ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 1024

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1024

เจย์ปฏิเสธทันที “ย้ายบ้านมันยุ่งยากน่ะครับ”

เกรย์สัน “…” ใช่เลย นี่แหละวิธีที่เขารับมือกับสิ่งต่าง ๆ

“พ่อครับ” ทันใดนั้นเสียงของเด็กก็ดังขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา

มาริลินจูงไทเกอร์อยู่ พวกเขาเพิ่งกลับมาจากตลาดขายผัก ผักในตะกร้าดูเหี่ยวเฉา บางส่วนนั้นก็ดูเหลืองแล้ว

ดวงตาดุจเหยี่ยวของเกรย์สันหรี่ลงทันใด ผู้หญิงคนนี้เลือกผักแบบนี้มาทำอาหาร?

เอามาให้พวกตาสีตาสากินกันเหรอไง?

เกรย์สันรู้สึกใจขุ่นมัวขึ้นมาด้วยเหตุผลบางอย่าง

มาริลินมักจะเป็นคนที่สนใจเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ดังนั้นเมื่อเธอเห็นว่าเกรย์สันขับรถหรูเธอจึงอยากจะประจบประแจงเขา

“คุณคนนี้คือใครคะที่รัก?”

“เพื่อนร่วมงานน่ะ” เจย์ตอบ

มาริลินยิ้มอย่างประจบ “ถ้าเขาเป็นเพื่อนร่วมงาน ก็เชิญเขาเข้ามานั่งในบ้านก่อนสิคะ ให้ยืนอยู่อย่างนี้ไม่สุภาพเลย”

เจย์ดูลังเล

แต่ถึงอย่างนั้นเกรย์สันก็พยักหน้าตอบทันใด “ถ้าปฏิเสธก็คงเป็นการเสียมารยาทนะครับ”

เมื่อเห็นสีหน้าเย็นชาของนายท่านอาเรส เกรย์สันก็อดรู้สึกผิดไม่ได้

ถ้าเป็นในอดีต เกรย์สันไม่มีทางจะทำอะไรขัดความต้องการของเขา

แต่การได้เห็นผักเหี่ยว ๆ ในตะกร้าของมาริลินวันนี้ทำให้เขาไม่สบายใจ เขาอยากรู้สภาพความเป็นอยู่ที่แท้จริงของนายท่านอาเรส

เกรย์สันเดินตามพวกเขาเข้าไปในบ้านเช่า

“เชิญนั่งได้ตามสบายเลย” เจย์กล่าว

ใบหน้าของเขาเย็นชา ไม่มีความอบอุ่นเป็นมิตรสักนิด

มาริลินรู้สึกไม่พอใจกับการรับแขกของเจย์ เธอส่งสัญญาณด้วยสายตาให้เขาหลายครั้งแต่เจย์ก็คงยังคงบูดบึ้งเหมือนเคย

มาริลินจึงไม่มีทางเลือกนอกจากแก้ตัวแทนเขา “สามีฉันไม่ค่อยพูดน่ะค่ะ เขาก็เป็นแบบนี้แหละอย่าถือเลยนะคะ”

เกรย์สันแอบหลั่งเหงื่อ เขาเนี่ยเหรอ? จะกล้าไปถือสานายท่านเจย์ อาเรสผู้ยิ่งใหญ่ได้เหรอ?

เขามีสักกี่ชีวิตกัน?

มาริลินเทน้ำชาให้เกรย์สัน จากนั้นก็ถือตะกร้าเดินเข้าไปในครัว

เกรย์สันรู้สึกราวมีหินก้อนใหญ่กดทับหัวใจเขาอยู่ ผู้หญิงคนนั้นถึงกับกล้าเอาผักสภาพอดสูมาทำอาหารให้นายท่านอาเรสกินเหรอ?

ตอนนี้เขารู้สึกไม่สบายใจมาก

เขารู้สึกหงุดหงิดเสียจนต้องลุกเดินวนไปมาอยู่ในห้อง

เจย์หันมามองท่าทางผิดปกติของเกรย์สันแล้วพูดนุ่ม ๆ “ถ้าคุณรู้สึกไม่สบายใจ ก็เชิญกลับไปได้นะ”

เกรย์สันจึงกลับมานั่งอย่างหดหู่

แม้กระนั้นเขาก็ยังคงกระวนกระวาย จนต้องลุกยืนอีกรอบ

เจย์มองเขาเขม็ง ถ้าหมอนี่รู้สึกไม่สบายใจที่จะอยู่ในบ้านคนอื่น แล้วจะเข้ามาทำไมกัน?

เกรย์สันตื่นตระหนกเล็กน้อยเมื่อรู้สึกได้ว่าเจย์จ้องเขาอย่างเย็นชา จึงรีบคิดหาข้อแก้ตัวหัวหมุน “คือผมอยากขอเข้าห้องน้ำหน่อย”

เจย์บุ้ยหน้าไปทางห้องน้ำ “อยู่ทางด้านนั้นน่ะ”

เกรย์สันวิ่งไปเข้าห้องน้ำและล็อกประตู

โทสะบนใบหน้าของเขาเผยออกมาอย่างไม่ปิดบัง

คุณเซเวียร์พยายามคิดหาทางจนสมองแทบผุเพื่อใส่เงินหนึ่งล้านดอลลาร์ในบัตรให้นายท่านอาเรส นี่เพิ่งผ่านมาไม่นาน แต่ผู้หญิงคนนี้ก็กลับมาใช้ชีวิตยากไร้แบบนี้อีกแล้วเหรอ?

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

Status: Ongoing
แม้จะผ่านไปสองชั่วอายุ โรสยังคงไม่สามารถละลายหัวใจอันเย็นชาของเจย์ อาเรสได้ ด้วยความเศร้าโศก เธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตภายใต้หน้ากากของคนโง่ ลวงเขาและหนีไปพร้อมกับลูกทั้งสอง สร้างความโกรธเกรี้ยวที่ไม่รู้จบแก่เซอร์อาเรส ทุกๆคนรอบตัวพวกเขามั่นใจว่านี่จะนำพาความตายอันร้ายแรงมาสู่โรส ทว่า ในวันต่อมา เซอร์อาเรสผู้ยิ่งใหญ่กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงกลางถนน พยายามเกลี้ยกล่อมเด็กเหลือขอคนหนึ่ง “ได้โปรดทำตัวดีๆแล้วมากับฉัน!”“ฉันจะไป แต่นายต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันซะก่อน!”“ว่ามา!”“นายไม่สามารถรังแกฉัน โกหกฉัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้ามทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน นายต้องคิดเสมอว่าฉันคือคนที่สวยที่สุด และนายต้องยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงฉัน…”“ก็ได้!”เหล่าไทยมุงถึงกับตกตะลึง! นี่มันเทพนิยายที่สวนทุกตำราหรือไง? เซอร์อาเรสดูเหมือนจะจนปัญญา จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นมาเล่นเขาซะอยู่หมัด ในเมื่อเขาไม่สามารถปฏิเสธเธอ เขาก็จะทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนหมดสิ้นแทน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท