ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 775
โยเซมิตีมองดูลูกสาวแสนหวานของเขาและกลับไปมองที่เซธซึ่งพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง เขาค่อนข้างจะเชื่อคำพูดของลูกสาวของเขา
“ในกรณีนี้ ไปจัดหาฤกษ์แต่งงานให้เร็วที่สุด เธอไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ยูมิ เธอไม่สามารถหยุดมันได้แล้ว” โยเซมิตีรู้ว่าถ้าเรื่องอื้อฉาวแพร่กระจาย เกียรติยศของตระกูลไททัสจะถูกทำลาย
ไม่สำคัญว่ายูมิจะชอบคนหัวร้อนนี้หรือไม่ การแต่งงานเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะปกป้องครอบครัวไททัสไว้ได้
ผลประโยชน์ส่วนตัวก่อนสิ่งอื่นใดคือวิถีของนักธุรกิจ
บางครั้ง แม้แต่ความสุขของลูกสาวก็ต้องเสียสละ
ยูมิพยักหน้า แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็จางลงอย่างรวดเร็ว
โยเซมิตีต้องการระงับเรื่องนี้อย่างเด็ดขาด “ถึงฉันจะไม่ชอบครอบครัวของนายเป็นพิเศษก็ตาม แต่เซธ เนื่องจากนายและยูมิต่างก็รักกัน ฉันจะไม่เอามันมาเป็นอุปสรรค ลูกสาวของฉันควรจะแต่งงานอย่างยิ่งใหญ่
ฉันรู้ว่าครอบครัวเซเวียร์ไม่ได้อยู่ในช่วงรุ่งโรจน์ แต่ถึงแม้ครอบครัวที่เคยร่ำรวยจะไม่ร่ำรวยเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังร่ำรวยกว่าครอบครัวที่ยากจนอยู่ดี ฉันเชื่อว่านายจะเอาเงินสินสอดทองหมั้นมาได้ 100 ล้าน และไม่ต่ำกว่าแม้แต่เซ็นต์เดียว ฉันคิดว่านายสามารถคิดเองได้นะ”
เซธขยับริมฝีปากของเขา เงินสด 100 ล้านเป็นเรื่องยากสำหรับสถานะปัจจุบันของครอบครัวเซเวียร์ ถึงอย่างไรก็ตาม เซธรู้สึกว่าอย่างน้อยเขาควรพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อรวบรวมจำนวนเงินนี้ให้ได้
“ได้ครับ” จากนั้น เซธยอมตกลงตามนั้น
ยูมิยิ้มให้เซธราวกับว่าเธอให้ทานกับคนยากจน “แล้วฉันจะรอข่าวดีของนายนะ”
ไม่ใช่เรื่องผิดที่ยูมิจะใช้การแต่งงานเพื่อแก้ไขวิกฤตินี้
กระนั้น เมื่อเขาคิดถึงยูมิ ไททัส ที่จะมาเป็นลูกสะใภ้ของครอบครัวเซเวียร์ เซธรู้สึกว่าเขาทำเกินเอื้อมถึงอีกแล้ว
ออร่าของยูมิอยู่เหนือความสูงของเธอและเธอก็เป็นผู้หญิงที่กล้าหาญ เธอยังสงบ ฉลาด และมองการณ์ไกล อย่างไรก็ตาม คุณสมบัติทั้งหมดของเธอทำให้เธอเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองและเลือดเย็น
แม้ว่าเขาเป็นเพียงคนอ่อนหัดตัวเล็ก ๆ ในครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรักและมีความฉลาดในเรื่องเล็กน้อย แต่เธอกลับมาถูกผูกมัดด้วยความรู้สึกอย่างง่าย ๆ เช่นนี้
แองเจลีนจะไม่ลงเอยด้วยการเป็นคู่ต่อสู้ของยูมิใช่ไหม?
เมื่อเกรย์สันเข้ามา เขาได้ยินคำสั่งของเจย์ “ลดการทำงานและเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ทำร่วมกับบริษัท เซเวียร์ ซะ”
เกรย์สันตกตะลึงอย่างต่อเนื่อง ‘ท่านประธานอาเรสไม่ได้ตั้งตารอที่จะให้ผลประโยชน์ทั้งหมดแก่บริษัท เซเวียร์,แล้วงั้นเหรอ? ทำไมจู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนใจนะ?’
เจย์ดูเหมือนจะสังเกตเห็นความสงสัยในสายตาของเกรย์สัน ดังนั้นเขาจึงอธิบายว่า “ทุกวันนี้ แองเจลีนไม่ได้ดูแลครอบครัวเซเวียร์แล้ว”
เกรย์สันตระหนักได้แวบหนึ่ง ท่านประธานอาเรสเกี่ยวข้องกับเรื่องของครอบครัวเซเวียร์ทั้งหมด ในบ้านของครอบครัวเซเวียร์ เกิดความสงสัยที่เกี่ยวกับสาขาหลักถูกต่อรองราคาได้ถูกลงในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาแค่กลัวว่าคนอื่นจะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ที่เขาหว่านไว้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจอย่างชาญฉลาดนี้
“ครับท่าน”
ณ ลานคฤหาสน์เซเวียร์
แองเจลีนนั่งนิ่งอยู่บนชิงช้าของลานบ้าน
โคลแอบเข้าไปในห้องของเธอเมื่อคืนนี้ เธอรู้สึกมึนงงมากจนเธอต้องเข้าไปในห้องนอนของลูกชายแทน เมื่อเธอตื่นเช้าขึ้นมา เธอพบว่าโคลไม่อยู่แล้วและเจนสันกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงของเธอแทน
จากมุมมองในตอนนี้ เจนสันคงรู้ว่าโคลปีนขึ้นไปบนเตียงเมื่อคืนนี้ ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูของเจย์ เธอคงไม่สามารถลบล้างความผิดให้ตัวเองได้
เธอลังเลเล็กน้อย เธอควรพูดเกลี้ยกล่อมเจนสันไม่ให้บอกเรื่องนี้กับพ่อของเขาดีไหม?
อย่างไรก็ตาม หากเธอพยายามปกปิดด้วยวิธีนี้ มันจะดูเปิดเผยไป โดยเฉพาะสิ่งที่เธอตั้งใจจะซ่อนไว้ตั้งแต่แรก
แองเจลีนกลับมาที่ห้องรับประทานอาหารเพื่อทานอาหาร เด็ก ๆ ทานข้าวเสร็จแล้วพร้อมไปโรงเรียนด้วยตัวเอง
เหลือเพียงคุณนายเซเวียร์และเชอร์ลี่ย์เท่านั้นที่รับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะ ดังนั้น แองเจลีนจึงมองขึ้นไปชั้นบนด้วยความประหลาดใจ “คุณปู่อยู่ที่ไหนเหรอคะ?”
คุณนายเซเวียร์หยิบบทกวีบนโต๊ะแล้วส่งให้แองเจลีน “นี่คือสิ่งที่คุณปู่ของเธอเขียนเมื่อคืนนี้”
แองเจลีนเอื้อมมือออกไปและมองดู มันเขียนว่า ‘คนเผาต้นถั่วเพื่อต้มถั่ว ในขณะที่ถั่วในหม้อส่งเสียงร้องออกมา เดิมทีเราโตมาจากต้นรากเดียวกัน ทำไมเราต้องไล่ตามกันจนตายเหมือนสัตว์เดรัจฉานด้วยนะ?’
แองเจลีนถอนหายใจ ขณะที่เธอหันหลังเดินขึ้นไปชั้นบน
เธอยืนอยู่ตรงประตูห้องของท่านปู่เซเวียร์และเคาะประตู “คุณปู่”
“เข้ามาสิ” เสียงของชายชราดูอ่อนลง
