บทที่ 166 นักรบฉลามพิษ[รีไรท์]
บทที่ 166 นักรบฉลามพิษ[รีไรท์]
ราชาฉลามพิษไม่มีทางเลือกนอกจากจะยอมแพ้ ถึงพวกมันจะเป็นปลาแต่มันก็สามารถพูดได้ ตอนนี้พวกที่หมดสภาพไปต่างร้องด้วยความทรมาน เสียงกรีดร้องของมันแย่มากเสียจนทำให้ฉู่เหินตกตะลึง
“ได้โปรดเถอะ! ปล่อยพวกเราที่เหลือไปเถอะ ถ้าท่านยินยอม พวกเราก็ยินดีที่จะติดตามท่านไปในฐานะลูกน้อง” พวกราชาฉลามพิษได้แต่โอดโอยขอความเมตตา!
ฉู่เหินพอได้ยินคำโอดครวญแบบนั้นก็หยุดมือแทบจะทันที หากสามารถที่จะเอาพวกฉลามพิษมาเป็นพวกได้ก็ดีมากเลย เจ้าพวกนี้เดินทางได้รวดเร็วกว่าเรือประมงเสียอีก
การได้ขี่ฉลามพิษนั้นเป็นเรื่องที่ไม่เลว แต่เจ้าพวกนี้เป็นพวกเจ้าเล่ห์ ถ้าปล่อยไปวันนี้ ไม่แน่ว่าในวันพรุ่งนี้มันอาจจะทรยศก็ได้ อย่างไรก็ตามหลังจากเรียนรู้การใช้ทักษะกิเลนแล้ว ฉู่เหินก็ได้รู้ว่ามีข้อจำกัดอยู่บางอย่าง
ตราบใดที่เขาบีบอัดพลังได้มากพอ มันก็จะสามารถเอาไปใส่ไว้ในตัวของพวกฉลามได้ ถ้าเกิดว่าพวกมันคิดที่จะแทงข้างหลัง พลังกิเลนนี้จะฆ่าพวกมันจากภายในทันที
“ก็ได้ ในเมื่อยอมจำนนงั้นฉันก็จะปล่อยพวกแกไป แต่ถ้าเกิดว่าในอนาคตคิดที่จะหักหลังฉันละก็ …พวกแกได้ตายแน่!”
หลังจากได้ยินคำนั้น ราชาฉลามพิษก็ทันทีว่าตัวเองพลาดแล้ว เพราะว่ามันพูดออกไปโดยไม่ทันได้คิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะสามารถทำอะไรกับตัวเองได้บ้าง ถ้าพวกมันกลับคำทีหลังล่ะได้ตายแน่ ๆ
ถึงแม้ฉลามพิษตัวอื่น ๆ จะพากันจ้องเขม็งไปทางราชาฉลามพิษด้วยสายตาที่มาดร้าย แต่พวกมันก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยอมให้ฉู่เหินเริ่มใช้พลังกิเลนของเขา
หลังจากที่กิเลนขนาดจิ๋วปรากฏขึ้น มันก็ลอยเข้าไปในร่างของฉลามพิษทุกตัว ฉลามพิษทุกตัวที่เห็นเหตุการณ์นี้เริ่มที่จะมีท่าทีหวาดกลัวต่อฉู่เหิน
นี่มันการกระทำของปีศาจร้ายชัด ๆ ในอนาคต พวกมันต้องรับใช้ไอ้ปีศาจนี้ไปตลอดชาติเลยงั้นเหรอ! เฮ้อ พวกฉลามพิษได้แต่ยอมรับชะตากรรม
“ถึงแม้ว่าสิ่งนี้จะคอยควบคุมชีวิตของพวกแก แต่ตราบใดที่พวกแกไม่ต่อต้านและหมั่นสังเกตเจ้าสิ่งนี้ทุกวัน บางทีพวกแกอาจจะเข้าใจทักษะกิเลนก็ได้น่ะ”
ฉู่เหินพูดออกไป ถ้าเกิดว่าฝ่ายตรงข้ามไม่ได้รับผลประโยชน์อะไรเลย มันก็อาจจะทำให้ยากแก่การยอมรับก็ได้
แน่นอนว่าประโยคนั้นทำให้ทั้งห้าตัวดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที พวกมันมองเห็นตอนที่ฉู่เหินใช้ทักษะนั้นอย่างชัดเจน ในอนาคตพวกมันคิดว่าอาจจะสามารถทำแบบนั้นได้บ้างก็ได้
ตอนนี้ดูเหมือนว่าผลประโยชน์นั้นจะลงตัวแล้ว ราชาฉลามพิษ 2-3 ตัวเปลี่ยนสีหน้าทำเป็นประจบสอพลอในทันที
“รอมีผลงานที่เข้าตาฉันก่อนแล้วกัน ฉันถึงจะสอนให้”
ฉู่เหินโยนยาเม็ด 2-3 เม็ดให้พวกฉลาม นี่คือยาที่สามารถเพิ่มพลังดวงดาวในร่างกายได้ และสามารถเยียวยาอาการบาดเจ็บได้อย่างน่าอัศจรรย์โดยเฉพาะถ้าใช้กับพวกสัตว์ หลังจาก 1 ชั่วยาม พวกราชาฉลามพิษก็ฟื้นตัวเต็มที่แล้ว พวกมันสำนึกบุญคุณของฉู่เหินที่ให้ยากับพวกมันในทันที
“นี่เป็นหลักประกันน่ะ หวังว่าจะไม่ทำตัวไร้ประโยชน์ล่ะ” ถึงจะเป็นแค่ความคิดชั่ววูบ แต่ดูท่าแล้ว เหมือนว่ายาพวกนี้จะเหมาะกับพวกฉลามพิษเป็นพิเศษสินะเนี่ย
ฉู่เหินสั่งให้พวกฉลามพิษพาเขาไปหาพวกเงือก ก่อนจะให้รออยู่ด้านนอก เผื่ออยากเรียกใช้จะได้ไม่ต้องไปตามไกล ๆ
ฉู่เหินไปถึงใจกลางของมหาสมุทรได้อย่างรวดเร็ว ถ้าเป็นตามปกติแล้วคงใช้เวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมงด้วยซ้ำ
เมื่อถึงวังของพวกเงือก ฉลามพิษก็มีท่าทีหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัดต่อบรรพบุรุษของเงือก ถ้าไม่ใช่ว่าพวกเงือกไม่ได้เตรียมพร้อมในการต่อสู้ ครั้งที่แล้ว พวกมันคงจะสูญเสียกันมากกว่านี้ก็เป็นได้
“ไม่ต้องกลัวหรอก ตอนนี้เราเป็นพวกกันแล้ว พวกเขาจะไม่ทำอะไรแน่!” ฉู่เหินว่าแล้วก็เข้าไปยังราชวังของเงือก
“ฉลามพิษ พวกฉลามพิษอยู่ที่นี่!” เมื่อฉู่เหินเดินเข้ามา พวกเงือกที่พบเห็นเขาต่างก็เริ่มแตกตื่น พวกเขาต่างหยิบอาวุธขึ้นมาเพื่อเตรียมรับมือฉลามพิษ
หลังจากเห็นฉากนี้ ฉู่เหินก็ไม่ได้กลัวแม้แต่น้อยว่าพวกฉลามพิษนั้นจะตายหรือไม่ เพราะเขามั่นใจ หากไม่มีฉู่เหินกันไว้ พวกมันคงจะหนีกันไปหมดแล้ว นับจากหายนะครั้งสุดท้ายพวกเงือก พวกเขาก็ได้เตรียมตัวไว้พร้อมสำหรับเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นได้อยู่ตลอดเวลา
ยังคงมีเงือกตนอื่น ๆ ที่แข็งแกร่งเท่ากับบรรพบุรุษเงือกอยู่อีกมาก แต่พวกเขายังคงถูกผนึกไว้ และด้วยผลจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ครั้งล่าสุดนี้ พวกเงือกก็ไม่คิดว่าพวกตนนั้นจะได้อยู่อย่างสงบอีกแล้ว
ด้วยสถานะของเงือก พวกผู้อาวุโสเลือกที่จะผนึกตัวเองเอาไว้ อย่างไรก็ตามลูกหลานก็เรียกพวกเขากลับมาเพื่อเตรียมแผนการอันยิ่งใหญ่
เดิมทีนั้นคงไม่มีใครคิดว่าเผ่าพันธุ์เงือกจะมีศัตรู แต่ทุกวันนี้กลับมีแล้ว และนั่นก็คือพวกฉลามพิษนั่นเอง
หากไม่มีพวกฉลามพิษ การล้างเผ่าพันธุ์ก็คงจะไม่เกิดขึ้น ตอนนี้พวกที่มีอำนาจเหนือน่านน้ำก็คงจะเป็นพวกฉลามพิษ แล้วตอนนี้กลุ่มที่ว่านั้นก็อยู่ที่หน้าบ้านของพวกเขาแล้วด้วยซ้ำ!
อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นร่างของใครบางคนอยู่กับพวกฉลามพิษ คนคนนี้เป็นคนที่พวกเขาคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี เป็นเพราะภายในวังของเงือกนั้นได้มีภาพเสมือนของฉู่เหินไปทั่วทั้งวัง เขามีบุญคุณต่อเผ่าเงือกอย่างมาก ไม่มีทางที่ผู้อาวุโสจะลืมได้
แต่ผู้อาวุโสเงือกเองก็ต้องการที่จะตรวจสอบก่อนเพื่อความปลอดภัย
“พวกแกกล้ามาที่นี่ ไม่กลัวตายเลยรึไง?”
