ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 321
เจย์จ้องไปที่จีนส์เหมือนกับมีดสั้นที่หั่นเขาเป็นล้านชิ้นด้วยสายตาของเขา
ได้ผล จีนส์ อาเรส สวมเสื้อเชิ้ตที่เปียกโชกจนโปร่งแสงของเขากลับเข้าไป “ได้ ได้ ทั้งหมดที่ฉันทำคือถอดเสื้อออก มันไม่ใช่ว่าฉันเอาเปรียบนายหรืออะไรเลย แล้วท่าทางเย็นชานี่มันอะไรของนายกัน?”
“ทำไมนายถึงอยู่ที่นี่?” เจย์ถามก่อนจะเดินหนีไปที่ห้องครัว
จีนส์ตามเขาไปทุกที่ที่เขาไป เหมือนเป็นหางของเจย์ “นายรู้ดีว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่ ฉันเป็นน้องชายของนาย แต่นายยังมาอาณาเขตของฉัน เพื่อขโมยผู้ชายของฉัน?”
เมื่อดูยีนส์ปิดประตูด้านหลังของเขา เจย์ก็หันกลับไปเพื่อเปิดประตูห้องครัวอีกครั้ง เพื่อให้คุณผู้หญิงตัวเล็กสามารถแอบฟังการสนทนาของสองพี่น้องได้
จีนส์เริ่มพูดพล่าม “อย่ามาแสร้งทำเป็นว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น หลังจากที่ทำให้ฉันล้มลงเมื่อคืน นายก็เอาแองจ์ไปเอง แม้แต่พวกคนที่อยู่ห่างออกไปสองสามชั้นก็ยังได้ยินเสียงกรีดร้องของแองจ์ บอกฉันมา นายทำอะไรกับเขา?”
เมื่อยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ครัวเจย์ตอบด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ ขณะที่เขาเตรียมอาหารเช้า “เข้าใจแล้ว แน่ใจหรือว่านายไม่ได้พูดเกินจริง?”
จีนส์หงุดหงิด “นายคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ? คนพวกนั้นได้ยินเสียงเขามากกว่าหนึ่งครั้งตลอดทั้งคืน ฉันไม่อยากจะเชื่อนายเลยจริง ๆ ”
เจย์เหลือบมองไปที่บันไดบนชั้นสองอย่างอธิบายไม่ได้…
ในขณะนั้น เขาเห็นแก้มของโรสที่พลันกลายเป็นแดงสดเกือบจะเป็นสีของก้นลิง
เมื่อคืนพวกเขาส่งเสียงดังที่คลับเฮาส์จริงหรือ? แองจ์ ลิน จะเผชิญหน้ากับคนอื่นอย่างไรต่อจากนี้?
“งั้นก็ดี ถ้านายรู้อยู่แล้วว่าเขาเป็นของฉัน ทำไมนายต้องมารบกวนฉันด้วย?” เจย์หมุนมีดในมือของเขาและปล่อยให้ประกายแวววาวของมันสะท้อนไปที่ใบหน้าของยีนส์อย่างแม่นยำ
ด้วยความตกใจ จีนส์ถอยห่างออกไปโดยสัญชาตญาณเพียงเพื่อดูเจย์หมุนมีดก่อนจะหั่นผัก…
จีนส์วางมือบนหน้าอกของเขาในขณะที่เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก “อย่าทำต่อหน้าเด็ก”
เมื่อได้รับผลสำเร็จที่เขาต้องการแล้ว เจย์ก็เริ่มจัดการกับการจากไปของยจีนส์ “เสร็จแล้วใช่ไหม? กรุณาออกไปด้วย”
จีนส์แสดงสีหน้าโศกเศร้าราวกับว่าชีวิตที่ปราศจากแองจ์ทำให้เขาไม่มีความสุขและไม่กลัวความตาย “ฉันต้องการแองจ์ ลิน ของฉันคืน!”
“ฉันจะพูดอีกครั้ง คน ๆ นั้น เป็นของฉัน” เจย์ อาเรส ตอบอย่างเย็นชา
“นายจ่ายพลาดไม่ได้ เจย์ ไม่ใช่เมื่อว่านายเป็นหัวข้อที่ได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่องในเมือง อิมพีเรียล ลองนึกภาพถ้าหากฉันปล่อยข่าวลือเรื่องที่นายเป็นรักร่วมเพศไปทั่วโลก นายอาจจะมีความเหมาะสมที่จะต้องออกจากตระกูลหรือไม่?” จีนส์ขู่อย่างกล้าหาญ
ด้วยความตกใจ ปากของโรสเปลี่ยนเป็นวงกลมอย่างสมบูรณ์ เจย์ อาเรส เป็นรักร่วมเพศ?
“ก็ไป และลองทำดูสิ”
เจย์อุ่นนมสองแก้วพร้อมกับสเต็กย่างสองชิ้น เจย์นำถาดอาหารเช้าไปที่ห้องอาหาร
โดยไม่ได้ตั้งใจที่จะนั่งข้าง ๆ เขาดวงตาของยีนส์ส่องแสงขณะที่เขาจ้องมองไปที่สเต็กเนื้อนุ่มตรงหน้าเขา “บางทียังมีความหวังสำหรับนาย นายเก็บแองจ์ไว้ได้ แทนคำขอบคุณด้วยสเต๊ก”
เจย์วางมีดและส้อมไว้รอบ ๆ จาน “มันไม่ใช่ของนาย”
สายตาของเขาจับจ้องไปที่โรสผู้ซึ่งวางมือลงจับกับราวบันได “ลงมาทานอาหารเช้า”
ตามการนำของเจย์ ยีนส์สอดส่องสายตาของเขาไปที่บันไดเพื่อหาผู้หญิงที่สวยงามที่เดินลงมา เขามึนงง
“ชิบห*ยแล้ว… เจย์ นายซ่อนเมียน้อยไว้เหรอ?”
หลังจากทักทายจีนส์ด้วยการพยักหน้าอย่างสุภาพแล้ว โรสก็เดินไปหาเจย์เพื่อหยิบถาดของเธอก่อนจะสลับไปอีกด้าน
ทันใดนั้น เจย์ก็หยิบถาดอาหารเช้าของเธอกลับมาและวางไว้ข้างเขา สายตาของเขาวางอยู่บนเบาะข้าง ๆ “นั่งนี่สิ”
สลับมากลับมาหาเขาอย่างช้า ๆ โรสนั่ง
ราวกับว่าได้ค้นพบสิ่งใหม่ ยีนส์เดินราวกับเป็นเด็กและยืนอยู่ตรงหน้าโรส เขายกนิ้วก้อยขึ้น เขาถามด้วยเสียงของเขาที่สูงขึ้นเป็นคู่แปด “โอ้ สวัสดี คนงาม คุณชื่ออะไร?”
โรสสำลักด้วยน้ำเสียงและพฤติกรรมที่ไม่คาดคิด
เจย์มองไปที่ยีนส์ด้วยความไม่พอใจ “เธอเป็นพี่สะใภ้ของนาย”
ยีนส์อุทาน “พี่สะใภ้? เราล้อใครเล่นหรือเปล่า? เรามีพี่สะใภ้ใหญ่เพียงคนเดียวและนั่นก็คือโรส ลอยล์ ที่หยาบคายและเป็นผู้หญิงบ้านนอกไร้การศึกษา”
โรสไอหนักขึ้น จนน้ำตาไหลในขณะที่เธอสำลัก
