บทที่ 795 การมาถึง (7)
“เหอะ! จะหนีหรือ?
วันนี้ข้าจะฆ่าพวกเผ่าเวทของพวกเจ้าทั้งหมดไม่ให้เหลือแม้แต่ซาก!”
“เทพวารี?”
จู่ๆ ร่างที่กำลังซ่อนตัวอยู่ในไอสีดำก็จำตัวตนของนักพรตเต๋าหนุ่มได้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า “เจ้าเป็นร่างจำแลงของเทพวารี!”
หลี่ฉางโซ่วค่อยๆ หมุนสว่อน่าในมือของเขาสองสามครั้งพร้อมกับเผยรอยยิ้มบางบนริมฝีปากของเขา
ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างแผ่พุ่งออกมาจากทั่วทั้งร่างของเขา
ธารแสงหลายสิบสายพุ่งผ่านอย่างรวดเร็วและทำลายร่างของตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ที่หลี่ฉางโซ่วยังเผาไหม้ไม่หมด และเสียงของหลี่ฉางโซ่วก็ยังคงดังก้องไปทั่วหล้าอย่างต่อเนื่อง
“เลิกโจมตีสถานที่แห่งนี้เสีย เพื่อเห็นแก่เหล่าเทพธิดาในวังเซิ่งหมู่ วันนี้ข้าจะปล่อยให้เจ้าหนีและรอดพ้นจากอันตรายไปได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ”
ทว่าก่อนที่หลี่ฉางโซ่วจะทันได้กล่าวจบ ปีศาจโบราณหลายตนก็ร้องคำรามออกมาอย่างเดือดดาล
“วันนี้ข้าจะทำลายพวกเผ่าเวทอย่างแน่นอน!”
“กองทัพทั้งหมด จงมุ่งหน้า บุกทะลวงค่ายกลพิทักษ์ขุนเขา!”
พริบตานั้น เหล่าปีศาจทั้งหมดก็เคลื่อนตัวเข้ามารวมกัน และพลังขับเคลื่อนในครั้งนี้ก็สูงกว่าเมื่อก่อนหลายเท่าตัว!
ในขณะนั้น เทพธิดาทั้งสี่บนเมฆก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ครั้นเมื่อรู้ว่าพวกนางไม่อาจหยุดสงครามไม่ให้ปะทุได้อีกต่อไป
ดังนั้นพวกนางแต่ละคนจึงลอยสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า แล้วยืนอยู่บนเมฆพลางมองลงมาดูเบื้องล่าง
เพียงมองดูเท่านั้น…
ไอปีศาจเต็มไปในอากาศและหมู่เมฆดำทะมึน ก็พลุ่งพล่านในขณะที่ทัพหน้าทหารเผ่าปีศาจนับหมื่นมุ่งตรงออกไปข้างหน้าก่อน
มีเหล่าปรมาจารย์เผ่าปีศาจนับร้อยนับพัน ปะปนกันไปในหมู่ทหารปีศาจ และมุ่งหน้า พุ่งตรงไปยังภูเขาทมิฬ!
วิหคปีศาจใหญ่หลายร้อยตัวได้กลายร่างเป็นร่างที่แท้จริงของมันเอง พวกมันแต่ละตัว ล้วนกระพือปีก และดึงดูดลมกระโชกแรงเพื่อพัดควันดำออกไป แล้วพวกมันก็พัดไอปีศาจออกไปทั่วทุกส่วนของโลก
ในขณะนั้นเสียงท่องพระสูตรและเสียงสวดมนต์ก็ปลุกเร้า ลม ไฟ น้ำ และดิน และพลังวิญญาณอันไร้ขอบเขตก็เดือดพล่านขึ้นในทันที!
ดวงตะวันค่อยๆ มืดสลัวลง และดูเหมือนว่า พื้นที่โดยรอบจะตกสู่ความมืดมิดในขณะที่วิชาเวท สมบัติเวท และลูกศรจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนก็กลายเป็นกระแสแสง และสาดแสงส่องสว่างทำให้ทั่วทั้งสวรรค์และปฐพีสว่างไสวขึ้นมาอีกครั้ง!
บัดนั้น ค่ายกลภูเขาทมิฬได้เริ่มเปิดตัวขึ้น กำแพงแสงของค่ายกลสีฟ้าครามนั้นไม่อาจถูกทำลายได้
กระแสแสงมากมายนับไม่ถ้วนนั้น เป็นเฉกเช่นประกายไฟ และทำให้เหล่าทหารเผ่าปีศาจที่พุ่งออกไปข้างหน้าเพื่อกระแทกมัน ต้องหัวแตก
พวกเผ่าปีศาจร้องคำราม พวกมันเปิดเผยร่างที่แท้จริงของพวกมันมากขึ้นเรื่อยๆ และพุ่งเข้าโจมตีค่ายกลใหญ่ของเผ่าเวทอย่างดุเดือด
เรื่องนี้ได้ถูกจารึกลงในความเกลียดชังของวิญญาณปีศาจแล้ว และมันเป็นความเกลียดชังที่ไม่อาจลืมเลือนได้!
พวกเผ่าปีศาจเหล่านี้มักจะกระจัดกระจายเหมือนเม็ดทราย[1] แต่ในขณะนี้ แน่นอนว่า พวกมันได้เปิดเผยด้านดุร้ายของพวกมันออกมาแล้ว!
ในขณะนั้นภายในภูเขาทมิฬ ดวงตาของพวกเผ่าเวทก็ค่อยๆ สว่างขึ้นด้วยแสงสีเลือดขณะที่คลื่นพลังลมปราณระลอกแล้วระลอกเล่า ก็กำลังจะพลิกคว่ำภูเขา
ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ของหลี่ฉางโซ่วหลับตาลงและตั้งสมาธิ เขาคำนวณหาโอกาสว่าจะเกิดขึ้นเมื่อใด เขาถือยันต์หยกสามชิ้นเอาไว้ในแต่ละมือ เป็นทางการหนึ่งและสำรองสอง
จนกระทั่งกองทัพปีศาจได้ล้อมรอบแลพกระจายออกไปทั่วทั้งภูเขาทมิฬ
จนกระทั่งพวกเผ่าเวทกำลังจะถึงขีดจำกัดความอดทนของพวกเขาแล้ว
จนกระทั่งสายฟ้าปรากฏขึ้นในระหว่างสวรรค์และปฐพีอีกครั้ง และเหล่าเทพเซียนทั้งหมดในหอทัณฑ์สายฟ้าแห่งศาลสวรรค์ก็ได้ระดมพลังสายฟ้ามารวมกัน แล้วกระตุ้นเปิดใช้งานค่ายกลสายฟ้า!
เปรี้ยง!
ทันใดนั้นยันต์หยกหกชิ้นก็ระเบิดในมือของหลี่ฉางโซ่ว
ร่างตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ของหลี่ฉางโซ่ว และร่างหลักในมุมมืดพลันลืมตาของพวกเขาขึ้นพร้อมกัน และดวงตาของพวกเขาก็เปล่งประกายด้วยแสงสีเขียวอมฟ้า
“เตรียมพร้อมออกศึก!”
ภายในตัวภูเขา มีเสียงคำรามที่ถูกระงับ มันส่งเสียงดังมาแล้วก็ไป!
ที่ด้านนอกของภูเขาทมิฬ จู่ๆ ท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยแสงสีทอง และลำแสงสีทองสองสายที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางร้อยจั้งมาจากทางเหนือก็พุ่งทะลุผ่านหมู่เมฆหนาทึบ
จากนั้นลำแสงสีทองก็สาดส่องผ่านไอปีศาจที่ไร้ขอบเขต และส่องแสงไปทางด้านเหนือของภูเขาทมิฬที่อยู่ห่างออกไปทางใต้ห้าร้อยลี้!
ในลำแสงสีทอง มีร่างที่สวมชุดเกราะสีเงินสดใส บินออกมาทีละร่าง และทันใดนั้นก็สร้างค่ายกลต่อสู้หลายชั้นเรียงกันอยู่บนขอบฟ้าทันที
ทหารสวรรค์มาแล้ว!
“แยกทัพ! แยกทัพ!”
ร่างปีศาจผู้ทรงพลังอำนาจแห่งเผ่าปีศาจร้องคำรามเสียงดังลั่น
“โจมตีอย่าให้พวกมันได้ทันตั้งตัว!
ฆ่า!”
ทันใดนั้น กองทัพปีศาจก็พุ่งเข้าไปที่จุดวางตำแหน่ง[2]ของทหารสวรรค์สองคนจากทั้งสองข้าง
และพร้อมด้วยเสียงคำราม สัตว์ดุร้ายสองสามตัวที่มีขนาดยาวพันจั้ง ก็พุ่งเข้าหาค่ายกลต่อสู้ของทหารสวรรค์
พวกมันต้องการจะกลืนกินทหารสวรรค์ที่ยังไม่มีปรมาจารย์คอยปกป้องพวกเขาเหล่านี้ทั้งเป็น
ในขณะนั้น!
มีร่างผู้คนโผล่ขึ้นมาจากน้ำทะเล ร่างเหล่านี้หมุนไปรอบๆ และกลายร่างเป็นมังกรครามที่มีความสูงตั้งแต่หลายร้อยถึงหลายพันจั้งในทันที!
เสียงร้องคำรามของมังกรและกรงเล็บมังกร พุ่งทะลุ ฉีกแยกท้องฟ้า และตัดการโจมตีของเหล่าปรมาจารย์เผ่าปีศาจอย่างรุนแรงทันที!
จากนั้นแม่ทัพตงมู่และบรรดาแม่ทัพแห่งศาลสวรรค์หลายสิบคนก็เดินออกมาจากแสงสีทอง
เคราและเส้นผมของแม่ทัพตงมู่ปลิวไสว กระบี่ในมือของเขาเปล่งประกายแสงสีทองเจิดจ้า และพลังแห่งเต๋าสวรรค์ก็พุ่งออกมาราวกับกระแสน้ำ
มันได้เพิ่มพรพลังให้แก่ค่ายกลต่อสู้แห่งศาลสวรรค์ทั้งทางด้านเหนือและใต้ และอาบย้อมชุดเกราะเงินของเหล่าทหารสวรรค์ให้เป็นทองคำ
“ทหารสวรรค์ทั้งหมด จัดทัพ!
เตรียมพลังเวทของพวกเจ้าให้พร้อม!
ด้วยบัญชาแห่งสวรรค์ เราจะปราบปีศาจที่สร้างปัญหาก่อความวุ่นวายในโลก!”
เหล่าทหารสวรรค์ทั้งหมดที่เพิ่งมาถึงต่างรับคำอย่างพร้อมเพรียงกัน และพลังลมปราณขับเคลื่อนก็พุ่งท่วมท้นล้นหลามจนเกินกว่าพลังของเผ่าปีศาจด้วยซ้ำ!
………………………………………………………………..
[1] ง่ายๆ สบายๆ ไร้ระเบียบ
[2] ค่ายกลต่อสู้เกิดจากการจัดวางทหารสวรรค์ตามตำแหน่งที่กำหนดไว้ การทำลายมัน ก็จะส่งผลกระทบต่อค่ายกล
…………………………………………………………
