เฟยหลงที่ได้ยินเสี่ยวไป๋ตอบกลับมาเเบบบนั้นก็ได้กล่าวออกมาว่า
” งั้นก็ไปกันเถอะ ”
เมื่อกล่าวจบเฟยหลงได้กระโดดลงไปในทะเลสาบพร้อมกับเสี่ยวไป๋โดยที่ตอนนี้ทั้งสองได้เริ่มทำการดำดิ่งลงไปยังใต้ทะเลสาบ
รอบด้านในอตนนี้นั้นมีเเต่ความมืดมิดสัมผัสวิญญาณของเฟยหลงก็มีประสิทธิภาพลดลงเหลือเพียงเเค่หนึ่งในสี่หมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างคอยปิดกันการตวรจสอบ
เฟยหลงที่สังเกตุเห็นดังนั้นก็ได้คิดขึ้นมาว่า
” หืมที่เเห่งนี้มันอะไรกันเเม้ง่าข้าจะดำลงไปใต้ทะเลสาบเเห่งนี้ไม่นานนักเเต่สัมผัสวิญญาณกลับถูกลดทอนลงไปอย่างมากเเละรอบด้านั้นไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่เลยหรือไงกัน ”
เสี่ยวไป๋ที่ตอนนี้กำลังเกาะอยู่กับเฟยหลงอย่างเหนียวแน่นอย่างมากซึ่งตั้งเเต่ตัวเสี่ยวไป๋ได้ดำลงมาใต้ทะเลสาบตัวมันก็มาเกาะติดเฟยหลงมาตลอด
” อ๋าว~~~มืดไปหมดยังงี้เเล้วพวกเราจะหาอะไรพบอย่างงั้นเหรอ ”
ที่เสี่ยวไป๋สามารถกล่าวออกมาได้นั้นก็เป็นเพราะใช้พลังปราณห่อหุ้มเป็นเกราะป้องกันน้ำเหล่านี้ไม่ไห้โดนร่างกายของตัวมันเองซึ่งเฟยหลงก็ด้วยเช่นกัน
เเต่ว่าการที่อยู่ใต้น้ำเป็นระยะเวลานานอย่างนี้ด้วยขอบเขตพลังในตอนนี้นั้นอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่ดีนัก
เเต่ทั้งสองไม่มีทางเลือกเพราะว่ามีเเต่เพียงใต้ทะเลสาบเท่านั้นที่พวกเขายังไม่ลงไปสำรวจ
ยิ่งเฟยหลงเเละเสี่ยวไป๋ดำลงไปลึกเท่าไหร่นั้นก็พบว่าพลังปราณรอบด้านยิ่งเข้มข้นขึ้น
เฟยหลงจึงได้กล่าวออกมาว่า
” พลังปราณเหล่านี้มันมาจากด้านใต้ทะเลสาบนี้อย่างงั้นเหรอ ”
เสี่ยวไปที่ได้ยินเช่นนั้นก็ได้กล่าวตอบเฟยหลงกลับไป
” ดูเหมือนว่าต้นตอของมันจะต้องเป็นใตทะเลสาบนี้อย่างเเน่นอนทางออกไปก็น่าตะมี ”
ดังนั้นทั้งสองจึงรีบดำลงไปอย่างรสดเร็วเพื่อที่จะได้พบกับต้นตอของพลังปราณที่เเผ่ออกมาจำนวนมากมายนี้ให้ได้
เฟยหลงยิ่งดำลึกลงมาเท่าไหร่ก็รู้สึกว่าสัมผัสวิญญาณของตนนั้นเริ่มลดน้อยลงที่ละนิดจนกระทั่งจากที่เหลือเพียงเเค่หนึ่งในสี่ตอนนี้นั้นเหลือเพียงเเค่หนึ่งในหกเท่านั้น
เฟยหลงที่เห็นดังนั้นก็เริ่มครุ่นคิด
” มันเกิดอะไรขึ้นกันเเน่นะยิ่งข้าดำลึกลงไปเท่าไหร่สัมผัสวิญญาณที่ข้าสามารถใช้ได้ก็เริ่มที่จะ
น้อยลงไปทุกทีเหมือนกับว่า………… ”
เเต่ตอนนั้นเองที่เสี่ยวไป่๋ก็ได้กล่าวออกมาง่า
” พี่ใหญ่ดูตรงนั้นสิเหมือนมีถ้ำอยู่ด้วย ”
เฟยหลงที่ได้ยินเสี่ยวไป๋กล่าวออกมาเช่นั้นก็หยุดความคิดของตนเกี่ยวกับเรื่องนั้นเอาไว้ก่อนที่จะมองไปตามทางที่เสี่ยวไป๋บอก
” ถ้ำอย่างนั้นเหรอ………. ในใต้ทะเลสาบนี้มีถ้ำอย่างนี้ ”
เฟยหลงไดเหรี่ตามองถ้ำนั้นด้วยความสงสัยก่อนที่ตะตัดสินใจเเล้วกล่าวออกมาว่า
” พวกเราเข้าไปกันเถอะ ”
เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินเข่นัเนก็ได้กล่าวถามเฟยหลงอย่างรวดเร็ว
” พี่ใหญ่จะเข้าไปจริงเหรอพวกเราไมารู้เลยว่าในถ้ำนั้นมันมีอะไรรอพวกเราอยู่กัน ”
เฟยหลงที่ได้ยินเสี่ยวไป๋กล่าวออกมาเเบบนั้นก็ได้กล่าวตอบกลับไปว่า
” ถึงพวกเราไม่รู้ว่ามีอะไรอยูในถ้ำนั้นเเต่ตอนนี้นั้นมันก็ดีกว่าที่เราจะต้องอยู่ใต้ทะเลสาบที่มืดมิดเเห่งนี้เเล้วกัน ”
เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินดังนั้นก็ได้มองรอบด้วยสายตาที่ระเเวดระวังก่อนจะกล่างตอบเฟยหลงว่า
” ข้าว่าก็ดีเหมือนกันอย่างน้อยข้าก็ไม่อยากอยู่ใต้ทะเลสาบนี้นานนักไม่เเน่บางทีข้างในนั้นอาจจะดีกว่าก็เป็นได้ ”
เมื่อทั้งสองได้ข้อสรุปเช่นั้นก็รีบว่ายเข้าไปยังถ้ำเเห่งนั้นอย่างรวดเร็วซึ่งเมื่อทั้งสองเข้ามาก็พบว่าด้านด้านในนั้นมีหญ้าเรืองเเสง
เหมือนกับที่พวกเขาเจอด้านบนติดอยู่รอบๆผนังถ้ำซึ่งทั้งสองก็ได้ว่ายต่อไปจนในที่สุดก็พบกับผิวน้ำซึ่งด้านในมีทางเดินต่อไป
” พี่ใหญ่ถ้ำนี้มันจะสามารถไปต่อได้นะ ”
เฟยหลงที่เห็นเหมือนกับเสี่ยวไป๋นั้นก็ได้กล่าวออกมาว่า
” อืมดูเหมือนว่าพลังปราณเหล่านั้นจะเเผ่ออกมาจากด้านในนี้เเหละ…………. พวกเราต้องลองไปดูซักหน่อยเเล้ว “
