ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 288
เจย์เพ่งมองไปนอกประตู “โรสอยู่ที่ไหน?”
“เธออารมณ์ไม่ค่อยดี กำลังนั่งอยู่ที่โซฟา มัวแต่ครุ่นคิด”
โจเซฟินมองไปที่เจย์และเห็นความหงุดหงิดล่องลอยอยู่ในดวงตาของเขา โจเซฟินใช้หัวข้อล่าสุดถามเขาว่า “พี่ชาย นายดูเป็นห่วงเธอนะ?”
“เธอกำลังจะเป็นภรรยาฉันในเร็ววันนี้ ฉันเป็นห่วงเธอไม่ได้หรอ?” เจย์ถาม
“โรสไม่อยากแต่งงานกับนาย ฉันไม่เข้าใจเลย มีผู้หญิงในเมือง อิมพีเรียล ตั้งมากมาย ทำไมนายต้องบังคับให้เธอแต่งงานกับนายด้วย?” โจเซฟินงงงวย
“มันเป็นเธอแค่คนเดียวเท่านั้น” แววตาของเจย์เต็มไปด้วยความหนักแน่น
โจเซฟินจับแขนของเขาทั้งสองข้าง เธอก้าวไปอยู่ข้างหน้า ยืนใกล้กับเขา เธอตรวจสอบสายตาของเขาอย่างระมัดระวัง และถามว่า “พี่ชาย บอกฉันมาตามตรงเถอะว่านายยังมีแองเจลีนอยู่ในใจใช่ไหม?”
เจย์พยักหน้า
“ในเมื่อพี่มีรักแองเจลีนอยู่ แล้วทำไมถึงแสดงออกว่าพี่มีความรักที่มากมายให้กับพี่สะใภ้? พี่ชาย แบบนี้มันไม่แฟร์สำหรับเธอ”
เจย์จ้องโจเซฟินเขม่ง “ตอนนี้ฉันรักทั้งแองเจลีนและโรส มันไม่แตกต่างกันเลย นี่โจเซฟินพี่ไม่อยากให้เธอมาห่วงเรื่องนี้ แค่อวยพรให้เราก็พอ”
โจเซฟินรู้สึกสับสน เดิมเธอคิดว่าพี่ใหญ่จะบังคับให้พี่สะใภ้ของเธอให้แต่งงานกับเขาอีกครั้งเพื่อนลูก ๆ ใครจะเชื่อละเขาจะยอมรับว่าเขารักโรส
“งั้น ฉันก็ขอให้นายทั้งคู่ไปกันได้ด้วยดี” โจเซฟินยักไหล่
หลังจากที่โจเซฟินเดินออกมาจากห้องนอนของเจย์ เธอเห็นโรสว่ากำลังดื่มซุปเม็ดบัวในถ้วยอยู่ตอนเธอกำลังเดินลงมามีเม็ดบัวเหลืออยู่ก้นถ้วยซุป
โจเซฟินประหลาดใจในเรื่องนี้
เธอชอบกินซุปเม็ดบัวแต่เธอไม่ชอบกินเม็ดบัว? แองเจลีนก็มีนิสัยแบบนี้
นั่นอาจจะเป็นสาเหตุว่าทำไมพี่ใหญ่ถึงชอบพี่สะใภ้? ง่าย ๆ เลย เพราะเธอมีบุคลิกและลักษณะนิสัยหลายอย่างเหมือนแองเจลีน? พี่ชายใช้พี่สะใภ้เป็นตัวแทนแองเจลีนหรือ?
“พี่สะใภ้” โจเซฟินเดินลงมาจากบันได นั่งลงข้าง ๆ ก่อนจับมือของโรส แล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า “คืนนี้ฉันจะอยู่กับพี่”
โรสพยักหน้า
ตอนเที่ยงคืน โรงพยาบาลแกรนด์เอเชียโทรหาเจย์อย่างเร่งด่วน “อาการของท่านปู่เซเวียร์มีสภาวะแทรกซ้อน” คุณหมอบอกเขา
หัวใจของเจย์จมดิ่ง เขาก็รีบใส่เสื้อผ้าและเดินไปที่ห้องโรสเพื่อเคาะประตู
“ใส่เสื้อผ้า แล้วตามฉันไปที่โรงพยาบาล แกรนด์ เอเชีย ทันที”
โรสดูสับสนแต่เธอก็แต่งตัวและออกมาอย่างเชื่อฟัง
โจเซฟินลุกขึ้นจากเตียงและถามพี่ชายด้วยความงุนงง “พี่ชาย เกิดอะไรขึ้น? ทำไมต้องไปโรงพยาบาล แกรนด์ เอเชีย กลางดึกด้วย?”
เขาหันไปทิ้งระเบิดใส่โจเซฟิน “เธอก็ด้วย”
โจเซฟินทำได้เพียงลุกขึ้นแต่งตัว ก่อนที่ทั้งสามคนจะรีบลงไปด้านล่างของบ้าน
เจย์โยนกุญแจรถให้โจเซฟิน “เธอขับ”
ในที่สุดโจเซฟินก็เข้าใจเหตุผลว่าทำไมพี่ชายทิ้งระเบิดใส่เธอและบ่นว่า “นี่เราเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดกันจริงหรือ? พี่ต้องให้ฉันมาขับรถให้ แทนที่จะปล่อยให้ฉันนอน? ทำเหมือนกับว่าพี่ไม่รู้ว่าขับรถอย่างไรอย่างนั้น”
เจย์และโรสนั่งที่เบาะหลัง โจเซฟินงัวเงียสตาร์ทเครื่อง และเหยียบคันเร่ง
โรสมองเจย์ที่แสดงออกถึงความดุดันแล้วก็เกิดลางสังหรณ์บางอย่างขึ้นมา “ท่านอาเรสเกิดอะไรขึ้นคะ?”
“ฉันจะบอกเมื่อเราไปถึง”
หลังจากที่เจเซฟินขับรถเข้าไปในเมืองแล้ว เจย์พูดขึ้นอย่างเร่งรีบ “ไปที่ศูนย์การแพทย์แกรนด์เอเชีย”
โรสยื่นหน้าเข้าใกล้ และมองเขา “มีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ฉันหรือเปล่า?”
เจย์จับมือเธอและส่ายหัว “ท่านปู่เซเวียร์ต่างหาก”
โรสเสียการควบคุมตัวเองและตื่นตะหนกโดยทันที
