ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 67
หลังจากที่เจย์รู้ว่าโจเซฟินล้มเหลวในการติดตามเจนสัน เขาก็ต้องโทรไปหาโรส ลอยล์ อย่างไม่เต็มใจ ด้วยความกังวลต่อความปลอดภัยของเด็กชาย
โรสตกใจเมื่อเห็นชื่อที่โทรเข้ามา เธอเผลอทำมือถือหลุดมือจนมันตกลงไปที่พื้น
มือถือตกลงที่พื้นเสียงดัง ด้านหลังของมือถือหลุดออกจากตัวเครื่องจนมันดับลง เสียงเรียกเข้าเงียบไปทันที
เจย์ อาเรส ที่รอฝั่งตรงข้ามรับสาย จนกระทั่งเสียงเหมือนหุ่นยนต์รายงานว่ามือถือปลายสายปิดเครื่อง ใบหน้าหล่อเหลาของเขามืดลงทันที
‘กล้าดียังไงปิดเครื่องใส่ฉัน?’
เจย์ตัดสินใจที่จะไปยังชุมชนเจิดจรัสด้วยตัวเอง ในขณะที่เขาขับ Rolls Royce ออกจากโรงจอดรถ เขาก็ได้รับสายจากโรส
เจย์แปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสายโทรเข้า จากนั้นเขาก็จำได้ว่าเธอต้องยอมเขาเพราะชีวิตแม่ของเธออยู่ในมือเขา ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ใจดีโทรกลับมาแน่
“ท่านอาเรส เมื่อครู่มีอุบัติเหตุนิดหน่อย ฉันไม่ได้ตั้งใจจะวางสายคุณนะคะ” โรส ลอยล์อธิบายอย่างระมัดระวังว่าทำไมมือถือถึงดับไป
รอยยิ้มแสยะบนใบหน้าของเจย์ เขากล่าวอย่างเย็นชา “ฉันคิดว่าเธอสำนึกผิดเพราะทำอะไรผิดไปมากกว่า!”
โรสเหงื่อแตก ‘เป็นการเดาที่แม่นชะมัด!’
“เจนสันอยู่กับเธอรึเปล่า?”
“ใช่ค่ะ” โรสตอบอย่างเขินอาย
“ทำไมเขาไปอยู่ที่บ้านเธอ?” เจย์ถามเสียงแข็ง
“ฉันไม่รู้…” นั่นเป็นความจริง
“หยุดทำร้ายเจนสันสักที โรส” เจย์กล่าวอย่างโมโห
โรส ลอยล์ นั้นเป็นคนใจเย็น ตราบใดที่เจย์ อาเรส ไม่มาทดสอบความอดทนเธอ โชคไม่ดีสำหรับเธอ ทัศนคติของเจย์ต่อเธอนั้นมักทำให้เธอต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบเสมอ
“คุณพูดได้อย่างไร ว่าฉันทำให้เด็กเจ็บปวด ท่านอาเรส? เจนสันเป็นลูกชายของฉัน ฉันไม่มีอะไรนอกจากความรักที่ไม่สิ้นสุดให้เขา ฉันจะทำร้ายเขาได้อย่างไร? คุณต่างหากไม่ใช่เหรอที่ต้องรับผิดชอบกับการหนีออกจากบ้านมาคนเดียวของเจนสัน?” โรสกล่าว เธออารมณ์เสียเพราะการตัดสินที่มีอคติ
“ได้โปรดอย่าเอาเด็กมายุ่งเกี่ยวกับเกมส์ของผู้ใหญ่ โรส ลอยล์”
เจย์ อาเรส นั้นโกรธที่โรสเรียกเจนสันกลางดึกเพื่อให้เขาหนีออกจากบ้าน การกระทำของเธอทำให้อารมณ์ของเด็กน้อยไม่คงที่ แต่เธอกลับไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง
ผู้หญิงที่เห็นแก่ตัวแบบนี้ไม่ควรเป็นแม่ใคร
เขาโกรธจัดเมื่อคิดแบบนั้นได้ เขาต้องการใช้คำที่รุนแรงที่สุดเพื่อแสดงถึงความโกรธที่เขามี “เธอส่งข้อความให้เจนสันกลางดึกได้อย่างไร?”
โรสสับสนทันที “ฉันไม่เคยส่งข้อความให้เจนส์ ท่านอาเรส”
การปฏิเสธของเธอทำให้เจย์ อาเรส โกรธกว่าเดิม “ฉันว่าฉันใจดีกับเธอมากเกินไป! ฉันควรจะตัดขาดจากปรสิตปลิ้นปล้อนแบบเธอ โรส ลอยล์ เธอจะบอกว่าเธอไม่เคยบอกเจนสันว่าเธอกำลังจะจากเขาไปตลอดกาลเหรอ?”
โรส ลอยล์ พูดไม่ออก
ข้อกล่าวหาและความโกรธของเจย์ อาเรส กลายเป็นโซ่ตรวนเธอ
“ฉันสาบานว่าฉันไม่เคยส่งข้อความให้เจนสันมาก่อน ทำไมคุณถึงไม่เชื่อฉัน?” โรสตอบโต้อย่างอ่อนแอ เธอกำลังรู้สึกว่าเธอผิด
“ฉันจะเชื่อเธอได้ยังไง โรส? ใครอีกที่รู้ว่าเธอกำลังจะจากไปพรุ่งนี้ นอกจากฉันกับเธอ?” เจย์ อาเรส ซักถาม
โรส ลอยล์ พลันรู้ได้ทันที นอกจากเจย์กับเธอ ยังมีคนที่สามที่รู้เรื่องนี้: โรเบิร์ต ลอยล์
