ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 1098

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1098

เจย์ชะงักไป อันที่จริงที่เธอพูดก็มีเหตุผล

หลังจากทำธุระเสร็จแล้ว แองเจลีนก็ล่ามเขาไว้กับขาเตียงอีกรอบ เขานั้นนั่งอยู่ขณะที่เธอยืนค้ำเขาอยู่พร้อมจ้องมองเขา

“เราเป็นสามีภรรยากันจริง ๆ เหรอ?” เจย์ถามอย่างระแวงสงสัย

แองเจลีนพยักหน้า

เจย์ดูจะทำใจรับความจริงข้อนี้ได้ยาก “ทำไมผมถึงไม่รู้สึกใจเต้นวูบวาบอะไรเลยล่ะ เวลาที่มองคุณ”

แองเจลีนตีหน้าเข้ม “ก็เพราะคุณตาบอดไงล่ะ”

เจย์ “…”

เจย์มองแองเจลีนใกล้ ๆ ด้วยอารมณ์สับสน ผู้หญิงอย่างมาริลินและเซร่านั้นหน้าบางมาก เขาแค่พูดอะไรที่เปิดเผยนิดหน่อย พวกเธอก็เขินอายแล้ว

ส่วนแองเจลีนนั้นหน้าหนาเหมือนกับกำแพงปูนเลย ไม่ว่าเขาจะล้อเลียนเธอแค่ไหน เธอก็ยังคงตอบโต้ได้โดยไม่สะทกสะท้านสักนิด

แม้ว่าเขาจะไม่ชอบที่เธอมักจะระเบิดอารมณ์ต่าง ๆ ท่วมท้น รวมถึงสีหน้าร้ายกาจบ้าอำนาจของเธอด้วย แต่เขาก็กลับไม่รู้สึกรังเกียจขยะแขยงตอนที่เธอจูบเขา

บางทีพวกเขาอาจจะเป็นสามีภรรยากันจริง ๆ ก็ได้?

เจย์นึกสนุกและคิดว่าจะทดลองดูว่าแองเจลีนจะทนได้แค่ไหน “ในเมื่อคุณบอกว่าเราเป็นสามีภรรยากัน ไหนล่ะหลักฐาน?”

แองเจลีนเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเธอ

เจย์ตะลึงงัน “คุณจะทำอะไรเนี่ย?”

“พอเราทำกันแล้วเดี๋ยวคุณก็รู้ว่าเราเป็นสามีภรรยากันจริงไหม”

เจย์กลืนน้ำลาย “คุณเลิกทำตัวเหมือนพวกโรคจิตได้ไหม? ผมหมายถึง…”

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจสารภาพ “ก่อนที่ผมจะได้พบคุณ ผมก็มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในใจแล้วและเธอก็ไม่ใช่คุณ”

แองเจลีนกำหมัดแน่นทันที “คุณนอกใจฉันเหรอ?”

เมื่อเห็นว่าตนทำให้แองเจลีนโกรธได้ เจย์ก็มีสีหน้าของผู้ชนะ

“ผมอยากรู้มากกว่า ว่าความสัมพันธ์ของเราเมื่อก่อนนั้นเป็นแบบไหน” เขาพูดพร้อมทำหน้าตายียวนวอนโดนตี

แองเจลีนยื่นมือออกมาอย่างอารมณ์เสีย “เอาโทรศัพท์คุณมา”

เจย์ถาม “ทำไม?”

“ฉันก็จะเช็คคุณน่ะสิ” แองเจลีนขึ้นเสียง

เจย์พูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “คุณหึงเหรอ?”

เมื่อเขาหวนนึกถึงผนังที่เต็มไปด้วยดาวด้านนอกห้องประธานแกรนด์เอเซีย ทันใดในปากก็ขมปร่า

“แองเจลีน เซเวียร์ คุณเองก็มีคนที่รักหมดใจเหมือนกัน เพราะงั้นเราก็เสมอกัน”

ยิ่งเขาพูดมากเท่าไร เขาก็ยิ่งดูหน้าไม่อาย เหมือนการแก้แค้นเป็นเรื่องเดียวที่ทำให้เขาเสมอกับเธอ

แองเจลีนโมโหมากจนโถมตัวลงทับเขา แล้วเอามือป่ายไปทั่วก่อนดึงโทรศัพท์มือถือเขาออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

ขณะที่เจย์ยังนอนอยู่บนเตียง เขาก็จ้องแองเจลีนด้วยรอยยิ้มบาง เธอทำแก้มป่องทุกครั้งที่โมโหยิ่งทำให้เธอดูน่ารักมากขึ้น แก้มเธอดูเหมือนซาลาเปาสองก้อนเลย

มือถือของเขานั้นล็อกเอาไว้ เขาเลยไม่ห่วงสักนิดเพราะแน่ใจว่าเธอไม่มีทางปลดล็อกได้แน่ ๆ

เพราะยังไงซะ คนฉลาดล้ำแบบเขาก็ต้องตั้งรหัสผ่านที่ยากเป็นพิเศษอยู่แล้ว

แองเจลีนจ้องเจย์ “รหัสผ่านล่ะ?”

“ทำไมคุณไม่คิดเอาเองล่ะ?” เจย์ตอบสบาย ๆ

แองเจลีนแค่นเสียงออกจมูก “คุณภาวนาให้ฉันปลดล็อกไม่ได้เถอะ เพราะถ้าฉันทำได้แล้วรู้ว่าผู้หญิงคนไหนที่ทำให้คุณทำตัวผิดศีลธรรม ฉันจะเล่นงานหล่อนไม่ให้เหลือชิ้นดีแน่”

เจย์ขมวดคิ้วและดวงตาเขาเริ่มฉายแววกังวล

ในนั้นมีรูปวาดแม่ของเซ็ตตี้น้อยอยู่ในอัลบั้มมือถือของเขา

ถ้านางมารสุดโหดร้ายนี่เจอรูปของเธอ แม่นี่จะต้องทำให้เธอลำบากแน่

เขาได้แต่ภาวนาไม่ให้แองเจลีนปลดล็อกโทรศัพท์ได้

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

Status: Ongoing
แม้จะผ่านไปสองชั่วอายุ โรสยังคงไม่สามารถละลายหัวใจอันเย็นชาของเจย์ อาเรสได้ ด้วยความเศร้าโศก เธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตภายใต้หน้ากากของคนโง่ ลวงเขาและหนีไปพร้อมกับลูกทั้งสอง สร้างความโกรธเกรี้ยวที่ไม่รู้จบแก่เซอร์อาเรส ทุกๆคนรอบตัวพวกเขามั่นใจว่านี่จะนำพาความตายอันร้ายแรงมาสู่โรส ทว่า ในวันต่อมา เซอร์อาเรสผู้ยิ่งใหญ่กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงกลางถนน พยายามเกลี้ยกล่อมเด็กเหลือขอคนหนึ่ง “ได้โปรดทำตัวดีๆแล้วมากับฉัน!”“ฉันจะไป แต่นายต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันซะก่อน!”“ว่ามา!”“นายไม่สามารถรังแกฉัน โกหกฉัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้ามทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน นายต้องคิดเสมอว่าฉันคือคนที่สวยที่สุด และนายต้องยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงฉัน…”“ก็ได้!”เหล่าไทยมุงถึงกับตกตะลึง! นี่มันเทพนิยายที่สวนทุกตำราหรือไง? เซอร์อาเรสดูเหมือนจะจนปัญญา จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นมาเล่นเขาซะอยู่หมัด ในเมื่อเขาไม่สามารถปฏิเสธเธอ เขาก็จะทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนหมดสิ้นแทน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท