ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 92
ทั้งหมดที่เขาต้องการก็แค่สั่งสอนโรสเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาไม่คาดคิดว่าทั้งน้องสาวและลูกชายของเขาจะยืนอยู่ข้างโรส การแก้แค้นเธอนั้นไม่ได้ทำให้เขายินดีเลย
เขายื่นมืออันงดงามไร้ที่ติของเขาไปด้านหน้าโรส “เอามือถือของเธอมา” เสียงของเขามีแต่ควมขุ่นเคือง
โรสลังเลเพราะไม่รู้ว่าเขาตั้งใจจะทำอะไร
เจย์จึงเอื้อมมือไปหยิบมือถือเธอมาเอง เขามองไปที่สายแจ้งเตือนจากโจรลักพาตัว ก่อนจะใช้มือถือของเธอกดหมายเลขโทรออกไป
“ช่วยฉันหาตำแหน่งของเบอร์หมายเลข 134***” เจย์กล่าวอย่างเย็นชา
โรสตกใจ นี่เจย์กำลังช่วยร็อบบี้น้อย?
หลังจากวางสาย เจย์ก็โยนมือถือของโรสคืนให้เธอเหมือนเขาโยนขยะทิ้ง
“คุณพ่อ พ่อกำลังช่วยร็อบบี้น้อยใช่ไหม?” เจนสันกล่าวอย่างคาดหวัง
“คุณพ่อทำให้ก็เพราะลูกเท่านั้น!” เจย์แปะหัวของเจนสันแล้วกล่าวอย่างหยอกล้อ
โจเซฟินเบะหน้า เธอรู้ว่าวันหนึ่งอัตตาของพี่ชายเธอจะย้อนกลับมาเข้าตัวของเขา
เจย์อาจจะช่วยโรสโทรหาตำรวจและให้ความช่วยเหลือในการช่วยเด็ก แต่สำหรับโรส เธอไม่สามารถยอมรับแม้แต่ความผิดพลาดเล็กน้อยได้เด็ดขาด เธอต้องมั่นใจว่าร็อบบี้น้อยจะต้องปลอดภัยเท่านั้น
โจรลักพาตัวนั้นต้องการเงิน ถ้าเธอไม่ทำตามความต้องการของพวกมันโดยเร็ว เธอกลัวว่าพวกนั้นจะทำอันตรายกับร็อบบี้น้อยก่อนที่ตำรวจจะไปถึง
โรสเดินเข้าไปหาเจย์อย่างช้า ๆ และกล่าวอย่างนอบน้อม “ท่านอาเรส ร็อบบี้น้อยเป็นชีวิตของฉัน ฉันเสียเขาไปไม่ได้ ได้โปรด ช่วยให้ฉันได้เขาคืนมาอย่างปลอดภัย…” เสียงของเธอทั้งเบาและอ่อน
เจนสันเขย่าแขนเจย์ “ได้โปรด คุณพ่อ ช่วยคุณแม่! คุณแม่แค่ต้องการเงิน คุณพ่อให้เธอไม่ได้เหรอ?”
“ไม่จำเป็น” เจย์กล่าว “เพื่อนของฉันสามารถช่วยลูกของเธอได้โดยที่เขาจะไม่เป็นอันตราย…”
โรสนั้นกังวลมากกับร็อบบี้น้อย เธอเริ่มร้องไห้และขอร้อง “แต่ฉันคิดว่าฉันควรจ่ายค่าไถ่ให้โจรลักพาตัวเพื่อทำให้พวกเขาพอใจ! ได้โปรด ท่านอาเรส ให้ฉันยืมเงินสองร้อยล้าน ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการ”
เจย์จ้องโรสผู้ละทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองเพื่อรับประกันความปลอดภัยของลูกเธอ เขาถึงกับผงะกับทัศนคติที่แตกต่างจากปกติของโรสในตอนนั้น เขาเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมเจนสันถึงเลือกแม่
เขารู้ว่าโรสนั้นจองหองและเป็นคนหลอกลวงจอมเจ้าเล่ห์ อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ เธอกำลังขอร้องเขาอย่างเต็มที่
โจเซฟินทนมองไม่ไหวอีกต่อไป เธอวิ่งเข้ามา ดึงโรสขึ้น แล้วตะโกนใส่เจย์ “พี่ เงินสองร้อยล้านมันก็แค่เงินทอนของนาย ทำไมนายต้องทำลายศักดิ์ศรีของเธอด้วย?”
“การให้เธอยืมเงินไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่ฉันไม่ต้องการก้มหัวทำตามคำสั่งของพวกโจรลักพาตัว” เจย์กล่าวอย่างเย็นชา
เมื่อโจเซฟินเห็นว่าพี่ชายเธอคิดแบบนั้น เธอจึงหันไปหาโรสแทน “พี่สะใภ้ พี่ชายของฉันยังสงบอยู่แล้วนั่งมองเหตุการณ์จากด้านหลัง เพราะเขาไม่ได้รู้ความจริง พี่คิดว่ามันถึงเวลาแล้วหรือยังที่พี่ต้องบอกความจริงเขา เพื่อความปลอดภัยของร็อบบี้น้อย?”
เจย์หรี่ตา คำพูดของโจเซฟินทำให้เจย์สงสัย แต่เมื่อเขาคิดอย่างรอบคอยแล้ว เขาก็จำได้ว่าโรสนั้นเป็นคนหลอกลวง เขาไม่ควรตกหลุมพลางเธออีก
คนแบบเธอจะไปเชื่ออะไรได้?
โรสตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถ้าเธอบอกความจริงกับเจย์ มันมีความเสี่ยงที่เธอจะเสียร็อบบี้น้อยไป แต่ถ้าไม่ ชีวิตของร็อบบี้น้อยอาจอันตรายยิ่งกว่า
ด้วยหยาดน้ำในดวงตา โรสพยักหน้า เธอจะเห็นแก่ตัวไม่ได้อีกแล้ว เธอยอมจากร็อบบี้น้อย ตราบใดที่เขายังปลอดภัย
