด้านในเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ที่จัดแสดงสำหรับงานนี้มีหินสกัดหลากหลายชนิด หากโชคเข้าข้างคน ๆ หนึ่งสามารถเดิมพันเพียงหินแค่ก้อนเดียว และได้แจ็คพอตในชั่วข้ามคืน

ผู้ที่โชคร้ายอาจต้องเผชิญกับสภาวะล้มละลาย และสูญเสียทุกอย่างในทันที

ดังนั้นในความเป็นจริงแล้วการเดิมพันด้วยหิน จึงเป็นการแสวงหาความตื่นเต้นมากกว่าเล่นเกมไพ่

“คุณมาที่นี่เพื่อพนันหินหรือเปล่า? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกของคุณใช่ไหม?”

ในขณะที่พวกเขาเข้ามา พวกเขาถูกโจมตีจากคน ๆ นี้ทันที

วันนี้เนลล์สวมหมวกแก๊ปทรงสั้นเพราะกลัวว่าใครจะจำเธอได้

เธอเหลือบไปที่คน ๆ นั้น ชายคนนั้นหัวโล้น และมีพุง ใบหน้าของเขาสว่างขึ้นด้วยความกระตือรือร้นและขวนขวาย เหมือนหมาป่าที่หิวโหยกำลังกินชิ้นเนื้อ ซึ่งทำให้เนลล์รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

แมทธิวเดินเข้ามาระหว่างพวกเขาและพูดกับชายคนนั้นว่า “เราแค่มองไปเรื่อย ๆ ”

คน ๆ นั้นถูมือเข้าด้วยกันก่อนจะยิ้ม “งั้นดูรอบ ๆ ไปก่อนคุณสามารถสอบถามได้ตรงนั้น ถ้ามีสิ่งใดที่คุณต้องการทราบ ”

จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ในบริเวณใกล้เคียง

เนลลี่เงยหน้ามองแล้วยิ้ม

ไม่เคยเกิดขึ้นกับเธอเลยกับการบริการจะยอดเยี่ยมขนาดนี้

เธอพยักหน้าและพึมพำ “ขอบคุณที่แนะนำเรา”

ดังนั้นคนที่เหลือจึงปล่อยให้พวกเขาไป

เนลล์และคนอื่น ๆ เดินเล่นรอบ ๆ บริเวณโดยมองดูก้อนหินขนาดต่าง ๆ ที่มีตัวเลขกำกับไว้

ผู้คนมากมายรุมแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับหินทุกชิ้น ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังคุยกันถึงคุณภาพของหิน

หินที่กระตุ้นความปรารถนา พวกเขาสามารถหาซื้อได้ในทันที

หลังจากซื้อหินมาแล้วมันอาจถูกตัดที่นี่หรือนำไปให้คนอื่นตัด

เนลล์กระซิบ “เราจะเจอคุณน้าไหม ถ้าเราเดินค้นหากันแบบนี้?”

น้ำเสียงของกิดเดียนแหบ

“การเดิมพันหินในวันนี้ใหญ่โตมาก ว่ากันว่าจะหินดิบชุดหนึ่งที่เพิ่งถูกดึงออกมาเมื่อไม่นานมานี้ ถ้าเธอเป็นอย่างที่เราคิดว่าติดการพนันด้วยหินเธอก็จะมาที่นี่ในวันนี้”

เนลล์พยักหน้า

จีนอาจดูเหมือนใจลอย แต่ความจริงของเรื่องนี้ก็คือในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวลีย์ เธอไม่ใช่คนที่จะยุ่งกับเรื่องนี้

แม้ว่าเนลล์ และกิดเดียนจะสังเกตเห็นว่ามีอะไรบางอย่างที่น่าสงสัยเกิดขึ้นกับเธอ แต่จีนก็จะไม่ยอมรับความผิดใด ๆ เว้นแต่ว่าจะจับเธอจะได้คาหนังคาเขา

ดังนั้นในวันนี้ทั้งคู่จึงได้โอกาสและได้เข้ามา

พวกเขาเดินไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบจีน ระหว่างทางพวกเขาถูกใครคนหลายคนดึงพวกเขาเข้าไปดูหินดิบด้วยกัน

พนักงานก็หลงใหลเหมือนกับลูกค้า

เมื่อสังเกตเห็นว่ากลุ่มของเนลล์แต่งตัวให้เข้ากับคนธรรมดาแต่ยังมีความโดดเด่น ผู้คนสามารถบอกได้เลยว่าพวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา ดังนั้นพวกเขาจึงดึงพวกเนลล์มาพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ