ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 828
“เจนส์ ใครสอนนายเรื่องนี้?” จอร์จคิดว่าต้องมีผู้ที่มีประสบการณ์สูงมาสอนการประมาณค่าที่แม่นยำและเป็นมืออาชีพกับเขา
เจนสันมองเขาด้วยความรังเกียจ “ทำไมทุกคนต้องมาสอนผมเรื่องนี้ด้วย? ใครมีสมองก็บอกได้”
จอร์จดูท่าทีอึดอัดขึ้นมาทันที
แอนวางแผนชั่วร้าย บ้านหลังนี้อยู่ภายใต้ชื่อของคุณนายเซเวียร์และไม่ได้เป็นของเธอ ถ้าเธอสามารถขายสถานที่แห่งนี้ได้ เธอก็จะสามารถมีเงินได้บางส่วน
“ถ้าอย่างนั้น 3 หมื่นล้าน ยังไงเราเป็นครอบครัวกันอยู่แล้ว เราจะยอมขายสิ่งนี้โดยขาดทุนก็ได้” แอนดูมีความสุข ด้วยการบอกราคาที่เจนสันให้ออกมานั้นมากกว่าราคาตลาดหลายพันล้าน
โคลประทับใจทักษะการเจรจาต่อรองของเจนสันมาก
แม้ว่าเจนสันจะเย็นชาสำหรับเขาเสมอ แต่ก็ไม่ได้หยุดเขาจากการรู้สึกหลงรักเด็กคนนี้ “เจนส์ ให้ราคาแดดดี้หน่อย แดดดี้จะเลี้ยงอาหารนายในภายหลัง”
คราวนี้ เจนสันไม่ได้โกรธเคือง ในอีกทางหนึ่ง เขาเปลี่ยนการจ้องมองของความสุขกับความทุกข์คนอื่นไปที่พ่อของเขาเอง
โคลอยากจะเป็นพ่อเลี้ยงของเขาด้วยซ้ำ เขาไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริงของเด็กหรืออย่างไร?
ความเป็นจริงแล้ว เจย์กำลังจ้องไปที่โคลด้วยรัศมีแห่งความตายอยู่รอบตัวเขา
โคลพูดด้วยความกล้าหาญในความเชื่อมั่นว่า “คุณกำลังมองอะไรอยู่? ผมรู้ว่าคุณเป็นพ่อแท้ ๆ ของเด็ก ๆ อย่างไรก็ตาม ผมจะเป็นพ่อเลี้ยงของพวกเขาในไม่ช้านี้แล้ว”
เจย์โกรธมากจนเอามือทุบไปที่รถเข็นและระดับชั้นหัวฉีดตัวป้องกันก็ปรากฏระบบท่อไอเสียของเขาออกมา พวกมันเป็นเหมือนปีศาจที่ออกมาล่าสัตว์ และในทันใดนั้น อาวุธลับทุกชนิดก็เริ่มยิงใส่โคล
ท่าทางการหลบการต่อสู้ของโคลนั้นยอดเยี่ยมมาก เขาสามารถขยับตัวหนีในขณะที่อาวุธกำลังยิงใส่เขาได้
โคมไฟระย้าและหน้าต่างในคฤหาสน์เซเวียร์แหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันที
ส่วนคนอื่น ๆ ซ่อนตัวอยู่หลังเจย์
แองเจลีนโกรธจัด “ถ้าอยากจะต่อสู้กันก็ออกไปข้างนอกซะ ”
เจย์ไม่ต้องการทำให้แองเจลีนโกรธ เขาจึงหยุดยิงทันที
โคลกระโดดลงจากกำแพงและตบฝุ่นบนไหล่ของเขาอย่างสง่างาม
โคลรู้สึกมีความสุขในเร็ว ๆ นี้
เจนสันพูดหยุดธุรกรรมทางธุรกิจของเขาทันที “ผมจะซื้อที่นี่”
โคลมองที่เจนส์ช้า ๆ “เจนส์ นายจะต่อต้านฉันทำไม?”
เจนส์ชี้ไปที่พ่อของเขา “ผมไม่ใช่คนที่จะต่อต้านคุณ เป็นพ่อของผมต่างหาก”
โคลหน้าซีด “4 หมื่นล้าน! ฉันจะซื้อที่นี่!”
เจนสันกล่าวว่า “5 หมื่นล้าน”
“1 แสนล้าน!”
“5 แสนล้าน!”
โคลหันไปมองที่คาร์สัน และคาร์สันส่ายหัวใส่เขา
คุณท่านของเขาให้เงินเข้ามาเพียง 500 พันล้านเท่านั้น
“ทำไมฉันไม่ขอเงินเพิ่มจากนคุณท่าน?” โคลรู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้อย่างมาก
คาร์สันเหงื่อออกมาก “ผมจะรู้ได้ยังไงว่าจู่ ๆ ก็มีคนสร้างปัญหาขึ้นมาในทันทีนี้ได้อีก?”
โคลมองเจย์อย่างสงสัย “นายไม่ใช่ประธานที่มีชื่อเสียงที่มีมูลค่าสุทธิหลายแสนล้านในเมืองอิมพีเรียลแล้วไม่ใช่เหรอ? ฮ่า ๆ นายคิดจะใช้เงินทั้งหมดเพื่อซื้อคฤหาสน์อีกเหรอ?”
เจย์หัวเราะอย่างเย็นชาและไม่มีใครสามารถอ่านแววตาที่เป็นลางร้ายในดวงตาของเขาได้
จอร์จรู้สึกหวาดกลัว แกรนด์เอเซียของเจย์นั้นมีเรื่องลึกลับอยู่เสมอ ดูเหมือนว่าคนนอกจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับตัวเขา
เขาไม่ได้เป็นประธานที่มีมูลค่าสุทธิหลายแสนล้านเมื่อนานมาแล้ว!
โคลพ่ายแพ้และเขารู้สึกไม่มีความสุข
“คุณท่านไม่เคยแพ้ใครในแง่ของการใช้จ่ายเงิน วันนี้ฉันจะรู้สึกอายตัวเอง”
คาร์สันพูดขอโทษ “ผมขอโทษนายน้อยด้วยครับ ผมจะขอให้คุณท่านส่งเงินเพิ่มในภายหลัง”
โคลจ้องไปที่เจย์อย่างโกรธจัด “บอกคุณท่านให้ส่งเงินมาให้ฉันเพิ่มหน่อย ฉันอยากจะซื้อแกรนด์เอเซีย!”
คาร์สันพยักหน้า “ตกลง”
ร็อบบี้น้อยมีการแสดงออกที่รู้สึกอิจฉาบนใบหน้าของเขา “ลุงยอร์ก ครอบครัวของคุณสามารถพิมพ์เงินได้งั้นเหรอ?”
