ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 581
“เธอไม่สามารถเป็น แองเจลีน เซเวียร์ได้หรอก ว่าไหม?” แจ็คพล่ามออกมาทันที “แองเจลีน เซเวียร์ เสียชีวิตไปเมื่อเก้าปีที่แล้ว”
เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายมีท่าทางสงสัย สายตาของพวกเขาจ้องมองระหว่างแจ็คและแองเจลีนอยู่ชั่วขณะ
“พวกคุณสองคนกำลังพูดโกหก”
แจ็คชี้ไปที่แองเจลีน “มันคือเธอ เธอเป็นคนโกหก เธอไม่ใช่ แองเจลีน เซเวียร์ คุณสามารถตรวจสอบไฟล์ข้อมูลของเธอได้เลย เจ้าหน้าที่”
ทันทีที่เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาขอความช่วยเหลือจากแผนกอื่น แองเจลีนก็รีบลุกขึ้นเพื่อขัดจังหวะ
เมื่อเธอเข้าใกล้คาร์เตอร์ซึ่งยืนอยู่ข้างแจ็ค แองเจลีนก็เอื้อมมือไปหยิบไฟล์ข้อมูลภาพในมือของเขา แล้วเธอก็หยิบใบทะเบียนสมรสแล้วยื่นให้เจ้าหน้าที่
“ฉันจะตัดปัญหาให้คุณ ดูวันที่ในทะเบียนสมรสของสามีและฉันสิ นั่นจะบอกคุณว่าฉันเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลอาเรสจริงหรือเปล่า”
จากนั้น เธอก็เปิดหน้าแรกของใบรับรองเอกสารซึ่งเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายสามารถเห็นรอยยิ้มที่สวยงามของหญิงสาวที่มีดวงตาเป็นประกาย ในภาพเธอยืนใกล้ชิดกับเจย์และรูปร่างหน้าตาของเธอก็เหมือนกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา
บนใบรับรองมีคำว่า ‘แองเจลีน เซเวียร์’ พิมพ์อย่างชัดเจน และทะเบียนสมรสนั้นลงวันที่เมื่อสองปีก่อน
เจ้าหน้าที่ส่งคืนใบรับรองให้แองเจลีน “ผมขอโทษด้วย คุณเซเวียร์ ดูเหมือนว่าจะมีข้อผิดพลาดกับเรื่องนี้”
จากนั้น พวกเขาก็หันไปพูดกับแจ็คอย่างโกรธเคือง “ขอโทษด้วยนะครับ แต่เรารับเรื่องของคุณไว้ไม่ได้แล้ว ส่วนตอนนี้เราขอตัวก่อน”
แจ็คปฏิเสธที่จะยอมจำนนและปิดกั้นเส้นทางของเจ้าหน้าที่ด้วยข้ออ้างอันขมขื่น “พวกคุณต้องเชื่อฉัน เธอไม่สามารถเป็น แองเจลีน เซเวียร์ ได้”
เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายตอบว่า “ผมขอแนะนำให้คุณตั้งคดีใหม่ ถ้าคุณสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้แอบอ้างเป็นลูกสะใภ้ของคุณ หลังจากยืนยันว่าเธอเป็นคนหลอกลวงจริง ๆ เท่านั้น เราจึงจะสามารถจัดการปัญหาที่คุณเกรย์สันจับลูกชายของคุณเป็นตัวประกันได้อย่างผิดกฎหมาย”
การแสดงออกของแจ็คมืดลง ความแข็งแกร่งและความยุติธรรมของกฎหมายทำให้บั่นทอนจนเหนือแผนการที่เขาตั้งใจเอาไว้
เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายเดินออกไป
แจ็คจ้องไปที่แองเจลีน “กล้าดียังไงมาแกล้งเป็น แองเจลีน หรือ โรส ลอยล์?”
แองเจลีนยกผ้าบาง ๆ สีดำออกจากใบหน้าของเธอให้ได้เห็นอย่างชัด ๆ อีกครั้ง จากนั้นเขาก็พบกับรูปลักษณ์ที่เขาลืมไปนานจากความทรงจำของเขา แจ็คอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กลับมามีสติอีกครั้ง แต่ถึงกระนั้น ความตกใจก็ยังปรากฏอยู่ในน้ำเสียงของเขา “แองเจลีน เซเวียร์?”
แองเจลีนยิ้มอย่างมีเสน่ห์ “คุณนี่ ดูสติไม่ค่อยดีเลยนะคะ คุณพ่อ คุณอยากพบจิตแพทย์ที่นี่ไหม?”
แจ็คโกรธมาก “ฉันไม่สนว่าเธอจะเป็นใคร แต่ฉันจะทำให้ครอบครัวเซเวียร์ทั้งหมดรวมตัวกันเพื่อฟ้องเธอในข้อหาแอบอ้างเป็นแองเจลีน เซเวียร์ เราจะดูซิว่าเธอจะทำสิ่งนี้ไปได้นานแค่ไหน”
แองเจลีนถามว่า “อะไรทำให้คุณมีความคิดที่ว่าครอบครัวเซเวียร์จะฟังคุณ?”
เหมือนมีแสงความคิดขึ้นมาอยู่ในหัวของเขา แจ็คได้หันไปตะโกนใส่พยาบาลที่เดินผ่านมาว่า “ไปจัดการและพาท่านปู่เซเวียร์ออกมา เขาต้องจำหลานสาวที่มีค่าของเขาได้อย่างแน่นอน”
กลุ่มพนักงานในโรงพยาบาลเริ่มรู้สึกเกลียดแจ็ค เพราะเขาเข้ามาเพื่อสร้างปัญหาให้กับผู้บริหารครั้งแล้วครั้งเล่า ดังนั้น ไม่มีพยาบาลคนไหนอยากทำตามคำสั่งของเขาเลย
“พวกคุณทุกคนหูหนวกหรือไง?” แจ็คตะโกนอย่างขุ่นเคืองว่า “พวกคุณต้องการให้ลูกชายของฉันที่กำลังตื่นขึ้นมาในไม่ช้านี้ลงโทษพยาบาลอย่างพวกคุณไหม?”
ทันใดนั้น เกรย์สันเดินเข้าไปมองแองเจลีนพร้อมด้วยคำถาม
แองเจลีนได้พยักหน้าตอบกลับ
เกรย์สันหันไปหาพยาบาล “ไม่เป็นไร ๆ ไปพาท่านปู่เซเวียร์มาเถอะ”
ในไม่ช้า ท่านปู่เซเวียร์ก็มาถึงพร้อมกับนั่งอยู่บนรถเข็น
สภาพจิตใจของเขาดีขึ้นอย่างมากในช่วงสองปีที่ผ่านมา บางทีอาจเป็นเพราะคำพูดให้กำลังใจจาก โรส ลอยล์ ให้กับผู้พิการทางร่างกายอย่างเขา ในขณะที่ท่านปู่เซเวียร์เองก็มีความมุ่งมั่นและความแข็งแกร่งขึ้น ในที่สุดเขาก็สามารถลุกขึ้นจากเตียงและเริ่มเคลื่อนไหวได้ แม้ว่าจะเพียงเล็กน้อยก็ตาม
