ร้อยรักปักดวงใจ – ตอนที่ 485 รวมตัวกัน(ต้น)

ตอนที่ 485 รวมตัวกัน(ต้น)

​บ่าว​รับใช้​ที่​คอย​ปรนนิบัติ​ใน​เรือน​ไท่ฮู​หยิน​ต่าง​ก็​พากัน​หลบ​ออกมา​อยู่​นอก​เรือน​ ​ไท่ฮู​หยิน​กำลัง​เอนกาย​พิง​หมอนอิง​ที่​ปัก​ลาย​ด้วย​ด้าย​ดำ​ ​พูดคุย​กับฮู​หยิน​สอง​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​…​ฮ่องเต้​จะ​กำจัด​สกุล​หยาง​แล้ว​ ​ฟัง​จาก​ที่​เจ้า​สี่​พูด​ ​คราวนี้​เกรง​ว่า​จะ​มี​ผู้​ที่​เกี่ยวข้อง​กับ​เรื่อง​นี้​อยู่​ไม่น้อย​”

ฮู​หยิน​สอง​ไม่ได้​รู้สึก​แปลกใจ​ ​ใช้​ค้อน​เหม่ย​เห​ริน​ทุบ​ที่​น่อง​ของ​ไท่ฮู​หยิน​อย่างเบามือ​ ​“​ยิ่ง​ฮ่องเต้​ปล่อย​สกุล​หยาง​ให้​ทำตาม​ใจมาก​เท่าไร​ ​เวลา​จัดการ​ก็​จะ​ยิ่ง​รุนแรง​มากขึ้น​เท่านั้น​ ​อีก​อย่าง​หลาย​ปี​มานี​้​ฮ่องเต้​ก็​มุ่งมั่น​ที่จะ​ใช้​นโยบาย​ใหม่​ ​เรื่อง​ของ​สกุล​หยาง​สามารถ​ให้​ฮ่องเต้​นำมาใช้​เป็น​ข้ออ้าง​ได้​พอดี​ ​มิเช่นนั้น​ขุนนาง​เก่าแก่​อย่าง​หลิน​เก๋อ​เหล่า​ที่​เคย​รับใช้​ฮ่องเต้​องค์​ก่อน​ก็​จะ​เอาแต่​ต่อต้าน​นโยบาย​ปิดปาก​อ่าว​ทะเล​ ​คง​ไม่​สามารถ​ไล่​คน​ออก​ได้​เพียง​เรื่อง​แค่นี้​กระมัง​ ​จะ​ว่า​ไป​แล้ว​หลิว​เก๋อ​เหล่า​นับว่า​มีไหวพริบ​ดีที​่​ออกปาก​ลาออก​เอง​ ​อย่างน้อย​ก็​จะ​ได้​จบ​ลง​ด้วยดี​”

​ไท่ฮู​หยิน​ถอนหายใจ​ ​“​ข้า​เกรง​ว่า​เรื่อง​นี้​จะ​ดึง​คน​เข้ามา​เกี่ยวข้อง​มากเกินไป​ ​เมื่อถึง​เวลา​นั้น​เมืองหลวง​ก็​จะ​วุ่นวาย​อีกครั้ง​”

ฮู​หยิน​สอง​ได้​ฟัง​ดังนั้น​ก็​หัวเราะ​ ​“​ข้าว​่า​ท่าน​กลัว​ว่า​จะ​มี​คน​มา​ขอความช่วยเหลือ​จาก​ท่าน​มากกว่า​กระมัง​ ​จะ​ช่วย​ก็​ไม่ได้​ ​ไม่​ช่วย​ก็​ไม่ได้​ ​ลำบากใจ​ทั้งสอง​ทาง​ใช่​หรือไม่​เจ้า​คะ​”

​“​เจ้า​ช่าง​เฉลียวฉลาด​เสีย​จริง​”​ ​ไท่ฮู​หยิน​มองฮู​หยิน​สอง​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​แววตา​แฝง​ไว้​ด้วย​ความรัก​และ​เอ็นดู

​“​นั่น​เป็น​เพราะ​ท่าน​เจอ​ปัญหา​เช่นนี้​อยู่​บ่อยๆ​”​ ฮู​หยิน​สอง​วาง​ค้อน​เหม่ย​เห​ริน​ลง​ ​ลุกขึ้น​แล้ว​เทน​้ำ​ร้อน​ใส่​ถ้วย​ชา​ที่​เย็น​แล้ว​ให้​ไท่ฮู​หยิน​ ​“​ท่าน​ว่า​ให้​ข้า​ช่วย​ส่งข่าว​ให้ท่าน​ดี​หรือไม่​”

​ไท่ฮู​หยิน​ลังเล​เล็กน้อย

​“​ซื่อ​จื่อ​สกุล​หวง​เอง​ก็​ทำเงิน​ได้มา​กมาย​เช่นกัน​ใน​ช่วง​สอง​ปี​ที่ผ่านมา​นี้​”​ ฮู​หยิน​สอง​นั่งลง​ข้าง​ไท่ฮู​หยิน​ ​พูดเสี​ยง​เบา​ว่า​ ​“​หาก​เป็น​คนที​่​ไม่รู้​จัก​พอ​ ​ต่อให้​ท่าน​ช่วย​เขา​ใน​ครั้งนี้​ ​ก็​ไม่​สามารถ​รับประกัน​ได้​ว่า​เขา​จะ​ไม่มี​ครั้ง​ต่อไป​”

​ไท่ฮู​หยิน​พยักหน้า​เล็กน้อย​ ​“​เช่นนั้น​เจ้า​ก็​ไป​ที่​สกุล​หวง​สักหน่อย​เถิด​!​”

ฮู​หยิน​สอง​ตอบรับ​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​ช่วย​ห่ม​ผ้าห่ม​ผืน​บาง​ให้​ไท่ฮู​หยิน​ ​“​ท่าน​พักผ่อน​เถิด​เจ้าค่ะ​!​ ​ไม่ต้อง​ห่วง​เรื่อง​เหล่านี้​แล้ว​ ​ข้างนอก​ยัง​มีท​่าน​โหว​ ​ท่าน​โหว​รู้อยู่แก่ใจ​ดี​ว่า​ควร​ทำ​อย่างไร​!​”

​ไท่ฮู​หยิน​ได้ยิน​ดังนั้น​สีหน้า​ก็​เผย​ให้​เห็น​ถึง​ความ​โล่งใจ

​******

​กว่า​จะ​กล่อม​ให้​จิ​่น​เกอ​หลับ​ได้​ไม่​ง่าย​เลย​ ​สือ​อี​เหนียง​ไม่​สามารถ​ปกปิด​ความอ่อนเพลีย​บน​ใบหน้า​ได้​ ​นาง​กำชับ​ชิว​อวี​่​ ​“​ข้า​จะ​ไป​พักผ่อน​สักหน่อย​ ​หาก​มีเรื่อง​อัน​ใด​เจ้า​ก็​มาเรียก​ข้า​!​”

​ใน​วัน​แรก​ของ​ตรุษจีน​ ​แม้ว่า​แต่ละ​เรือน​จะ​ให้​รายชื่อ​แก่​คน​เฝ้า​ประตู​ของ​แต่ละ​เรือน​ ​แต่​ก็​ยาก​ที่จะ​ตรวจสอบ​ให้​แน่ใจ​ว่า​คนที​่​มา​เยี่ยมเยียน​เป็น​ญาติ​ใกล้ชิด​หรือไม่

​ชิว​อวี​ขานรับ​เสียง​เบา​ ​“​เจ้าค่ะ​”​ ​แล้ว​ปรนนิบัติ​สือ​อี​เหนียง​พักผ่อน

​พอนาง​ตื่นขึ้น​มา​ ​ใน​เรือน​ก็​จุด​โคมไฟ​สว่างไสว

​สือ​อี​เหนียง​ลุกขึ้น​นั่ง​ ​“​ตอนนี้​ยาม​ไหน​แล้ว​ ​จิ​่น​เกอ​ได้​งอแง​อีก​หรือไม่​ ​ท่าน​โหว​ยัง​ไม่​กลับ​เรือน​อีก​หรือ​ ​ทาง​ด้าน​ไท่ฮู​หยิน​มี​ความเคลื่อนไหว​อะไร​หรือไม่​”

​ชิว​อวี​่​ที่​คอย​รับใช้​อยู่​หน้า​เตียง​เห็น​ว่านาง​ถาม​ด้วย​ความร้อน​ใจ​จึง​รีบ​พูด​ขึ้น​มา​ว่า​ ​“​ตอนนี้​ต้น​ยาม​โหย​่ว​สาม​เค​่อ​ ​คุณชาย​น้อย​หก​พึ่ง​ตื่นขึ้น​มาทา​นนม​ ​ตอนนี้​หลับ​ไป​แล้ว​เจ้าค่ะ​ ​ใน​ช่วงเวลา​นั้น​หมอ​หลวง​อู๋​จาก​สำนัก​หมอ​หลวง​มาตร​วจ​ชีพจร​ให้​คุณชาย​น้อย​หก​ ​บอกว่า​ชีพจร​คุณชาย​น้อย​หก​ปกติ​และ​แข็งแรง​ดีเจ​้า​ค่ะ​!​ ​แล้วก็​เขียน​ใบสั่งยา​สำหรับ​บำรุง​กระเพาะอาหาร​และ​ม้าม​ ​แต่​เห็น​ว่า​ท่าน​ยัง​ไม่ได้​ดูก​็​เลย​ยัง​ไม่ได้​สั่ง​ให้​คน​ไป​จัด​ยา​ ​ท่าน​โหว​ยัง​ไม่ได้​กลับ​เรือน​ ​ทาง​ฝั่ง​ไท่ฮู​หยิน​ก็​ไม่ได้​มี​ความเคลื่อนไหว​อะไร​”​ ​เมื่อ​พูดถึง​ตรงนี้​นาง​ก็​นิ่ง​ไป​ ​ก่อน​จะ​พูดเสี​ยง​เบา​กว่า​เดิม​ว่า​ ​“​แต่ว่า​ตอนที่​ท่าน​หลับ​ไป​ได้​ไม่นานฮู​หยิน​สอง​ก็​ออกจาก​จวน​ไป​ ​ได้ยิน​คนที​่​คอกม้า​บอกว่าฮู​หยิน​สอง​ไป​จวน​หย่ง​ชัง​โหว​ ​พึ่ง​จะ​กลับมา​เมื่อครู่นี้​ ​ส่วน​ทาง​ด้าน​ของ​ท่าน​โหว​ ​ตอนบ่าย​ได้​เรียก​เหวิ​นอี​๋​เหนียง​ไป​ที่​ห้อง​หนังสือ​เรือน​นอก​เจ้าค่ะ​”

​สือ​อี​เหนียง​ประหลาดใจ

ฮู​หยิน​สอง​ไป​สกุล​หวง​ใน​วัน​แรก​ของ​ตรุษจีน​ ​แล้วยัง​ใช้เวลา​อยู่​ที่นั่น​หลาย​ชั่ว​ยาม​ ​ส่วน​สวี​ลิ่ง​อี๋​ก็​เรียก​เหวิ​นอี​๋​เหนียง​ไป​ที่​ห้อง​หนังสือ​เรือน​นอก​…

​นาง​นึกถึง​ท่าทาง​แปลก​ๆ​ ​ของ​สวี​ลิ่ง​อี๋​และ​ไท่ฮู​หยิน​ใน​วันนี้

เกิด​อะไร​ขึ้น​กัน​แน่

จะ​ต้อง​เกี่ยวข้อง​กับ​เรื่อง​ที่​สวี​ลิ่ง​อี๋​ไป​เข้าเฝ้า​ฮ่องเต้​อย่างแน่นอน​!

​“​ให้​ซิ่ว​เหลียน​ตัก​น้ำ​เข้ามา​!​”​ ​สือ​อี​เหนียง​ครุ่นคิด​พลาง​ใส่​รองเท้า​ ​“​แล้ว​ส่ง​คน​ไป​เรือน​นอก​ ​ดู​ว่า​ท่าน​โหว​จะ​กลับ​เรือน​เมื่อใด​ ​ตอนนี้​ได้เวลา​อาหารเย็น​แล้ว​!​”​ ​แล้ว​กำชับ​ชิว​อวี​่​ ​“​ยานี​้​หาก​ใช้​ไม่​ตรง​กับ​โรค​จะ​มีพิษ​อยู่​สาม​ส่วน​ ​ในเมื่อ​คุณชาย​น้อย​หก​ไม่เป็นอะไร​ก็​ไม่ต้อง​ไป​จัด​ยา​แล้ว​”

​ชิว​อวี​่​ยิ้ม​พลาง​ขานรับ​ ​“​เจ้าค่ะ​”​ ​อวี​้​เหมย​นำ​เสื้อผ้า​ที่​อบ​บน​เตาเผา​เข้ามา​ ​แล้ว​พาสาว​ใช้​น้อย​ปรนนิบัติ​สือ​อี​เหนียง​เปลี่ยนเสื้อ

​สวี​ลิ่ง​อี๋​กลับมา​แล้ว​ ​“​หมอ​หลวง​อู๋​บอกว่า​จิ​่น​เกอ​ไม่เป็นอะไร​ ​ตอนบ่าย​เขา​ได้​ร้องไห้​หรือไม่​”

​“​ชิว​อวี​่​บอกว่า​พึ่ง​ทาน​นม​แล้วก็​หลับ​ไป​”​ ​สือ​อี​เหนียง​มวยผม​ขึ้น​อย่าง​เรียบง่าย​ ​“​ข้าว​่า​กำลังจะ​ไปดู​เจ้าค่ะ​!​”

​สวี​ลิ่ง​อี๋​รอ​ให้​นาง​แต่งหน้า​ทำ​ผม​เสร็จ​ก่อน​แล้ว​ค่อย​ไปดู​บุตร​ที่​เรือน​หน​่​วน​เก๋​อพร​้​อม​กับ​นาง

​สะใภ้​ว่าน​ทำงาน​เย็บ​ปัก​เฝ้า​อยู่​ข้างๆ​ ​จิ​่น​เกอ​ที่​กำลัง​หลับสนิท

​สวี​ลิ่ง​อี๋​พยักหน้า​แล้ว​กลับ​ไป​ที่​ห้อง​ด้านใน

​ชิว​อวี​่​เข้ามา​ถาม​ว่า​จะ​ให้​จัดเตรียม​อาหาร​ที่ไหน

​จากนั้น​สอง​สามีภรรยา​ก็​ทานอาหาร​เย็น​ที่​ห้อง​จัด​เลี้ยง​ทิศตะวันตก​ ​แล้ว​ย้าย​ไป​ดื่ม​ชา​ที่​ห้อง​ด้านใน

​สือ​อี​เหนียง​ยิ้ม​พลาง​ถาม​เขา​ว่า​ ​“​ฮ่องเต้​ ​ฮองเฮา​ ​และ​ไท่​จื่อ​ให้​ของขวัญ​อะไร​หรือ​”

​“​ก็​เป็น​เพียงแค่​ทอง​ ​เงิน​ ​หยก​ ​ผ้า​ ​และ​เครื่องเทศ​”​ ​สวี​ลิ่ง​อี๋​ดูเหมือน​ไม่ได้​ใส่ใจ​ ​“​จะ​มี​อะไร​แปลกใหม่​ได้​อีก​”​ ​เมื่อ​พูดถึง​ตรงนี้​ ​มือ​ที่​ถือ​ฝา​ถ้วย​ชา​เขี่ย​ใบชา​ที่​ลอย​อยู่​ใน​ถ้วย​กลับ​ชะงัก​ไป​เล็กน้อย​ ​พูด​ขึ้น​มา​ว่า​ ​“​อีก​สอง​วัน​พ่อบ้าน​ไป๋​จะ​นำ​ของ​ราช​ทาน​มาส​่ง​ให้​เจ้า​”

​สือ​อี​เหนียง​ยิ้ม​พลาง​พยักหน้า​ ​มีสาว​ใช้​น้อย​เข้ามา​รายงาน​ ​“​ท่าน​โหว​ ฮู​หยิน​ ​อี๋​เหนียง​มาคา​รวะ​เจ้าค่ะ​!​”

​“​ให้​พวก​นาง​เข้ามา​!​”​ ​สือ​อี​เหนียง​พูด​พลาง​เหลือบมอง​สวี​ลิ่ง​อี๋​ ​พบ​ว่า​มุม​ปากของ​เขา​ดู​เกร็ง​เล็กน้อย​ ​สีหน้า​ดูเหมือนว่า​คาดไม่ถึง​ ​หลังจากที่​เหวิ​นอี​๋​เหนียง​เข้ามา​ ​ไม่เพียงแต่​สีหน้า​ดูกัง​วล​ ​ซ้ำ​ยัง​พูดน้อย​ผิดปกติ​ ​ตรงข้าม​กัน​กับ​หยาง​อี๋​เหนียง​ที่​มีท​่า​ทาง​กระตือรือร้น​ร่าเริง​เป็นอย่างมาก

​“​…​สอง​วันก่อน​หิมะ​ยัง​ตก​อยู่​เลย​ ​พอ​จะ​ตรุษจีน​กลับ​มี​แดดออก​ ​ข้า​เห็น​ว่า​ดอก​เหมย​ที่​สวน​หลัง​จวน​บานสะพรั่ง​ ​หาก​ท่าน​โหวกับฮู​หยิน​มี​เวลาว่าง​ก็​ไป​ชมด​อก​เหมย​สักหน่อย​เถิด​เจ้าค่ะ​ ​ข้า​ไม่มี​อะไร​ทำ​จึง​วาดภาพ​ดอก​เหมย​ได้​หนึ่ง​ภาพ​”

​สวี​ลิ่ง​อี๋​ไม่ได้​พูด​อะไร​ ​สีหน้า​เคร่งขรึม​เช่นเคย​ ​ดื่ม​ชา​อย่างเงียบเชียบ​ ​ไม่​ชายตามอง​บรรดา​อี๋​เหนียง​แม้แต่​นิดเดียว​ ​เหวิ​นอี​๋​เหนียง​เริ่ม​ดู​ไม่สบายใจ​มากขึ้น​เรื่อยๆ​

​สือ​อี​เหนียง​ทักทาย​บรรดา​อี๋​เหนียง​ด้วย​สีหน้า​เรียบ​เฉย​ ​จากนั้น​ก็​ส่ง​แขก​ ​เห็น​ว่า​เหวิ​นอี​๋​เหนียง​ดู​โล่งใจ​ ​สีหน้า​ดู​ผ่อนคลาย​มากขึ้น​ ​ย่อเข่า​คำนับ​แล้ว​ถอย​ออก​ไป

​******

​วันรุ่งขึ้น​สือ​อี​เหนียง​พา​เด็ก​ๆ​ ​ไป​ยัง​ตรอก​กง​เสียน

​เฉียน​หมิง​และ​อู่​เหนียง​สอง​สามีภรรยา​ยัง​มา​ไม่​ถึง​ ​คุณนาย​สี่​สกุล​หลัว​สวม​เสื้อ​แขน​กว้าง​สีแดง​ลาย​ดอกไม้​สี่​ฤดู​ ​ยิ้ม​พลาง​ต้อนรับ​พวกเขา​เข้าไป​ใน​จวน

​หวัง​เจ๋อ​กับ​สือ​เอ้อร​์​เหนียง​มาถึง​แล้ว​ ​คน​หนึ่ง​สวม​เสื้อคลุม​ผ้าไหม​หังโจว​สีฟ้า​ ​ท่าทาง​สงบสุขุม​ ​อีก​คน​หนึ่ง​สวม​เสื้อ​อ่าว​สีแดง​ลาย​ดอก​โบตั๋น​ ​งดงาม​ดู​น่ารัก​ ​คน​หนึ่ง​ยืน​อยู่​ข้างหน้า​คน​หนึ่ง​ยืน​อยู่​ข้างหลัง​ ​ใบหน้า​ยิ้มแย้ม​ราวกับ​เด็กน้อย​ไร้เดียงสา

​สือ​อี​เหนียง​แอบ​พยักหน้า

​สือ​เอ้อร​์​เหนียง​เดิน​เข้ามา​คำนับ​นาง​ด้วย​ใบหน้า​แดง​ระเรื่อ

​ทาง​ด้าน​คุณนาย​สี่​สกุล​หลัว​แนะนำ​ให้​เด็ก​ๆ​ ​เรียก​ ​‘​ท่าน​ลุง​สี่​’​ ​และ​ ​‘​ท่าน​น้า​เขย​สิบสอง​’

​คน​ให้อั​่ง​เปา​ ​คน​ได้รับอั​่ง​เปา​ ​ทั้ง​ผู้ใหญ่​และ​เด็ก​ๆ​ ​ต่าง​ก็​มีความสุข​ ​มี​เพียง​หลัว​เจิ​้น​เซิง​ที่​มีท​่า​ทาง​เชื่อฟัง​เมื่อ​อยู่​ต่อหน้า​สวี​ลิ่ง​อี๋​ ​โดยรวม​ถือว่า​ดีแต่​ก็​ยัง​มี​ข้อเสีย​ ​โชคดี​ที่​มี​อิง​เหนียง​ตัว​น้อย​ ​มีชีวิตชีวา​และ​น่าเอ็นดู​ ​ที่​พูดคุย​ด้วย​สีหน้า​ยิ้มแย้ม​อยู่​กับ​สวี​ซื่อ​จุน​และ​สวี​ซื่อ​เจี​้ย​ ​สวี​ลิ่ง​อี๋​เห็น​ดังนั้น​ก็​เผย​ให้​เห็น​รอยยิ้ม​บน​ใบหน้า​ที่​แฝง​ไว้​ด้วย​ความสุข​ ​หยอกล้อ​นาง​ว่า​ ​“​ดอก​ยี่โถ​กับ​ดอก​ทับทิม​เหมือนกัน​ ​แล้ว​ดอกไม้​อะไร​ที่​เหมือนกับ​ดอก​ซ่อนกลิ่น​”

​อิง​เหนียง​ตอบ​อย่างมั่นใจ​ว่า​ ​“​แน่นอน​ว่า​ต้อง​เป็น​ดอก​ไป๋​เฮ่อ​!​”

​ดอก​ไป๋​เฮ่อ​เป็น​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​ของ​ดอก​ซ่อนกลิ่น

​สวี​ลิ่ง​อี๋​หัวเราะ​ ​ใบหน้า​ของ​หวัง​เจ๋อ​ก็​เต็มไปด้วย​รอยยิ้ม​เช่นกัน​

​หลัว​เจิ​้น​เซิง​รู้สึก​อับอาย​จน​หน้าแดง​ ​จึง​ดุ​อิง​เหนียง​ ​“​พูด​ไร้สาระ​อะไร​กัน​ ​ใคร​เป็น​คน​บอก​เจ้า​ ​ดอก​ไป๋​เฮ่อ​ก็​คือ​ดอก​ซ่อนกลิ่น​”

​อิง​เหนียง​ไป​ซ่อน​อยู่​ด้านหลัง​คุณนาย​สี่​สกุล​หลัว​ด้วย​ความหวาดกลัว

​“​เด็ก​ตัวเล็ก​แค่นี้​ ​รู้เรื่อง​เหล่านี้​ก็​ถือว่า​ไม่เลว​แล้ว​!​”​ ​ดูเหมือนว่า​สวี​ลิ่ง​อี๋​จะ​ชื่นชอบ​อิง​เหนียง​ ​ยิ้ม​พลาง​ช่วย​พูด​แก้ต่าง​ให้​นาง​ ​“​จุด​นี้​ค่อนข้าง​เหมือน​ท่าน​อา​หญิง​สิบเอ็ด​ของ​นาง​ ​ชอบ​พวก​ต้นไม้​และ​ดอกไม้​”​ ​จากนั้น​ก็​พูด​กับ​อิง​เหนียง​ว่า​ ​“​จวน​พวกเรา​มีเรือน​หน​่​วน​ฝัง​ ​ปลูก​ดอกไม้​เยอะแยะ​มากมาย​ ​เมื่อมี​เวลา​ก็​ไป​เล่น​ที่​จวน​พวกเรา​เถิด​!​”

​อิง​เหนียง​เหลือบมอง​บิดา​ ​ไม่กล้า​พูด​อะไร

​คุณนาย​สี่​สกุล​หลัว​ถลึงตา​ใส่​หลัว​เจิ​้น​เซิง​ ​ก่อนที่จะ​ยิ้ม​แล้ว​พูดว่า​ ​“​รอ​ผ่าน​ไป​อีก​สักหน่อย​ ​พอ​ถึง​พิธี​ครบรอบ​หนึ่งร้อย​วัน​ของ​จิ​่น​เกอ​และ​วันเกิด​เจี​้ย​เกอ​ ​พวกเรา​จะ​ไปร​่วม​ฉลอง​อย่างแน่นอน​”

​สวี​ซื่อ​เจี​้ย​ได้ยิน​คุณนาย​สี่​สกุล​หลัว​พูดถึง​วันเกิด​ของ​เขา​ ​ก็​กระซิบ​กับ​จุน​เกอ​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​ว่า​ ​“​ข้า​เกิด​วันที่​สาม​เดือน​สาม​นะ​!​”​ ​ท่าทาง​ภาคภูมิใจ​เป็นอย่างมาก

​ผู้ใหญ่​กำลัง​พูดคุย​กัน​ ​สวี​ซื่อ​จุน​กระซิบ​บอก​สวี​ซื่อ​เจี​้ย​ไม่​ให้​ส่งเสียง

​คุณนาย​สี่​สกุล​หลัว​เห็น​ว่า​เด็ก​ๆ​ ​มีท​่า​ทาง​ระมัดระวัง​ก็​ยิ้ม​แล้ว​พูดว่า​ ​“​ทำไม​ท่าน​เขย​ห้า​กับ​คุณหนู​ห้า​ยัง​ไม่​มา​อีก​ ​ข้า​ทำ​สุ่ย​จิง​ตู้​[1]​เอาไว้​ ​อยาก​จะ​ให้​ทุกคน​ลอง​ชิม​ดู​ว่า​อาหาร​ชุด​ที่​ข้า​ทำเป็น​อย่างไรบ้าง​!​”

​การ​ทานอาหาร​ชุด​ใน​เทศกาล​ที่​ยิ่งใหญ่​เป็น​ขนบธรรมเนียม​ของ​เจียง​หนาน

​กล่อง​สีแดง​ลายทอง​ ​ด้านใน​เคลือบ​ด้วย​สีดำ​ ​แบ่ง​ช่อง​เป็นแนว​ตั้ง​และ​แนวนอน​ทั้งหมด​สิบสอง​ช่อง​ ​ใส่​เครื่องเคียง​หลาก​ลาย​ชนิด​ ​จากนั้น​ก็​ทาน​คู่​กับ​บะหมี่​ ​ถือว่า​เป็น​อาหารเช้า

​ใน​เมืองหลวง​ก็​มี​ร้านอาหาร​ที่​เชี่ยวชาญ​ด้าน​อาหารเจี​ยง​หนาน​โดยเฉพาะ​ ​ทุกคน​จึง​ไม่ได้​รู้สึก​ว่า​ไม่​คุ้นเคย​ ​ตอนที่​รอ​เฉียน​หมิง​กับ​อู่​เหนียง​ ​ทุกคน​ก็​เปลี่ยนไป​สนทนา​เรื่อง​ความแตกต่าง​ระหว่าง​อาหารเจี​ยง​หนา​นกั​บอา​หาร​เยี​่​ยน​จิง

​สวี​ลิ่ง​อี๋​เป็น​คน​มีความรู้​มากมาย​ ​หวัง​เจ๋อ​เป็น​คน​ระวัง​คำพูด​และ​การกระทำ​ ​หลัว​เจิ​้น​เซิง​เกรงกลัว​สวี​ลิ่ง​อี๋​อยู่เล็ก​น้อย​จึง​ไม่กล้า​พูดมาก​ ​สวี​ลิ่ง​อี๋​ที่​ปกติ​พูดน้อย​ที่สุด​ได้​กลายเป็น​ศูนย์กลาง​ของ​หัวข้อ​สนทนา

​สือ​อี​เหนียง​เห็น​ดังนั้น​ก็​อด​หัวเราะ​ไม่ได้​ ​ในที่สุด​เฉียน​หมิง​กับ​อู่​เหนียง​ก็​มาถึง​พร้อมกับ​พาซิน​เกอ​มาด​้วย

​เฉียน​หมิง​สวม​เสื้อคลุม​ผ้าไหม​ปัก​ลาย​ค้างคาว​ห้า​ตัว​ ​ดู​อ่อนโยน​และสง่า​งาม​เช่นเคย​ ​ส่วน​ซิน​เกอ​สวม​เสื้อ​อ่าว​สีแดง​ลายน้ำ​เต้า​ ​ชอบ​ขยับ​ไปมา​ไม่อยู่​นิ่ง​เช่นเคย​ ​เมื่อ​เดิน​เข้ามา​ก็​ไป​จับมือ​อิง​เหนียง​ ​มี​เพียง​อู่​เหนียง​ที่​แม้​จะ​สวม​เสื้อกั๊ก​ยาว​สีแดง​ปัก​ลวดลาย​ ​สวม​กวาน​สีทอง​และ​ปักปิ่น​ ​แต่​สีหน้า​กลับ​ดูหมอง​หม่น​เล็กน้อย​ ​พอ​เห็น​สือ​อี​เหนียง​ก็​มีท​่า​ทาง​ลำบากใจ​

ดูเหมือนว่า​เฉียน​หมิง​จะ​ตักเตือน​นาง​แล้ว​!

​สือ​อี​เหนียง​กับ​คุณนาย​สี่​สกุล​หลัว​สบตา​กัน​โดย​ไม่ได้​นัดหมาย​ ​ยิ้ม​พลาง​เข้าไป​ทักทาย​อู่​เหนียง​

​สือ​เอ้อร​์​เหนียง​กลับ​อาย​เล็กน้อย​ ​หลังจาก​คำนับ​แล้วก็​ไป​ควงแขน​อู่​เหนียง​ ​“​กวาน​ของ​พี่​หญิง​ห้า​สวยงาม​มาก​ ​ไม่รู้​ว่า​ไป​ขอให้​ช่างฝีมือ​ท่าน​ไหน​ทำให้​ ​ข้าม​อง​ดูแล​้ว​เหมือน​จะ​ใช้​ทอง​ห้า​ถึง​หก​ชั่ง​!​”

​“​ห้า​ถึง​หก​ชั่ง​อะไร​กัน​”​ ​อู่​เหนียง​มอง​สือ​เอ้อร​์​เหนียง​ด้วย​สายตา​ดูหมิ่น​เล็กน้อย​ ​“​ตรงกลาง​กลวง​ ​ทอง​ห้า​หก​ชั่ง​จะ​ทำ​กวาน​ขนาดใหญ่​เช่นนี้​ได้​อย่างไร​ ​ทั้งหมด​ใช้​ไป​สิบสอง​ชั่ง​ต่างหาก​”

​“​ข้า​ก็​ว่า​อยู่​ ​ไม่​แปลกใจ​เลย​ว่า​ทำไม​ถึง​ได้​สวย​เช่นนี้​!​”​ ​สือ​เอ้อร​์​เหนียง​เยินยอ​อู่​เหนียง​อย่างระมัดระวัง​ ​“​ข้า​พึ่ง​จะ​แต่ง​มา​อยู่​ที่​เยี​่​ยน​จิง​ ​ไม่รู้​อะไร​เลย​ ​ไม่​เหมือน​พี่​หญิง​ห้า​ที่อยู่​เยี​่​ยน​จิง​มานาน​แล้ว​ ​ร้าน​ไหน​มี​ผ้า​สีสัน​สวยงาม​ ​ร้าน​ไหน​ทำ​รองเท้า​ได้ดี​…​เรื่อง​สิ่งของ​ใน​ชีวิตประจำวัน​เหล่านี้​ ​ต่อไป​ต้อง​ให้​พี่​หญิง​ห้า​ช่วย​ชี้แนะ​ให้​ข้า​ด้วย​เจ้าค่ะ​!​”

​อู่​เหนียง​ได้​ฟัง​ดังนั้น​ก็​ขยับ​มุม​ปาก​ ​กำลังจะ​พูด​อะไร​บางอย่าง​ ​เฉียน​หมิง​ที่​กำลัง​แจกอั​่ง​เปา​ให้​เด็ก​ๆ​ ​ได้​เหลือบมอง​มาด​้ว​ยสาย​ตา​เฉียบคม​ ​อู่​เหนียง​เม้มปาก​ทันที​ ​สะบัด​มือ​สือ​เอ้อร​์​เหนียง​ออก​แล้วไป​จับมือ​ซิน​เกอ​ ​“​…​เหตุใด​ถึง​ไม่รู้​จัก​คำนับ​พวก​พี่​ๆ​!​”

​คุณนาย​สี่​สกุล​หลัว​ดึง​แขน​เสื้อ​สือ​อี​เหนียง​ ​กระซิบ​ข้าง​หู​ว่า​ ​“​คุณหนู​สกุล​เรา​แต่ละคน​ต่าง​ก็​ฉลาด​กัน​ทั้งนั้น​”

​สือ​อี​เหนียง​ยิ้ม​พลาง​พยักหน้า

ด้วย​อายุ​ของ​สือ​เอ้อร​์​เหนียง​แล้ว​ ​หาก​ไม่ได้​ใช้ชีวิต​มาส​อง​ภพ​ชาติ​ ​ต่อให้​เป็น​ตน​ก็​คง​ทำได้​ไม่ดี​ไป​กว่า​สือ​เอ้อร​์​เหนียง​แน่นอน

———————————————

[1]​สุ่ย​จิง​ตู้ ​เป็น​อาหารจีน​ชนิด​หนึ่ง​ ​เป็นการ​นำ​เนื้อหมู​ ​มัน​หมู​และ​หนัง​หมู​ตุ๋น​เป็นน้ำ​ซุป​ทิ้ง​ไว้​จน​เป็น​วุ้น​ ​แล้ว​กวน​ให้​เละ​ก่อน​ยัด​ใส่​กระเพาะ​หมู​หรือ​ไส้​หมู​ ​นำ​ไป​ต้ม​และ​นึ่ง

ร้อยรักปักดวงใจ

ร้อยรักปักดวงใจ

Status: Ongoing

เมื่อจวนสกุลหลัว มีภรรยาเอกหนึ่งคนและอนุภรรยาอีกหกคน จึงตามมาด้วยพี่น้องต่างมารดามากมาย

หลัวหยวนเหนียง บุตรีคนโตจากนายหญิงใหญ่ ได้แต่งเป็นภรรยาเอกของ สวีลิ่งอี๋ ที่มีบรรดาศักดิ์เป็นถึงหย่งผิงโหว แม่ทัพใหญ่

ทว่า ช่างโชคร้ายที่หลัวหยวนเหนียงล้มป่วนหนักและรู้ดีว่าใกล้ถึงวาระสุดท้าย นางจึงวางแผนการใหญ่กับมารดา

นั่นคือ การเลือกหนึ่งในหญิงสาวพี่น้องสกุลหลัวที่ยังไม่ได้ออกเรือนมาคอยดูแล จุนเกอ บุตรชายสุดที่รักเพียงคนเดียว และ...

คอยรักษาอำนาจของสกุลหลัวไว้ในฐานะภรรยาเอก โดยการแต่งงานกับหย่งผิงโหวเพื่อเป็นภรรยาตัวแทน!

สุดท้าย ผู้ถูกเลือกนั้นกลับกลายเป็นบุตรีของอนุภรรยา คุณหนูสิบเอ็ดผู้รักความสงบอย่าง สืออีเหนียง

แม้ไม่อาจหนีพ้นชะตากรรมที่มีผู้กำหนดมาให้ มีแต่ต้องเผชิญกับความวุ่นวายตรงหน้าต่อไป

ทักษะการปักผ้า ไหวพริบที่ติดตัวมา และเสน่ห์สุขุมดั่งน้ำนิ่ง อาจนำไปสู่กระแสน้ำพัดพาเหนือใครจะคาดเดา!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท