ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 651
“พี่ชายของเธอ… ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของพ่อเธอนะ แน่นอนล่ะว่า พ่อของเธอคงไม่อยากให้เขาเข้าไปควบคุมบริษัทอาเรส” แองเจลีนไม่ต้องการโกหกโจเซฟินอีกต่อไป
โจเซฟินรู้สึกถึงการสั่นสะเทือนในตัวเธอ
แองเจลีนพูดด้วยความมั่นใจ “ฉันสงสัยว่าเธอก็คงไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของพ่อเธอด้วย”
คำพูดของเธอชัดเจนอย่างคาดไม่ถึง
“แล้วใครเป็นพ่อของพี่ชายฉัน?” โจเซฟินถามด้วยความสงสัย
“ฉันก็ไม่รู้”
ยังคงอธิบายไม่ได้ ภาพของชายที่ดูเหมือนเจย์บี้ได้ปรากฏขึ้นในหัวของเธอ
ดวงตาของโจเซฟินและแองเจลีนสบเข้าหากัน ทันใดนั้น ทั้งสองรู้สึกราวกับว่าครอบครัวอาเรสกำลังเก็บความลับจากพวกเขาเอง
ในวันต่อมา
แสงยามเช้าส่องเข้ามาที่ซีคามอร์ แอนเน็กซ์ ทำให้ขับหมอกยามเช้าออกไป แม้แต่ทางเดินซึ่งมักจะมืดและสกปรกก็สว่างไสวและดูเปิดต้อนรับ
แองเจลีนยกกระโปรงขึ้น แล้วเธอก็เดินเขย่งเท้าเพื่อย่องเดินไปทางห้องของเจย์
หวังว่า ที่รักของเธอจะยังหลับใหลอยู่ เขาคงไม่มีความสุขหากรู้ว่าเธอหายไปทั้งคืน
แองเจลีนผลักประตูค่อย ๆ เปิดออกเบา ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าร่างบนเตียงจะยังไม่ขยับไปไหนก่อนเธอจะค่อย ๆ เดินเข้ามา
เจย์รีบหลับตาลงทันที
ผู้หญิงคนนี้ทำอะไรอยู่?
เขาไม่เห็นเธอเมื่อตื่นเช้าวันนี้และรอการกลับมาของเธอเป็นเวลานาน
ผ้าห่มของเขาถูกดึงออกจากตัวและที่นอนก็จมลง มีร่างที่อบอุ่นปรากฏขึ้นข้าง ๆ ตัวเขา
เจย์ตกใจ…
เขาเข้าใจแล้ว หญิงสาวไม่ได้ทิ้งเขาไปชั่วขณะ แต่ทิ้งไปทั้งคืนเลยด้วยซ้ำ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอทำตัวแปลก ๆ และแสร้งทำเป็นว่าเธอไม่ได้จากไป
เจย์ลืมตาขึ้นและจ้องไปที่แองเจลีนด้วยความโกรธ
แองเจลีนบังเอิญมองเขาอย่างรู้สึกผิด…
“ที่รัก!” เธอร้องออกมาอย่างรู้สึกผิด
“เมื่อคืนเธอไปไหนมา?” เขาถามอย่างเย็นชา
เขาเป็นเจ้าของเธอแล้วและจะไม่ยอมให้ผู้หญิงของเขาทำตัวโลเล
แองเจลีนเป็นคนขี้ขลาดและไม่กล้าที่จะพูดได้อย่างฉะฉานภายใต้แสงสะท้อนในสายตาที่เย็นชาของเขา
“ที่รัก นายต้องสัญญาว่าจะไม่โกรธถ้าฉันบอกนายนะ”
ความคิดของเจย์เริ่มพลุ่งพล่าน เขาเริ่มคิดว่าแองเจลีนทรยศเขา
“บอกมา” เขาพูดพร้อมกับกัดริมฝีปาก
แองเจลีนเกือบจะร้องไห้ “ที่รัก นายโกรธเหรอ?”
เจย์พูดอย่างโกรธเคืองว่า “เธอจะไม่โกรธเหรอถ้าฉันไม่กลับมาทั้งคืน?”
เขาพยายามให้เหตุผลกับเธอ
ทว่า วิธีการทำงานของสมองของผู้หญิงมักจะแตกต่างจากของผู้ชายเสมอ “ไม่โกรธ”
เจย์ “…”
เขาเริ่มคิดว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้รักเขามากเท่ากับที่เขารัก
เมื่อเห็นความเจ็บปวดที่เปิดเผยออกมาในดวงตาของเขา แองเจลีนก็ตื่นตระหนก “ที่รัก ฉันไปที่กระท่อมโบยบินสู่จันทรามาเมื่อคืนนี้”
เจย์จ้องไปที่เธอ ความเสียใจที่สะสมอยู่ในหัวใจของเขา เขาควรจะมอบโจเซฟินให้แต่งงานกับเซย์นโดยเร็วที่สุด โดยไม่คำนึงถึงว่าเขาจะทำให้เธอไม่มีความสุขก็ตาม
อย่างน้อย ตอนนี้โจเซฟินก็จะไม่ทำให้เขามีปัญหามากนัก
“เธอไปทำอะไรที่นั่น?” เจย์ระงับความโกรธในตัวเขา
แองเจลีนคิดว่าทักษะการสังเกตของเจย์คงอ่อนแอลงไปมากจากเรื่องเมื่อคืนนี้ เธอถามด้วยความสงสัย “ที่รัก นายไม่คิดว่าไวน์มีอะไรผิดปกติบ้างเลยเหรอเมื่อคืนนี้?”
เจย์ตอบว่า “ก็ฉันไม่ได้ดื่มมัน”
เขาบอกเป็นนัยว่าเขาไม่ได้คิดว่าผิดปกติอะไรเพราะเขาไม่ได้ดื่มไวน์
แองเจลีนชี้ทางเพื่อบอกเขาอย่างอดทน “เมื่อคืนนี้ นายไม่คิดว่าฉันผิดปกติเหรอ?”
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาไม่คิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ หลังจากที่เธอดูรุนแรงแค่ไหนเมื่อคืนนี้
