ฮกไกโดเป็นเกาะอิสระ ตระกูลโกโจเป็นราชาที่สมบูรณ์แบบบนเกาะแห่งนี้!
ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสิบตระกูลชั้นนำของฮกไกโด พื้นที่ที่ตระกูลโกโจครอบครองไว้นั้นมีขนาดใหญ่มาก ฮกไกโดเพียงแห่งเดียวมีอันธพาลจำนวนไม่น้อยที่ตระกูลโกโจเลี้ยงดูเพียงลำพัง!
ในขณะนี้ ณ บ้านบรรพบุรุษของตระกูลโกโจ ผู้คนมากมายต่างพากันแสดงสีหน้าเคร่งขรึม คนแรกคือพ่อของยางิว โกโจและเจ้าตระกูลนามว่าอิชิโระ โกโจ!
“ทุกคนพร้อมหรือยัง?”
ต่อมาก็มีชายรูปร่างสูงใหญ่เดินออกมาและกล่าวด้วยความเคารพ “พ่อ ทุกคนได้เตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว ขอแค่เซี่ยงเส้าหลงกล้ามาผมก็จะทำให้เขาออกจากฮกไกโดไม่ได้อย่างแน่นอน! ผมจะฆ่าเขาเพื่อล้างแค้นน้องชายของผมเอง!”
“ได้เรื่องเกี่ยวกับเซี่ยงเส้าหลงหรือไม่?”
“ได้ครับ เขาเช่าเรือและกำลังวิ่งตรงมาทางเรา คาดว่าเขาจะมาถึงที่นี่คืนนี้!”
อิชิโระ โกโจหรี่ตาลง “พาคนมากี่คน?”
“ตามข้อมูลที่เราได้รับมีเพียงร้อยคนเท่านั้น และไม่มีอาวุธร้อนทำลายล้างสูง!”
“หึ! ช่างหยิ่งนักแค่ร้อยคนกล้ามาบุกบ้านเจ้าตระกูลโกโจ?”
อิชิโระ โกโจเยาะเย้ยอย่างเหยียดหยามและคนอื่นๆ ก็พูดขึ้นว่า “ใช่! คนร้อยคนจะไปมีประโยชน์อะไร ตระกูลโกโจของเรามีตั้งหลายหมื่นคน แม้ว่าคนๆ นั้นจะถูกฆ่าแต่พวกมันหมดแรงแน่นอน!”
“คืนนี้ให้พวกเขาได้เห็นว่าตระกูลโกโจของเราเก่งแค่ไหน!”
ฝูงชนหลงใหลและมุมปากของอิชิโระ โกโจที่แสดงให้เห็นถึงความโหดร้าย “แจ้งทุกคนให้ทราบว่าห้ามใช้อาวุธร้อนและจับเซี่ยงเส้าหลงทั้งเป็น ฉันจะใช้เลือดและเนื้อของคนร้อยคนนี้มาชดใช้ให้ลูกชายของฉัน!”
“ครับ!”
“พ่อแล้วชายที่ถูกเราคุมขังล่ะ? หรือจะฆ่ามันตอนนี้…”
อิชิโระ โกโจพ่ายมือ “ไม่ได้!”
“ชายคนนั้นเป็นตัวล่อ ก่อนที่เซี่ยงเส้าหลงมาถึงเกาะปล่อยให้เขาอยู่รอดสักพัก! รอเขามาที่ฮกไกโดของเราก่อน…” จากนั้นเขาก็มองไปไกลๆ ด้วยความดุเดือด “ก็ส่งสองพี่น้องไปตายด้วยกัน!”
ลมทะเลคืนนี้หนาวมาก แต่หัวใจของเซี่ยงเส้าหลงเต็มไปด้วยความร้อน!
มันเป็นความโกรธไม่รู้จบ เปลวเพลิงที่นำมาดวงตาของเขาราวกับคบเขาจ้องมองไปที่เกาะที่ปรากฏขึ้นอย่างแผ่วเบาต่อหน้าเขา เจตนาฆ่าของเขานั้นยิ่งใหญ่มาก!
ตระกูลโกโจพวกคุณควรเช็คความปลอดภัยของพี่สี่ฉันให้ดี มิฉะนั้นตระกูลของคุณทั้งหมดจะถูกฝังไปพร้อมเขา!
เรือลงจอดข้างเกาะ จากนั้นก็ลงจากเรือ!
ทั้งร้อยคนเหมือนกันหมด แววตาของทุกคนราวกับเสือและหมาป่า!
นำโดยเซี่ยงเส้าหลง สิบสององครักษ์เสื้อเลือดเข้าแถวอยู่ข้างหลังเขา ต่อมาเป็นกองทัพเทียนซ่านับร้อยนาย และเจตนาชั่วร้ายที่พุ่งทะยานได้เข้าปกคลุมเกาะเล็กๆ แห่งนี้!
เมื่อมองไปที่ป่าทึบข้างหน้า เซี่ยงเส้าหลงยกมือขึ้นบนหลังของเขาปล่อยให้ลมทะเลพัดกระทบเขา และทันใดนั้นก็มีเสียงเยาะเย้ย “แขกมาถึงแล้ว คนยังไม่มาถึง! นี่เป็นวิธีที่ตระกูลโกโจปฏิบัติต่อแขกเหรอ”
“ฮ่าๆ …นายพลน้อยมาแล้ว ตระกูลโกโจจะกล้าละเลยได้ยังไง?”
เสียงหยิ่งผยองดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงดังออกมาจากป่าทึบ หลังจากนั้นแต่ละร่างก็ปรากฏตัวออกมา หลังจากนั้นไม่นานกลุ่มคนชุดดำจำนวนมากก็ล้อมพวกเขาไว้ แต่ละคนถือมีดในมืออย่างอาฆาต!
หัวคนที่นับไม่ถ้วนเหล่านี้ไม่ต่ำกว่าพัน!
คนแรกเดินตรงไปยังแถวหน้ามองไปที่เซี่ยงเส้าหลง และผู้คนนับร้อยที่ไม่สมส่วนพูดอย่างดูถูกว่า “เซี่ยงเส้าหลง มารยาทการดูแลแขกของตระกูลโกโจนั้นไม่ทราบว่าคุณพอใจหรือไม่?”
เซี่ยงเส้าหลงหัวเราะอย่างเย็นชา “ก็แค่พวกขยะ!”
“ขยะกับกองขยะ สำหรับนายพลน้อยแล้วมันไม่ต่างกันเลย!”
“แกพูดอะไรนะ?!”
ผู้นำโกรธมาก ” ก็ไม่ดูเลยนะว่าที่นี่คือที่ไหน เก่งกล้าพี่จะเย่อหยิ่งอีกหรอ?!”
“เดี๋ยวแกก็ได้รู้ว่าตระกูลโกโจของเราแข็งแกร่งแค่ไหน!”
“ตอนนี้ ฉันจะให้โอกาสแกมัดตัวเองจะได้ช่วยให้แกได้รับความทรมานน้อยลง!”
เมื่อมองไปที่น้ำเสียงกุศลของผู้นำ เซี่ยงเส้าหลงก็มองเขาเฉยๆ “พูดคำสั่งเสียจบหรือยัง?”
“พูดจบแล้วเตรียมตัวออกเดินทาง!”
แม้น้ำเสียงจะเบาแต่ดูทรงพลัง!
“แก…แกนี่มันดูดายจริงๆ !”
ผู้นำคำรามในทันใด “เจ้าตระกูลมีคำสั่งฆ่าคนชายแดนเหนือได้หนึ่งคน ให้รางวัลเป็นเงินสดหนึ่งแสน จับเซี่ยงเส้าหลงทั้งเป็นให้รางวัลเป็นเงินสดหนึ่งล้าน เข้าประตูตระกูลโกโจ!”
ใต้รางวัลต้องมีผู้กล้า พอทุกคนได้ยินตาก็แดงก่ำแผดเสียงต่ำ และพุ่งเข้ามาเหมือนบ้า!
เมื่อมองไปที่ฝูงชนที่แออัดในทุกทิศทาง เซี่ยงเส้าหลงไม่ได้เคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อยและแม้แต่สีหน้าของเขาก็ไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าเสียงของเขาจะเบา แต่มันก็เย็นชาราวกับนรก “กองทัพเที่ยนซ่า!”
โว้ว!
ด้านหลังมีเสียงดังพร้อมเพียงกัน ใบมีดเย็นถูกถอดออก และหนามทหารสามด้านร้อยประกายด้วยแสงเย็นที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
“ฮ่าฮ่า! หนึ่งล้านเป็นของฉัน!”
ชายชุดดำรีบวิ่งไปที่ด้านหน้า มองไปที่เซี่ยงเส้าหลงที่นิ่งเฉยด้วยใบหน้าเย่อหยิ่ง ยกมีดในมือขึ้นแล้วสับหัวของเขา!
ดวงตาที่คลั่งไคล้เริ่มจินตนาการถึงชีวิตที่เหนือกว่าในอนาคต ในขณะนั้นก็มีเสียงพรึบ ดวงตาอันร้อนแรงของชายชุดดำก็หยุดลงกะทันหัน บางคนก้มศีรษะลงอย่างไม่น่าเชื่อ มองดูดาบปลายปืนที่จ่อเข้าที่เอว เดิมทีร่างกายที่ร้อนแรงได้เย็นวาบในเวลาอันสั้น!
สามดาบปลายปืนแกนรูปมีดกลายเป็นหน้าสามเหลี่ยม เมื่อเจาะเข้าไปในร่างกายมันจะทำลายเนื้อเยื่อของร่างกายบริเวณกว้างทันที เข้าสู่อากาศและเลือดในร่างกายมนุษย์จะไหลออกจากร่างกายในช่องว่างระหว่างสามเหลี่ยมและเสียชีวิตในเวลาเร็วที่สุด!
และสามดาบปลายปืนแกนรูปที่กองทัพเทียนซ่าใช้นั้นทำมาจากโลหะพิเศษโดยเซี่ยงเส้าหลง ทุกอันล้วนถูกปลอมแปลงด้วยราคาไม่ต่ำกว่าหมื่นหยวน!
เลี่ยหลงที่ไร้ความรู้สึกอยู่ข้างๆ ค่อยๆ ดึงดาบปลายปืนของกองทัพในมือออกแล้วพูดอย่างเย็นชา “กล้ารุกล้ำนายพลน้อย! ฆ่ามัน!”
“ฆ่า!”
ราวกับว่าเป็นฟิวส์ที่จุดชนวนระเบิดในสนามรบทั้งหมดทันที!
เซี่ยงเส้าหลงอยู่ตรงกลางนั่งนิ่งอยู่ กองทัพเทียนซ่าร้อยคนราวกับเครื่องจักรสังหารที่เย็นชา ทำตามคำสั่งรุกและรับอย่างเป็นระเบียบ ทุกครั้งที่ฆ่าก็จะมีหนึ่งชีวิตที่ตายไป ภูมิหลังของทุกคนมักจะมีผู้พิทักษ์ที่แข็งแกร่งคอยปกป้อง !
เสียงสังหารสั่นสะเทือนฟ้าและเลือดก็กระเซ็น เดิมที่หน้าตาของผู้นำยังเต็มไปด้วยความดุร้าย ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า มองดูคลื่นผู้คนในชุดดำตกลงมาเหมือนตัดผักกุ้ยช่าย ราวกับไม่เชื่อฉากตรงหน้า!
ผู้ที่สามารถปรากฏตัวในฮกไกโดล้วนเป็นมือดีจากตระกูลโกโจ!
แต่เมื่อกลุ่มคนที่เซี่ยงเส้าหลงพามา แก๊งของเขาเป็นเหมือนลูกเจี๊ยบ ปล่อยให้พวกเขาฆ่ามันภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที เมื่อผู้นำกลับมารู้สึกตัวพวกเขาก็ประหลาดใจในทันทีกับฉากที่เห็น คนของเขาไม่มีใครสามารถยืนไหว!
เงียบ!
เงียบสงัด กองทัพเทียนซ่าไม่มีใครพูด พวกอันธพาลของตระกูลโกโจพวกเขาไม่สามารถพูดในสิ่งที่พวกเขาต้องการจะพูด อุบายของกองทัพเทียนซ่าตอนที่ฆ่าผู้คนพวกเขาจะไม่ทิ้งคำพูดใดๆ ไว้ก่อนที่จะยิง!
“รายงานนายพลน้อย!”
“กองทัพเทียนซ่าได้กำจัดศัตรูหมดแล้ว ทหารของฝ่ายเราไม่ได้รับความเสียหายหรือบาดเจ็บแม้แต่น้แย เราทำภารกิจได้สำเร็จ!”
ด้วยศัตรูนับร้อยต่างกันสิบเท่าตัว ไม่เพียงแต่ไม่มีคนตาย แต่ยังไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ประสิทธิภาพการต่อสู้ดังกล่าวไม่สามารถอธิบายได้ว่าแย่มาก แต่น่ากลัวมากต่างหาก!
ทำให้ทุกคนรู้สึกหวาดกลัว!
“แก…แกฆ่าพวกเขาทั้งหมดเหรอ?”
ผู้นำไม่หยิ่งเหมือนเมื่อกี้แล้วแต่พูดด้วยเสียงที่สั่นเทา
“ไม่ไม่ไม่!”
เซี่ยงเส้าหลงหัวเราะเบาๆ “ฉันจะช่วยแกแก้อาการปากสั่นของแกเอง!”
“นี่ไม่ใช่การฆ่า แต่เพื่อทำความสะอาดขยะ!”
“แก…แกมันเป็นปีศาจ!”
ผู้นำไปที่เซี่ยงเส้าหลง “ตระกูลโกโจจะไม่มีวันปล่อยแกไป! ไม่เด็ดขาด!”
ฉึก!
“อ๊า!”
เลือดผู้นำพุ่งและชี้ไปที่แขนของเซี่ยงเส้าหลงบินขึ้นไปในอากาศ เซี่ยงเส้าหลงเยาะเย้ย “ตระกูลโกโจไม่ยอมปล่อยฉันงั้นเหรอ? ฮ่าๆ ……งั้นบังเอิญเลยฉันก็จะไม่ปล่อยตระกูลโกโจของแกไปแน่นอน!”
“เติมที่อยากเจอไว้ชีวิตหมาหัวเน่าของแกไว้ให้กลับไปบอกอิชิโระ โกโจให้รีบจัดการงานศพเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นในวันพรุ่งนี้ ตระกูลโกโจจะกลายเป็นประวัติศาสตร์!”
ในบ้านบรรพบุรุษของโกโจ กลุ่มทายาทบุตรภรรยาหลวงของตระกูลโกโจกำลังรอข่าวอย่างเงียบๆ !
ทันใดนั้น มีคนดมจมูกเขาอย่างแรงและพูดว่า “กลิ่นเลือดช่างหอมหวนจริงๆ !”
เมื่อเขาพูดอย่างนั้น คนอื่นๆ ก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว
“ฮ่าๆ ! ดูเหมือนว่าแนวหน้าของเราจะได้รับชัยชนะ ชื่อนายพลน้อยบ้าบออะไรช่างเป็นชื่อที่ไร้สาระ ใช้คนเพียงพันคนเท่านั้นก็สามารถหลั่งเลือดของพวกเขาลงแม่น้ำได้ ลงทุนน้อยแต่ได้ผลมาก!”
ทุกคนหัวเราะอย่างไม่เกรงใจ ในขณะนั้น ชายแขนหักเดินเข้ามาอย่างเซๆ ทุกคนหัวเราะอย่างสะใจ พอเห็นใบหน้าที่ชัดเจนทุกคนต่างมองมาที่เขาอย่างแปลกใจ!
อิชิโระ โกโจหรี่ตาลงอย่างลึกซึ้ง “ทำไมนายถึงกลายเป็นแบบนี้!?”
ผู้นำแขนที่หักพูดเบาๆ “เจ้าตระกูล ตายแล้ว! ตายไปหมดแล้ว!”
“ตายหมดแล้วอะไร! พูดให้ชัด!”
“คนของเราตายกันหมด! คนทั้งพันไม่เหลือสักคนเดียว ตายกันหมด!”
“อะไรนะ?!”
ทุกคนตกตะลึงในทันที นั่นคือคนที่ยังมีชีวิตอยู่หนึ่งในพันคน ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ได้รับการช่วยเหลือจากการบาดเจ็บสาหัส ทุกคนก็ตายไปอย่างนั้นเหรอ?
หลังจากประหลาดใจได้สักพักก็มีใครบางคนพูดขึ้นมาว่า “หึ! ถ้าคนธรรมดาสามารถฆ่ายางิว โกโจได้ แสดงว่าตระกูลโกโจไร้ความสามารถเกินไปหรือ?”
“อย่างไรก็ตาม ในการแลกเปลี่ยนชีวิตของผู้คนนับร้อยเป็นพันคนจากตระกูลโกโจของฉัน เซี่ยงเส้าหลงคนนี้ถือว่ามีความสามารถมาก!”
มีความหวาดกลัวอย่างลึกซึ้งในสายตาของผู้นำ และเสียงของเขาก็สำลัก “ไม่ใช่… มันไม่ใช่ชีวิตแลกชีวิต แต่คนของพวกมันไม่มีใครตายเลย ไม่มีแม้แต่ผู้ได้รับบาดเจ็บ และเราเป็นพันคนทั้งหมดถูกฆ่าโดยพวกเขา!”
เงียบ!
เงียบสงัด!
ไม่กี่วินาทีต่อมามีเสียงสูดหายใจดังขึ้น สู้แบบสิบต่อหนึ่งเป็นการต่อสู้แบบกลุ่มที่วุ่นวาย แต่ไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บแม้แต่คนเดียว ช่างเป็นพลังต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวของคนกลุ่มนี้!
รูม่านตาของยางิว โกโจหดตัวลงและมองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา “คุณแน่ใจนะว่าอีกฝ่ายไม่ได้รับบาดเจ็บ?”
ผู้นำพยักหน้า “ผมแน่ใจ หย่อมเลือดบนร่างกายของพวกมันเป็นของพวกเราเอง!”
มุมปากของอิชิโระ โกโจกระตุกโดยไม่รู้ตัว “ไม่คิดเลยว่าฉันประเมินพลังการต่อสู้ของเซี่ยงเส้าหลงต่ำเกินไป!”
“อย่างไรก็ตาม ถ้าแกคิดว่าตระกูลโกโจของฉันมีเพียงแค่วิธีนี้ แกคิดผิดแล้ว!”
หลังจากนั้นอิชิโระ โกโจก็พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ใครสักคนมานี่หน่อย แจ้งให้นินจาแปดร้อยคนของอิงะไปเช็คดูว่าเซี่ยงเส้าหลงรอดหรือตาย!”
มีเจตนาฆ่าลึกแวบวาบในดวงตาของเขา นินจาแปดร้อยคนเหล่านี้จ่ายราคามหาศาลและพวกเขาก็เป็นนักฆ่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา!
“เจ้าตระกูล! เกิดเรื่องขึ้นแล้ว!”
ทันใดนั้น สมาชิกของตระกูลรีบวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก อิชิโระ โกโจพูดอย่างเย็นชา “นี่คือค่ายของตระกูลโกโจของฉัน เกิดอะไรขึ้นค่อยๆ พูด!”
ผู้มาเยือนกลืนน้ำลายหนึ่งที แต่ดวงตาหยุดความตื่นตระหนกไม่ได้ “เจ้าตระกูล ผู้พิทักษ์ที่ประตูทั้งหมดหายไป อีกอย่างผมไม่รู้ว่ามีกล่องใหญ่ที่มีเลือดปนมาปรากฏขึ้นที่ประตูตั้งแต่เมื่อไหร่ !”
กล่องใหญ่ที่มีเลือดปนมา?
อิชิโระ โกโจพูดอย่างเคร่งขรึม “เอาขึ้นมา!”
ผ่านไปครู่หนึ่ง คนสี่คนขนกล่องเข้าไปในห้องโถง อิชิโระ โกโจพูดต่อ “เปิดสิ!”
ทันทีที่เปิดกล่องออกกลิ่นเลือดก็เหม็นฉุนไปทั่วทั้งห้องโถง เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งที่อยู่ในกล่อง คนส่วนใหญ่หน้าซีดและอาเจียนออกมาโดยตรง!
อิชิโระ โกโจก้าวเซถอยหลังแทบจะเซล้มลงกับพื้น
ในกล่องมีหัวคนที่ไม่แม้แต่จะหลับตา!
บนกล่องยังมีน้ำเต้าที่เต็มไปด้วยไวน์และจดหมายที่มีเลือดอยู่!
“เหล้าลมจัดหนึ่งถัง ส่งเจ้าลงนรก! ”
“แปดร้อยหัวนี้คนขี้เมาอย่างฉันรับไว้แล้ว! ตระกูลโกโจ ถ้าน้องสี่ของฉันเป็นอะไรไป ฉันจะฆ่าทั้งตระกูล!”
อิชิโระหน้าซีดในทันใด แต่เรื่องเซอร์ไพรส์ยังไม่จบ จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขาก็รับสายอย่างงุนงง ไม่กี่วินาทีต่อมาโทรศัพท์ก็ร่วงลงพื้น ทุกคนมองอิชิโระ โกโจที่มีสีหน้าขมขื่น “จบแล้ว! มันจบแล้ว!”
