ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 301

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 301

เมื่อหมอเข้ามา เซ็ตตี้น้อยสังเกตเห็นรถเข็น เธอยืดและเหยียดแขนออก เธอพับแขนเสื้อขึ้นแล้วถามด้วยน้ำเสียงหวานว่า “คุณหมอคะ คุณจะพาหนูไปเจาะเลือดใช่ไหม?”

เจย์พับแขนเสื้อลงและอธิบายให้เธอฟังอย่างนิ่มนวลว่า “ไม่จำเป็นต้องตรวจเลือด คราวนี้เราใช้ธรรมชาติบำบัด สิ่งเดียวที่หนูต้องทำคือร่วมมือและให้ป้าหมอคนนี้นวดหนูนะ”

เซ็ตตี้น้อยเล็กน้อย “หนูไม่จำเป็นต้องใช้ยาอะไรเลยหรอคะ?”

“ไม่ต้องเลย”

“คุณลุงเจย์ เป็นเพราะคุณไม่ต้องการใช้เงินรักษาหนูหรอ? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงไม่อยากให้หนูไปฉีดยาและกินยาใช่ไหม? หนูกำลังจะตายหรือเปล่า?” เซ็ตตี้น้อยถามอย่างไร้เดียงสา

เจย์ “ … ”

หมออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ “เซ็ตตี้น้อย การนวดบำบัดมีราคาแพงกว่าการฉีดยาและกินยาอีกนะ”

เซ็ตตี้น้อยรู้ว่าเธอเข้าใจเจย์ผิด ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างเขินอายว่า “หนูนขอโทษค่ะ คุณลุงเจย์”

เจย์เงียบ

มีอะไรเพิ่มเติมอีกไหม? เหตุผลเดียวที่ความสัมพันธ์ของพวกเขาเปลี่ยนไป เป็นเพราะความผิดทางการะทำของเขาเอง เขาไม่แยแสและโหดเหี้ยมต่อเซ็ตตี้น้อยมาโดยตลอด ดังนั้นเธอจึงมีเหตุผลที่คิดว่าเขาเป็นปีศาจ

ในวันต่อมา

พาดหัวข่าว— ‘ประธานแกรนด์เอเซีย’ ขับรถคนเดียวโดยมีเด็กคล้องแขนตอนเที่ยงคืนทำให้เกิดการชนท้าย — ปรากฏในข่าวอีกครั้ง

ท่านปู่อาเรสสังเกตเห็นข่าวจากอุบัติเหตุของหลานชายของเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้และทำให้โกรธมาก

“เจย์ค่อนข้างระมัดระวังในการทำสิ่งต่าง ๆ แต่เมื่อตอนนี้เขาได้ถูกพาดหัวข่าวอย่างต่อเนื่องและต้องมีคนจงใจกระจายข่าวเช่นนี้อย่างชัดเจน เจย์อยู่ไหน? โทรหาเขาและบอกให้เขาระวังตัวมากขึ้นในครั้งต่อไปด้วย”

จอห์นเพิ่งกลับบ้านจากการรับมือเรื่องการชนท้ายของเจย์ เขาทรุดตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรงและพูดอย่างอ่อนแรงว่า “พ่อครับ ใครก็ตามที่มีสายตาวิจารณญาณการพาดหัวข่าวทั้งสองเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับโรสหรือลูกสาวของเธอ จำเป็นต้องตรวจสอบผู้ควบคุมที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้หรือไม่? ในความคิดของผม โรสต้องเป็นคนที่ติดสินบนพวกปาปารัสซี่ให้แอบถ่ายรูปเจย์เพื่อที่เธอจะได้ไต่เต้าขึ้นมามีชื่อเสียงในทางสังคมแน่นอน”

ท่านปู่อาเรสพึมพำกับตัวเองอย่างไม่ใส่ใจ “โดยปกติเจย์เป็นคนฉลาดและมองการณ์ไกล ไม่ต้องพูดถึงการตรงไปตรงมาที่ชัดเจนของเขาเลย เขาจะไม่ตกหลุมพรางของสาวบ้านนอกง่าย ๆ หรอกนะ”

จากนั้นจอห์นก็ลุกขึ้นนั่งและพูดต่อ “พ่อครับ พ่อประเมิน โรส ลอยล์ ต่ำไป ถ้าโรสเป็นคนบ้านนอกที่หยาบคายและโง่เขลาจริง ๆ เธอจะหนีจากฝ่ามือของเจย์ได้อย่างไร ทั้ง ๆ ที่เธอท้องลูกเมื่อหกปีก่อน?”

จอห์นเตือนทุกคนในห้องว่า โรส ลอยล์ ไม่ใช่คนโง่

แม่ของเจย์ค่อนข้างรำคาญ “เป็นไปได้ไหมที่ โรส ลอยล์ กำลังหาทางแก้แค้นหลังจากที่ฉันไล่เธอออกจากสวนคฤหาสน์?”

ท่านปู่อาเรสพูดต่อ “ส่งคนไปติดตามและสอบสวน โรส ลอยล์ ทันที เราต้องไม่ปล่อยให้ชื่อเสียงของเจย์เสื่อมเสียจากการกระทำของเธอ”

“ได้เลยครับ” จอห์นตอบ

ท่านปู่อาเรสรู้สึกไม่สบายใจเพียงแค่คิดถึงเรื่องนี้ เขายืนตัวสั่นและพูดว่า “ฉันกำลังจะไปแกรนด์ เอเซีย เพื่อคุยกับเจย์ในเรื่องทั้งหมดพวกนี้”

จอห์นรีบพยายามห้ามเขาและพูดว่า “พ่อครับ พ่อไม่มีสภาพที่จะเดินไปได้แล้ว ถ้าพ่ออยากเจอเขาก็เรียกเขามาหาเถอะ”

หลังจากนั้น จอห์นก็กดหมายเลขของเจย์ทันที เมื่อต่อสายได้แล้ว จอห์นก็เยาะเย้ยเขาขณะที่เขาพูดว่า “นายเป็นข่าวดังในตอนนี้เลยนะ เจย์ นายหลีกทางให้เลือดหนุ่มคนอื่นดังไม่ได้หรือไงกัน?”

“ถ้าคุณมีอะไรจะพูด ก็พูดให้มันจริงหน่อย” เจย์โต้กลับอย่างเยือกเย็น

“นายอยู่ที่ไหน? คุณปู่ของนายคิดถึงนายมาก กลับมาหาเร็วหน่อยได้ไหม?” จอห์นอดกลั้นเรื่องไม่สงบที่พูดไปก่อนหน้าและถามอย่างเคร่งเครียด

เจย์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “บอกปู่ว่า เซ็ตตี้น้อยอยู่ในโรงพยาบาล ผมจึงไม่สามารถไปได้ เมื่อเซ็ตตี้ออกจากโรงพยาบาล ผมจะไปที่ทัวร์มาลีนเพื่อเข้าไปเยี่ยมเขาทันที”

จอห์นไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยินออกจากปากเขา “เป็นไปไม่ได้ นายไม่เชื่อฟังปู่เพราะลูกสาวของโรสเหรอ? ตอนนี้นายกลับชาติมาเกิดของโรมิโอแล้วหรือยัง? นายเป็นคนโง่ได้อย่างไร?”

“ตู๊ดด” เจย์วางโทรศัพท์ด้วยความรำคาญ

จอห์นถ่ายทอดคำพูดของเจย์ให้กับท่านปู่อาเรส “เจย์ไม่กลับมาแล้ว พ่อครับ เขาอยู่กับลูกติดของเขาที่โรงพยาบาล”

ท่านปู่อาเรสยืนฟังในตอนท้ายของการโยงเรื่องของเขา “งั้นถ้าเขาไม่มาที่นี่ ฉันจะไปที่นั่น ไม่เป็นไรหรอก จริงไหม?!”

ความโกรธของเขาทำให้ลูก ๆ และหลาน ๆ ตื่นตระหนก พวกเขาเตรียมตัวเองให้พร้อมทันทีเพื่อช่วยเตรียมการเดินทางของท่านอาเรส

ไม่นานห้องพักฟื้นวีไอพีของแกรนด์เอเซียก็เนืองแน่นไปด้วยผู้คนที่กำลังจัดเตรียมบางอย่างอยู่ จากนั้นทางเดินทั้งหมดไม่สามารถเข้าถึงได้สำหรับคนทั่วไป แต่ก็ยังคงเป็นระเบียบเรียบร้อยสำหรับสถานที่โรงพยาบาล