ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 211
“โรส ลอยล์!”
โรสที่กำลังจะเอื้อมถึงประตูได้ยินเสียงที่อิดโรยของเจย์ ทำให้เธอหันกลับมา “เธอนอนกับฉัน แล้วตอนนี้เธอก็จะหนีเหรอ?”
โรสหันหลังไปแล้วมุดหน้าลงเหมือนนกกระจอกเทศ เสียงของเธอสั่นไหวเล็กน้อย “ฉันไม่ได้ตั้งใจ ท่านอาเรส!”
เจย์เปิดผ้าห่ม และขาของเขาก็ปรากฏภายใต้เสื้อคลุมอาบน้ำ เขาเดินไปข้าง ๆ โรสแล้วดันราวจับประตูด้วยมือเดียว
จากนั้นประตูก็ปิดลงอัตโนมัติ
โรสรู้สึกเหมือนเธอเป็นนกในกรง จากนั้น เธอก็คิดไปถึงว่าเขาตอบโต้ยังไงหลังจากนอนกับเขาครั้งแรก เธอกลัวว่าเธอคงไม่อาจหนีได้ในครั้งนี้
“ฉันขอโทษ ท่านอาเรส ฉันดื่มมากเกินไปเมื่อคืน” โรสสะอื้นน้ำตาในตอนนั้น
“โรส ลอยล์” เจย์ยกแก้มของเธอขึ้น เขาบังคับให้เธอจ้องดวงตามั่นคงและจริงจังของเขา
“จากนี้ไป เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่มอีก” เขากัดฟัน
“ทำไมเป็นแบบนั้น?” ในความเป็นจริง โรสเองก็อยากจะถามเขา ‘มันสำคัญกับนายด้วยเหรอว่าฉันจะดื่มหรือไม่ดื่ม?’
สายตาเหยี่ยวของเจย์ทิ่งแทงลงไปในเนื้อหนังของเธอ “เพราะเธอสูญเสียศีลธรรมหลังจากดื่ม”
โรสตะลึง หมอนี่หมายความว่ายังไงที่ว่าเธอสูญเสียศีลธรรม?
เธอไม่ได้ละเมิดเขาเมื่อคืนสักหน่อย!
หลังจากเจย์กล่าวจบ ด้วยความกลัวว่าเธอจะมีความจำปลาทอง เขาก็เตือนเธออย่างเข้มงวดอีกรอบ “ถ้าเธอกล้าดื่มอีก ฉันจะไม่ให้เธอเห็นหน้าลูกชายของเธออีกตลอดชีวิตนี้และชีวิตหน้า”
มันเป็นแผนที่โหดร้าย ถึงแม้โรสอาจจะเริ่มเกลียดเขาเพราะมัน แต่เธอก็จะจำเรื่องนี้ฝังลงในสมอง
“เข้าใจแล้ว”
เท่านั้นเจย์ก็โล่งใจอย่างมาก
เขาหันหลังแล้วเดินไปที่ห้องเสื้อผ้า เขาถอดเสื้อคลุมอาบน้ำต่อหน้าโรสอย่างไร้ยางอาย ร่างที่เซ็กซี่ราวกับถูกแกะสลักของเขาถูกเปิดเผยและทะลุแนวสายตาของโรส
โรสรู้สึกตะลึง เธอรีบปิดตาลงทันที เธอเปิดประตูแล้ววิ่งออกอีกรอบ
เจย์ได้ยินเสียงเปิดประตูแล้วปิดลงจากด้านหลัง ริมฝีปากอันเรียวบางและทรงเสน่ห์ของเขาพลันเผยอยิ้มอย่างร้ายกาจ
เธอพุ่งกลับไปที่ห้องของเธอเพื่อเปลี่ยนชุด ในตอนนั้นเองที่โรสพบว่าเสื้อผ้าที่เธอสวมนั้นเป็นเสื้อผ้าของผู้ชาย
บางทีอาจเป็นเพราะร่างของเจย์นั้นสูงใหญ่ เสื้อของเขาจึงหลวมเมื่อเธอใส่ มันคลุมไปถึงหัวเข่าของเธอ ซึ่งทำให้มันคล้ายกับชุดนอนสั้น ๆ เลยทีเดียว
โรสกลืนน้ำลาย เธอนอนบนเตียงของเจย์เมื่อคืนและแม้กระทั่งใส่เสือยืดของเขา
เธอทรุดลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง
เธอทำบ้าอะไรลงไปเมื่อคืน?
เมื่อโรสเปลี่ยนไปใส่ชุดของเธอเอง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
โรสเปิดประตูด้วยมือที่สั่นเทาและเห็นเจย์กำลังถือบราของเธอที่ปลายสายบราทั้งสอง จากนั้น เขาก็โยนชุดชั้นในลงบนใบหน้าของเธอ “ใช่ของเธอรึเปล่า โรส ลอยล??”
โรสตะลึงสุด ๆ ด้วยความอับอายและอัปยศ
เจย์อดไม่ได้ที่จะต้องมองใบหน้าสวย ๆ ที่กำลังแดงของเธอ เธอดูเหมือนมะเขือเทศ
“นี่เธอวางแผนจะล่อลวงฉันเหรอ?” เขาแกล้ง
โรสส่ายหัว “ฉันดื่มมากไปเมื่อคืนจริง ๆ ท่านอาเรส ฉันจำอะไรไม่ได้เลย และฉันก็ไม่ได้ตั้งใจ..”
มีเหตุผลที่ทำให้เธอรู้สึกผิด เธอรู้ว่าเธอควบคุมตัวเองไม่ได้แค่ไหนเมื่ออยู่ต่อหน้าเสน่ห์เหลือล้นของเจย์
เมื่อยังมีสติ เธอก็ยังควบคุมคำพูดและการกระทำของเธอได้ปกติ แต่เมื่อเธอเมา บางทีเธออาจจะเปิดเผยตัวเองไปจนหมดก็ได้
เจย์จ้องเธอ “ในเมื่อเธอดื่มมากขนาดนั้นไม่ได้ แล้วทำไมเธอยังดื่มมันมากแบบนั้น?”
โรสมองเขาด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ‘เพราะฉันรักนาย และฉันก็ต้องการช่วยนายเพื่อปกป้องนาย’
เจย์เห็นความชื้นที่เพิ่มขึ้นจากด้านล่างของดวงตาของเธอ แต่เธอกลอกตาอย่างชาญฉลาดและหมอกน้ำในตาก็สลายไปจนหมด
เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญในการควบคุมอารมณ์
นั่นทำให้เจย์ตะลึง
เขาไม่ได้คิดที่จะทรมานเธออย่างโหดร้ายขนาดนั้น เขาจึงเพียงแค่หันหลังแล้วจากไป
จากนั้น โรสก็ถอนหายใจเบา ๆ
สมบัติล้ำค่าสุดน่ารักทั้งสามกำลังนั่งเรียงหน้ากระดานอยู่บนโซฟาชั้นล่าง พวกเขาถูกครอบงำโดยรายการอาหารบนทีวี
