ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 470

บทที่470 คือเฉินเฟิง

เธอไม่เข้าใจ ทำไมหลี่สื้อผิงต้องทำเรื่องบ้าๆแบบนี้ด้วย เธอเป็นแฟนของหลี่สื้อผิง ทำไมหลี่สื้อผิงต้องยกเธอให้ผู้ชายคนอื่นด้วย

“ผม……ผมหวังดีกับคุณ”

หลี่สื้อผิงพูดออกมาอย่างหน้าด้านๆ เรื่องมาถึงขั้นนี้ เรื่องบางเรื่องก็ไม่สามารถปิดบังได้แล้ว

“หวังดีกับฉัน?” หวางซือหยวนกระตุกยิ้มมุมปากด้วยความเย้ยหยัน：“ยกฉันให้ผู้ชายคนอื่นแบบนี้ เรียกว่าหวังดีกับฉัน?”

“หลี่สื้อผิง ทำไมก่อนหน้านี้ฉันถึงไม่รู้ว่า คุณมันหน้าด้านมมกขนาดนี้?”

“ซือหยวน ผม…..”

“พูดออกมาเถอะ เมื่อคืนผู้ชายที่นอนกับฉันเป็นใคร? ซงเต่าเฟิงหรือว่าหลี่อี้? หรือว่าทั้งสองคน?” หวางซือหยวนถามด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก เมื่อคืนหลังจากหลี่สื้อผิงออกไป จู่ๆเขาก็ชวนเธอดื่ม เวลานั้น คนที่เขาสามารถพบเจอ ไม่มีใครอื่นนอกจากสองคนนี้

เมื่อได้ยินหวางซือหยวนพูดชื่อสองชื่อนี้ออกมา หลี่สื้อผิงเหงื่อแตกทันที เขารีบพูดปฏิเสธ ：“ไม่ใช่พวกเขา”

“แล้วเป็นใคร?” หวางซือหยวนยังคงทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิม

“คือเฉินเฟิง!” ดวงตาของหลี่สื้อผิงกลอกไปมา สมองของเขามีชื่อหนึ่งโปล่ออกมา

“เฉินเฟิง？！”

เมื่อได้ยินชื่อเฉินเฟิง สีหน้าของหวางซือหยวนเปลี่ยนไปทันที

“ใช่ คือเขา！”

หลี่สื้อผิงรีบพูดใส่ร้ายคนอื่น เวลานี้ มีเพียงแค่โยนขี้ให้เฉินเฟิงเท่านั้น จึงจะสามารถทำให้หลี่อี้และซงเต่าเฟิงรอด

ถ้าเขาพูดความจริงออกมา หวางซือหยวนต้องไปหาเรื่องหลี่อี้และซงเต่าเฟิงอย่างแน่นอน หลี่อี้และซงเต่าเฟิง ไม่ได้ใจดีเหมือนเขา

“เมื่อวานหลังจากออกมาจากห้องคุณชายซงเต่า เฉินเฟิงมาหาผม เขาบอกว่า……” พูดถึงตรงนี้ หลี่สื้อผิงอดไม่ได้ที่จะมองหวางซือหยวน

“เขาพูดอะไร?” ดวงตาคู่สวยของหวางซือหยวนลุกเป็นไฟ เธอกัดฟันกรอดแล้วเอ่ยถาม

“เขาบอกให้คุณนอนกับเขาหนึ่งคืน！ไม่อย่างนั้น เขาจะทำให้ผมหายไปจากเมืองจงไห่” หลี่สื้อผิงกัดฟันพูดออกไป

“เขาพูดแบบนี้จริงๆหรอ？！” หน้าอกของหวางซือหยวนขึ้นลง สีหน้าของเธอเขียวไปหมด ตีให้ตายเธอก็คิดไม่ถึง เฉินเฟิงจะพูดจาข่มขู่แบบนี้ ถึงแม้เธอจะรู้มานานแล้ว เฉินเฟิงหลงใหลในตัวเธอ แต่พอเฉินเฟิงพูดแบบนี้ออกมาจริงๆ เธอยังคงไม่อยากจะเชื่อ

“เขาพูดแบบนี้จริงๆ” หลี่สื้อผิงทำหน้าจนปัญญา เรื่องมาจนถึงขั้นนี้ วิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดคือทำให้เฉินเฟิงกลายเป็นคนเข้มแข็งที่รังแกคนที่อ่อนแอกว่า

หากเป็นเมื่อก่อน เขาแสร้งสร้างภาพลักษณ์แบบนี้ให้เฉินเฟิง หวางซือหยวนต้องไม่เชื่ออย่างแน่นอน เพราะเฉินเฟิงไม่มีทุนในการเป็นคนเข้มแข็งที่รังแกคนอ่อนแอ แต่เมื่อวาน เฉินเฟิงกลับเปิดเผยความสัมพันธ์ของเขากับฉู่ชีงฉือ ที่ตระกูลฉู่ เฉินเฟิงในวันนี้ มีสิทธิ์ทำให้เขาและหวางซือหยวนหายไปจากเมืองจงไห่

เป็นไปอย่างที่คิด หลังจากหลี่สื้อผิงยืนยันซ้ำแล้วซ้ำเล่า หน้าอกของหวางซือหยวนหายใจหืดหอบทันที เห็นได้ชัดว่าเธอเชื่อคำพูดของหลี่สื้อผิง

“เขาบอกให้คุณวางยาคุณก็เลยวางยา？！ คุณขัดขืนไม่เป็นหรือไง?” หวางซือหยวนหันไปมองหลี่สื้อผิง ถึงแม้การกระทำของเฉินเฟิงทำให้เธอรู้สึกรังเกียจ แต่หลี่สื้อผิง ทำให้เธอผิดหวัง ไม่ว่ายังไง เธอก็เป็นแฟนของหลี่สื้อผิง ผู้ชายคนหนึ่ง หลี่สื้อผิงไม่เพียงแต่ไม่สามารถปกป้องเธอได้ แต่เขายังยกเธอให้กับผู้ชายคนอื่นอีก……

สิ่งนี้จะไม่ให้เธอผิดหวังได้ยังไง?

“ซือหยวน คุณคิดว่าผมอยากทำหรอ?” ใบหน้าของหลี่สื้อผิงเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “เมื่อคืนไอ้เหี้ยนั่นบอกว่า ถ้าคุณไม่ยอมนอนกับมัน มันจะทำทุกวิธีให้คุณและผมหายไปจากเมืองจงไห่ ถ้าผมไม่ทำตามที่มันพูด เกรงว่าวันนี้จะเป็นเวลาตายของทั้งคุณและผม……”

“เขามีสิทธิ์อะไร？！เขามีสิทธิ์อะไรทำให้พวกเราหายไปจากเมืองจงไห่！”หวางซือหยวนกัดฟันกรอด แววตาคู่สวยเต็มไปด้วยความโกรธเคือง ด้วยความรังเกียจที่มีต่อเฉินเฟิง เวลานี้เธอไม่สงสัยว่าสิ่งที่หลี่สื้อผิงพูดเป็นความจริงหรือเปล่า

“ตระกูลฉู่”

“ตอนนี้เขาไปกอดขาตระกูลฉู่แล้ว”

“งานเลี้ยงเมื่อคืนคุณก็เห็น เห็นได้ชัดว่าฉู่ชีงฉือรู้สึกกับเขาไม่เหมือนคนทั่วไป……” ใบหน้าของหลี่สื้อผิงเต็มไปด้วยความอิจฉา เขาไม่เข้าใจ ทำไมฉู่ชีงฉือถึงชอบเฉินเฟิงได้

ไม่ว่าหน้าตาหรือวงศ์ตระกูล เฉินเฟิงไม่มีอะไรที่ดีทั้งนั้น เทียบกับฉู่ชีงฉือแล้ว แตกต่างกันราวฟ้ากับดิน

อีกทั้งสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เฉินเฟิงยังเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านที่เคยหย่าร้างมาก่อน！

ต่อให้ฉู่ชีงฉือตาบอด ก็ไม่ควรชอบคนกระจอกอย่างเฉินเฟิง

ทว่า ฉู่ชีงฉือกลับมีส่วนเกี่ยวข้องกับเฉินเฟิง

สิ่งนี้จะไม่ให้เขาอิจฉาได้ยังไง

“แจ้งความ！สื้อผิง พวกเราแจ้งความกันเถอะ！แจ้งความว่าเขาข่มขืนฉัน！” ดวงตาคู่สวยของหวางซือหยวนเต็มไปด้วยความเกลียดแค้น เธอไม่สามารถรับได้ ที่ตนเองถูกคนไร้ประโยชน์อย่างเฉินเฟิงมาทำให้แปดเปื้อน

“ซือหยวน คุณคิดว่าแจ้งความมีประโยชน์หรอ?” เมื่อเห็นหวางซือหยวนไม่สงสัยในคำพูดของตน ภายในใจของหลี่สื้อผิงรู้สึกดีใจขึ้นมาทันที แต่สีหน้าของเขากลับแสดงออกมาตรงกันข้าม เวลานี้เขาทำหน้าจนปัญญาและเสียใจ

ถ้าเมื่อคืนเฉินเฟิงนอนกับหวางซือหยวนเป็นเรื่องจริง การแจ้งความ ไม่มีประโยชน์เลยสักนิด

“ทำไมถึงไม่มีประโยชน์? ตระกูลฉู่จะไม่จัดการเขาหรอ? ฉู่ชีงฉือจะทนมองเรื่องนี้โดยไม่ทำอะไร?” หวางซือหยวนพูดด้วยความโมโห เธอไม่เชื่อ คนที่หยิ่งทระนงอย่างฉู่ชีงฉือ จะชอบผู้ชายที่ข่มขืนคนอื่น ถ้าหากฉู่ชีงฉือรู้ว่าเฉินเฟิงทำอะไร เธอต้องให้บทเรียนที่ชีวิตนี้เฉินเฟิงไม่มีวันลืม ต่อให้ฉู่ชีงฉือไม่ทำแบบนั้น ตระกูลฉู่ก็ต้องเป็นคนให้บทเรียนเขา

“ซือหยวน คุณโง่มาก” หลี่สื้อผิงถอนหายใจ “อย่าเพิ่งพูดว่าฉู่ชีงฉือและตระกูลฉู่จะเชื่อคำพูดของคุณไหม เราถอยหลังสักหมื่นก้าวแล้วมาพูดนะ ต่อให้ตระกูลฉู่และฉู่ชีงฉือเชื่อ คุณคิดว่าพวกเขาจะปล่อยคุณไปหรอ?”

“ไม่ปล่อยฉัน?” หวางซือหยวนนิ่งค้างไปก่อน จากนั้นสีหน้าของเธอก็ซีดขาว เป็นจริงตามนั้น เป็นจริงตามที่หลี่สื้อผิงพูด ตระกูลฉู่ไม่มีวันปล่อยเธอไป

มีความเป็นไปได้สูงว่าตระกูลฉู่จะให้บทเรียนที่ยากจะลืมเลือนแก่เฉินเฟิง จากนั้นก็ทำให้เธอหายไปจากเมืองจงไห่

เพราะสำหรับตระกูลฉู่ เธอเป็นระเบิดเวลาที่ไม่มีความปลอดภัย

ถ้าให้คนอื่นรู้ คนที่ฉู่ชีงฉือชอบเป็นคนข่มขืนคนอื่น เช่นนั้นจะทำให้ตระกูลฉู่อับอาย

ดังนั้น เพื่อความมั่นคง มีความเป็นไปได้ว่าตระกูลฉู่จะต้องทำให้เธอหายไปจากโลกใบนี้

“ซือหยวน ยอมรับกับโชคชะตาเถอะ ไอ้คนไร้ประโยชน์คนนี้มีตระกูลฉู่คอยหนุนหลัง พวกเราสู้มันไม่ได้” หลี่สื้อผิงถอนหายใจด้วยความจนปัญญา เขาหันไปมองหวางซือหยวนครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเธอเชื่อคำพูดของเขาไปเจ็ดแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ไม่ว่าความจริงจะเป็นยังไง เวลานี้ ผู้ชายที่นอนกับหวางซือหยวน ต้องเป็นเฉินเฟิงเท่านั้น

“ยอมรับกับโชคชะตา？！ฉันไม่อยากยอมรับกับโชคชะตา！ฉันอยากฆ่าไอ้คนไร้ประโยชน์คนนั้น！”หวางซือหยวนกัดฟันกรอด แค่คิดว่าเมื่อคืนตนเองถูกคนกระจอกคนนั้นบดขยี้ เธอก็รู้สึกอยากอ้วก

“ฆ่ายังไง? มันมีตระกูลฉู่คอยหนุนหลัง อย่าว่าแต่ฆ่ามันเลย พวกเราแค่แตะต้องเส้นผมของมัน ตระกูลฉู่ก็ไม่มีวันปล่อยพวกเราไปแล้ว” หลี่สื้อผิงรีบพูดเกลี้ยกล่อม สิ่งที่เขากลัวที่สุดคือหวางซือหยวนผูกใจเจ็บเฉินเฟิง แล้วหาโอกาสลงมือกับเฉินเฟิง ถึงเวลานั้น คำโกหกของเขาก็จะถูกเปิดเผย