ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 445
เป็นเวลาตีหนึ่ง
โรสกลับมาที่สวนคฤหาสน์แล้ว
เธอเปิดประตูอย่างเบา ๆ เข้าไปในบ้านและเดินขึ้นไปชั้นบน
เธอพยายามไม่ให้ตัวเองส่งเสียงแม้แต่นิดเดียว!
เป็นเพียงตอนที่เธอขึ้นไปชั้นบน เธอบังเอิญเตะกระถางหญ้าที่เป็นของตกแต่งซึ่งตั้งติดกับราวจับบนพื้นโดยไม่ได้ตั้งใจ
มันส่งเสียงเล็ก ๆ
ในเวลาเดียวกัน ไฟเพดานสว่างขึ้นแถวบนของชั้นสอง
เจย์ยืนอยู่ที่ชั้นบนสุดของบันได พร้อมใบหน้าที่ขมวดคิ้ว เขารู้สึกผ่อนคลายเพียงเล็กน้อยหลังจากเห็นโรส
“ท่าน… ท่านอาเรส!” โรสยืนแข็งอยู่กับที่และพูดอย่างตะกุกตะกัก “ขอโทษนะ ฉันรบกวนเวลานอนของนายหรือเปล่า?”
“ฉันยังไม่ได้นอน” เขาพูด
เมื่อได้ยินคำตอบของเขา เธอก็แปลกใจเล็กน้อย ระบบการทำงานและการพักผ่อนของเจย์นั้นเข้มงวด หากไม่มีงานแต่งงานหรืองานศพ เวลาไม่กี่ชั่วโมงเหล่านี้ก็จะกลายเป็นช่วงเวลาพักผ่อนที่ไม่อาจเคลื่อนไหวได้แล้ว
เธอค่อย ๆ เดินขึ้น เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วมองที่เขา ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์ดีเมื่อพิจารณาจากมุมริมฝีปากที่ยกขึ้นเล็กน้อย เขาดูมีเสน่ห์จริง ๆ
เขากอดเธอแน่นในอ้อมแขนของเขาราวกับว่าเขาต้องการจะรวบเธอเข้าไปในร่างกายของเขา
โรสถึงกับอึ้ง
เกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนนี้?
“คืนนี้นอนกับฉันนะ” เขาพูดออกมาด้วยเสียงแหบ ๆ จนแทบจะขอร้อง
หัวใจของเธอจมลงเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้มีแรงจูงใจแอบแฝงอยู่หรือเปล่า?
“ท่านอาเรส ดึกแล้ว ฉันยังคงต้องอาบน้ำ มันจะทำให้นายรอนานนะ” เธอปฏิเสธเขาอย่างมีชั้นเชิง
“ไม่ ฉันจะรอเธอ” เขาพูดไม่ค่อยอ่อนโยนนัก
เธอกำลังหายใจเข้าลึก ๆ เธอสงสัยว่าเธอควรทำยังไงดี
ในที่สุด เขาก็จับมือเธอและพาเธอไปที่ห้องนอนของเขา เขาเอาอกเอาใจด้วยการเตรียมน้ำให้เธออาบ
โรสยังคงทรมานตัวเอง พลันทุบหัวตัวเองเพื่อค้นหาว่าแรงจูงใจที่ซ่อนเร้นของเขาคืออะไรถ้าหลังจากแช่ตัวในอ่างอาบน้ำแล้ว เขาจะทำอะไรกับเธอคืนนี้ไหม?
จากนั้นเธอก็ไม่เต็มใจที่จะลงไปในอ่างอาบน้ำ โดยคิดว่าเธอสามารถยื้อเวลาแบบนี้ได้ ตราบใดที่รอวันรุ่งขึ้นให้ฟ้าสว่าง ความชั่วร้ายในร่างกายของเขาก็จะจางหายไป! ตอนนั้นเธอคงจะปลอดภัย
เธอลืมคิดไป ถ้าหากว่า ปีศาจตั้งใจจะทำอะไร เธอจะหยุดยั้งมันได้ยังไง?
เจย์เปิดประตูห้องน้ำและมองดูเธออย่างสงสัย “เธอกำลังพยายามแช่ผิวของเธออยู่หรือเปล่า?”
เขาล้อเลียนเธอที่เธอใช้เวลานานเกินไปเหรอ?
“ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้” โรสหน้าแดง “ออกไปก่อนได้ไหม?”
เจย์หันหลังเดินออกไป ทันทีที่โรสห่อตัวด้วยผ้าเช็ดตัว เขาก็เข้ามาอีกครั้ง
เขาถือชุดนอนกำมะหยี่สีขาวราวหิมะอยู่ในมือ จากนั้นเขาก็ดึงผ้าเช็ดตัวของเธอออกและแต่งตัวให้เธอก่อนที่จะพาเธอออกมาข้างนอก
ในห้องนอนก็มืดสนิท
โรสนอนอยู่บนเตียงโดยใช้มือทั้งสองข้างจับผ้าห่มไว้แน่น ดวงตาของเธอเป็นประกายในคืนที่มืดมิด
ใบหน้าของเธอแดงอย่างเขินอาย!
“เธอไปไหนมาทั้งวัน?” เจย์ได้หันข้าง แล้วจับเธอไว้ด้วยมือข้างเดียว
การกระทำนั้นใกล้ชิดจริง ๆ
“ฉันไปเที่ยวชานเมืองชนบทกับโจเซฟินมา”
เจย์รู้สึกบีบหัวใจ!
คนสองคนนี้เหลือทนจริง ๆ
“เธอไปที่นั่นเพื่ออะไร?”
“โจเซฟินต้องการไปที่นั่นเพื่อบอกลาอดีต”
เจย์ตกใจเล็กน้อย
ทำไมผู้หญิงถึงไร้เดียงสากันจังเลย?
“แล้วยังไงต่อ?”
โรสรู้สึกประหม่าอย่างกะทันหันว่าร่างกายของเธอเกร็งขึ้น “ท่านอาเรส เราเจอคนเลวด้วย!”
ความรู้สึกไฟท่วมตัวลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
เจย์ลุกขึ้นนั่งมองเธออย่างกังวลใจ
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
โรสตบหน้าอกของเขา พยายามทำให้เขาสงบลง “นายกังวลเกินไปแล้ว เขามีเจตนาร้ายต่อเรา แต่โจเซฟินกับฉันไม่ยอมง่าย ๆ ที่จะให้มายั่วยุอารมณ์ เราฟาดเขาจนสลบด้วยการใช้กระบองไฟฟ้าช็อต”
จินตนาการทั้งหมดของเจย์เริ่มบรรเลง “แล้วทำไมเมื่อกี้เธออาบน้ำนานจัง?”
