เมื่อหงส์ฟ้าสีทองปรากฏตัว
ก็ปลดปล่อยความกดดันที่น่ากลัวซึ่งกวาดคลื่นภายในห้วงมหรรณพสีมรกต
ร่างหวงเฉวียนจือร่อนลงบนหัวของหงส์ฟ้า ม่านตาสีทองของเขาคล้ายกับเทพโดยไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ ขณะมองไปที่มู่เฉิน
หงส์ฟ้าสีทองที่อยู่ใต้เท้าเป็นร่างที่แท้จริงของเขา ดังนั้นตราบใดที่เรียกมันออกมาก็แปลว่าเขาจะเคลื่อนไหวเต็มกำลังแล้ว
ยามนี้ไม่ว่าจะเป็นข่งหลิงเอ๋อ จิ่วโยว หรือกระทั่งผู้ชมนอกสระยกเทพ ท่าทางแต่ละคนก็ดูเคร่งเครียดลงหลายส่วน
เนื่องจากพวกเขารู้ว่าหวงเฉวียนจือจะน่ากลัวเพียงใดเมื่อนำร่างต้นกำเนิดออกมา
ภายใต้สภาวะนี้แม้แต่จอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนขั้นเซียนระยะกลางก็ไม่สามารถต่อกรกับเขาได้
มู่เฉินหดดวงตาขณะมองไปที่หงส์ฟ้าสีทอง เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงความกดดันที่คลุมเครือ
เขาต้องยอมรับว่าแม้หวงเฉวียนจือจะหยิ่งผยอง แต่ก็มีคุณสมบัติที่จะเป็นเช่นนั้นแท้จริง
ทว่ามู่เฉินก็ไม่ให้หวงเฉวียนจือบรรลุผลแน่นอน ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทรงพลังเพียงใด นั่นเป็นเพราะอีกฝ่ายต้องการกลืนกินสายเลือดวิหคอมตะของจิ่วโยว ซึ่งเป็นสิ่งที่เขายอมให้เกิดขึ้นไม่ได้
‘ในเมื่อแกต้องการดวลแบบจริงจัง ข้าก็จะบอกให้รู้ว่าต่อให้แกเป็นประมุขน้อยเผ่าหงส์ฟ้าแท้จริงก็ยังไม่มีสิทธิ์!’
แสงหลิงรวมตัวกันในดวงตาของมู่เฉิน แสงสีม่วงทองเบ่งบานจากด้านหลังพร้อมกับร่างเสมือนมีชีวิตขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น รัศมีอมตะต้านแรงกดดันของหงส์ฟ้าทองคำ
มู่เฉินยืนอยู่บนร่างเทพสุริยะนิรันดร์โดยไม่มีอารมณ์ใดขณะมองไปที่หวงเฉวียนจือ เขายื่นมือออกก่อนที่จะทำท่าทางยั่วยุ
“ฮ่าๆ แกนี่กล้าดี!”
เมื่อเห็นการยั่วยุของมู่เฉิน หวงเฉวียนจือก็หัวเราะ ทว่าเสียงหัวเราะของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนกล้าท้าทายเขา ทั้งๆ ที่มีขุมพลังต่ำกว่า
“ดี ข้าจะทำลายความกล้าหาญของแกให้สิ้นซาก ดูสิว่าในอนาคตยังจะมีความกล้าที่จะบรรลุระดับเทียนจื้อจุนขั้นเซิ่งไหม!”
เสียงหัวเราะของหวงเฉวียนจือกวาดออก สายตาเปลี่ยนเป็นแหลมคม หงส์ฟ้าทองคำที่อยู่ใต้เท้าก็ส่งเสียงร้อง ขณะที่สายฟ้าสีทองพุ่งออกมาทันที
“หงส์สายฟ้า!”
สายฟ้าเป็นสีทองครอบงำด้วยร่องรอยของสายเลือดหงส์ฟ้าแท้จริง ไม่ต้องพูดถึงจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนขั้นหลิง แม้แต่ขั้นเซียนก็ไม่กล้าเผชิญหน้าตรงๆ
สายฟ้าสีทองว่องไวมากมาปรากฏเบื้องหน้าร่างเทพสุริยะนิรันดร์ทันทีหลังจากที่พุ่งออกจากปากหงส์ฟ้ามา
มู่เฉินหรี่ตาลง ร่างสีม่วงทองก็กำหมัดแน่น พลางเหวี่ยงใส่สายฟ้าสีทองพร้อมกับแสงสีม่วงทอง
ตึง!
ทั่วบริเวณโยกคลอน คลื่นกระแทกทำให้น้ำในทะเลสาบที่อยู่ในรัศมีหนึ่งพันจั้งกวาดพัดออก สร้างน้ำพุพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
ร่างเทพสุริยะนิรันดร์สั่นสะท้านค่อยๆ ถอนหมัดกลับ ขณะที่สายฟ้าสีทองแตกเป็นเสี่ยงๆ
อย่างไรก็ตามมีรอยแตกบนกำปั้นแต่ก็ได้รับการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วเมื่อแสงสีม่วงทองพลุ่งพล่านขึ้น
แต่ด้วยสิ่งนี้ก็เห็นได้ว่าหวงเฉวียนจือทรงพลังเพียงใด ต้องรู้ว่าแม้แต่จอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนขั้นเซียนระยะต้นก็ไม่สามารถทำให้ร่างเทพสุริยะนิรันดร์บาดเจ็บได้ ทว่าการโจมตีด้วยสายฟ้าฟาดครั้งเดียวจากหวงเฉวียนจือกลับทำให้เกิดรอยร้าวขึ้น
ชายคนนี้จัดการไม่ง่ายเลยจริง
สายตามู่เฉินวูบไหว จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับหรี่ตาลงหลังจากที่รู้สึกได้ถึงบางอย่าง
เมื่อเห็นว่าการโจมตีด้วยสายฟ้าไร้ประโยชน์ กระบวนท่าในมือของหวงเฉวียนจือก็เปลี่ยนไป หงส์ฟ้าทองคำกระพือปีก กำจายรัศมีสีทองที่คลุมเครือก่อเป็นรูปดวงอาทิตย์และดวงจันทร์
แรงกดดันที่ไม่อาจอธิบายได้กวาดออก นั่นคือสัญญาณของการเร้าทักษะเทพทรงพลังออกมา
“ปีกหงส์สุริยันจันทรา!”
ข่งหลิงเอ๋อและผู้ชมนอกสระยกเทพอุทานด้วยความกลัวในน้ำเสียง นี่คือวิทยายุทธระดับเสินทงขั้นยอดเยี่ยม แม้ว่าจะเทียบไม่ได้กับขั้นสุดยอดสามสิบหกกระบวนท่าในตำนาน แต่ก็ถือว่ามีชื่อเสียงมากในมหาพันภพ
ว่ากันว่าจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนขั้นเซียนที่ต่อกรกับหวงเฉวียนจือล้วนแพ้ในกระบวนท่านี้
ครืนๆ!
ภายใต้สายตาหวาดกลัวมากมาย ทันใดนั้นรัศมีแสงสีทองก็ระเบิดออกจากปีก กลายเป็นดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สีทอง
ขณะที่ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ลอยคว้างก็ปล่อยแรงกดดันที่สามารถยับยั้งปราการทั้งหมดได้
“ลองรับกระบวนท่านี้ของข้าบ้าง!”
หวงเฉวียนจือหัวเราะขณะที่ผลักฝ่ามือออก ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สีทองทะยานออกไปพร้อมกับคลื่นการทำลายล้างกระจายออกมา
ร่างเทพสุริยะนิรันดร์อ้าปาก แสงสีทองที่ดูราวกับมังกรทองพุ่งออกมาปะทะกับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ทว่าแสงอมตะก็ถูกบดขยี้ทันทีเมื่อสัมผัส
“วิทยายุทธระดับเสินทงขั้นยอดเยี่ยมของเผ่าหงส์ฟ้าพิเศษแท้จริง”
มู่เฉินถอนหายใจจากนั้นก็วาดตราประทับด้วยมือข้างเดียว ทันใดนั้นมิติด้านข้างเขาก็บิดเบี้ยว เงาร่างสองร่างเดินออกมายืนบนไหล่ของร่างเทพสุริยะนิรันดร์
มู่เฉินนั่งอยู่บนศีรษะร่างเทพสุริยะนิรันดร์ ร่างรองสองคนก็อยู่บนไหล่คนละข้าง จากนั้นทั้งสามก็เทคลื่นหลิงไร้ขอบเขตลงในร่างเทพสุริยะนิรันดร์
ฮึ่ม ฮึ่ม!
พร้อมกับการเทคลื่นหลิงไร้ขอบเขตลงไป ร่างเทพสุริยะนิรันดร์ก็เปล่งประกาย ก่อตัวเป็นชั้นเกราะบนร่างกายใหญ่โต
ด้วยความช่วยเหลือของร่างรองทั้งสอง ร่างเทพสุริยะนิรันดร์ก็เปิดปาก รหัสเทพอมตะหลายร้อยขดรอบตัวราวกับอสรพิษขนาดใหญ่
มีรหัสเทพอมตะทั้งหมดแปดร้อยลาย!
นี่เป็นขีดสุดในปัจจุบันของมู่เฉิน
ขณะที่รหัสเทพไหลเวียนก็ปล่อยความผันผวนที่น่ากลัวซึ่งทำให้มิติยุบลงกลายเป็นหลุมดำ
ร่างเทพสุริยะนิรันดร์ยื่นมือออก รหัสเทพอมตะแปดร้อยลายก็ควบรวมกันอย่างรวดเร็ว กลายเป็นคันธนูขนาดใหญ่และลูกศรที่ปกคลุมด้วยอักขระโบราณ
เมื่อลูกศรขึ้นสายบนคันธนู ความผันผวนที่น่ากลัวก็แผ่กระจายออกไประหว่างฟ้าดินพร้อมกับรัศมีสังหารที่ทำให้ดูเหมือนว่าสิ่งมีชีวิตใดๆ ที่ถูกลูกศรนี้จะต้องตายตกไป
สายตาของมู่เฉินไม่แยแส เขาเงยหน้าขึ้นมองดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ที่กำลังขยายอย่างรวดเร็วก็สะบัดนิ้วเบาๆ
ฮึ่ม!
เสียงฮึ่มฮั่มดังก้องเมื่อปล่อยสายธนู ลูกศรสีม่วงทองพุ่งออกมาทำให้มิติยุบไปรอบๆ จนเกิดรอยยาว…
ปัง!
มีเพียงแสงวาบผ่าน ไม่รอให้ใครได้มองเห็นชัดลูกศรก็ปะทะกับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์
เคร้ง!
เหมือนมีเสียงสะท้อนก้องออกมา ลูกศรพุ่งเข้าสู่ดวงอาทิตย์สีทองก่อน รัศมีที่น่ากลัวระเบิดออกมาจากดวงอาทิตย์ขณะที่พยายามทำลายลูกศร แต่คราวนี้ไม่สามารถก่อภัยคุกคามใดๆ อักขระบนลูกศรดูราวกับเป็นอมตะ
ชี่!
ลูกศรสีม่วงทองหยุดลงเพียงชั่วครู่ จากนั้นก็ทะลุผ่านดวงอาทิตย์สีทอง
ส่วนดวงจันทร์สีทองก็ถูกเจาะผ่านในลมหายใจเดียว
เมื่อพวกข่งหลิงเอ๋อเห็นภาพนี้ใบหน้าก็เปลี่ยนไป นี่ช่างเกินความคาดหมายของพวกเขา ‘วิทยายุทธระดับเสินทงขั้นยอดเยี่ยมของหวงเฉวียนจือถูกทำลายด้วยลูกศรของมู่เฉิน?!’
ฟิ้ว!
ขณะที่ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป ริ้วแสงสีม่วงทองก็วูบวาบ ทว่าพลังครึ่งหนึ่งของลูกศรหมดลง ทำให้มีขนาดหดลงอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตามความเร็วไม่ได้ลดลง พริบตามันก็ไปปรากฏเบื้องหน้าหวงเฉวียนจือตั้งใจจะแทงทะลุศีรษะไป
เคร้ง!
แต่เมื่อลูกศรกำลังจะโดนหว่างคิ้วของหวงเฉวียนจือ สองนิ้วที่ดูเหมือนจะหลอมจากทองคำก็ยื่นออกมาจับลูกธนูไว้แน่น
แต่ถึงอย่างนั้นความคมของลูกศรก็ได้ทิ้งบาดแผลเล็กไว้ที่กึ่งกลางคิ้วของหวงเฉวียนจือ
โดยไม่มีปฏิกิริยาใดๆ บนใบหน้า หวงเฉวียนจือใช้กำลังนิ้วขยี้ลูกศรแตกออก
ซี้ด
ด้านนอกสระยกเทพ ทุกคนสูดอากาศเย็นขณะมองไปที่มู่เฉินด้วยสีหน้าเคร่งเครียดรุนแรง
ทั้งสองได้ดึงพลังแท้จริงออกมาในการเผชิญหน้ากัน มิหนำซ้ำยังสามารถคุกคามจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนขั้นเซียนได้เลย
แต่ใครจะคิดว่าการโจมตีของหวงเฉวียนจือถูกตอบโต้ได้อย่างง่ายดายโดยมู่เฉิน มากจนทิ้งบาดแผลเล็กไว้บนหน้าผากของหวงเฉวียนจือ
แม้ว่าบาดแผลนี้จะไม่ได้มีความหมายมาก แต่ก็พิสูจน์ให้เห็นว่ามู่เฉินได้เปรียบเล็กน้อยจากกระบวนท่านี้
หลังจากได้เห็นการต่อสู้นี้ ทุกคนก็ตระหนักได้ว่าชายหนุ่มที่ชื่อดังเป็นพลุแตกเมื่อไม่นานมานี้ ไม่ใช่ธรรมดา…
ทุกคนถอนหายใจ การดวลกันครั้งนี้กำลังจะไปถึงจุดสุดยอด
ขณะที่พวกเขาตกตะลึง หวงเฉวียนจือก็เช็ดหยดเลือดออกจากหน้าผาก ก่อนที่จะสร้างอักขระโบราณ
เมื่อตราประทับของเขาเปลี่ยนไป ทุกคนก็สามารถเห็นวงแสงโบราณค่อยๆ ปรากฏขึ้นที่เบื้องหลัง
ครั้นพวกเขาเห็นวงแสงนั่นก็ถึงกับสูดหายใจเข้าลึก…
นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ว่าวงแสงนี้ก็คือทักษะเทพที่แข็งแกร่งที่สุดของหวงเฉวียนจือ
หนึ่งในวิทยายุทธระดับเสินทงขั้นสุดยอดสามสิบหกกระบวนท่าในตำนานแห่งมหาพันภพ—วิชาเก้าเทพหมุนวน!
