“อวิ๋นเสว่เหยน ไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้!”
“ใช่! อวิ๋นเสว่เหยน คุณไม่รู้หรือว่าการปลอมแปลงสัญญาเป็นสิ่งผิดกฎหมาย? คุณวางแผนจะดึงเอาบริษัทมู่ซือกรุปทั้งหมดลงน้ำเหรอ?”
“ตัวคุณจบเห่แล้วยังอยากให้มู่ซือทั้งหมดจบเห่ไปพร้อมกับคุณ มันชั่วร้ายเกินไปแล้ว!”
ผู้คนพากันพูดซอกแซก ข้อกล่าวหาร้ายแรงนับไม่ถ้วน ตกลงไปที่อวิ๋นเสว่เหยน!
ในฉับพลัน ทุกคนในห้องโถงมองไปที่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธของอวิ๋นเสว่เหยน มีหลายคนถึงกับพับแขนเสื้อขึ้น อยากลงมือกับอวิ๋นเสว่เหยน
การปลอมแปลงสัญญาทางการค้า เป็นเรื่องร้ายแรงอย่างมากเรื่องหนึ่ง
นี้ไม่ใช่เพียงการละเมิดกฎหมายธรรมดา แต่เป็นข้อห้ามทางธุรกิจ หากแพร่งพรายออกไป แม้แต่ชื่อเสียงทั้งหมดของมู่ซือ ก็จะตกลงมาพันจั้ง!
“พี่จิ้ง ขอโทษด้วยจริงๆ เมื่อครู่พวกเราเข้าใจคุณผิดไป!”
“พี่จิ้ง พวกเราขอโทษที่หยาบคายกับคุณเมื่อครู่นี้ ดูเหมือนคนที่ช่วยพลิกวิกฤตครั้งนี้ได้ มีเพียงคุณแล้ว!”
ฉับพลัน คนกลุ่มนี้เปลี่ยนหน้าทันที สีหน้าแสดงออกถึงความยกย่องประจบประแจงสือเหย่นจิ้ง
สือเหย่นจิ้งหัวเราะเบาๆ “ทุกท่านไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้ เมื่อครู่ทุกคนต่างถูกใครบางคนปิดตาบังความจริง ฉันไม่เอามาใส่ใจอยู่แล้ว
เมื่อเห็นว่าสือเหย่นจิ้งไม่เอาความ คนในแผนกออกแบบรีบยกย่องสือเหย่นจิ้งขึ้นเป็นคนใจกว้างทันที
ในเวลานี้ เกือบทุกคนมองใบหน้าของอวิ๋นเสว่เหยนอย่างรังเกียจถึงขีดสุด หากอวิ๋นเสว่เหยนถูกจับไป พวกเขาไม่มีความสงสารให้อย่างแน่นอน!
“ประธานจาง!”
อวิ๋นเสว่เหยนน้ำตาไหลไม่หยุด!
เธอรู้ว่าตอนนี้สิ่งเดียวที่คาดหวังได้ มีเพียงจางเจิ้งซิวที่ยืนข้างๆ เธอ
“ผู้อำนวยการอวิ๋น คุณ…… คุณทำไมทำอย่างนี้ล่ะ! นี่มันเลาะเลือนจริงๆ !”
จางเจิ้งซิวสีหน้าท่าทางดั่งเสียใจที่เหล็กไม่เป็นเหล็กกล้า เห็นได้ชัดว่า เมื่อเผชิญหน้ากับการยืนยันความจริงของหานเทา เขาเชื่อคำพูดของสือเหย่นจิ้ง
เมื่อได้ยินคำพูดของจางเจิ้งซิว อวิ๋นเสว่เหยนเหมือนโดนฟ้าผ่า ใบหน้าอันงดงามประณีต กลายเป็นสีซีดทันทีอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
“ฉันขอออกไปสักครู่!”
เมื่อตระหนักได้ว่าเรื่องไม่ค่อยถูกต้อง สีหน้าเซี่ยงเส้าหลงก็เปลี่ยนไป มาทักทายแล้วเดินออกไป
เห็นแผ่นหลังที่จากไปของเซี่ยงเส้าหลง สือเหย่นจิ้งอดที่จะยิ้มเย็นๆ ไม่ได้ “อวิ๋นเสว่เหยน ผู้ชายขยะคนนั้นของคุณ คงไม่ก่ออาชญากรรมและกลัวโทษแล้วหลบหนีไปหรอกนะ?”
“ฉันจะบอกคุณแล้วไง สัญญาเป็นสิ่งที่พวกคุณสองคนต้องเอามันกลับมาด้วยกัน และแน่นอนว่าต้องเป็นสัญญาที่พวกคุณปลอมแปลงมันด้วยกัน ต่อจากนี้ไปพวกคุณสองคน ใครก็หนีไปไหนไปได้!”
“ถูกต้อง! ผู้อำนวยการอวิ๋น แม้คุณจะทั้งจนทั้งไม่มีภูมิหลัง แต่อย่างน้อยคุณก็เป็นคนขยันคนหนึ่ง ทว่าไม่คิดว่าเพื่อชัยชนะ ถึงกับเต็มใจทำสิ่งไม่ดี น่าผิดหวังเกินไปจริงๆ !”
พนักงานในแผนกออกแบบเห็นว่าสือเหย่นจิ้งเกลียดอวิ๋นเสว่เหยนอย่างมาก เพื่อที่จะเอาใจเธอ แน่นอนว่าพวกเขา ต้องไม่เว้นที่จะวิพากษ์วิจารณ์ เพื่อให้สือเหย่นจิ้งพอใจ
“จริงไหมที่ก่ออาชญากรรมและกลัวโทษแล้วหลบหนีไป?”
อวิ๋นเสว่เหยนกำหมัดแน่น กัดฟันกรอด
หานเทาเป็นผู้ที่รับผิดชอบบริษัทสาขาย่อยตระกูลเฉิงในเมืองเทียนไห่ หลังจากได้ข่าวจากสือเหย่นจิ้ง วินาทีแรก ก็มาที่บริษัทมู่ซือกรุป
“ที่รัก คุณมาแล้ว!”
เมื่อเห็นว่าหานเทาของตน ใบหน้าสือเหย่นจิ้งเป็นดั่งลมพัดในฤดูใบไม้ผลิ เข้าไปโอบกอดในวินาทีแรก
“ประธานหานมาแล้ว!”
“ประธานหานสวัสดีครับ/ค่ะ!”
กลุ่มพนักงานแผนกออกแบบใบหน้าแสดงออกถึงความเคารพ แม้แต่จางเจิ้งซิวยืนขึ้นปฏิบัติด้วยความสุภาพ
แม้ว่าหานเทาจะตำแหน่งไม่สูงมาก แต่ในเมืองเทียนไห่ เขาก็เป็นตัวแทนของตระกูลเฉิงเมืองอวิ๋น มียศถาบรรดาศักดิ์ สามารถกล่าวได้ว่า หากบริษัทมู่ซือกรุปไปล่วงเกินตระกูลเฉิง อย่างนั้นตอนนี้มีพื้นฐานการจัดหาสินค้าเรียบร้อยแล้ว วัตถุดิบของอัญมณี จะลดลงกว่า 50% ดังนั้นสำหรับตระกูลเฉิง แม้บริษัทมู่ซือกรุปจะเป็นกลุ่มบริษัทขนาดใหญ่หลายหมื่นล้าน แต่ไม่กล้าล่วงเกินอย่างง่ายดาย
หานเทากวาดมองไปรอบๆ ในที่สุดสายตาของเขาก็จับจ้องอยู่ที่สัญญาบนโต๊ะ จากนั้นก็หยิบขึ้นมาดู สีหน้าเคร่งขรึม
สือไท่ตั้งใจแน่วแน่ในใจ สำหรับลูกเขยคนนี้ของตนเอง ที่สาธารณะไม่สามารถเรียกชื่อตรงๆ ได้ ดังนั้นจึงยิ้มให้ตรงหน้า “ประธานหาน สัญญาฉบับนี้…”
หานเทาพูดเสียงเย็น “ประธานสือ บอกได้ว่าเทคนิคการปลอมแปลงสัญญาฉบับนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ แต่เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ผมในฐานะผู้รับผิดไม่ได้ลงนามสักอักษรเดียว สัญญาฉบับนี้จะเป็นของจริงอย่างนั้นเหรอ?”
“ฉันบอกแล้วว่ามันเป็นของปลอม! พวกคุณไม่เชื่อ!”
สือเหย่นจิ้งพูดอย่างมีชัย
หลังจากนั้น สายตาของหานเทาก็ล็อกเป้าไปที่ตัวของอวิ๋นเสว่เหยน “คุณคืออวิ๋นเสว่เหยนที่ปลอมแปลงสัญญาตระกูลเฉิงของพวกเรา?”
“ช่างกล้าหาญไม่น้อย!”
“สัญญาฉบับนี้ความจริงและเนื้อหาในสัญญาเป็นตระกูลเฉิงของพวกเรา ลายน้ำและตราประทับก็เป็นของจริง ในเมื่อคุณกล้าซื้อตัวพนักงานในบริษัทของพวกเรา ขโมยใช้ลายน้ำและตราบริษัท คุณรู้ถึงผลลัพธ์ที่ตามมาไหม?”
“เพียงผมโทรศัพท์หนึ่งครั้ง สามารถทำให้คุณติดคุกได้!”
อะไรนะ?!
สัญญาเป็นของจริง ลายน้ำเป็นของจริง แม้แต่ตราบริษัทก็เป็นของจริง!
ในเวลานี้ หลายคนสูดลมหายใจเข้าหนึ่งเฮือก มองไปที่สายตาของอวิ๋นเสว่เหยน เต็มไปด้วยความตกใจ
เดิมพวกเขาคิดว่าอวิ๋นเสว่เหยนเลียนแบบสัญญาฉบับนี้ แต่ไม่คิดเลยว่าเธอจะเอาสัญญาฉบับจริงมาปลอมแปลง นี่มันเรื่องใหญ่แล้ว!
“อวิ๋นเสว่เหยน คุณเจอหายนะครั้งใหญ่แล้ว! คาดไม่ถึงว่าจะซื้อตัวพนักงานในบริษัทคนอื่น นี่เป็นยักยอกทางการค้า คุณรู้ไหมว่าทำอย่างนี้แล้วจะมีผลใหญ่ตามมา?”
“อวิ๋นเสว่เหยน คุณช่างมีความกล้าหาญมากจริงๆ ผลที่ตามมาของการกระทำอย่างนี้ ไม่เพียงแต่คุณ หากจำเป็นต้องตรวจสอบขึ้นมา บริษัทมู่ซือกรุปทั้งหมดต้องถูกคุณเอาไปพัวพันด้วย!”
สือไท่มองใบหน้าที่เต็มไปด้วยสีหน้าไม่ดีของจางเจิ้งซิวด้วยความพอใจเล็กน้อย อวิ๋นเสว่เหยนเป็นคนที่เขารับประกันไว้ ถ้าหากชื่อเสียงของบริษัทมู่ซือกรุปเสียหายเพราะสัญญาปลอมนี้ของเธอ จางเจิ้งซิวก็ต้องแบกรับความรับผิดชอบด้วย
ดังนั้นในตอนนี้ แม้เขาจะเข้าข้างอวิ๋นเสว่เหยน แต่ก็ไม่อาจพูดอะไรเพื่อปกป้องเธอได้!
ดังนั้นสือไท่จึงสูดหายใจเข้าลึกหนึ่งครั้ง พูดกับหานเทาด้วยเสียงลึก “ประธานหาน ผมเป็นรองประธานบริษัทมู่ซือกรุป เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เป็นผมเองที่จัดการผิดพลาด ผมในฐานะตัวแทนบริษัทมู่ซือกรุป ต้องขอโทษคุณอย่างสุดซึ้ง!”
“นอกจากนี้ ผมประกาศว่า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปอวิ๋นเสว่เหยนถูกไล่ออกจากตำแหน่งผู้อำนวยการแผนกออกแบบ ไม่ว่าคุณจะลงโทษเธออย่างไร ก็ไม่เกี่ยวกับบริษัทมู่ซือกรุป!”
ไล่ออก?
เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา ดวงตาของอวิ๋นเสว่เหยนก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที!
แม้ว่าจะเตรียมใจไว้แล้ว ตนเองพยายามทำงานอย่างหนักมาตลอด ไม่ง่ายเลยที่จะได้พบแสงอรุณแห่งความหวัง คำพูดของสือไท่ ทำให้เธอตกสู่ขุมนรกอีกครั้ง!
นอกจากนี้ ถ้าเรื่องนี้บานปลายออกไป อย่างนั้นด้วยชื่อเสียงของเธอ ทุกบริษัทจะไม่ที่ให้สำหรับเธอ อนาคตของตนเองก็จะจบสิ้นทั้งหมด!
หานเทาก็หัวร้อนมาก ไม่คิดว่าจะกล้าปลอมแปลงสัญญาจริง ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยจริงๆ
หากสัญญานี้ออกไป ถูกสำนักงานใหญ่ตระกูลเฉิงเมืองอวิ๋นรู้เข้า เขาไม่รู้เลยว่าจะถูกลงโทษอย่างไร!
“คุณหนูอวิ๋น อีกสักครู่ทนายของผมจะมาพบคุณ คุณมีอะไรจะพูด ก็อธิบายกับทนายของผมดีๆ ล่ะ!”
ใบหน้าของหานเทาเต็มไปด้วยความมืดมน
เวลานี้เอง ประตูใหญ่ถูกเปิดออก เซี่ยงเส้าหลงมองหานเทา เปิดปากถาม “คุณเป็นคนรับผิดชอบตระกูลเฉิงเมืองอวิ๋นในเมืองเทียนไห่ หานเทา ประธานหาน?”
ปาบ!
ไม่รอให้หานเทาตอบ อวิ๋นเสว่เหยนตบไปที่ใบหน้าของเซี่ยงเส้าหลงอย่างแรง
เมื่อโดนตบหน้า เซี่ยงเส้าหลงตกตะลึงไปทั้งตัว “เหยนเหยน คุณเป็นอะไร?”
อวิ๋นเสว่เหยนอดทนไม่ได้อีก น้ำตาไหลร่วงลงมา ในดวงตาสีแดงก่ำและบวมเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองไม่มีที่สิ้นสุด “เซี่ยงเส้าหลง!ทำไมคุณต้องทำร้ายฉันขนาดนี้?!”
อวิ๋นเสว่เหยนไม่คาดว่าจะเป็นแบบนี้ เพื่อที่จะช่วยเธอบรรลุชัยชนะต่างๆ เซี่ยงเส้าหลงถึงกับซื้อตัวพนักงานของตระกูลเฉิงในสาขาเมืองเทียนไห่ใช้สัญญาจริงมาปลอมแปลง โยนเธอลงไปในหายนะที่ไม่มีทางที่จะฟื้นคืนได้!
สำหรับนายน้อยตระกูลเฉิงคนนั้น ไม่ต้องไปคิด จะต้องเป็นของปลอมแน่แล้ว!
เมื่อเห็นอวิ๋นเสว่เหยนสั่นสะท้านไปทั้งตัว อยู่ๆ หัวใจเซี่ยงเส้าหลงก็เจ็บปวด
ไม่สนใจความเจ็บปวดบนใบหน้า เขาถามอย่างปวดใจ “เหยนเหยน คุณเป็นอะไรไปกันแน่!”
“เป็นอะไรอย่างนั้นเหรอ? คุณยังมีหน้าอะไรมาถามฉัน!”
เมื่อคิดถึงผลพวงที่ตามมาของเรื่องนี้ อวิ๋นเสว่เหยนจ้องไปที่เซี่ยงเส้าหลงตาเขม็ง “คุณรู้ไหม เพราะความโง่เขลาของคุณ ฉันถูกคุณทำให้อนาถแบบนี้! อาชีพที่เป็นชีวิตของฉัน ชีวิตฉันหลังจากนี้!มันจบสิ้นหมดแล้ว!”
“ฉันอวิ๋นเสว่เหยนทำอะไรผิดกันแน่ พระเจ้าถึงส่งให้คุณมาลงโทษฉันขนาดนี้?”
ขณะนี้ หัวใจอวิ๋นเสว่เหยนเต็มไปด้วยความคับข้องใจไม่รู้จบ
“คิดไม่ถึงว่า เรื่องนี้สามีของอวิ๋นเสว่เหยนเป็นคนทำ!”
“ฮึ ขยะที่เกาะผู้หญิงกิน ทำอะไรแบบขโมยไก่คลำสุนัข ฉวยจังหวะปั่นกำไรสูง ไม่น่าแปลกใจเลยสักนิด!”
เห็นท่าทางตื่นเต้นไม่สงบของอวิ๋นเสว่เหยน กลุ่มคนมองไปที่เซี่ยงเส้าหลงอย่างดูถูกเหยียดหยาม
ในสถานการณ์แบบนี้ สือเหย่นจิ้งทำไมต้องทิ้งโอกาสดีๆ ที่ตกบ่อแล้วยังปาหินใส่นี้ไป เขาชี้ไปที่เซี่ยงเส้าหลงและพูดยิ้มเย็นๆ กับหานเทา “ที่รัก ยังมีขยะคนนี้อีก ฉันสงสัยว่าคนที่ซื้อตัวพนักงานของพวกคุณก็คือเขา!”
“เรื่องนี้ เขาเป็นคนบงการอย่างแน่นอน!”
ใช้สัญญาฉบับจริงมาปลอมแปลงเพื่อสร้างยิ่งโมโหให้หานเทา ไม่ว่าเขาจะเป็นแฟนของสือเหย่นจิ้งหรือไม่ ลักษณะของเรื่องนี้ ได้เปลี่ยนรสชาติแล้ว
หานเทามองเซี่ยงเส้าหลงอย่างเยือกเย็น “ไอ้หนุ่ม ดูคุณท่าทางเหมือนพวกขโมยแบบนี้ เหมือนว่าจะไม่ใช่ของดีอะไรเลย!”
“คุณก็เหมือนกับอวิ๋นเสว่เหยน รอจดหมายของทนายตระกูลเฉิงเถอะ!”
เมื่อได้ยินคำพูด สือเหย่นจิ้งและคนอื่นๆ ต่างยิ้มเยาะออกมา เห็นอวิ๋นเสว่เหยนและคู่ครองท่าทางประหนึ่งจบสิ้นอย่างสมบูรณ์
“จดหมายทนาย? หานเทา คุณมันลมปากใหญ่!”
“ก่อนส่งจดหมายทนาย คุณถามความคิดฉันรึยัง?!”
เวลานี้ เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธก็ดังขึ้น ประตูห้องโถงถูกเปิดออกอย่างฉับพลัน เฉิงจื่อเจียก้าวเข้ามาที่ประตูใหญ่บริษัทมู่ซือกรุปด้วยใบหน้าสีดำ!
