ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 59
เจนสันไม่อยากใส่ใจและไม่อยากยอมรับในสิ่งที่น้าของเขาพูด เขาเลยเลี่ยงเข้าไปในครัวเพื่อช่วยพ่อของเขา
โจเซฟินรู้สึกว่ามันน่าเบื่อและไม่ได้น่าสนใจ เธอจึงจากไปอย่างรีบร้อน
“พี่ชาย ฉันไปก่อนนะ แล้วอย่าลืมหาหมอให้มารักษาเจนสัน ดร.แซนเดอร์ แซคารี ที่ แกรนด์ เอเชีย ก็ไม่เลว” โจเซฟินจากไปหลังจากพูดจบ
เจย์แสดงออกอย่างสงบนิ่ง หมอที่น้องสาวของเขาแนะนำมานั้น มีความเชี่ยวชาญทางด้านจิตเวช ใจของเขารู้สึกต่อต้านเป็นอย่างมากที่จะให้เจนสันไปปรึกษากับหมอด้านจิตเวช
เขารู้สึกว่าเจนสันนั้นเหมือนกับเขา พวกเขาเพียงแค่ต้องการความสงบสุข และต่อต้านสังคมเมื่อตอนที่เขายังเด็ก พอโตขึ้นได้รู้จักเพื่อนมากขึ้น มีได้กี่คนที่จะรู้จีกนิสัยของเขาอย่างแท้จริง ทุกอย่างมันจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น
แต่ช่วงสองสามวันนี้เจนสันมักจะมีอารมณ์ที่สลับไปมาระหว่างกระตือรือร้น และดูสดใสพูดมากขึ้น กับอีกอารมณ์ที่นิ่งเงียบ สิ่งนี้ทำให้เจย์ตกใจ เขากลัวว่าความประมาทของเขาจะทำให้พลาดช่วงเวลาดี ๆ ที่จะรักษาเจนสันไป
ในมื้ออาหารค่ำ เจย์ตัดสินใจที่จะพูดคุยกับเจนสันอย่างตรงไปตรงมา
“เจนสัน คุณพ่อจะให้ ดร.แซคารี มาลองตรวจพรุ่งนี้ ตกลงไหม?”
ปฏิกิริยาของเจนสัน นั้นแสดงออกอย่างรุนแรงมาก เขาเงยหน้าขึ้นและตะคอกว่า “ผมไม่ได้ป่วย”
เจย์ให้เหตุผลกับเขาอย่างใจเย็นว่า “เจนสัน การไม่รับการรักษาอาการเจ็บป่วยนั้น มันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง!”
เจนสันเบิกตากว้าง แววตาที่ลึกราวกับก้มบึ้งทะเลจ้องมองพ่อของเขา เขากัดริมฝีปากและพูดเน้นย้ำทุกคำว่า “ผมไม่ได้ป่วย”
“เมื่อเร็ว ๆ นี้ ลูกทำตัวผิดปกติแบบที่ไม่เคยเป็น ลูกคุยกับคุณปู่และคุณย่า ลูกยังเต็มใจที่จะเล่นหมากรุกกับน้าของลูกด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่ลูกไม่เคยทำมันมาก่อน”
“เจนสัน ทำไม?” เจย์อยากรู้เหตุผลที่ลูกชายของเขาเปลี่ยนไป
เจนสันสะดุ้งเล็กน้อยในสิ่งที่พ่อของเขาพูด แต่สิ่งที่พ่อของเขาพูดนั้นเป็นสิ่งที่ร็อบบี้น้อย ทำไม่ใช่เหรอ?
“ผมแค่อารมณ์ดี” เจนสันพูดอย่างนิ่งเฉย
เจนสันคิดอย่างรอบคอบในขณะที่เขาหลับตาอยู่
เจย์ยังคงพูดต่อ “แล้ววันนี้ที่สวนสนุกลูกเปลี่ยนไปจากที่เรียกโจเซฟินว่า ‘น้าโจเซฟิน’ ลูกยิ้มแย้มเป็นกัน แล้วอยู่ดี ๆ ก็ปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชา ทำไมถึงเป็นแบบนั้น?”
เจนสันขมวดคิ้วของเขา เขาและร็อบบี้น้อยแลกเปลี่ยนตัวกันต่อหน้าโจเซฟินในวันนี้ แต่เดิมเขาคิดจะล้อเล่นกับเธอ แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะยกภูเขาเล่ากา มาสร้างเรื่องมาเล่าให้พ่อของเขาฟังลับหลัง มันกลายเป็นความเกลียดชังที่มากเกินไป
เมื่อเห็นเจนสัน ก้มหน้าก้มตาและไม่พูดอะไร หัวใจของเจย์ก็รู้สึกหนักอึ้งอธิบายไม่ถูก
เมื่อเห็นเจนสัน ก้มหน้าและไม่พูดอะไรเป็นเวลานานหัวใจของเจย์ก็หนักไม่รู้จะอธิบายอย่างไร มือใหญ่ของเขาจับมือของเจนสันอย่างอบอุ่นและเขาพูดว่า “เจนสัน คุณพ่อตัดสินใจแล้ว คุณพ่อจะขอให้ ดร.แซคารีมาพบในวันพรุ่งนี้”
เจนสันก้มหน้าและถอนหายใจเสียงดัง
เขาถูกทำลายจนพินาศเพราะโจเซฟิน
วันต่อมา
ดร. แซคคารี มาถึงคฤหาสน์ตามที่ตกลงกันไว้ เจย์เรียกเขาเข้ามาสนทนาเป็นการส่วนตัว เขาหลีกเลี่ยงที่จะให้เจนสันรู้เรื่องนี้ เพราะเขากลัวว่าการสนทนาของเขานั้นจะทำเจนสันตกใจ
“ท่านอาเรส ตามสถานการณ์ที่ท่านได้อธิบายมามันมีความเป็นไปได้ที่เจนสันจะป่วยเป็นโรคทางจิตเวชสูงมาก แต่สุดท้ายเราก็ยังคงต้องตรวจสอบโดยใช้เครื่องมือเพื่อพิจารณา ผมขอแนะนำให้คุณพาเจนสัน ไปตรวจที่ แกรนด์ เอเชีย เพื่อตรวจรักษา”
เจย์โบกไม้โบกมือให้เขา เขาแสดงออกอย่างหมดหวัง ความมืดมิดปรากฎบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาราวกับรูปปั้นกรีก “คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้ ผมคิดว่าเจนสันต้องผิดปกติอย่างแน่นอน เราต้องเริ่มที่จะรักษาเขาแล้ว”
ดร.แซคารี พยักหน้าเห็นด้วยอย่าจริงจัง “ครับ”
