ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 779

ตอนที่ 779

บทที่ 779 ประเทศหวาเฉินเฟิง

อู๋คุนลงไม้ลงมือก็คือท่วงท่าสังหาร มีเพียงการจู่โจมที่แรงกล้าแบบนี้ ถึงจะทำให้สามารถลดความข่มเหงของเฉินเฟิงได้

อู๋คุนเขวี้ยงหมัดไปสี่หมัด กระแสลมที่หมัดร้องคำรามออก และกำลังจะพุ่งทะยานไปปะทะกับลมที่ออกมาฝ่าของเฉินเฟิง ทันใดนั้นก็เกิดเสียงร้องคำรามที่สะเทือนแก้วหู

จะพูดว่ามันสายเกินไปก็ไม่ถือว่าสาย ทันใดนั้นหมัดของอู๋คุนไปชนกับฝ่ามือของเฉินเฟิง

“ปัง! ปัง! ปัง! ”

ลมปราณภายในร่างกายของทั้งสองคนปะทะกัน ทำให้เกิดคลื่นลมยักษ์ที่แข็งแกร่ง อู๋คุนพึมพำในใจ ร่างกายถอยไปด้านหลังอย่างควบคุมไม่ได้ ถอยไปต่อเนื่องกันสี่ก้าว ทุกๆ ก้าวทิ้งรอยเท้าเอาไว้บนพื้นดิน ทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนถึงความแข็งแกร่งของกำลัง

ทว่าพอมองเฉินเฟิงที่ยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหนแม้แต่นิดเดียว เหมือนฝ่ามือเมื่อกี้นี้ไม่ได้สะเทือนเขาเลยสักนิด

การสัมผัสครั้งแรกนี้ ก็สามารถมองออกถึงอู๋คุนอ่อนกว่าเฉินเฟิง ตอนนี้อู๋คุนทำสีหน้าที่หม่นหมอง และแขนขวาก็รู้สึกเหน็บชา กลับไม่สามารถออกแรงได้ อีกอย่างนิ้วมือของเขามีเลือดไหลด้วย

หากไม่ใช่เพราะว่าอู๋คุนใช้ลมปราณในการปกป้องรักษาการจู่โจมทำลายเส้นเลือดหัวใจ เมื่อกี้การจู่โจมครั้งนั้นก็อาจจะไม่ตาย ทว่าก็ทำให้บาดเจ็บ

แค่การจู่โจมครั้งนี้ อู๋คุนก็สามารถสัมผัสได้ถึงความเก่งกาจของเฉินเฟิง ความเก่งกาจนี้เหนือสิ่งที่เขาคาดการณ์ไว้ ก่อนหน้านี้ ระหว่างที่ประลอง เขาก็เคยคิดจะลองว่า หากเฉินเฟิงบรรลุหั้วจิ้งชั้นกลาง งั้นระหว่างคนที่อยู่ในชั้นเดียวกัน ก็แทบจะไม่มีคู่แข่ง ทว่าสิ่งที่ทำให้เขาคาดคิดไม่ถึงก็คือเมื่อกี้ตอนที่บรรลุหั้วจิ้งชั้นกลาง ก็มีความสามารถที่แข็งแกร่งขนาดนี้ จริงๆ มันเหนือสิ่งที่คาดหมายมาก

ทว่าอู๋คุนก็ไม่มีทางถดถอยเพราะเรื่องที่ผิดพลาดเท่านี้ เขาจะสู้ เขาจะฆ่าเฉินเฟิง

ออกัสตัสสมกับเป็นผู้ที่เป็นอยู่ในโลกศิลปะการต่อสู้ที่ยืนหนึ่งยืนสองจริงๆ ตอนแรกที่สร้างหมัดอสูรออกมา ก็แบ่งหมัดอสูรเป็นสี่แบบ สี่แบบนี้มีท่วงท่าที่แบ่งเป็นดินถล่มอสูร ลมถล่มอสูร ฟ้าผ่าอสูร ฟ้าร้องอสูร สี่ท่วงท่าทั้งสี่ชนิดนี้ก็คือท่าที่แวดวงศิลปะต่อสู้ต่างก็ร่ำลือกันว่าสามารถทำให้เกิดลมมรสุมได้

หมัดดินถล่มอสูร การถล่มนี้ก็คือการถล่มภูเขา มีอำนาจในการทำให้ภูเขาเกิดแผ่นดินไหว การจู่โจมคู่ต่อสู้อีกครั้ง ท่วงท่านี้มีกำลังยำเกรงที่แข็งแกร่ง น้อยคนที่จะสามารถรับมือกับหมัดๆ นี้

ลมถล่มอสูร ถล่มลมนี้ก็คือลมมรสุม แรงของลมปราณภายในร่างกายทำให้ไปรวมกับสภาพแวดล้อม จากนั้นก็เกิดลมมรสุม ลมๆ นี้สามารถทำให้ฉีกของใดๆ ก็ได้เป็นซากๆ

ฟ้าผ่าอสูร เป็นฟ้าผ่าที่เกิดฟ้าแลบ ก็แค่ใช้คำนี้เร็ว เพียงคำเดียว หลังจากที่ใช้ท่วงท่านี้ ความว่องไวภายในร่างกายจะพุ่งสูง สูงจนถึงขั้นที่น่ากลัว ทำให้ฝ่ายตรงข้ามสามารถตายไปได้

ตอนนั้นอู๋คุนจึงรีสร้างหน่วยงานเลือดสังหารขึ้นมา ว่ากันว่าโด่งดังไปทั่วโลก ความสามารถของอู๋คุนก็แข็งแกร่งมาก ส่วนหลังจากนั้นเขาก็นำพาสมาชิกทั้งหมดของหน่วยงานสามารถกระโดดเหมือนโบยบินได้

อู๋คุนถือโอกาสพวกนี้ในการจู่โจมคนที่เข้าประลองทั้งหมด กลายเป็นเทพเพียงคนเดียวในสภามืด ฐานะตำแหน่งจึงได้เลื่อนขั้นขึ้น

ทีแรกเขาก็ไม่ได้เห็นเฉินเฟิงในสายตา ทว่าตั้งแต่การจู่โจมเมื่อกี้นี้ เขาก็สามารถมองออก หากไม่ใช่ท่วงท่าสังหาร วันนี้ก็คงอันตรายมาก

แบบนี้อู๋คุนจึงได้เผยพลังออกมาโดยที่ไม่ลังเลอะไรอีก พลังภายในร่างกายไปอยู่รวมกันที่ไหล่ จากนั้นก็พุ่งทะยานออกมาหนึ่งหมัด

เฉินเฟิงทำเสียงเย็นชา หมัดขวากำแน่นแล้วดึงกลับมา ลมปราณก็พุ่งสูงขึ้นมาเหมือนกัน การต่อเผชิญกับหมัดอสูรของอู๋คุน เฉินเฟิงก็ใช้หนามมังกรของเขา

ท่านี้ตอนที่เฉินเฟิงไม่ได้บรรลุเป็นหั้วจิ้งชั้นกลาง ทุกครั้งเขามักจะใช้ท่วงท่านี้ก็ต้องเสียเปรียบ ไม่ว่าเป็นจั่วจู้หรืออาเธอร์อยู่ด้านหลัง ก็สามารถสู้เฉินเฟิงได้

ทว่าตอนนี้แดนของเฉินเฟิงพุ่งขึ้นสูงถึงหั้วจิ้งชั้นกลาง ตอนที่ท่วงท่านี้ถูกเผยออกมาอีกครั้ง สุดท้ายจะมีผลสรุปแบบไหน?

ในชั่วพริบตา ความสามารถของทั้งสองก็ถึงขั้นสูงที่น่ากลัวมาก หมัดของทั้งหมดพุ่งใส่กัน

“ปัง! ”

เสียงหนึ่งดังขึ้น ความบ้าระห่ำที่แข็งแกร่งที่ยึดพวกเขาเป็นจุดศูนย์กลางก็แพร่กระจายไปทั่วสี่ทิศ พื้นดินแตกสลาย ทราบและเดินลอยขึ้นมา ทั้งสองเหมือนดั่งหุบเขาลูกใหญ่ทั้งสองลูก เวลานี้หุบเขาทั้งสองกำลังจะชนกัน

การปะทะครั้งนี้เป็นรอบสุดท้ายของการแข่งขันศิลปะการต่อสู้แห่งโลก เป็นรอบที่แย่งชิงผู้ชนะ ทั้งสองต่างก็เป็นยอดฝีมือที่ยืนหนึ่งยืนสอง

การประลองหลายครั้งของเฉินเฟิง ล้วนปรากฏให้เห็นถึงพลังการต่อสู้ที่ไม่เหมือนธรรมดา ต่อให้การประลองหลายๆ รอบในตอนสุดท้าย คู่แข่งแม้จะแข็งแกร่ง ทว่าทุกครั้งเฉินเฟิงก็สามารถต่อต้านให้พ่ายแพ้ และได้รับชัยชนะ สามารถจู่โจมฝ่ายตรงข้ามได้

โดยเฉพาะการต่อสู้กับอาเธอร์ แทบจะส่วนมากที่นึกว่าเฉินเฟิงต้องพ่ายแพ้อย่างไร้ข้อสงสัย ทว่านึกไม่ถึงว่าสุดท้ายกลับเป็นอาเธอร์ที่แขนหักไปหนึ่งข้าง

ตอนที่เห็นการประลองครั้งนี้ใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว เฉินเฟิงกลับสามารถบรรลุหั้วจิ้งชั้นกลางต่อหน้าผู้ชมมากมายขนาดนี้ สามารถทำให้ทุกคนตกตะลึง

สำหรับอู๋คุนก็คือความสามารถของวิลเลียมก็ยังไม่ต้องสงสัย ตั้งแต่เริ่มแข่งขันจนถึงตอนนี้ การแข่งขันทุกรอบก็มักจะมีผลสรุปที่กดขี่จนทำให้สามารถฆ่าฝ่ายตรงข้ามเพียงแค่วินาทีเดียว

อู๋คุนไม่เพียงแต่มีความสามารถที่แข็งแกร่ง อีกทั้งยังมีความโหดเหี้ยมเด็ดขาด นอกจากเติ้งนี คู่แข่งทั้งหมดต่างก็ถูกเขาฆ่าหมดแล้ว

และนี่เป็นการแข่งขันรอบสุดท้าย ว่ากันว่าขึ้นเสือเขาไปฝึกฝีมือในเขาเสือ ลงเขาเสือก็ย่อมฝึกฝีมือนั้นได้แล้ว ต้องเป็นอะไรที่น่าสนใจและเพลิดเพลินมาก

“เกิดอะไรขึ้น? ”

“มองไม่ออก…….”

ทั้งสองพุ่งชนใส่กัน เกิดลมมรสุม ผู้ชมทุกคนมองไม่ชัดเจนว่าในนั้นเกิดสถานการณ์อะไรขึ้นกันแน่

ทุกอย่างเกิดเร็วเกินไปแล้ว สามารถบอกได้ว่าเกิดไฟกะพริบอย่างรวดเร็ว อู๋คุนพุ่งกระฉูดเลือดออกมาทั้งปาก เรือนร่างม้วนเป็นวงกลม แล้วกระแทกบนพื้นแรงๆ

ตอนนี้เขาถูกล้างผลาญอย่างสิ้นซากในมือของเขา แขนขวาไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป ทำให้ขาดแรงแห่งการเคลื่อนไหว

“อะไรนะ? นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น! ”

“อู๋คุนกลับพ่ายแพ้ในมือของเขา? มันเกินไปหรือเปล่า! ”

ผู้ชมต่างก็ตกตะลึง พวกเขานึกไม่ถึงว่าความสามารถของเฉินเฟิงจะสามารถอัพระดับเป็นหั้วจิ้งชั้นกลางแล้วกลับมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ อู๋คุนกลับแม้แต่ท่วงท่าหนึ่งยังไม่สามารถต้านทานได้

ไม่เพียงแต่ผู้ชมที่รู้สึกตกตะลึง อู๋คุนในตอนนี้ก็ไม่สามารถปิดบังความตกตะลึงในนัยน์ตา เขาไม่กล้าเชื่อว่านี่คือความจริง ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่มีแขนที่ถูกทำลายไปแล้ว อวัยวะภายในร่างกายก็บาดเจ็บอย่างสาหัสอีกครั้ง การบาดเจ็บสาหัสนี้ก็ไม่ได้ทำลายรากฐานของเขา แค่ว่าในระยะเวลานั้นๆ เขาไม่สามารถปรับเปลี่ยนลมปราณภายในร่างกายได้ ในระยะเวลาสั้นๆ เขาไม่มีแรงของการจู่โจม หรือว่าอาจจะน้อยเป็นพิเศษ

“เฉินเฟิง! ”

“ประเทศหวาเฉินเฟิง! ”

ผู้ชมต่างก็ตะโกนเรียกชื่อของเฉินเฟิง การต่อสู้ครั้งนี้ทำให้พวกเขาเปิดหูเปิดตาจริงๆ ความสามารถของเฉินเฟิงมันแข็งแกร่งเกินไปแล้ว ท่วงท่าเดียวก็สามารถทำให้อู๋คุนถูกทำลาย

“นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว เฉินเฟิงบรรลุหั้วจิ้งชั้นกลาง กลับสามารถอัพระดับขึ้นเร็วขนาดนี้! ”

“ไม่ผิด ต่อให้ฉันไม่รู้วิชาการต่อสู้ ทว่าการบรรลุแดนก็ไม่ใช่ว่าต้องปรับตัวให้ชินไปสักระยะหนึ่ง ถึงจะสามารถทำให้ความสามารถมั่นคงไม่ใช่หรอ? ทำไมเฉินเฟิงถึงแข็งแกร่งขนาดนี้! ”

ผู้ชมที่อยู่ในเวทีอดไม่ได้ที่จะวิจารณ์ แม้ส่วนมากจะเป็นคนธรรมดา ทว่าพวกเขาก็ถือว่าเข้าใจในศิลปะในการต่อสู้บ้าง ตอนนี้พอเห็นเฉินเฟิงเพิ่งจะบรรลุหั้วจิ้งชั้นกลางก็มีแรงจู่โจมแบบนี้ ต่างเหนือการคาดหมายจริงๆ

ลูกเขยมังกร

ลูกเขยมังกร

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง ลูกเขยมังกร ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดย เรื่อง ลูกเขยมังกร บ้างส่วนของนิยาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

“อยากให้ฉันกลับบ้านตระกูลเฉินงั้นหรือ?” ถนนคนเดิน ในเมืองชางโจวที่ทางเข้าร้าน อาหาร เฉินเฟิงใส่ชุดส่งอาหารเดลิเวอรี่สีเหลืองด้วย สีหน้าเย็นชา

“ใช่ นายท่านบอกว่า ตราบใดที่นายน้อยเต็มใจ ที่จะกลับไปยังตระกูลเฉิน ทรัพย์สินทั้งหมดหลาย ล้านล้านของตระกูลเฉินจะอยู่ภายใต้การควบคุม ของนายน้อย” ตรงข้ามกับเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถัง สีเทาพูดด้วยความเคารพ

“เห้อ…ทรัพย์สินหลายล้านล้าน? ” เฉินเฟิง หัวเราะกับตัวเอง และถอนหายใจเบาๆ : “ตระกูล เฉินนั้นรวยมากจริงๆ”

ราวกับว่าเขาสามารถฟังออกจากคำ กาง ของเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถังถามอย่างหมด หนทาง : ” นายน้อย คุณยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิด ขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือ? ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดเลย เฉินจงก็ยิ้มอย่าง ขมขื่น ” นายน้อย เรื่องของเมื่อสามปีก่อน นาย ท่านเป็นฝ่ายทำผิดจริงๆ แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา นายท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้วมากพอสมควร สำหรับสิ่งนั้น เหตุใดนายน้อยจึงไม่ให้โอกาสนาย ท่านบ้าง?”

” โอกาสงั้นเหรอ? ” เฉินเฟิงยกมุมปากยิ้มเยาะ %3D เย้ย ขอให้เขาให้โอกาสเฉินเจิ้นหนาน แต่เฉินเจิ้น หนานเคยให้โอกาสแม่ของเขาหรือไม่?

เฉินเฟิงจะไม่มีวันลืมเรื่องที่แม่ของเขาเสียชีวิต de ด้วยโรคร้ายต่อหน้าตัวเอง เมื่อสามปีก่อน

ตระกูลเฉินมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่เฉิน เจิ้นหนานไม่ยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านเพื่อรักษาแม่ของ เขา แม้ว่าตัวเองจะเป็นเหมือนสุนัข คุกเข่าต่อหน้า เขา และขอความเมตตาจากเขา แต่เฉินเจิ้นหนานไม่ ได้สนใจเลยสักนิด และทำได้เพียงแค่เฝ้าดูแม่ของ เขาเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้ เฉินเจิ้นหนานต้องการโอกาสงั้นหรือ?

ที…

เฉินเฟิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเย้ยหยันสุดจะพรรณนา

“หรือว่า นายน้อยเต็มใจที่จะเป็นคนส่งอาหารไป ตลอดชีวิตหรือ? ” เฉินจงถามพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อเฉินเฟิงไม่ไหวติง เขารู้ว่าสามปีหลังจากที่เฉินเฟิ งออกจากบ้านของตระกูลเฉิน ชีวิตของเขาไม่ราบ รื่นเลย ไปเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยไม่ต้องพูดถึง ฐานะที่ต่ำต้อยของเขา ยังคงถูกคนในตระกูลเสี้ย ดูถูกอยู่ตลอดด้วย และวันเวลาของเขาที่อยู่ในตระ กูลเฉินนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ส่งอาหารดีกว่าตาย” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

สีหน้าของเฉินจงเปลี่ยนไป และเขาก็พูดว่า “นายน้อย คุณหมายถึงอะไร?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรเลย” เฉินเฟิงส่ายหัว “เฉิน จง คุณกลับไปได้แล้ว บอกเฉินเจิ้นหนานและคนใน ตระกูลเฉินด้วย สักวันหนึ่งผมจะกลับไปแน่นอน แต่ ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น!”

เฉินจงผงะ มองดูเงาร่างด้านหลังของเฉินเฟิงที่ กำลังเดินจากไป ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ซับ ซ้อน…

ตลอดทาง อารมณ์ของเฉินเฟิงซับซ้อนมาก

ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมา เขาก็อาศัยอยู่ในบ้านของ ตระกูลเฉิน แต่เนื่องจากฐานะของเขาเป็นลูกนอก สมรส คนในตระกูลเฉินจึงไม่ค่อยชอบเขานัก แม้ กระทั่งคนรับใช้ของตระกูลเฉินก็สามารถดุด่าว่าเขา อย่างดุเดือด และดูถูกเขาได้ตามต้องการ

เดิมที่เฉินเฟิงเคยคิดว่าเขาจะเป็นตัวหนอนใน ตระกูลเฉินไปชั่วชีวิต จนกระทั่งแม่ของเขาล้มป่วย เมื่อสามปีก่อน เขาจึงตระหนักถึงว่า ตระกูลเฉินไม่ ได้ให้โอกาสเขาเป็นแม้แต่ตัวหนอนด้วยซ้ำ!

ในคืนนั้น แม่ของเขาป่วยหนักมาก เฉินเฟิง คุกเข่าต่อหน้าคนในครอบครัวเฉินเหมือนสุนัขตัว หนึ่ง ขอร้องให้พวกเขาช่วยชีวิตแม่ของเขา แต่ไม่มี ใครยื่นมือช่วยเหลือเลย

การแสดงออกของทุกคนนั้น เย็นชามาก

ในที่สุด แม่ของเขาก็ป่วยหนักจนเสียชีวิต เฉินเฟิงรู้สึกว้าวุ่นมาก ในตอนนั้น เขาก็เข้าใจ แล้วว่า ชีวิตของตัวเอง และแม่ของเขานั้น ด้อยกว่า มดอยู่ในสายตาของคนในตระกูลเฉิน!

ในวันนั้น เฉินเฟิงก็ออกจากบ้านของตระกูลเฉิน

ในวันนั้น เฉินเฟิงสาบานว่า วันหนึ่งเขาจะกลับ ไปที่ตระกูลเฉิน และใช้ความสามารถเข้มแข็งอย่าง เต็มที่ เพื่อให้ทุกคนในตระกูลเฉินคุกเข่าต่อหน้า หลุมฝังศพของแม่เขา และขอให้เธอยกโทษ!

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆ น้อยๆของเขาที่ยังเด็ก หลังจากที่เขาออกจากตระ กูลเฉิน และมาที่ชางโจวได้สองวันเฉินเฟิงก็ถูกกลุ่ม คนไล่ล่าและสังหาร หากไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากเสี้ยเว่ยกั๋ว เขาก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนที่ไล่ล่าเขานั้น ต้องมีส่วน เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอย่างแน่นอน

อยู่ต่อหน้าคนในตระกูลเฉินที่ยักษ์ใหญ่ เฉินเฟิ งก็ต่ำต้อยราวกับมด

หลังจากกลายเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว ชีวิตของเฉินเฟิงก็ค่อยๆสงบลง แม้ว่าเขาจะถูกผู้คน นับพันหมื่นคนเยาะเย้ย แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นคน ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ต้นไม้ต้องการความสงบลมพัดไม่ยอมหยุด และตระกูลเฉิน ก็ตามมาอีกครั้งโดยไม่คาดคิด

ยังจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเฉิน และสืบทอดทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น

แต่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลเฉินที่ใหญ่โต นั้น มีผู้ชายมากกว่าหนึ่งร้อยคน ไม่ว่าจะวนกันไปกี่ รอบ ก็ไม่มีวันที่จะวนจนถึงลูกนอกสมรสที่จะ สืบทอดตระกูลเฉิน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นแผนการชั่วร้ายของ พวกเขา

ครั้งหนึ่งเขาเคยถ่อมตัวเหมือนสุนัข แต่วันนี้ เขา มีค่าหลายล้านล้าน

แผนการชั่วร้ายนี้ปลอมเกินไป!

“เฉินเฟิง!” เมื่อเฉินเฟิงขมวดคิ้วอยู่ในความคิด ก็ มีหญิงสาวใส่ชุดเดรสสีขาวที่สง่างามปรากฏต่อหน้า เขา ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่บอบบาง รูปร่างสูงสุด ส่วนอารมณ์ที่สวยงาม เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็จะ ทำให้คนรู้สึกสดใสและน่าทึ่งมาก

ผู้หญิงคนนี้ ก็เป็นภรรยาของเฉินเฟิง มีชื่อว่า เสี้ยเมิ่งเหยา

“เมิ่งเหยา มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเห็นเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เต็มทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท