ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 565
ตลอดชีวิตของเขา จอร์แดนต้องเผชิญกับความท้าทายมากมาย แต่เขาไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา แต่ทว่า ในขณะนั้นภายใต้การจ้องมองจากความเย็นชาของเจย์แล้ว เขารู้สึกสูญเสียความสามารถในการคิดไปเสียแล้ว
หลังจากนั้นไม่นาน จอร์แดนก็ถอนหายใจเบา ๆ เขาเตือนเจย์ว่า “นายเคยคิดบ้างไหมว่าทำไมแจ็คถึงปกป้องเซร่าได้ขนาดนี้?”
เจย์หัวเราะเยาะ เขาไม่ได้เป็นคนโง่ แจ็คทำตัวแปลก ๆ เมื่อไม่นานมานี้ เบื้องหลังความรักและความเห็นอกเห็นใจของพ่อของเขามันช่างโหดร้าย เขารู้ว่าเซร่าเป็นแค่เบี้ยใช้งานที่พ่อให้มาอยู่ข้าง ๆ กายของเขา
สิ่งเดียวที่เขาไม่รู้คือวิธีที่พ่อของเขากลับมาแว้งกัดเขา
เมื่อเห็นความสงสัยบางอย่างกำลังคืบคลานเข้ามาในความคิดเจย์ จอร์แดนก็เดินเข้ามาหาเขา
ก่อนหน้านี้ เขามีชีวิตอยู่เพื่อโคลอี้เท่านั้น เขาหลีกเลี่ยงการเผชิญความลับที่ดำมืดของตระกูลอาเรส
แต่ตอนนี้เขายังมีเจย์อยู่ในชีวิตอีกคน นี่คือลูกชายของเขาที่เขาเป็นหนี้บุญคุณมากมาย เขาไม่สามารถปล่อยให้เจย์ถูกคนหน้าซื่อใจคดในตระกูลอาเรสปล่อยให้อยู่ในความมืดมิดได้ ในท้ายที่สุด พวกเขาจะทิ้งเจย์และแทงข้างหลังเขาก็เท่านั้น
จอร์แดนยืนอยู่ตรงหน้าเจย์ ความดุร้ายในดวงตาของเขาถูกแทนที่ด้วยความเมตตา
“เจย์ ระหว่างนายกับเซร่า แจ็คจะเลือกเซร่าแน่นอน”
เจย์เยาะเย้ยว่า “คุณพยายามจะแยกเราออกจากกัน ใช่ไหม?”
นัยน์ตาลึกของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง “ลูกในท้องของเซร่าเป็นของแจ็ค ไม่ใช่ของนาย”
เจย์ยังคงใจเย็น “เขาไม่ใช่เด็กอายุสามขวบแล้ว เขาควรรู้ไว้ว่าระหว่างลูกชายแท้ ๆ ของเขาและผม สิ่งที่ลูกชายบุญธรรมของเขาทำจะช่วยให้เขาคืนสติด้วยการเปลี่ยนความคิดและอดีตจะทำลายเขา มีเพียงเราเท่านั้นที่จะช่วยเขาได้”
จอร์แดนจ้องมองเขาด้วยความตกใจ “ถ้าอย่างนั้น เหตุผลที่นายพยายามกำจัดเซร่าทั้งหมดก็คือการปกป้องชื่อเสียงของแจ็คสินะ”
จอร์แดนถึงกับตัวสั่น นี่คือสิ่งที่เขาไม่คาดคิด ภายใต้ท่าทางที่เย็นชาและไร้อารมณ์ของเจย์มีความเมตตาซ่อนอยู่
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นความสุขสบายที่ตระกูลอาเรสไม่ควรมีอย่างแน่นอน
“ไมใช่ นายคิดผิด ถ้าฉันบอกนายว่าทั้งนายและโจเซฟินไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของแจ็ค นายจะยังคิดว่าแจ็คจะเต็มใจเสียสละลูกชายของตัวเองเพื่อลูกบุญธรรมของเขาไหม?”
เจย์มองเขาด้วยความประหลาดใจ “คุณกำลังพูดถึงอะไร?”
จอร์แดนตอบว่า “แม่เลี้ยงของนาย… เธอเป็นหมัน นายควรระวังแจ็คเอาไว้”
“ทำไมคุณถึงมาบอกผมกับเรื่องทั้งหมดนี้?” เจย์ถาม
จอร์แดนหันกลับมาแล้วตอบด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “ฉันแค่ไม่อยากให้นายเจ็บตัวนะ เจย์”
“จอร์แดน!” เจย์ตะโกนลั่น
จอร์แดนตัวสั่นและค่อย ๆ หันกลับมา
“ทำไมจู่ ๆ ก็ปฏิบัติกับผมดีขึ้นมาล่ะ?”
จอร์แดนตกใจมาก เจย์ไม่เพียงแต่อ่านตัวละครของอีกฝ่ายหนึ่งได้ดี แต่ประสาทสัมผัสการรับรู้ของเขายังอยู่ในระดับสูงสุดอย่างน่ากลัวอีกด้วย
จอร์แดนหัวเราะอย่างขมขื่น
เขาเป็นพ่อของเจย์ นั่นเป็นความลับอย่างหนึ่งที่เขาจะนำไปเก็บไว้ที่หลุมศพของเขาเอง
ถ้าเจย์รู้ เขากลัวว่าตัวเองจะเสียใจมากกว่านี้
เขาเป็นคนที่ทำร้ายผู้หญิงที่เจย์รักที่สุด
“ฉันแค่อยากจะขอบคุณสำหรับสิ่งที่นายได้ทำเพื่อโคลอี้ก็เท่านั้น”
การแสดงออกของเจย์ยังคงเย็นชา “นั่นคือสิ่งที่ผมควรทำอยู่แล้ว ผมไม่ต้องการคำขอบคุณจากคุณหรอกนะ”
จอร์แดนไม่มีอะไรจะพูดกับเรื่องนี้
เจย์ได้เดินเข้าไปหาเขาด้วยท่าทางสง่างามและถามว่า “ผมได้ยินมาว่าคุณได้ทำการตรวจดีเอ็นเอเมื่อสองสามวันก่อน จริงหรือเปล่า?”
จอร์แดนหลบตาลงเพื่อซ่อนสิ่งที่ตัวเองทำตัวไม่ถูกอยู่ตอนนี้
