ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 539 ความเข้าใจผิด
พ่อบ้านรีบตอบกลับทันทีว่า “ครับ นายน้อย”
หลังจากที่ฟังพ่อบ้านรายงานความคืบหน้า โจเอลก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ท้ายที่สุดเขาก็เรียกร้องความยุติธรรมให้กับลูซี่ได้
พ่อบ้านยืนอยู่ต่อหน้าโจเอลด้วยความเคารพและถามว่า “นายน้อย มีอะไรให้กระผมรับใช้อีกไหมครับ?”
โจเอลโบกมือของเขา พ่อบ้านจึงโค้งคำนับและจากไปในเมื่อไม่มีอะไรให้เขาจัดการแล้ว เขารู้ดีว่านายน้อยไม่ต้องการให้ใครมารบกวน นอกจากนี้เขายังได้กลิ่นแอลกอฮอล์ และอาการเดินเซของนายน้อย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่น่ายกย่องที่เขายังสามารถพูดคุยกับพ่อบ้านเกี่ยวกับเรื่องประเภทนี้ได้
อันที่จริง โจเอลซ่อนสิ่งเหล่านี้จากลูซี่เพราะเขารู้ว่าถ้าเธอรู้เรื่องนี้ เธอก็คงไม่ยินยอม เธอเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ และไม่เคยคิดที่จะแก้แค้นใคร
อย่างไรก็ตาม โจเอลไม่ยอมเห็นผู้หญิงที่เขาชอบถูกคนอื่นรังแก เขาจึงแอบส่งคนไปจัดการกับแอสทริด
โจเอลพ่นลมออกจากปากฟู่ใหญ่จากอาการเมาของเขา
โจเอลไม่สามารถนั่งตัวตรงได้อีกต่อไป เขาจึงทรุดตัวลงบนโซฟา เขาไม่ได้ตั้งใจจะลืมทุกอย่างด้วยแอลกอฮอล์หรอกเหรอ? ทำไมตอนนี้เขาถึงยังคิดถึงลูซี่ถึงแม้ว่าเขาเกือบจะเมาแล้ว?
ดังคำกล่าวที่ว่า ‘ปัญหาจะขยายใหญ่ขึ้น เมื่อคุณพยายามกำจัดมันด้วยแอลกอฮอล์’
โจเอลไม่เข้าใจว่าทำไมลูซี่ถึงเมินเขา เพียงเพราะเขาดีกับเธอมาก
ในขณะนั้น ลูซี่ได้รับแจ้งจากหมอว่าเธอสามารถกลับบ้านได้
เมซอยู่ที่นั่นเมื่อหมอแจ้งลูซี่ เขาพูดขึ้น “ตอนนี้ดึกมากแล้ว ผมจะไปส่งคุณที่บ้านเอง”
หลังจากนั้น เขาเก็บของของลูซี่และเตรียมส่งเธอกลับบ้าน
ลูซี่ลุกขึ้นทันทีเมื่อเห็นแบบนั้น
“ฉันกลับบ้านเองได้ ลำบากคุณเปล่า ๆ มันดึกมากแล้วนะคะ”
แม้ว่าเธอกับเมซจะยังแต่งงานกันอยู่ พวกเขาทั้งคู่ก็แค่แสดงละคร และไม่ได้อยู่ด้วยกันจริง ๆ ดังนั้นมันจึงไม่สุภาพที่จะรบกวนเขา
เมซยิ้มให้เธอ และรวบรวมทุกอย่างเข้าด้วยกันอย่างไม่คาดคิด ในขณะที่เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่เป็นไร คุณเพิ่งจะฟื้นหายดี แถมคืนนี้อากาศค่อนข้างหนาว ดังนั้นผมจะไปส่งคุณที่บ้านเพราะมันจะทำให้ผมสบายใจ”
ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากเขาอยู่ที่นั่นแล้ว เขาก็จะยืนกรานที่จะไปส่งเธอไม่ว่าเธอจะปฏิเสธเขามากแค่ไหนก็ตาม
ลูซี่ขมวดคิ้วและพูดอย่างไม่รู้ตัวว่า “ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันบอกคาริน่าแล้ว—”
“คาริน่าก็เป็นผู้หญิง มันไม่ปลอดภัยสำหรับเธอที่จะออกไปข้างตอนกลางคืน” เมซขัดจังหวะเธอ
เนื่องจากเธอไม่สามารถปฏิเสธเขาได้อีกต่อไป เธอจึงตอบตกลง “ตกลง ก็ได้ค่ะ”
ลูซี่และเมซเดินไปที่ทางเข้าโรงพยาบาล
มันเป็นคืนที่หนาวและลมแรงมาก เธอรู้สึกว่ามันจะดีกว่าถ้าให้เมซส่งเธอกลับบ้านตั้งแต่เธอเพิ่งหายดี เพราะมันคงจะลำบากถ้าเธอเกิดเป็นหวัดขึ้นมา
รถหยุดจอดตรงหน้าเธอ เมซเดินลงไปเปิดประตูให้เธอ เขาพูดเบา ๆ “ขึ้นมาก่อนครับ”
จากนั้น ลูซี่ก็นั่งเบาะหลังขณะที่เมซขับรถอยู่
ทันใดนั้นเธอก็ได้รับข้อความ
“ลูซี่ ว่าไง? ฉันพนันได้เลยว่าคุณไม่คิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น”
มีรูปถ่ายสองรูปแนบมากับข้อความ เป็นรูปถ่ายของโจเอลกับเจด้า สเวนสันอยู่ด้วยกัน เจดกำลังซบอกของโจเอลอยู่ พวกเขาทั้งสองดูสนิทสนมกันมาก
ลูซี่ตกตะลึง แม้ว่าจะมีข่าวลือว่าโจเอลเกลียดผู้หญิงคนอื่น แต่ภาพนี้กลับพิสูจน์เรื่องนี้อาจจะไม่เป็นความจริง
ยิ่งไปกว่านั้น เธอรู้จักผู้หญิงคนนี้ และเธอก็มีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกับโจเอล
ตอนแรกลูซี่คิดว่าทั้งคู่แค่ล้อเล่น เพราะตามบุคลิกของโจเอล จึงไม่แปลกใจเลยที่เขาจะทำอะไรแบบนี้ ซึ่งที่จริงแล้ว มันก็น่าจะไม่มีอะไรมากไปกว่านี้
อย่างไรก็ตาม ภาพถ่ายเหล่านั้น…
ลูซี่นึกถึงสิ่งที่เขาบอกเธอที่โรงพยาบาล แล้วเธอก็ดูรูปถ่ายของผู้หญิงที่เขาใกล้ชิดด้วยในคืนนี้
ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าเธอไม่สามารถรับมันได้ เธอกัดริมฝีปากล่างของเธออย่างแรง และกำฝ่ามือแน่น
ในตอนนั้น เธอรู้สึกว่าความจริงใจของเธอสูญเปล่า
ผู้ชายทุกคนก็เหมือนกันหมด พวกเขามักจะนึกถึงความรู้สึกที่ผู้หญิงมีต่อพวกเขา และเมื่อผู้หญิงเริ่มตกหลุมรัก หรือรู้สึกเหมือนมีประกายไฟเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา การกระทำและคำพูดของพวกเขาก็จะกลับไปที่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง
ในตอนแรก ลูซี่อารมณ์ดีเพราะเธอสามารถออกจากโรงพยาบาลได้ แต่ไม่นานหลังจากที่เธอขึ้นรถ เธอได้เห็นรูปถ่ายเหล่านั้น…
เมื่อมองดูชื่อผู้ส่ง หัวใจของลูซี่ก็เจ็บปวดขึ้นมา
เจด้า สเวนสัน…
ทำไมเธอถึงอยู่กับโจเอล? พวกเขามีความสัมพันธ์แบบไหนกันแน่? พวกเขาสนิทสนมกันขนาดนั้นได้อย่างไร?
แม้ว่าเธอจะบอกว่าเธอไม่ชอบโจเอล แต่หัวใจของเธอก็รู้ดีว่าเธอรู้สึกอย่างไรกับเขา มันไม่ได้เย็นชาอย่างที่บอกว่ามันเป็นแบบนั้น
เธอรู้สึกใจสลายเมื่อเห็นภาพ
เช่นเดียวกับเมื่อตอนที่เธอตื่นขึ้นที่โรงพยาบาล โจเอลได้ช่วยชีวิตเธอ แต่ทำไมเขาถึงไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่นเพียงชั่วพริบตา?
เธอยังไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงตกหลุมรักโจเอล ตอนนี้หัวใจของเธอปวดร้าวเมื่อมองไปที่ภาพ
“มีอะไรหรือเปล่า?” ในที่นั่งคนขับ เมซเห็นว่าใบหน้าของลูซี่ซีดเซียว เขาจึงถามว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง
ลูซี่ทำได้เพียงส่ายหัวในความเงียบ
“คุณดูท่าไม่ดีเลย ถ้าคุณไม่สบาย คุณต้องบอกผมนะ ผมจะไปส่งคุณที่โรงพยาบาล” เมซไม่เคยอยากให้เธอรู้สึกเจ็บปวด อาการป่วยก็คงไม่ต้องพูดถึง
“ฉันสบายดี ขับรถต่อไปเถอะค่ะ”
