ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 742
“แองเจลีน เธอมีอะไรจะบอกอีกไหม?”
“หล่อนโกหก” แองเจลีนกล่าว
“เธอนั่นแหละโกหก” แอนเลือกที่จะเชื่อลูกสาวของเธอเองอย่างแน่นอน
เซร่าได้ยินเสียงแม่ของเธอและแองเจลีนคุยกัน ซึ่งหมายความว่าสิ่งต่าง ๆ อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ดีนัก เธอรีบวางสายอย่างรวดเร็ว
ณ สถานที่นี้ แอนก็ไม่ยอมหยุด
“จอร์จ ดูลูกสาวที่แสนดีของคุณสิ เธอคงอยากจะใส่ร้ายเซร่าของเรา”
จอร์จโกรธมากและผิดหวังกับแองเจลีนอย่างสุดจะบรรยาย “แองเจลีน เธอใส่ร้ายน้องสาวของเธอได้ยังไง? เธอเข้าใจถึงความสำคัญของความบริสุทธิ์สำหรับผู้หญิง ใช่ไหม?”
“คุณพ่อคะ ที่ฉันพูดเป็นความจริง เซร่ากลายเป็นภรรยาน้อยของแจ็คไปแล้วและตอนนี้อยู่ที่อสังหาริมทรพย์ ทัวร์มาลีน” แองเจลีนพูดแย้งออกมา
จอร์จยืนขึ้นและตบหน้าแองเจลีนไปที่ใบหน้า “ฉันไม่อยากได้ยินคำแบบนี้อีกในครั้งต่อไป”
คุณนายเซเวียร์หลับตาลง แล้วน้ำตาก็ไหลลงมา
เธอกล่าวอย่างเศร้า ๆ “เรื่องไร้สาระแบบนี้ เราไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ แต่ดูเหมือนว่านายท่านเซเวียร์จะลำเอียง นายท่านเซเวียร์ คุณควรไปดูด้วยตัวเอง”
แอนรู้สึกเหมือนคนที่หยิ่งผยอง “นายท่านเซเวียร์คงจะรู้จักนิสัยของเซร่าของเราดีที่สุด เซร่าอาจจะเป็นภรรยาน้อยของใครก็ได้ แต่เธอไม่มีวันเป็นภรรยาน้อยของแจ็คได้หรอก เพราะเธอแอบรักนายน้อยอาเรสมาโดยตลอด”
เธอเหลือบมองแองเจลีนอย่างดูถูก “โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว เธอคงถูกนายน้อยอาเรสทิ้ง ดังนั้นเธอจึงเกลียดเซร่าของฉันสินะ เธอคงเกลียดที่หล่อนชอบนายน้อยอาเรส เธอจึงพูดจาหยาบคายเกี่ยวกับเธอแบบนี้”
“ไม่มีวัน” แองเจลีนปิดหน้าและมองพ่อของเธออย่างว่างเปล่า
ความเอนเอียงของพ่อเธอที่มีต่อเซร่าทำให้เธอรู้สึกละอายใจ
จอร์จเหลือบมองคุณนายเซเวียร์อย่างผิดหวัง แล้วเดินออกจากประตูไปด้วยความโกรธ
แอนรีบวิ่งตาม “นายท่านเซเวียร์ รอฉันด้วย”
จอร์จไม่พูดอะไรแล้วเดินไปที่ห้องนอนของเขาด้วยใบหน้ามืดมน
เซย์นยืนนิ่งไม่ขยับอยู่ตรงที่เสา ในขณะที่เขามองแม่ของเขาอย่างรู้สึกผิด “แม่ครับ ผมขอโทษ”
คุณนายเซเวียร์ยิ้มอย่างอ่อนโยน “แม่ไม่โทษนายหรอก พ่อกับแม่แทบไม่ได้รักกันเลยช่วงที่ผ่านมานี้ และเราเหนื่อยมามากพอแล้ว ปล่อยเขาไปเถอะ”
เซย์นกำมัดเหวี่ยงไปตรงเสาไม้ อารมณ์ของเขาเริ่มหงุดหงิดมาก “มันเป็นความผิดของผม ผมไม่ได้คว้าเกียรติให้แม่เลย…”
เชอร์ลี่ย์ก้าวไปข้างหน้าเพื่อกอดเขาและปลอบโยนเขาอย่างอ่อนโยน “เซย์น อย่าเป็นแบบนี้เลย”
เสียงของเซย์นดูอึดอัดในขณะที่เขาพูดกับแม่ของเขาว่า “แม่ ผมขอโทษ มันเป็นเพราะลูกชายของคุณที่ลากคุณลงมาเจอแบบนี้”
สำหรับคุณนายเซเวียร์ ความเจ็บปวดจากการหย่าร้างในตอนแรกเธอได้รับการเยียวยาตามกาลเวลาไปแล้ว ในขณะที่มีลูก ๆ อยู่ข้าง ๆ เธอก็พอใจมากแล้ว
“ในหัวใจของฉัน เงิน ชื่อเสียงและโชคลาภล้วนเป็นก้อนเมฆที่หายวับไปได้ ตราบใดที่นายอยู่เคียงข้างฉันด้วยร่างกายที่แข็งแรง ฉันก็จะมีความสุขมากแล้ว”
คุณนายเซเวียร์ไม่แยแสต่อผลตอบแทนทางโลกอีกแล้ว และมีท่าทางที่เงียบขรึมแต่รู้สึกกว้างขวาง มันเป็นลักษณะที่ไม่อยากต่อสู้หรือคว้าสิ่งที่ทำให้เธอไม่สามารถต่อสู้ต่อหน้าแอนได้อีก
แองเจลีนและเซย์นโทษตัวพวกเขาเองเมื่อเห็นว่าแม่ของพวกเขาถูกกระทำผิด ๆ และอย่างกับถูกถอนฟันหมดจากปาก
แอนได้เข้ามาปลุกอารมณ์พวกเขาเพื่อให้มีการทะเลาะวิวาทกัน เป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถที่จะทำให้พ่อของพวกเขาโกรธแม่ของพวกเขาได้
แสดงให้เห็นว่าในอนาคตคนสองคนนี้จะมีความขยันหมั่นเพียรและขยันในการทำงานมากขึ้น
แม่อารมณ์ไม่ดี เจนสันจึงแอบส่งข้อความไปหาพ่อ
‘แม่เลี้ยงรังแกคุณแม่ และคุณปู่ทุบตีคุณแม่ด้วยครับ’
