เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] – บทที่ 909 รู้จักตัวตน

บทที่ 909 รู้จักตัวตน

บทที่ 909 รู้จักตัวตน

ทันใดนั้น หนึ่งในนักฆ่าที่เผชิญหน้ากับอาจารย์ของรัชทายาทรีบพุ่งทะยานเข้าหาซูอัน

ระดับเจ็ด!

ซูอันประเมินอีกฝ่ายได้อย่างรวดเร็ว

เขาเริ่มสาปแช่งในใจ ไอ้คน ๆ นี้เป็นผู้บ่มเพาะสำคัญหมายเลขสองที่กำลังโจมตีเฉาโฮ่ว…

แต่ทำไมตอนนี้มันถึงทิ้งเฉาโฮ่วไว้ข้างหลังและเปลี่ยนเป้ามาที่ข้าแทน? แถมยังพาพรรคพวกในระดับหกมาตั้งอีกหลายคนแบบนี้!

พวกเจ้าควรจะโจมตีเฉาโฮ่วหรือองค์รัชทายาท จะพากันมาหาข้าทำไม!

ซูอันรู้สึกเช่นนี้เพราะเขาไม่รู้จริง ๆ ว่าความเป็นทูตยุทธ์เสื้อแพรทองหมายถึงอะไร เขาไม่ได้เป็นสมาชิกของทูตยุทธ์เสื้อแพรมานานพอที่จะเข้าใจเรื่องนี้อย่างถ่องแท้

ทูตยุทธ์เสื้อแพรทองทั้งหมดมีเพียงสิบคนเท่านั้น คุณสมบัติพื้นฐานที่สุดของทูตยุทธ์เสื้อแพรทองคือมีระดับบ่มเพาะที่สูงส่ง ทุกคนล้วนเก่งกาจและเชื่อมือได้ และทั้งสิบคนแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาทูตยุทธ์เสื้อแพรทั้งหมด

การบ่มเพาะของทูตยุทธ์เสื้อแพรทองอยู่ที่ระดับเจ็ดเป็นอย่างน้อย และมีข่าวลือว่ามีบางคนอยู่ในระดับเก้าเสียด้วยซ้ำ!

หวงฮุ่ยฮงซึ่งถูกส่งไปจับกุมซูอันเป็นเพียงทูตยุทธ์เสื้อแพรเงิน สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าทูตยุทธ์เสื้อแพรทองมีตำแหน่งสูงส่งเพียงใด

ในสายตาของนักฆ่าเหล่านี้ ภัยคุกคามจากทูตยุทธ์เสื้อแพรทองเพียงคนเดียวนั้นยิ่งใหญ่กว่าอาจารย์ขององค์รัชทายาท เฉาโฮ่ว

พวกมันไม่รู้ว่าเป็นทูตยุทธ์เสื้อแพรทองคนนี้มีการบ่มเพาะอยู่ที่ระดับไหน ถ้าเขาอยู่ที่ระดับเก้า ทุกอย่างก็จบสิ้น

พวกมันต้องทุ่มสุดกำลังล้มเขาลงให้ได้ตั้งแต่เริ่มต้น

ซูอันไม่กล้าประมาท เขารีบยกมือขึ้นปัดนักฆ่าระดับเจ็ดกระเด็นออกไป

นักฆ่ารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของตัวเองหายไป มันตกตะลึง “ซวยแล้ว! อย่างน้อยคนนี้อยู่ที่ระดับแปด!”

มันไม่รู้ว่าเป็นเพราะวิชาเทพยุทธ์กลืนสวรรค์ อย่างไรก็ตามซูอันดูเหมือนจะไม่ใช่ผู้บ่มเพาะระดับเก้าในความคิดของมัน หากคู่ต่อสู้ของมันอยู่ที่ระดับเก้า มันคงจบชีวิตด้วยฝ่ามือนั้นไปแล้ว

กลุ่มนักฆ่าสาปแช่งความโชคร้ายของตัวเอง ทำไมไม่เป็นเพียงทูตยุทธ์เสื้อแพรระดับเจ็ด!?

ทุกคนที่ปกป้องรัชทายาทตกตะลึง ดวงตาคู่งามขององค์หญิงรัชทายาทเลื่อนมาหยุดอยู่ที่เขา นางต้องขอบคุณบุคคลนี้อย่างจริงใจเมื่อทุกอย่างจบลง

ซูอันก็งงงันเช่นกัน เขารู้ว่าการบ่มเพาะของเขาไม่สามารถประเมินได้ด้วยวิธีการธรรมดา แต่ความจริงที่ว่าเขาเผชิญหน้ากับนักฆ่าที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเจ็ดโดยไม่เสียเปรียบก็ยังทำให้ตัวเองต้องประหลาดใจ

นี่ข้าแข็งแกร่งขนาดนี้แล้วเหรอ?

นักฆ่าอีกสองคนพุ่งเข้ามาหาเขา คนหนึ่งจากทางขวาและอีกหนึ่งจากทางซ้าย เห็นได้ชัดว่าตั้งใจที่จะผ่อนแรงให้สหายระดับเจ็ดของพวกมัน

ซูอันรู้ว่านักฆ่าเหล่านี้มีความชำนาญในการลอบสังหาร ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าประมาท มันจะเป็นหายนะถ้าเขาต้องพ่ายแพ้และเปิดเผยตัวตน

เขาไม่ต้องการที่จะเปิดเผยตัวตนโดยใช้ทักษะปกติ ดังนั้นเขาจึงใช้วิชาเทพยุทธ์กลืนสวรรค์แทน แม้ว่าเขาจะไม่สามารถสร้างหลุมดำได้เหมือนอู่เกิงในตอนนั้น แต่ก็สามารถสร้างกระแสวังวนอันทรงพลังในฝ่ามือได้

มันดูดพลังชี่ออกจากกระบี่ยาวของนักฆ่าทางด้านซ้ายอย่างสมบูรณ์ จากนั้นจึงบิดและบดขยี้กระบี่ยาวที่แหลมคมให้เป็นก้อนเหล็กตะปุ่มตะป่ำก้อนหนึ่ง

นักฆ่ารีบถอยออกไปด้วยความตื่นตระหนก แต่มีหรือซูอันจะยอมแพ้ให้กับโอกาสดี ๆ เช่นนี้?

เขารีบพุ่งเข้าไปซัดฝ่ามือใส่นักฆ่าที่หลบหนีจนกระอักเลือดออกมา

ทุกคนตกตะลึง ทูตยุทธ์เสื้อแพรทองคนนี้แข็งแกร่งอย่างยิ่ง!

แม้แต่เฉาโฮ่วก็ยังดูประหลาดใจ ทูตยุทธ์เสื้อแพรคนนี้คือใคร? ทำไมข้าจึงมองระดับการบ่มเพาะของเขาไม่ออก?

เป็นไปได้ไหมที่เขาใช้ทักษะบางอย่างซ่อนคลื่นพลังของตัวเองไว้หรือระดับการบ่มเพาะของชายผู้นี้เหนือกว่าข้ามากจนข้าไม่สามารถประเมินระดับของเขาได้งั้นเหรอ?

องค์หญิงรัชทายาทมองด้วยดวงตาเป็นประกาย ไม่ใช่ว่านางชอบทูตยุทธ์เสื้อแพรคนนี้ นางแค่รู้สึกสบายใจเมื่อมีผู้ที่สามารถเชื่อถือได้ปรากฏตัวออกมาปกป้องในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้

ในสายตานาง เขาดูสูงส่งเหมือนเทพสงครามจากสวรรค์ชั้นเก้า

ในเวลาเดียวกัน ซูอันถอนหายใจด้วยความประหลาดใจ วิชาเทพยุทธ์กลืนสวรรค์เป็นทักษะที่มีประโยชน์อย่างยิ่ง มันสามารถสลายอำนาจทักษะของคู่ต่อสู้ได้ แถมยังทำให้อีกฝ่ายประเมินระดับการบ่มเพาะที่แท้จริงของเขาได้ยากยิ่งขึ้น มันทำให้เขากลายเป็นหมาป่าในคราบลูกแกะ!

แน่นอนว่าชายหนุ่มจะไม่แสดงความสามารถในการดูดกลืนการบ่มเพาะของวิชาเทพยุทธ์กลืนสวรรค์ เขาไม่ต้องการที่จะกลายเป็นศัตรูกับคนทั้งโลก ความสามารถนี้จะต้องใช้อย่างระมัดระวังยิ่ง

—

ท่านยั่วยุชิวฮัวเล่ยสำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 123!

—

…

เขาได้รับการแจ้งเตือนอย่างต่อเนื่องสำหรับคะแนนความโกรธแค้น เห็นได้ชัดว่าเหล่านักฆ่าโกรธแค้นกับการตายของสหาย อย่างไรก็ตาม มีเพียงชื่อเดียวที่ทำให้ซูอันตกตะลึง

ชิวฮัวเล่ย?

นางอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?!

ซูอันมองไปโดยรอบทันที เกือบทุกคนสวมชุดดำ ทุกที่ก็เต็มไปด้วยความโกลาหล ยากที่จะบอกได้ว่าใครเป็นใคร

ในขณะที่เขาฟุ้งซ่านไปชั่วขณะ นักฆ่าทางด้านขวาก็โจมตีอีกครั้ง

ซูอันหลบเลี่ยงการโจมตีนี้อย่างช่ำชอง คู่ต่อสู้หลักของเขาคือผู้บ่มเพาะระดับเจ็ด ชายคนนั้นเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

นักฆ่าระดับเจ็ดใช้ทักษะทั้งหมดเมื่อเห็นซูอันพุ่งตรงเข้ามาหา การเริ่มก่อนเป็นการชิงความได้เปรียบ

ซูอันขมวดคิ้วและแอบเรียกใช้นกกระจิบร้อยเสียงเพื่อโจมตีวิญญาณของอีกฝ่าย

ไม่มีทางที่นักฆ่าระดับเจ็ดผู้นี้คือชิวฮัวเล่ย ดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องยั้งมือ

เขาอยากจะรักษาภาพพจน์ว่าเป็นผู้บ่มเพาะทั่วไปความสามารถดาษดื่นเอาไว้ แต่คู่ต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งเกินไป!

ดังนั้นตอนนี้เขาจะแสร้งทำเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ในตอนนี้เขาสวมหน้ากากอยู่ จึงไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาได้

ซูอันแค่กังวลว่าตัวเองจะทำลายแผนของชิวฮัวเล่ย น่าเสียดายที่ทุกอย่างอยู่นอกเหนือการควบคุมของเขาแล้ว เขาสามารถทำได้แค่แก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้าแล้วค่อยแอบช่วยชิวฮัวเล่ยในภายหลัง

ไม่มีทางที่คู่ต่อสู้ระดับเจ็ดของเขาจะสามารถคาดการณ์การโจมตีนี้ได้ การมองเห็นของมันพร่ามัวและรู้สึกเวียนหัวทันที จากนั้นจึงถูกฝ่ามือหนักหน่วงซัดเข้าให้ที่หน้าอกกระเด็นลงไปที่พื้น จนกระอักเลือดคำโตออกจากปาก

ขณะเดียวกัน คมกระบี่พุ่งใส่ด้านหลังของซูอัน นักฆ่าที่ซูอันหลบการโจมตีไปก่อนหน้านี้กลับมารุกเขาอีกครั้ง

อันที่จริง นักฆ่าผู้นี้ไม่ได้รู้สึกดีใจเลยที่โจมตีใส่ซูอัน เมื่อครู่นี้ขณะที่แทงกระบี่ออกไป มันเห็นซูอันซัดฝ่ามือใส่สหายระดับเจ็ดจนกระอักเลือด ภาพน่าสยดสยองนั้นทำให้ทั้งร่างของมันเย็นวาบ มันอยากจะถอนการโจมตี แต่น่าเสียดายที่การแทงนี้มันใช้พละกำลังทั้งหมดดังนั้นจึงไม่สามารถหันหลังกลับได้อีก

สองนิ้วของซูอันเหยียดออกไปคีบกระบี่ของมันเอาไว้ มืออีกข้างหนึ่งชี้ดัชนีไปที่นักฆ่า

“ดัชนีเจิดจรัส?!” นักฆ่าอุทานด้วยความตกใจ