เทพจักรพรรดิ​สงคราม – ตอนที่ 33 ของขวัญ(1)

ที่ๆเฟยหลงได้พาซูซ่านไปไม่ใช่ที่ไหนนอกจากภูเขาที่บนยอดมีชายชราคนหนึ่งอาศัยอยู่ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากชายชราเหนานกง

เฟยหลงได้จูงมือซูซานขึ้นไปยังเขาลูกนั้นแต่เมื่อเฟยหลงจะก้าวไปบนภูเขาก็ได้หยุดลงอย่างกระทันหันและกล่าวกับซูซานว่า

” เจ้าถอยออกไปก่อนข้าจะลองทดสอบอะไรนิดหน่อยก่อนเดินทางต่อ​ ”

เมื่อพูดจบเฟนหลงได้แผ่สัมผัสวิญญาณ​ออกไปและเจอกับสิ่งที่ตนได้คาดคิด​ไว้แล้วว่ามันต้องมีซึ่งไม่ใช่อะไรนอกจาก

” รอบที่เเล้วข้าทำลายมันไปแล้วเเต่เจ้าเเก่นี่มันยังหาคนมาวางค่ายกลใหม่แถมยังเพิ่มพลังของค่ายกลให้มากกว่าเมื่อรอบก่อนที่ข้ามาอีกถ้าข้าไม่ตรวจอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจข้าคงติดอยู่ในค่ายกลกระบี่สังหารอีกครั้ง​ ”

เฟนหลงได้หยุดสำรวจหาแกนกลาง​ของค่ายกลและยิ้มออกมา

” ในเมื่อสร้างขึ้นใหม่ได้จ้าก็ทำลายได้อีกครั้ง​ ”

” ในรอบก่อนที่ข้าเฟยหลงได้มาทำภารกิจก็ได้มาติดอยู่ในค่ายกลกระบี่สังหารแต่ครั้งนี้อย่าได้คิดว่าข้าจะเดินเข้าไปอีก​ ”

เฟยหลงได้โคจรพลังปราณไปที่เท้าทั้งสองข้างและเปิดใช้ทักษะยุทธ์​ก้าวพริบตาไปยังกลางค่ายกลอย่างรวดเร็วและหลบคมกระบี่ที่พุ่งเข้าใส่

และโคจรพลังปราณไว้ที่หมัดแล้วปล่อยเสียงคำรามพร้อมต่อยออกไปโดยใช้ทักษะยุทธ์​

” ฮ่า​ ”

” ทักษะยุทธ์​ระดับก่อเกิดหมัดทลายศิลา​ ”

เฟยหลงได้ใช้หมัดที่มีพลังปราณล้อมรอบต่อยลงไปบนพื้น

‘ ตู้ม​ ‘​

เมื่อเสียงระเบิดได้เกิดขึ้นพื้นที่ตรงกลางห่างจากเฟยหลงไปสามจั้ง

เมื่อเสียงระเบิดกายไปก็ได้เกิดกลุ่มฝุ่นตลบอบอวล​ไปทั้วและตอนนั้นเองที่มีเสียงตะโกนที่ดังสนั่น​ออกมาจากบนยอดเขา

” บังอาจทำลายค่ายกลของข้า​ ”

มีร่างๆหนึ่งพรุ่งตรงมาทางเฟยหลงอย่างรวดเร็วซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากชายชราหนานกงแต่เนื่องจากความโกรธชายชราไม่ได้เอ่ยทักทายแต่พุ่งเจ้าใส่เฟยหลง

แต่ก่อนที่จะถึงตัวเฟยหลงที่อยู่ท่ามกลางฝุ่นตลบ​ก็ได้ยินเสียงหนึ่งกล่าวขึ้นมาว่า

” ข้ากะจะมาบอกสูตรเม็ดยาให้เพื่อแลกกับการที่ต้องหาวัตถุดิบ​และปรุงให้ข้าหนึ่งเม็ดดูเหมือนว่าท่านจะไม่เอาก็แล้วเเต่ข้าไม่รบกวนละขอตัวก่อน​ ”

และเดินไปจูงมือของซูซานออกไปชายชราหนานกงที่กำลังพุ่งเข้าใส่เฟยหลงด้วยความโกรธที่มีได้หายเมื่อได้ยินเสียงเฟยหลงถึงกับสะดุด​ก้อนหินแล้วล้มลงเสียงดัง

‘ โครม​ ‘​

เเล้วรีบลุกขึ้นมากล่าวหยุดเฟยหลงโดยไม่สนใจที่จะจัดระเบียบสภาพชุดและผมที่ยุ่งเหยิงให้ดี

” เป็นเจ้าเองเหรอข้าคิดว่าเป็นโจรที่จะมาขโมยสูตรปรุงเม็ดยาของข้าซะอีก​ ”

เมื่อเห็นว่าเฟยหลงได้เดินต่อไม่สนใจตนจึงรีบวิ่งไปขวางทางเฟยหลงเอาไว้และกล่าวอธิบายว่า

“หลังจากเจ้ากลับไปข้าก็เลยไปหาคนมาวางค่ายกลไว้อีกครั้งหลังเจ้ากลับลงจากเขาไปและเพิ่มพลังค่ายกลกระบี่สังหารให้มากขึ้นอีกด้วยเพื่อความปลอดภัยสูตรเม็ดยา​ ”

เฟยหลงได้หยุดเดินและตอบกลับสั้นๆว่า

” อ้อ​ ”

ชายชราหนานกงถามอย่างคาดหวังว่า

” เจ้าให้อภัยข้าแล้วใช่ไหม​ ”

เฟยหลงก็ได้กล่าวตัดความหวังของชายชราหนานกงว่า

” ไม่​ ”

ชายชราหนานกงจึงถามว่า

” ต้องทำอย่างไรเจ้าถึงอภัยให้ข้าละ​ ”

เฟยหลงได้ยินประโยคนี้หลุดออกมาจากปากของชายชราหนานกงจึงกล่าวว่า

” งั้นท่านช่วยหาสมุนไพรบางอย่างที่ข้าต้องการให้ข้าหน่อยสิข้าจะลองพิจารณา​ดูเรื่องที่ข้าได้กล่าวไป​ ”

ชายชราครุ่นคิดและกล่าวว่า

” ได้สิไหนเจ้าลองบอกข้าหน่อยว่าสมุนไพรที่เจ้าต้องการข้าจะลองหาดูว่ามีหรือไม่​ ”

เฟยหลงที่ยืนอยู่นั้นจึงกล่าวโกหกออกมาอย่างหน้าไม่อาย​ว่า

” เพราะท่านทำให้ข้ารู้สึกตกใจเมื่อครู่ข้าก็ลืมว่าข้าต้องการสมุนไพรอะไร​ ”

เฟยหลงทำท่าครุ่นคิดอย่างหนักเมื่อชายชราหนานกงเห็นจึงอยากจะทุบตีเฟยหลงให้หายโกรธแต่ก็ได้แค่กล่าวว่า

” ถ้าเจ้าต้องการข้าจะให้สมุนไพรเพิ่มอีกและเจ้าบอกสูตรเม็ดยาให้ข้าตกลงไหม​ ”

เฟยหลงที่ได้ยินสิ่งที่ชายชราหนานกงกัดฟัน​กล่าวจึงแอบยิ้มอยู่ในใจ