เวลาได้ผ่านไปสองวันหลังจากที่เฟยหลงได้เริ่มการปรุงยาก็ได้เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นจากห้องที่เฟยหลงอยู่
” ตู้มมมมมมมม ”
หลังจากที่เสียงระเบิดได้ดังขึ้นมาก็ได้เห็นร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังยืนอยู่ท่ามกลางควันสีดำที่เกิดจากการระเบิด
นั้นก็คือเฟยหลงที่ตอนนี้สภาพเสื้อผ้านั้นที่บางส่วนมีร่องรอยของการถูกไฟไหม้เล็กน้อย
” ระเบิดอีกเเล้ว……………………… การเปลี่ยนเเปลงเม็ดยาให้ได้ผลลัพท์ตามที่ต้องการนี้มันช่างยากเย็นยิ่งนัก ”
เเละตอนนั้นเองที่ได้มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหน้าเฟยหลง
” เฮ้…………… ไหนเจ้าบอกว่าถ้าเปลี่ยนเเค่สมุนไพรเสริมเเล้วมันจะไม่เป็นไรไงถ้าคุณสมบัติมันใกล้เคียงกัน ”
” การกระทำของเจ้าทำให้เกิดระเบิดขึ้นมาเเล้วทำให้ท่านบรรพบุรุษผู้นี้โดนไปด้วย ”
เฟยหลงมี่ได้ยินคำกล่าวของหม้อปรุงยาหยูหงก็ได้เเต่ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
” มันสามารถทำได้เเต่ต้องใส่สมุนไพรลงไปตามอัตราส่วนที่พอดีทำนั้นซึ่งเเม้ว่าคุณสมบัติของพวกมัน ”
” จะเหมือนกันเเต่ข้าก็ไม่เเน่ใจเหมือนกันว่าต้องใช้เท่าไหร่จึงจะเหมาะสมที่สุด……………. ”
หม้อปรุงยาหยูหงที่ได้บินเฟยหลงกล่าวออกมาเข่นั้นจึงโกรธเเล้วกล่าวตอบกลับไปวา
” เเล้วทำไมเจ้าไม่บอกข้าละ………………. ”
เฟยหลงที่ได้ยินเช่นนั้นเเล้วก็ได้กล่าวออกมาด้วยความสงสัย
” เเล้วถ้าข้าบอกเจ้ามันจะได้อะไรขึ้นมาเจ้าไม่ใช่นักปรุงยาซักหน่อย ”
หม้อปรุงยาหยูหงที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวออกมาเเบบนั้นจึงได้กล่าวตอบกลับไปด้วยความโกรธ
” ถึงเเม้ข้าไม่ใช่นักปรุงยาเเล้วข้าเป็นหม้อปรุงยา…………… ”
เเต่ก่อนมี่หม้อปรุงยาหยูหงจะได้กล่าวจบเฟยหลงได้กล่าวขัดขึ้นมา
” เเล้วมันต่างกันตรงไหนกัน ”
หม้อปรุงยาหยูหงที่ถูกขัดก็ได้กล่าวอธิบายออกมาด้วยน้ำเสียงอันเย่อหยิ่ง
” ก็เพราะว่าถึงเเม้ข้าจะไม่เคยปรุงยาเเต่ข้าได้ติดตามเจ้านายของข้าไปทั่วทุกสถานที่ได้พบเจอกับสมุนไพรมากมายเเล้วสังเกตุเห็นการปรุงยาของท่านด้วย ”
เฟยหลงที่ได้ยินเสียงหม้อปรุงยาหยูหงเเบบนั้นเเล้วจึงอยากที่จะโยนหม้อปรุงยานี้ทิ้งเพราะน้ำเสียวอันเย่อหยิ่งของมัน
เเต่สุดท้ายเมื่อได้ฟังเรียงราวจนจบเฟยหลงได้ตัดสินใจเก็บคสามคิดก่อนหน้านี้ของมันเอาไว้ก่อนเเล้วกล่าวออกมาว่า
” เเล้วทำไมก่อนหน้านี้เจ้าไม่บอกข้าละ ”
หม้อปรุงยาหยูหงที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวออกมาเเบบนั้นจึงเบืกที่จะโต้ตอบกลับไป
” ก็เพราะว่าข้าเห็นเจ้าปรุงเม็ดยาต่างๆมากมายง่ายดายราวกับเจ้าเคยทำมาเเล้วนับหลายครั้งข้าจึงไม่อยากรบกวน ”
” เเต่ใครจะคิดละว่าถึงเเม้เจ้าจะรู้จักวิธีที่เจ้ากล่าวออกมาในตอนเเรกอย่างดีเยี่ยม…………… เเต่สุดท้ายเเล้วก็ยังไม่ดีพอที่จะทำสำเร็จ ”
เฟยหลงที่ได้ยินคำกล่าวของหม้อปรุงยาหยูหงก็ได้ครุ่นคิดอย่างจริงจังจนกระทั่งได้ยินประโยคสุดท้าย
ก็เริ่มที่จะมีความคิดว่าจะนำหม้อปรุงยาปากเสียนี้ไปทิ้งไว้ก้นมหาสมุทรดีไหม
เเต่สุดท้ายเเล้วก็ต้องยกเลิกไปเพราะหม้อปรุงยาที่เเม้จะดูธรรมดาเเละไม่มีอะไรกลับเป็นหม้อปรุงยาที่ดีมากถ้าเทียบกับอันที่เฟยหลงเคยเห็นมาในชีวิตนี้
” เเล้วเจ้าก็บอกข้ามาว่าจะต้องใช้วิธีไหนกันเเน่ถึงจะปรุงเม็ดยานี้จนสำเร็จ ”
เมืาอเฟยหลงกล่าวจบก็ได้มองหม้อปรุงยาหยูหงอย่างคาดหวังเพราะว่าการที่มันกล่าวออกมาก่อนหน้านี้นั้นมันจะต้องเป็นเรื่อวจริง
เพราะขีวิตนี้เเม้เฟยหลงจะเคยพบกับอาวุธที่มีจิตวิญญาณเป็นของตนเองมาบ้าง
เเต่ไม่เคยพบหม้อปรุงยาที่พูดได้เเละปากเสียขนาดนี้มากก่อนเเละเเล้วตอนนั้นเองที่หม้อปรุงยาหยูหงได้กล่าวตอบออกมา
” อืม……………….. ข้าลืมไปแล้ว ”
