หยางเทียนก็ได้กล่าวต่อไปอีกว่า
” ข้าจะรอเจ้าอยู่ข้างนอกถ้าเจ้าไม่มีความกล้าก็อย่าให้เห็นว่าเจ้าออกไปจากโรงประมูลสารเลวน้อย ”
เฟยหลงไม่ได้สนใจหยางเทียนและเซ็นบนกระดาษที่พนักงานได้ให้มาให้เสร็จ
พนักงานชายได้ตรวจสอบความเรียบร้อยเเละถามเฟยหลงว่า
” นายน้อยเฟยหลงถ้าท่านออกจากโรงประมูลหวังเปาเเห่งนี้ไปผู้นำตระกูลหยางจะต้องทำตามที่กล่าวเอาไว้เเน่นอน ”
” จะให้ข้าน้อยไปเรียกท่านชางฟู่มาช่วยนายน้อยเฟยหลงไหม ”
เฟยหลงได้ตอบกลับทันทีโดยไม่ต้องคิดว่า
” ไม่ต้องข้าจะจัดการเรื่องของข้าเอง ”
พนักงานก็ได้กล่าวเตือนเฟยหลงด้วยความหวังดีต่อไปว่า
” เเต่ว่าหยางเทียนนั้นเป็นผู้นำตระกูลหยางคงต้องมีอะไรเป็นไพลับซ่อนอยู่เเน่นอนนายน้อยเฟยหลงลองึิดทบทวนอีกครั้งหน่อนได้ไหม…….”
เฟยหลงก็ได้ตอบพนักงานว่า
” เจ้าไม่ต้องบอกอะไรเพิ่มแล้วจ้าจัดการได้ ”
พนัดงานก็ได้ขอตัวลาเฟยหลงและได้เดินจากไปโดยคิดว่า
‘ ข้าควรจะรายงานกับท่านชางฟู่ดีไหมแต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนายน้อยเฟยหลงจ้าก็อาจมีส่วนผิดที่ไม่ได้รายงานและอาจจะ….. ‘
และได้เดินกลับไปยังโรงประมูล
เฟยหลงจึงกล่าวกับพวกซูซ่านว่า
” พวกเรากลับกันเถอะ ”
ซูซ่านก็ได้ตอบกลับเฟนหลง
” อืม ”
และอุ้มเสี่ยวไปกลับไปยังบ้านของตนซึ่งเมื่อถึงบ้านต่างคนต่างแยกย้ายกันทำธุระของตนเอง
……………………
หยางทียนได้ส่งคนติดตามเฟยหลมาตรวจสอบสถานที่พักของพวกเฟยหลง
และได้กลับไปรายงานหยางเทียนตามที่ตนสังเกตุเห็นว่า
” รายงานที่พักของเป้าหมายได้อยู่ห่างออกไปจากใจกลางเมืองไม่ได้มีสิ่งใดเป็นพิเศษหรือกับดักก็สัมผัสไม่ได้ ”
” ถ้าทำงานโดยใช้เวลาการค่ำคืนลอบสังหารโดยเงียบ ”
หยางเทียนที่ได้ยินรายงานอันน่าพอใจจึงกล่าวว่า
” เตรียมคนให้พร้อมเมื่อเวลากลางคืนมาถึงเราจะเคลื่อนไหวเพื่อจัดการกับสารเลวน้อยนั้น ”
เฟยหลงที่ได้กลับมายังบ้านที่ตนได้ซื้อไว้ก็ยังจำคำเตือนของหยางเทียนได้จึงคิดจะทำอะไรบางอย่าง
เฟยหลงจึงเรียกซูซ่านมาหาและกล่าวว่า
” เจ้าช่วยเฝ้าอยู่หน้าประตูห้องของข้าหน่อยข้าจะต้องทำบางอย่างเพื่อต้อนรับคนบางคนหน่อย”
ซูซ่านก็ได้ตอบกลับเฟยหลง
” ข้าจะเฝ้าตรงนี้ไม่ไปไหนแน่นอนจนกว่าท่านพี่เฟยหลงจะออกมา ”
เฟยหลงได้กล่าวกับซูซ่านว่า
” ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกแค่ไม่ต้องให้มีใครเข้ามารบกวนข้าก็ได้แล้ว
ซูซ่านก็ได้ตอบเฟยหลงกลับไปว่า
” ข้าจะทำตามที่ท่านบอก ”
ก่อนเฟยหลงปิดประตูก็ได้กล่าวกับซูซ่าน
” ข้าเชื่อใจเจ้า ”
………………………….
ดวงอาทิตย์ได้ลับขอบฟ้าดวงดาวและดวงจันทร์ได้มาแทนที่เหล่าผู้คนได้นอนหลับไหลกันได้มีร่างเงาที่สวมชุดสีดำพุ่งผ่านความมืด
มายังบ้านที่เฟยหลงซูซ่านและเสี่ยวไป๋ได้อยู่ร่างเงาที่สวมชุดสีดำนั้นได้มาหยุดอยู่ที่กำแพงบ้านของเฟยหลง
หนึ่งในมือสังหารชุดดำก็ได้กล่าวกับเหล่ามือสังหารชุดดำคนอื่นว่า
” พวกเจ้าเตรียมพน้อมไว้เป้าหมายคือเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ตามขอมูลที่ได้รับมานั้นชื่อว่าเฟยหลง”
” และในบ้านยังมีผู้หญิงคนหนึ่งและลูกของพยัคฆ์เมฆาตัวหนึ่งอีกด้วย ”
เหล่ามือสังหารชุดดำก็ได้ตอบพร้อมกันว่า
” รับทราบ ”
มือสังหารชุดดำคนเดิมก็ได้กล่าวว่า
” งั้นก็เริ่มภารกิจได้อีกอย่างถ้าพวกเจ้าถูกจับได้นั้นคงรู้ตัวดีว่าต้องทำอะไรใช่ไหม ”
เหล่ามืองสังหารชุดดำได้พุ่งไปยังบ้านของเฟยหลงโดยแฝงตัวไปกับความมืด
โดยเป้าหมายของเหล่ามือสังหารชุดดำคือเฟยหลงเป็นตัวตนหลัก
……………….
เฟยหลงที่กำลังนั่งบ่มเพาะอยู่นั้นก็ได้ลุกขึ้นยืนแล้วมองไปข้างนอกพร้อมกล่าวว่า
” ในที่สุดพวกเจ้าก็มาจริงๆด้วย ”
” เอาละงานเลี้ยงโลหิตได้เริ่มต้นแล้ว “
