ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 248
ประธานรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย “ลูกพูดถูก ท่านอาเรสเป็นนักธุรกิจที่ให้ความสำคัญกับการแสวงหาผลกำไร ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะสร้างศัตรูจากบริษัท เบล เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง”
เมื่อหันไปมองโรส ลอยล์ เขาก็ขมวดคิ้วมองร่างที่ไม่เคลื่อนไหวบนพื้น “ผู้หญิง มีความอดทนต่ำสำหรับความเจ็บปวด โยนเธอออกไป”
บอดี้การ์ดของประธานกำลังเดินเข้าไปหาโรส เมื่อจู่ ๆ ประตูห้องทำงานของประธานก็เปิดออกอย่างรุนแรง
มันเป็นเสียงที่ดังดึงดูดความสนใจของทุกคน ทำให้หันกันไปมองด้วยความตกใจ
ที่ประตูมีชายสองคนในชุดสีดำสวมแว่นกันแดด ผู้ชายพวกนั้นยืนนิ่ง ยืนอยู่ตรงข้างประตู
ตามมาข้างหลังคือร่างของคน ๆ หนึ่งร่างของเขากำลังปรากฏตัวเข้ามา เดินก้าวเข้ามาในห้องด้วยความมีเกียรติและอำนาจสูง
เมื่อเห็นใบหน้าของเขา ประธานรีบยืนทันที
คุณสมบัติอันละเอียดอ่อนของแนนซี่ เบล ก็ผลิบานเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์เช่นกัน ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความร่าเริงที่แทบจะปกปิดไม่ได้ บางทีการมาเยี่ยมบริษัท เบล ครั้งใหญ่ของ เจย์ อาเรสก็เพื่อเธอ
แนนเดินเข้ามาหาเขาอย่างตั้งใจ “คุณมาทำไมคะ ท่านอาเรส?”
เจย์ อาเรส ส่งสายตาที่ดูถูกเธอขณะที่พวกเขาเริ่มทำท่าทางปัดไหล่เหมือนเตรียมพร้อมบางอย่าง สายตาและท่าทางพวกเขาที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าและความโกรธมากมายจนหัวใจของแนนซี่ลดลงด้วยความกลัวโดยสัญชาตญาณ
อีกด้านหนึ่งมีความพยายามอย่างมาก จากผู้คุ้มกันคนหนึ่งกำลังจะลากโรส ลอยล์ ออกไป แต่เหตุการณ์นั้นมีการเริ่มเตะร่างกายของเขาอย่างหนักจากเจย์ อาเรส เช่นเดียวกับใบไม้เปลี่ยนสีในทันที่ เขาจุกไปชั่วขณะก่อนจะล้มลง ต่อหน้าประธานเบล
กระดูกซี่โครงหักอย่างแน่นอน เขานอนกะเผลกล้มลงบนพื้น
“ท่านอาเรส อะไรน่ะ?” ประธานเบลจ้องไปที่เจย์ อาเรส อย่างสับสน หัวใจของเขาเต้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ด้วยความกลัวในขณะนั้น เพราะเขาได้เห็นเหตุผลที่เจย์ อาเรสมาที่นี่
เจย์ อาเรส ไม่สนใจเขาเลย
แต่เขากลับย่อตัวลงและตะโกนอย่างทุกข์ใจ “โรส!”
เขาเอื้อมมือไปที่จมูกของ โรส ลอยล์ เขาพบว่าจากที่สัมผัสแล้วแม้ว่าเธอจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ลมหายใจของเธอก็แผ่วลง เขาอุ้มโรสไว้ในอ้อมแขนอย่างระมัดระวัง ดวงตาคมของเขาลุกเป็นสีแดงด้วยความกระหายเลือดและโกรธเกรี้ยว
“เกรย์สัน ไปค้นตัวว่าใครทำสิ่งนี้กับโรส ลอยล์ ผมต้องการทุกรายละเอียดทุกอย่าง ทุกครั้งที่ถูกกระทำให้ได้รับบาดเจ็บ จะไม่มีใครพบศพของพวกเขาหลังจากที่ผมฆ่าพวกเขา”
แนนซี่ล้มลงกับพื้น ด้วยความตกตะลึง
เจย์ อาเรส จ้องมองเธออย่างน่ากลัว ก่อนที่จะหันมาจ้องที่ประธานเบลอย่างน่ากลัวเช่นกัน “ผมขอแนะนำให้คุณสอนลูกสาวของคุณอย่างมีมารยาทหน่อยนะท่านเบล คุณไม่สงสัยเหรอว่าทำไมเธอถึงส่งโรสไปที่ห้องของฌอนเมื่อวันก่อน? ผมเองยังสงสัยว่าทำไมเธอถึงทำมัน”
ตอนนั้น เจย์ก็เร่งฝีเท้าและรีบอุ้มโรสออกไป
เกรย์สัน อยู่รอตามคำสั่ง แม้ว่าเขาจะยังคงงุนงง
นี่คือเบื้องหลังการดำเนินงานของประธานของเขาในวันนี้สินะ? อัศวินในชุดเกราะช่วยหญิงสาวที่ตกอยู่ในความทุกข์?
โดยเฉพาะ ผู้หญิงที่เขาเคยเกลียดมากที่สุดงั้นเหรอ?
คำพูดของเจย์ อาเรสทำให้แนนซี่อยู่ในอาการมึนงง เพราะเธอนั่งอยู่บนพื้นได้สักพักแล้ว และอ่อนแอเกินกว่าจะยืนได้
เจย์ อาเรส ได้เตือนแนนซี่ก่อนที่เขาจะจากไป นี่เป็นการลงโทษเล็กน้อยเพื่อยับยั้งเธอจากการรุกรานต่อโรส เมื่อพ่อของเธอรู้เรื่องสมคบคิดของเธอกับโรสและฌอนแล้ว เขาก็ต้องโกรธเป็นแน่
“แนนซี่ ลูกวางแผนกับพี่ชายของลูกได้อย่างไร?” ประธานสั่นสะท้านด้วยความโกรธ “ไม่ต้องพูดถึงว่าวันนี้ลูกทำให้พ่อวุ่นวายขนาดนี้ได้ยังไง! ลูกแน่นอนล่ะ – ทำให้หายนะเกิดขึ้น!”
แนนซี่มีนิสัยเสียมาตั้งแต่เล็ก เธอน้ำตาไหลด้วยความรู้สึกผิดแบบที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน “หนูไม่เคยตั้งใจจะทำร้ายฌอน พ่อ! หนู หนูแค่ ก็โรส ลอยล์ทำลายโอกาสของหนูกับท่านอาเรส หนูแค่ต้องการแก้แค้น!”
