ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 131
เจย์ค้นหาบันทึกจากกล้องวงจรปิดของอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน เพื่อหาว่าร็อบบี้น้อยที่แอบออกไปจากพื้นที่ในคืนฝนตก เขาเดาว่าร็อบบี้น้อยต้องกลับไปที่เมืองงอกงามเพื่อหาแม่เขา ดังนั้นเขาจึงโทรหาโรส มือถือดังขึ้น แต่ไม่มีใครรับ
เจย์รู้สึกไม่สบายใจเมื่อไม่ได้ข่าวของร็อบบี้น้อย เขาพาโจเซฟินและเจนสัน ผู้ซึ่งเป็นห่วงร็อบบี้น้อยไม่น้อยไปกว่ากัน แล้วเร่งกลับไปที่ใจกลางเมือง
หลังจากทั้งคืนที่ฝนโปรยปรายลงมาชะล้างฝุ่นและความพลุกพล่านจากความวุ่นวายของเมือง สภาพแวดล้อมจึงดูสดใสและสวยงามขึ้น
เมื่อเช้าปรากฏ โรสก็ได้ยินเสียงประตูนิรภัยถูกทุบหลายครั้ง เธอขมวดคิ้วอย่างตื่นตัว เธอเดินไปที่ประตูและเห็นร็อบบี้น้อยที่อยู่ในสภาพน่าสงสาร ตัวของเขาปกคลุมด้วยโคลนและยืนอยู่หน้าเธอ โรสงุนงง
“ร็อบบี้น้อย เกิดอะไรขึ้น?”
ดวงตาของร็อบบี้น้อยแดงก่ำในขณะที่เขาสะอื้น เขาพยายามฝืนไม่ให้ร้องไห้ออกมาเพื่อไม่ให้โรสกังวลเรื่องเขา แต่เมื่อเขาเห็นคุณแม่ ความเจ็บปวดที่ซ่อนไว้ก็พรั่งพรูออกมา เขาโผเข้าหาอ้อมกอดของแม่ แล้วคร่ำครวญออกมา
“คุณแม่ คุณพ่อไม่ได้รักผมอีกแล้ว” ร็อบบี้น้อยร้องไห้อย่างเจ็บปวดในระหว่างที่สะอึกสะอื้นไปด้วย
โรสตกใจมากกับคำเปิดเผยของเขา
‘ถ้าเจย์ไม่รักร็อบบี้น้อย เขาจะไม่มีทางมาวุ่นวายในการแย่งสิทธิ์การเลี้ยงดูร็อบบี้น้อยกับเราหรอก’
“ร็อบบี้น้อย บอกแม่วว่าเกิดอะไรขึ้น” โรสปาดน้ำตาของร็อบบี้น้อยอย่างอ่อนโญน และล้างโคลนออกจากใบหน้าของเขา หัวใจของเธอเจ็บปวดมาก ลูกชายของเธอเป็นเด็กชายผู้ ร่าเริงเกินร้อยเสมอมา เขาอยู่กับพ่อของเขาเพียงสองวันก่อนที่จะกลับมาตามหาแม่ ทั้งดูเศร้าและน่าสงสาร บางอย่างที่น่าเสียใจมาก ๆ ต้องเกิดขึ้นแน่
ร็อบบี้น้อยกอดคอแม่ของเขาแน่นและกล่าวพร้อมสะอื้น “คุณแม่ ผมขอโทษ ผมสร้างปัญหาใหญ่ ผมบังเอิญทำเครื่องปั้นทั้งหมดในปราสาทของเจนสันแตก คุณพ่อโกรธมากและลงโทษผมให้ทำความสะอาดห้อง แต่เขาไม่ได้พูดอะไรที่เป็นการให้อภัยผมเลย”
โรสฟังการอธิบายของเด็กน้อยอย่างตั้งใจ และพยายามรักษาความเยือกเย็น เธอต้องวิเคราะห์สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างลูกและพ่ออย่างไม่มีอคติ
เธอรู้สึกได้ว่าร็อบบี้น้อยนั้นได้พบความกลัวฝังใจอย่างร้ายแรง เครื่องปั้นพวกนั้นต้องแพงมากแน่ อย่างไรก็ตาม ถ้าอภิเศรษฐีหลายพันล้านอย่างท่านประธานเจย์ อาเรส จะขี้เหนียวกับเด็กชายวัยห้าขวบ งั้นความอดทนของเขาก็คงต่ำมาก นั่นหมายความว่าเขาจะไม่มีทางสร้างจักรวรรดิอย่างแกรนด์เอเซียได้แน่นอน
สัมผัสที่หกของโรสรู้สึกว่าเหตุผลที่เจย์โกรธนั้นไม่ใช่เรื่องเครื่องปั้นพวกนั้น บางที มันอาจจะเป็นเพราะสิ่งของพวกนั้นเป็นของเจนสัน หากเขาจะชอบใครเป็นพิเศษระหว่างเจนสันและร็อบบี้น้อย ด้วยนิสัยหัวรุนแรงแบบเจย์ เป็นไปได้ว่าเขาจะทำร้ายความรู้สึกของร็อบบี้น้อยเพราะเจนสัน
ยังไงซะ เจนสันก็เป็นลูกที่ถูกเจย์เลีย้งมาตั้งแต่เขายังเด็ก ในขณะที่ร็อบบี้น้อยถูกเธอเลี้ยงมา
และนั่นทำให้ดวงตาของโรสมีหยาดน้ำไหลออกมา เธอกอดร็อบบี้น้อยแน่น และลูบหัวเขาอย่างอ่อนโยน เธอกล่าวสิ่งที่ตรงข้ามกับหัวใจเธอ “ร็อบบี้น้อย คุณพ่อรักลูกมาก ไม่งั้น เขาคงไม่พยายามที่จะสู้กับแม่เพื่อสิทธิ์การเลี้ยงดูของลูกหรอก”
ร็อบบี้น้อยพึมพำอย่างเศร้าสร้อย “คุณแม่ ได้โปรดส่งข้อความไปหาคุณพ่อว่าผมจะหาเงินเมื่อผมโตขึ้น แล้วจะจ่ายค่าชดเชยให้เครื่องปั้นที่แตกพวกนั้น”
โรสพยักหน้า “โอเค ร็อบบี้น้อยของแม่เป็นเด็กที่มีความรับผิดชอบ”
โรสเตรียมอ่างน้ำอุ่นเพื่อให้ร็อบบี้น้อยอาบน้ำได้อย่างเรียบร้อย เขาต้องเพลียมากแน่ เขาจึงหลับลงในอ่าง
เมื่อเจย์รีบมาและถึงเมืองงอกงาม โรสก็พาร็อบบี้น้อยเข้านอนแล้ว เธอห่มผ้าให้เขาก่อนที่จะนั่งข้างร็อบบี้น้อย จ้องเขาอย่างเหม่อลอย
เธอสาบานกับตัวเองว่าจะไม่มีทางเสียสิทธิ์การเลี้ยงดูร็อบบี้น้อยให้เจย์อย่างแน่นอน
เมื่อเจย์เคาะประตู เซ็ตตี้เป็นคนเปิดประตูให้เขา เธอจ้องเขาอย่างโกรธเคืองพร้อมกับเอามือกอดอก เธอตําหนิเจย์เหมือนผู้ใหญ่ตัวจิ๋ว “เราไม่ต้อนรับคุณที่นี่ คุณรังแกคุณแม่และพี่ชาย คุณเป็นคนไม่ดี”
แต่ลำคำเสียดแทงหัวใจของเจย์ แต่เขาไม่มีอะไรจะตอบ
